10.ไม่ได้ดีแต่ปาก NC

ทุกจุดที่ริมฝีปากเล็กๆ นั่นสัมผัสลงไปคล้ายกับว่าจะมีเปลวไฟลุกโชนขึ้นมาเลย และนั่นคือการบอกกล่าวได้อย่าวดีเยี่ยมว่าสิ่งที่เธอกล่าวถึงนั้นมันมีความเป็นไปได้

หากเธอถามเขาว่า อยากให้เธอเลียตรงส่วนไหนของร่างกายเขาแล้วละก็ สิ่งหนึ่งที่ยาสมินสามารถบอกกล่าวออกมาได้ในทันทีเลย นั่นก็คือเขาอยากให้เธอ..ใช้ปากเล็กๆ นั่นพรมจูบไปให้ทั่วร่างกายของเขา

ทว่าการยอมรับมันช่างทำได้อย่างยากลำบาก เขาคือหัวหน้าเผ่าเสือ ด้วยศักดิ์ศรีความเป็นเสือของเขา จะให้เขามายอมรับว่าลิ้นของเธอทำให้เขารู้สึกเพลิดเพลิน..จะให้กล่าวคำเช่นนั้นออกมาก็คงไม่ได้

“ก็ไม่เห็นว่าลิ้นของเจ้าจะมีความสามารถอันใดนอกจากการพูดพร่ำไปเรื่อย..”

อิเกรนกะพริบตาเบาๆ ราวกับจะบอกกับเขาว่า..อย่ามาเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองเอาไว้เลย

“ข้าไม่ได้ดีแต่พูดนะคะ แต่ทว่าข้ายังทำได้ดีเหมือนที่พูดด้วย”

เธอไล้ฝ่ามือลงไปบนกล้ามท้องที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามนั้นเบาๆ ปลายนิ้วนั้นเคลื่อนลงต่ำไปเรื่อยๆ ขณะที่ดวงตาของเราทั้งสองกำลังประสานสายตาอย่างไม่มีใครยอมใคร ราวกับว่าหากฝ่ายใดที่หลบเลี่ยงสายตา ฝ่ายนั้นจะเป็นฝ่ายแพ้ยังไงอย่างนั้น

ยาสมินกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก เขารู้สึกหวิวท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก และในวินาทีที่ฝ่ามือเล็กๆ นั่นกำลังเลื่อนต่ำลงไปภายใต้หนังเสือที่เขากำลังห่ม..ร่างกายของเขาก็เกร็งขึ้นมาในทันที

“เจ้านี่ช่าง..กล้าดีนี่”

เธอไม่มีอะไรจะเสียแล้ว จะไม่มีทางให้ถอยแล้วด้วย..เธอจะตายไม่ได้..ต่อให้ต้องแลกกับการเปลืองตัวนิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่เป็นไรหรอก

เธอลดระดับฝ่ามือลงไปด้านล่างอย่างน่าหวาดเสียว หลังนิ้วของเธอกำลังแตะโดนบางอย่างที่แข็งขืนขึ้นมา อิเกรนสอดมือเข้าไปคว้าจับส่วนที่ใหญ่โตเอาไว้ภายใต้ฝ่ามือ เธอรู้ว่าการสอดฝ่ามือเข้าไปนั่นมันทำได้ยากมากกว่าการเปิดกระโปรงแล้วสัมผัสเขา แต่ทว่าถึงอย่างนั้นเธอก็มองว่าการเปิดหนังเสือที่เขานุ่งเอาไว้มันน่าอายมากกว่าการสอดมือลงไป

และอิเกรนตั้งใจอย่างแรงกล้าว่าเธอจะทำให้เขาเคลิบเคลิ้มอย่างถึงที่สุด แล้วเธอจะวิ่งหนีไปในทันที ตอนนี้ใกล้จะมืดแล้วด้วย..เธอไม่อยากจะยื้อเวลาให้มันนานมากกว่านี้อีกแล้ว เพราะยิ่งอยู่กับเขานานมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

เขาดูคล้ายกับคนที่เอาแต่ใจอย่างร้ายกาจ และเธอบอกตามตรงว่าเธอรับมือเขาไม่ค่อยไหว

“พอสัมผัสตรงนี้ทำให้ความร้อนในร่างกายของท่านจางหายไปบ้างไหมคะ หรือว่าท่านมีความรู้สึกที่อยากให้ข้าหยุดมือลงรึเปล่า”

เธอนวดคลึงความรุ่มร้อนที่หลบซ่อนอยู่ภายใน ปลายนิ้วเคลื่อนเข้าหาส่วนปลายและใช้นิ้วสะกิดรูเล็กๆ อย่างซุกซน

หากเธอถามเขา ว่าการที่เธอใช้มือสัมผัสเขามันช่วยให้ความร้อนรุ่มจางหายไปบ้างหรือไม่ คำตอบเดียวที่ยาสมินจะกล่าวออกไปคือ..มันไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย

เขารู้สึกราวกับว่าตัวเองร้อนมากกว่าเก่าด้วยซ้ำไป แต่ทว่า..หากถามว่ามันดีหรือไม่ เขาไม่ลังเลเลยที่จะตอบว่าฝ่ามือของสตรีผู้นี้มันช่าง..ดีเลิศอย่างไร้ที่เปรียบ

เขาไม่เคยสัมผัสตรงส่วนนั้นของตัวเองมาก่อน เพราะก่อนหน้านี้เขาจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้เป็นอย่างดี และยาสมินคิดว่าเขายังหาสตรีที่เหมาะสมกับเขายังไม่เจอ ด้วยเหตุนั้นถึงแม้ว่าจะเป็นฤดูผสมพันธ์ุแต่ทว่าเขาก็ยังจัดการเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นได้ดีมาโดยตลอด

แล้วสตรีผู้นี้เป็นใครกัน เธอถึงได้ทำให้สิ่งที่เขาเก็บซ่อนเอาไว้ในส่วนลึกระเบิดออกมาจนเขาถึงกับไม่อาจหักห้ามฝ่ามือของเธอที่กำลังขยับรูดรั้งเบาๆ นั้นได้เลย

“ถ้าเจ้าหยุดมือข้าจะสังหารเจ้าซะ อึ่ก!”

