เมีย BAD BOY

สาวสวยชุดเดรสเกาะอกสีชมพูในวัยยี่สิบห้าปี นั่งอยู่ในห้องจัดเลี้ยงฉลองมงคลสมรสเพื่อนสาวคนสนิทด้วยอารมณ์คุกรุ่นอยู่ในอกที่เจออดีตคู่นอนตอนเรียนมหา’ ลัยที่นี่

ในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดว้าวุ่นใจ คนนั่งข้างๆ ก็สะกิดเรียก ทำให้เธอต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ

“กี้...” ชายหนุ่มชุดสูทสีชมพู ผิวขาวสะอาด เขาเป็นคนที่วิกกี้พามางานแต่งเพื่อนสาวคนสนิท ทำให้ใครหลายคนต่างคิดว่าวิกกี้นั้นพาแฟนหนุ่มมาเปิดตัว

“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่แทน...” วิกกี้ขยับเอียงตัวไปทางชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปี

การกระทำของวิกกี้ที่ยกมือทัดผมไว้ที่หู เอียงแก้มแนบชิดกับใบหน้าของแทนไท ทำให้ใครบางคนขบกรามแน่น เพราะมุมของเขาคนนั้นเหมือนกับว่าวิกกี้กำลังเอียงใบหน้าให้แทนไทหอมแก้ม

“เดี๋ยวพี่มานะ คุณเควินโทรมา” แทนไทหันหน้าจอมือถือให้วิกกี้ดูรายชื่อคนที่โทรทางไกลเข้ามา

“โอเคค่ะ พี่แทนไปคุยโทรศัพท์กับคุณเควินเถอะค่ะ” จังหวะที่แทนไทลุกขึ้นจะเดินออกจากโต๊ะ วิกกี้เอามือตบก้นแทนไทเบาๆ เชิงหยอกล้อ แล้วยิ้มตาหยีด้วยสีหน้าทะเล้น ทำให้แทนไทยื่นมือบีบแก้มนุ่มเบาๆ อย่างเอ็นดู ก่อนที่แทนไทจะกดรับสายปลายทางและยกมือถือแนบหูแล้วเดินออกไปจากบริเวณนั้น

“พี่แทนไทไปไหนน่ะยัยกี้” โมนาเอ่ยถามหลังจากที่แทนไทเดินออกไปไกลจากโต๊ะแล้ว

“ออกไปคุยโทรศัพท์น่ะ”

“อ๋อๆ” โมนาพยักหน้าขึ้นลงหงึกๆ ก่อนจะสะกิดเรียกวิกกี้

“ยัยกี้ ดูนั่น ดินแดนมองแกตาไม่กะพริบเลย” โมนาบุ้ยปากไปที่โต๊ะแก๊งสามเกลอหล่อร้าย เพื่อส่งซิกให้ดูดินแดนที่จ้องมองวิกกี้ด้วยแววตาเหมือนไม่พอใจอะไรบางอย่าง

“อยากมองก็มองไปสิ” วิกกี้หันไปสบตาดินแดนแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะไม่อยากสบตากับเขานานๆ

“เดี๋ยวฉันมานะ ลุงหมิงโทรมา” วิกกี้บอกโมนาพร้อมกับลุกออกจากโต๊ะ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างถือดี เมื่อต้องเดินผ่านโต๊ะดินแดน

“ค่ะ คุณลุง” วิกกี้ทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงไพเราะเพราะพริ้ง

(หนูมาถึงหรือยังวิกกี้)

“พึ่งถึงตอนเช้าค่ะลุง”

(หนูไม่แวะมาหาลุงที่บ้านเหรอลูก)

“หนูตั้งใจจะแวะไปหาลุงพรุ่งนี้น่ะค่ะ ตอนนี้หนูมางานแต่งเพื่อน”

(โอเค พรุ่งนี้แวะมาหาลุงหน่อยนะลูก)

“ได้ค่ะคุณลุง อุ้ย!” วิกกี้อุทานใส่ปลายสายด้วยน้ำเสียงตกใจ เมื่อมีคนมาจับแขนโดยวิสาสะ ในขณะที่เธอกำลังยืนคุยมือถืออยู่บริเวณหน้าห้องน้ำ

(เป็นอะไรลูก)

“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะลุง งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูเข้าไปในงานก่อน” วิกกี้รีบกดวางสาย เธอตวัดตามองดินแดนตาขวางอย่างไม่พอใจที่เขาแตะต้องตัวเธออย่างไร้มารยาท

“ปล่อย” วิกกี้สะบัดแขนออกจากการจับกุมของเขา แต่ทว่ามือสากกลับจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย อีกทั้งยังดึงมือถือของเธอเก็บใส่กระเป๋ากางเกงของเขาอย่างรวดเร็วอีกด้วย

“นิสัยเสียจริงๆ เอามือถือของฉันมานะ!” วิกกี้พูดอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะเอามือข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขา แต่ทว่าดินแดนกลับจับมือเล็กดึงออก เปลี่ยนตำแหน่งให้มือเล็กจับที่เป้าของเขาแทน

“ล้วงเอาในนี้ดิ”

“ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ” วิกกี้รีบชักมือออกด้วยใบหน้าร้อนผ่าวที่จับโดนเป้าของเขาเต็มมือ

“ไม่เจอกันมาสามปี ปากยังแซ่บเหมือนเดิมเลยนะกี้”

“ก็คนมันแซ่บ”

“งั้นขอพิสูจน์ความแซ่บหน่อยดิ๊” ร่างสูงชุดทักซิโด้สีดำในวัยยี่สิบห้าปีดึงวิกกี้เข้าหาตัว เอาแขนแกร่งโอบกอดเอวบาง แล้วฉุดดึงพาไปที่ห้องน้ำชาย

“ปล่อยฉันนะไอ้บ้าแดน” วิกกี้ขืนตัวไว้ไม่ยอมเดินไปตามแรงดึงของเขา แต่ทว่าแรงอันน้อยนิดก็สู้แรงดินแดนไม่ได้อยู่ดี

ต่อให้ไม่ได้เจอกันนานถึงสามปี แต่นิสัยความป่าเถื่อนเลวทรามของดินแดนยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

“ปล่อยในน่ะเหรอ ได้สิ” ดินแดนแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ ก่อนจะอุ้มวิกกี้เข้าไปในห้องน้ำชายจนได้