ตำหนักที่ 1ฮองเฮา（2）

บนโต๊ะหนังสือ

หลี่ฮองเฮานานหงาย สองขาแกว่งไกวกลางอากาศ ชุดชาววังของนางไม่ถูกถอดออก กาบหอยสีชมพูของนางอ้าออกห่อหุ้มแท่งเนื้อขนาดใหญ่ที่ขันทีไม่ควรมี

“พับ พับ พับ เสียวมั้ย” หวังเฟิงใช้นิ้วมือข้างหนึ่งค่อยๆ ขยี้ติ่งเนื้อของนางเบาๆ

“ข้าเสียวเจ้าอย่าขยี้แบบนั้นสิ” นางไม่อยากให้เขาขยี้ติ่งเนื้อนางมากเกินไป นางยังไม่อยากเสร็จเร็วเกินไป นางอยากโดนเขากระแทกให้มากกว่านี้

“ฮองเฮาท่านลงมายืนข้างล่างเถอะ เราจะได้กระแทกได้ถนัดกว่านี้” หลี่ฮองเฮาค่อยๆ ยืนลงบนพื้น นางหันหลังโก้งโค้งให้อย่างรู้งาน

***

สิบปีก่อน

หลี่เหมยอวิ๋นในวัยสิบสี่ถูกบิดาจับขังไว้ภายในห้องกว่าหนึ่งเดือน

ก่อนแต่งเข้าวังนางเคยมีบุรุษที่ชอบอยู่ผู้หนึ่ง ทั้งสองมั่นหมายรักอย่างลับๆ เพียงแต่เหตุการณ์ชิงอำนาจในราชสำนัก ทำให้คนทั้งสองไม่สามารถอยู่ร่วมกัน

โจวเฉิงนายน้อยตระกูลโจวเป็นคนรักของนางเอง เพียงแต่ยามนั้นเพื่อให้ตระกูลหลี่รักษาอำนาจทางทหารได้อย่างมั่นคง บิดาของนางจึงตกลงผลประโยชน์บางอย่างกับหนิงอ๋อง สุดท้ายบิดานางหนุนหลังหนิงอ๋องจนได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้

นางร้องไห้แทบขาดใจ ตอนบิดาบอกว่าจะให้นางแต่งเข้าวังไปเป็นฮองเฮา สุดท้ายนางถูกลงโทษสารพัด จนในที่สุดนางยอมรับชะตากรรม แต่งให้กับฮ่องเต้ที่อายุเกือบห้าสิบปี

ห้องหนังสือ

“ฮองเฮาท่านเขย่งขึ้นอีกหน่อยสิ” หวังเฟิงแหวกชายชุดขันทีออกข้างๆ หลี่ฮองเฮาสูงเพียงหัวไหล่เขา บั้นท้ายของนางจึงไม่อยู่ในตำแหน่งที่แท่งเนื้อจะสอดใส่เข้าไปได้

นางเขย่งไปเท้าขึ้นไป หวังเฟิงก็ย่อตัวลงมา หัวหยักฟาดใส่กาบหอยนางไม่กี่ครั้ง ขันทีปลอมผู้นี้ก็เสยเข้าไปในรูร่องหอยกาบนางทันที

“พับ พับ พับ” หลี่ฮองเฮาถูกควบขับจนร่างกายนางกระเด้งไปมา เต้านมทั้งสองถูกมือหยาบกอบกุมเอาไว้ ขันทีปลอมผู้นี้แหวกชายเสื้อนางออกจนเต้านมนางไร้อาภรณ์ปกปิด

ย้อนไปเมื่อสิบปีก่อน หลังจากคืนเข้าหอกับฮ่องเต้วันแรก หลังจากนั้นฮ่องเต้ไม่เสด็จมาหานางอีกเลยกว่าหนึ่งปี ส่วนหนึ่งเกิดจากความไม่พอใจในตัวนาง ส่วนหนึ่งเพราะนางตั้งท้องขึ้นมา

หากแต่เรื่องตั้งท้องมีความลับแฝงอยู่ หลังจากฮ่องเต้เข้าหอกับนางเพียงครู่เดียว ก็เสด็จกลับตำหนักทันที ยามนั้นนางร้องไห้น้ำตานองหน้าอยู่ในผ้าห่ม

ไม่นานหลังจากฮ่องเต้จากไป จู่ๆ มีขันทีผู้หนึ่งเดินเข้ามาในห้อง นางยังไม่ทันใส่เสื้อผ้า เจ้าขันทีนั่นก็ตรงมายังเตียงนาง เขาหมอบกราบอยู่ด้านล่าง จากนั้นยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้แก่นาง

“ไม่จริง! ไม่จริง! ฮือ ฮือ ไฉนจึงทำกับข้าถึงเพียงนี้ ฮือ ฮือ”

นางอ่านจดหมายลายมือบิดา นี่เป็นลายมือเขาไม่ผิด นางเป็นบุตรสาวเขาแท้ๆ เขากลับไม่เหลือทางรอดให้นางแม้แต่น้อย

“ฮองเฮาท่านเต็มใจหรือไม่ไม่สำคัญ แม่ทัพใหญ่บอกว่าท่านต้องตั้งท้องให้ได้ภายในหนึ่งเดือน ไม่เช่นนั้นตระกูลโจวต้องตายทั้งตระกูล”

กล่าวจบขันทีนั่นก็คลานกลับออกไป นางนอนร้องไห้อยู่สามวันฮ่องเต้ก็ไม่เสด็จมาหา จนวันที่สี่นางถึงรู้ว่าฮ่องเต้ทรงค้างที่ตำหนักเสียนเฟยสามวันซ้อน

***