นั่นแสดงว่าหากเธอทำต่อไปเขาจะไม่ฆ่าเธอใช่ไหมนะ

“เห็นไหมคะ ว่าข้าทำให้ท่านรู้สึกดีขึ้นมาได้จริงๆ ..หากจะสังหารข้าก็คงจะน่าเสียดายมากเกินไป ก้มหน้าลงมาหน่อยสิคะ ข้าอยากจูบท่านอีกสักครั้ง”

เพียงถูกสัมผัสไม่ทันไร ส่วนนั้นของเขาก็สั่นระริกพร้อมกับมีหยดน้ำซึมออกมาไม่ขาดสาย ดูจากท่าทีอันแสนเงอะงะถึงขนาดที่ว่าจูบไม่เป็นของพี่ชายขาโหดคนนี้แล้ว มันเดาเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากว่า เขาไม่เคยกระทำเรื่องเช่นนี้มาก่อนเป็นแน่

อยู่มาได้ยังไงกันเนี่ย ทั้งที่หล่อมากขนาดนี้แท้ๆ ..

ขณะที่อิเกรนกำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิด เขาก็โน้มใบหน้าลงมาและครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายกดแนบริมฝีปากลงมาก่อน..เขาเปิดริมฝีปากออกในทันทีโดยที่เธอไม่ต้องร้องขอ

มือของยาสมินทิ้งกริชไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เพราะว่าในยามนี้ เขากำลังโอบกอดเธอเอาไว้..

เธอปาดน้ำเหนียวใสออกไปไม่ทันไร มันก็ไหลซึมออกมาใหม่เสียแล้ว อิเกรนไล้ลากฝ่ามือไปตามส่วนเว้าโค้งที่น่าหลงใหลนั่น..ความยาวของเขามันช่างน่าตื่นตาตื่นใจมากทีเดียว อีกทั้งยังโค้งมนดูคล้ายกับพระจันทร์เสี้ยว..

จริงอยู่ที่เธอตั้งใจว่าจะทำให้เขาเคลิ้มมากๆ แล้วจะวิ่งหนี แต่ทว่าไม่รู้เหมือนกันว่าในยามนี้ร่างกายของเธอทำไมมันถึงได้แดงเถือกไปหมด

หัวใจของอิเกรนเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ เรียวขาทั้งสองข้างบดเบียดเข้าหากันด้วยความร้อนรุ่ม..

นี่ไม่ดีแล้วแน่ๆ ..ร่างกายของเธอมันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หากเธอยังกระทำเรื่องเช่นนี้ต่อไป คงมิใช่ว่าเธอจะร้องขอและอ้อนวอนให้เขาเป็นของเธอหรอกงั้นเรอะ..

ส่วนนั้นของเขาแข็งขืนและตั้งลำอยู่ในฝ่ามือ แท่งร้อนนั้นไม่ได้แค่เพียงแผดเผาฝ่ามือของเธอเท่านั้นแต่ทว่ามันกลับแผดเผาจิตใจของเธอไปด้วย

นี่เธอเป็นอะไรไปกันนะ..เป็นบ้าไปแล้วรึไงกัน!!

ยาสมินรู้สึกดีในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาไม่เคยคิดเลยว่าการถูกมือของสตรีแตะต้องจะทำให้เขาเสียดเสียวจวนเจียนจะขาดใจปานนี้

เพียงแค่ได้รับสัมผัสจากฝ่ามือ กระแสแห่งความหฤหรรษ์ก็วิ่งพล่านจนลมหายใจหอบกระชั้น

“อื้อ..อา..”

เมื่อเห็นว่าร่างกายของเขากำลังเกร็ง อิเกรนก็กระชับมือเพื่อกอบกุมส่วนนั้นของเขาให้แน่นมากยิ่งขึ้นจนทำให้ส่วนนั้นของเขาขยายตัวขึ้นเล็กน้อยในฝ่ามือของเธอ ก่อนที่ของเหลวขาวขุ่นจะพวยพุ่งออกมาจากจุดอ่อนไหวพร้อมกับเสียงร้องครางที่ดังสนั่นของยาสมิน

เขาเอนศีรษะลงมาซบลงบนไหล่แคบๆ ของเธอ อิเกรนยังคงขยับฝ่ามือเบาๆ เธอละเลงน้ำที่เอ่อล้นออกมาจนแก่นกายของเขาเปียกชื้นมันวาวจากของเหลวของตัวมันเอง

ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาที่เธอต้องเผ่นแล้วล่ะ

.

.

ขณะเดียวกันนั้นแอตทาสวมอาภรณ์ชุดใหม่พร้อมกับฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี

“ป่านนี้พิษของปลารัญจวนคงออกฤทธิ์แล้วสินะ ช่างน่าตื่นเต้นเสียจริงอิเกรน ข้าจะพบเจอเจ้าในสภาพเช่นไรกันนะ คาดหวังซะแล้วสิ”