Chapter 5

“เซ็ง” วิกกี้ถอนหายใจยาว เธอน่ะโทรเช็กกับพริกหวานมาก่อนแล้วว่าดินแดนไม่ได้มาร้องเพลงที่นี่ แต่ทำไมเขาถึงไปยืนอยู่บนเวทีได้

“อ้อๆ พี่คิดออกละ นักร้องคนนี้ก็คือคนที่จ้องกี้ตาเป็นมันที่งานแต่งเมื่อวานนี้ แต่งตัวใส่สูทกับแต่งตัวใส่เสื้อยืดสีดำ บุคลิกต่างกันมาก”

“ต่างกันไงอะพี่แทน” วิกกี้เอ่ยถามพร้อมหยิบน้ำแข็งใส่แก้ว เทเหล้าผสมโซดาแล้วกระดกดื่ม ทำท่าทีที่ถามไปงั้นๆ ไม่ได้สนใจอะไรนัก

“ใส่สูทนี่หล่อร้ายมาดธุรกิจ แต่คืนนี้หล่อร้ายแบบแบดบอยแพรวพราว”

“จะบุคลิกแบบไหน คนคนนี้ก็เลวทรามค่ะ”

“ถามจริงเถอะ ที่กี้ชวนพี่ไปงานแต่งด้วย เพราะนักร้องคนนี้หรือเปล่า” แทนไทเชื่อในเซนส์ตัวเองว่าสองคนนี้ต้องมีซัมติงอะไรกันอย่างแน่นอน ไม่งั้นวิกกี้ไม่รบเร้าชวนเขามางานแต่งเพื่อนของเธอแน่นอน

“ใช่” วิกกี้พยักหน้ายอมรับ นอกจากเรื่องครอบครัว เธอไม่เคยเล่าเรื่องดินแดนให้แทนไทฟังมาก่อน

“เคยคบกันเหรอ?”

“ไม่เคยคบ เป็นอดีตคู่นอนกันตอนเรียนมหาลัย แต่มันก็จบไปแล้ว” วิกกี้ตอบพลางกระดกน้ำสีอำสีพันลงคอหมดแก้ว เมื่อต้องเล่าถึงความหลังที่ไม่น่าจดจำเท่าไรนักกับสถานะที่แสนห่วยแตก

“ดูเหมือนอดีตคู่นอนจะอยากรีเทิร์นกับกี้นะ”

“กี้ไม่มีวันกลับไปอยู่สถานะเดิมกับคนไม่รู้จักพอแบบนั้นหรอก”

“หึๆ” แทนไทหัวเราะในลำคอ ก่อนที่จะโอบกอดเอวบางไว้หลวมๆ เมื่อนักร้องคนนั้นมองมาที่วิกกี้

ครืดดดด

“คุณเควินโทรมาอีกละ เขาเป็นอะไรมากปะ” แทนไทส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายกับเจ้านายที่โทรหาเขาไม่หยุดหย่อน ทั้งที่เวลาต่างกัน แต่กลับโทรหาเหมือนว่าอยู่ใกล้กัน

“บอสก็โทรจิกพี่แทนจนกว่าพี่จะกลับถึงอังกฤษนั่นแหละ”

“คงแบบนั้น กี้นั่งอยู่คนเดียวได้ปะ หรือจะออกไปด้วยกัน”

“พี่แทนไปคุยโทรศัพท์กับบอสเถอะ กี้นั่งดื่มรอพี่ที่นี่ดีกว่าขี้เกียจเดิน” วิกกี้ดันแทนไทให้รีบลุกไปคุยโทรศัพท์กับคนทางไกล

“พี่จะรีบไปรีบมานะ” แทนไทพูดจบก็ลุกเดินออกไปจากโต๊ะทันที

พอแทนไทเดินออกไป วิกกี้ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะไม่ได้ลุกเดินไปไหน เธอฝืนฟังดินแดนร้องเพลงไปเรื่อยๆ กวาดตามองไปรอบคลับ โดยไม่ได้โฟกัสไปที่เวที แต่ทว่าหางตากลับเห็นหญิงสาวหุ่นยั่ว ผิวขาวคนหนึ่งยื่นแก้วเหล้าส่งไปให้นักร้องหนุ่ม และในจังหวะที่เขาโน้มตัวรับแก้วเหล้า หญิงสาวคนนั้นก็ยกแขนตวัดโอบกอดคอของนักร้องหนุ่ม ก่อนจะฉวยโอกาสหอมแก้มนักร้องทันทีจนรอยลิปสีแดงฉาดประทับที่แก้มของเขา

‘กรี๊ดดดด อยากหอมแก้ม’ สาวๆ ในคลับต่างกระดี้กระด๊าที่จะอยากหอมแก้มนักร้องคนนั้น จนพากรี๊ดกร๊าดทั่วคลับ

“หึ คงชอบใจละสิ” วิกกี้เบะปากให้นักร้องหนุ่ม ก่อนจะยกจิบน้ำสีอำพัน โดยไม่ได้รู้สึกอะไรสักนิดกับสิ่งที่เธอเห็น

“มากับใครอะ” ใครบางคนเอ่ยถามพร้อมกับหย่อนตัวนั่งเก้าอี้ของแทนไท

“กับแฟน” วิกกี้เอ่ยตอบเจ้าของคลับที่เป็นเพื่อนกับนักร้องหนุ่มที่แกล้งถามเธอ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอมากับใคร

“หึ คนนั้นเรียกแฟน แล้วเพื่อนฉันล่ะเรียกว่าอะไร” พัตเตอร์เอ่ยถามกวนเหมือนกับว่าเข้ามาปั่นโดยเฉพาะ

“ถ้านายยังไม่เลิกกวนฉัน ฉันจะให้ยัยหวานจิกหัวนายไปตบบนเวที”

“อีพริกมันไม่มีเวลามาจิกหัวฉันหรอก ตอนนี้มันนอนกกผัวของมันอยู่ที่บ้านนู่น”

“ปากแซ่บเนอะ ไปไหนก็ไปเลย ตรงนี้มันเป็นที่นั่งของแฟนฉัน ฉันเสียเงินจองโต๊ะนะยะ นายไม่มีสิทธิ์มานั่งโต๊ะลูกค้า” วิกกี้เอ่ยปากไล่พัตเตอร์ เธอไม่อยากพูดคุยกับแก๊งนี่เท่าไรนัก

“คำก็แฟน สองคำก็แฟน แล้วเพื่อนของฉันล่ะเป็นอะไรกับเธอ? ผัวเก่าหรือเปล่า” พัตเตอร์พูดจบก็รีบลุกออกไปทันทีโดยที่ไม่เอาคำตอบหญิงสาว เหมือนมาปั่นประสาทแล้วก็ไป

“ปากหมาทั้งแก๊ง ศีลความเลวเสมอกันถึงได้คบกันได้” วิกกี้บ่นเจ้าของคลับที่เดินไปหาเพื่อนของเขาที่เดินลงมาจากเวที อีกทั้งยังพยักพเยิดหน้าให้กันเหมือนส่งซิกเรื่องเลวๆ ให้กันอยู่