ตอนที่ 5

"ขอโทษนะคะ ใครชื่อคุณจีน่าคะ" พนักงานสาวเอ่ยขึ้นมองหญิงสาวสองคนสลับกันไปมา "มีคุณชายท่านหนึ่งฝากมาให้ค่ะ" พนักงานร้านยื่น เค้กสตรอว์เบอร์รีรูปหัวใจ ซึ่งมีการ์ดใบหนึ่งแนบมาด้วยให้กับจีน่า

เธอหยิบการ์ดใบนั้นขึ้นมาอ่านข้อความที่เขียนอยู่ด้านในการ์ด "นี้คือหัวใจของผมรับมันไว้ด้วยเถอะนะครับ มาร์ค"

"รบกวนเอากลับไปคืนเจ้าของด้วยนะคะ" เธอไม่รับเค้กที่พนักงานยื่นส่งมาให้

“ขอโทษด้วยนะคะ เจ้าของกลับไปแล้วค่ะ” พนักงานสาวกล่าวแค่นั้นแล้ววางเค้กเอาไว้ ก่อนขอตัวไปทำงานต่อ

"ไหนขอดูสิ" แอนนาแย่งการ์ดในมือจีน่ามาอ่านข้อความออกเสียงดังฟังชัด "นี้คือหัวใจของผมรับมันไว้ด้วยเถอะนะครับ มาร์ค" สิ้นเสียงเธอก็หัวเราะชอบใจรู้ว่าผู้ชายคนนี้ตามตื๊อเพื่อนของเธอมานานแค่ไหน

"เธอจะอ่านทำไม เอาทิ้งไปเลย" จีน่าแย่งการ์ดจากมือของแอนนามาพร้อมฉีกมันทิ้ง โดยมีสายตาอีกคู่ที่มองอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มด้านข้างดึงจานเค้กสตรอว์เบอร์รีไปทานหน้าตาเฉย

"อร่อยดี จะทิ้งก็เสียดาย" เขาพูดขึ้น พร้อมตักเค้กเข้าปากโดยไม่สนใจสายตาของจีน่าที่มองมาอย่างไม่พอใจ

"มาร์คคือใครเหรอครับ" เจมส์ถามขึ้นมาทันที ดูเหมือนเขาจะถามแทนผู้ชายตรงหน้าของตนเอง

"คนที่ตามสารภาพรักจีน่ามานานแล้วโดนเททุกครั้งค่ะ" แอนนาตอบแบบไม่ลังเล พอเธอเจอสายตาของจีน่าทำให้รีบหยุดที่จะพูดต่อ

"มีความอดทนใช่เล่นเลย" เจมส์คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มชื่อมาร์คจะมีความแน่วแน่ในชีวิตเรื่องความรักเช่นนี้ แต่จะรู้บ้างไหมว่าหญิงสาวที่หมายปองมีคนที่จับจองเอาไว้แล้ว

"คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ แต่ทุกครั้งก็อดสงสารไม่ได้ แต่เชื่อไหมคะ ว่าครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายหรอกค่ะ" แอนนาพูดต่อ แล้วยิ้มหันมองไปทางผู้ชายอีกคนที่เอาแต่ตักเค้กเข้าปากไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น

"ก็ไม่แปลกอดทนมาได้ตั้งนาน นี้สุดยอดเลยนะ" เจมส์ออกความเห็น

"พูดเรื่องอื่นกันเถอะ" จีน่าอยากให้รีบเปลี่ยนเรื่อง

ดันเต้นั่งฟังด้วยสีหน้าเรียบเฉยพร้อมตักเค้กกินอย่างสบายใจ ไม่รู้เขากำลังคิดอะไรอยู่ อย่างน้อยวันนี้เขาก็ได้รู้อะไรหลาย ๆ อย่างเกี่ยวกับจีน่า ถึงจะไม่พอใจกับผู้ชายชื่อมาร์ค แต่ทำอะไรไม่ได้คงทำได้เพียงรอดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

"ขอบคุณมากเลยค่ะ" จีน่าหันมาคุยกับเจมส์

"แล้วเธอจะกลับยังไง"

"รถเมล์ มีถึงหน้าบ้านเลยสบาย ตอนนี้แค่ 1 ทุ่มเอง ไม่ต้องห่วงหรอกฉันไม่ได้กลับคนเดียว"

"โอเคจ๊ะ เจอกันพรุ่งนี้นะ"

"อืม" จีน่าเดินออกมารอรถที่ป้ายรถเมล เพื่อรอรถกลับบ้าน ไม่ถึง 5 นาที รถสปอร์ตสีขาวขับมาจอดด้านหน้า มีชายคนหนึ่ง เดินลงมาและตรงมาหาดันเต้

"คุณชายครับ รถมาแล้วครับ" ดันเต้พยักหน้ารับกุญแจรถ ชายคนนั้นก็เดินไปขึ้นรถอีกคันที่จอดรออยู่ด้านหลัง

"ขึ้นรถ" เขาหันมาคุยกับเธอก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งประจำที่คนขับ

จีน่าไม่พูดมาก เธอเดินขึ้นรถตามเขาทันที "นี้ไม่ใช่ทางกลับบ้าน นายจะไปไหน?" ไม่นานนักรถก็จอดลงหน้าโรงแรมที่มีชื่อแห่งหนึ่ง "นายพาฉันมาที่นี่ทำไม?" เขาไม่ตอบได้แต่ดึงแขนเธอให้เดินตามเขาไป

"ปล่อยนะ! ถ้านายไม่ตอบว่าจะพาฉันมาที่นี่ทำไม ฉันก็จะไม่ไปกับนายหรอก"

"ตามมาก็รู้เอง รีบเถอะไม่มีเวลาแล้ว"

จีน่าเดินตามไป ในใจก็สงสัย ไปถึงก็คงรู้เองสินะ ทั้งสองขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นบนสุด แน่นอนว่าห้องชั้นนี้ต้องเป็น VIP เท่านั้น เพียงเดินออกจากลิฟต์ไม่กี่ก้าวก็ถึงห้องพัก

"เธอรีบแต่งตัว เสื้อผ้าวางอยู่บนที่นอนให้เวลา 40 นาที" ดันเต้พูดจบเขาก็ถือผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ ไม่ถึงสิบนาทีก็ออกมาในชุดสูทเรียบร้อย เป็นครั้งแรกที่จีน่าเห็นเขาแต่งตัวแบบนี้ หล่อจริง ๆ ขอยอมรับ

"ฉันลงไปก่อน เธอตามลงมาที่ ชั้น 20 ห้องจัดงาน 2" พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป

"สั่งอยู่ได้ไม่อธิบายอะไรเลย คอยดูฉันจะไม่ลงไปหรอก" จีน่ายังไม่ทันพูดจบเสียงประตูก็เปิดเข้ามาอีกครั้ง

"ลืมบอก ถ้าเธอไม่ลงไป คงไม่ให้บอกว่าอะไรจะเกิดขึ้น รีบ ๆ ตามลงมา" เหมือนว่าเขาจะอ่านความคิดของเธอออก ดันเต้ยกยิ้มมุมปากเมื่อมองเห็นใบหน้าไม่พอใจของจีน่า

ประตูห้องจัดงานเลี้ยงเปิดออก จีน่าเดินเข้ามาในงาน ด้วยชุดเดรสสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อนกระโปรงสั้นเหนือเข่า โชว์เรียวขาสวย ทุกคนต่างให้ความสนใจว่าเธอคือใคร ไม่นานนักดันเต้ก็เดินเข้ามากระซิบข้างใบหูของเธอ

"สวย" คนฟังเขินอาย เขาเอาแขนให้จีน่าคล้อง แล้วเดินเข้างานไปหาแดเนียล

"มาแล้วเหรอ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า" แดเนียลหันมายิ้มให้กับทั้งสองคน

"พี่มาอยู่นี้ได้ไง" จีน่ากระซิบถามพี่สาวที่ยืนสวยอยู่ด้านข้างของแดเนียล

"ฉันก็เหมือนกัน ไม่รู้เรื่องเขาพามาก็มา วันนี้วันเกิด แดเนียลนะ"

"ห๊ะ! ไม่ได้เตรียมของขวัญอะไรมาเลย" จีน่ามีสีหน้าตกใจ เธอมองไปรอบบริเวณงานอย่างสนใจ แขกที่มางานล้วนแล้วแต่เป็นระดับคนมีชื่อเสียง

"ไม่ต่างกัน นี้ก็ไม่มีของขวัญ ชุดสวยดีไหมเลือกเองกับมือเลยนะ" อลิสพูดขึ้นทำให้จีน่าละสายตามามองพี่สาว

"สวย แต่ตรงนี้มันคับไปนิดนะ" เธอส่งสายตาไปที่หน้าอกของตัวเอง

"บอกเขาไปแล้วนะว่าอก36 คัพCเธอโตไวขนาดนั้นเลยเหรอ"

ถึงแม้จะเป็นการกระซิบกันของสองสาวสวย แต่ชายหนุ่มทั้งสองก็ยังได้ยิน พร้อมมองหน้ากัน ดันเต้แก้เขินด้วยการเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้จีน่า

"สุขสันต์วันเกิดนะคะ ไม่รู้เลยว่าเป็นวันเกิดของพี่ ไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้เลยต้องขอโทษด้วยค่ะ เอาไว้จะชดเชยให้วันหลังนะคะ" เธอยิ้มเล็กน้อยส่งให้เจ้าของงานวันเกิด

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องคิดมาก เราเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว เรื่องแค่นี้เล็กน้อย"

"ถ้างั้นฉันเรียกว่าพี่เขยเลยแล้วกัน" จีน่าพูดจบก็โดนสายตาอาฆาตจากพี่สาว เธอหัวเราะในลำคอก่อนจะรีบหยุดเสียงหัวเราะลง

"ได้สิ" แดเนียลหัวเราะในลำคอเช่นกัน มองอลิสด้วยสายตาอ่อนโยน ไม่บอกก็รู้ว่าเขารู้สึกเช่นไรกับเธอ

"เอากับเขาด้วยเหรอ ฉันขอตัวไปหาของกินก่อนแล้วกัน" อลิสมีท่าทีเขินอาย

จีน่าหันไปมองน้อยนักที่จะเห็นพี่สาวเขินอายแบบนี้ ปกติพี่เป็นคนเงียบขรึม เก็บอารมณ์เก่ง เธอไม่สามารถอ่านใจอลิสได้เลย แต่วันนี้ท่าทีของอลิสดูเปลี่ยนไป และสามารถมองออกง่ายว่ากำลังคิดสิ่งใดอยู่

"พี่อลิสก็เป็นแบบนี้แหละ แต่พี่ใจดีนะคะ ฝากพี่สาวฉันด้วยนะพี่เขย"

"ไม่ต้องห่วงน้องสะใภ้ งั้นพี่ขอตัวก่อนตามสบายเลยนะ" แดเนียลทิ้งให้จีน่าอยู่กับดันเต้เพียงลำพัง

"น้องสะใภ้เหรอ แค่ได้ยินก็ขนลุกแล้ว" เมื่อแดเนียลเดินออกไป จีน่าก็เอามือขึ้นลูบแขนตัวเอง แล้วหันมองมาทางดันเต้ที่ยืนอยู่ไม่ไกล

"น้ำผลไม้ นอกจากอันนี้ก็มีแต่เหล้ากับน้ำเปล่า" ดันเต้ยื่นแก้วน้ำผลไม้มาให้จีน่า เธอรับมาถือเอาไว้ ก่อนจะยกมันขึ้นจิบเล็กน้อย

"อืม ขอบใจ"

พอมองเขาดี ๆ แล้วทำไมเขาหล่อแบบนี้นะ! ไม่ได้ ๆ อย่าลืมสิว่าวันนี้เขาทำอะไรไว้กับเธอจีน่า เขาเป็นผู้ชายอันตรายนะจำไว้!

เมื่อเธอกำลังเคลิ้มไปกับความหล่อของเขา จึงรีบดึงสติตัวเองกลับมาให้เร็วที่สุด ดวงตากลมโตรีบเบี่ยงเบนหันมองไปทางอื่น เพราะแอบรู้สึกหัวใจเต้นแรงผิดปกติ

"ดันเต้" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งทักทายมาจากด้านหลัง "นึกแล้วว่าต้องเจอเธอที่นี่ คิดถึงจัง" หญิงสาวเดินเข้ามากอดแขนดันเต้พร้อมเอาหน้าซบลงมาที่ไหล่

"อยู่ให้ห่างฉัน" ดันเต้ ดึงแขนออกจากวงแขนเล็กของหญิงสาวผู้มาเยือนคนใหม่ เขามีสีหน้าเรียบเฉยแววตายังคงความเฉยชาไม่เปลี่ยน หญิงสาวหน้าถอดสีเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อน

"ฉันขอตัว นายคงอยากได้ความเป็นส่วนตัว" จีน่าพูดขึ้นแล้วรีบเดินไปหาพี่สาวภายในใจกลับอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร แต่ก็ช่างมันเถอะ มันไม่เห็นเกี่ยวกับเธอสักหน่อย