Chapter 11

หญิงสาวผมลอนยาวสวมใส่เสื้อแขนยาวพอดีกับกางเกงยีนเอวสูง ยืนอยู่หน้าโรงแรมหรูในตอนเวลาสองทุ่ม กำลังจิ้มกดข้อความส่งไปหาดินแดน

วิกกี้ : มาถึงแล้ว ให้ขึ้นไปยังไง ชั้นไหน

ดินแดน : ขึ้นลิฟต์ดิ มาชั้นบนสุด เอาคีย์การ์ดตรงเคาน์เตอร์

วิกกี้ : อืม

วิกกี้ยืนนิ่งๆ สักพัก เธอสูดลมหายใจลึกๆ เรียกกำลังใจให้ตัวเอง เพราะการมาที่นี่ไม่ใช่การเจรจางานทั่วไป แต่เป็นการเอาตัวแลกงาน วิกกี้กระชับกระเป๋าสะพายข้าง เชิดหลังตรง แล้วเดินเข้าโรงแรมไปขอคีย์การ์ดจากพนักงานเคาน์เตอร์โดยอ้างชื่อดินแดน

พนักงานเคาน์เตอร์มองเธอนิ่งๆ แวบหนึ่ง ก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มบางให้วิกกี้อย่างเป็นมิตร ส่วนวิกกี้เองยิ้มตอบกลับไปตามมารยาท แล้วหมุนตัวเดินไปทางขึ้นลิฟต์

ในขณะที่ลิฟต์เคลื่อนตัวไปชั้นบนสุด วิกกี้พยายามทำตัวนิ่งๆ แต่ทว่าใจมันกลับเต้นโครมครามไม่หยุดอย่างบ้าคลั่ง พอประตูลิฟต์เปิดออกชั้นบนสุด เธอกดลิฟต์ลงไปชั้นล่างสุดของตึกอีกครั้งเพื่อลดความตื่นเต้น จากนั้นเธอก็กดลิฟต์ขึ้นไปชั้นบนสุดอีกครั้ง

ติ๊ง เสียงสัญญาณลิฟต์บ่งบอกให้เธอรู้ว่าถึงชั้นที่หมาย

วิกกี้พรูลมหายใจออกมาอย่างแรง แล้วเดินออกจากลิฟต์ เธอไม่ต้องมองหาห้องให้เสียเวลา เพราะชั้นนี้มีเพียงห้องเดียว วิกกี้จ้องประตูนิ่งๆ ประมาณห้านาที เธอจึงเอาคีย์การ์ดรูดประตูมือไม้สั่นด้วยหัวใจที่เต้นแรงผิดจังหวะ เธอไม่ได้กลัวเขา แต่เธอกำลังรู้สึกประหม่ากับสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้ แม้ว่าเธอจะตัดสินใจดีแล้วก็เถอะ

พอเข้ามาในห้อง เจ้าของห้องกลับเปิดไฟแบบสลัวบรรยากาศแบบฟีลอิโรติกมากๆ แต่ถึงอย่างนั้นวิกกี้มองสำรวจรอบห้องที่เป็นเหมือนเพนต์เฮาส์ โดยมีห้องภายในนี้อีกสองห้อง อีกทั้งยังมีสระว่ายน้ำอีกด้วย ซึ่งในตอนนี้เจ้าของห้องนั่งอยู่บนเก้าอี้พับตรงขอบสระ เขาสวมใส่เพียงกางเกงว่ายน้ำรัดรูปสีดำ นั่งจิบไวน์แล้วทอดมองท้องฟ้าอย่างสบายใจ ทว่าเธอกลับมองว่าเขากำลังรอเชือดเธออยู่ต่างหาก

วิกกี้ยืนเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนที่จะเลื่อนเปิดประตูเดินออกไปหาเขา

ดินแดนมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะกระดกดื่มไวน์ในแก้ว แล้วแสยะยิ้มออกมา “จะไปบวชหรือไง ถึงได้แต่งตัวแบบนี้” เขาอดไม่ได้ที่จะประชดคนที่แต่งตัวเรียบร้อยเกินเหตุ ทั้งที่ปกติแล้วเธอใส่เสื้อผ้าเหมือนช่วยแม่ค้าประหยัดผ้า

“รีบพูดมาเถอะ”

“จะให้ฉันพูดอะไรล่ะ เธอก็น่าจะรู้ดี ว่าข้อเสนอของฉันจะไม่ใช้ปากพูดให้เมื่อย แต่ใช้ปากทำอย่างอื่นมากกว่า” ดินแดนหยัดตัวนั่งตรง เขาหยิบขวดไวน์แล้วกระดกดื่มเหมือนต้องการมอมตัวเอง

“ยืนนิ่งทำไม ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะสิ”

“ฉันจะรู้ได้ไงว่าต้าเหนิงจะได้งานจริงๆ”

“จะได้งานหรือไม่ได้งาน ขึ้นอยู่กับว่าเธอเด็ดแค่ไหน” ดินแดนเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้ม จ้องมองหญิงสาวด้วยแววตาหื่นกระหายเหมือนเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อให้แหลกคามือ

“ถ้าฉันไม่เด็ด นายก็คงไม่อยากกินฉันซ้ำๆ หรอกจริงไหม” วิกกี้ขยับเข้าไปใกล้ เธอเอามือเกาปลายคางคนตัวสูงเหมือนต้องการยั่ว

“ว้ายยย! อื้อ” หญิงสาวครางอื้อในลำคอ เมื่อดินแดนกระชากเธอมานั่งบนตัก แล้วกดจูบปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม เขาจูบอย่างเร่าร้อนเหมือนต้องการกระชากวิญญาณเธอออกจากร่าง

“เด็ดอะไรวะ จูบแค่นี้ทำเป็นจะตาย” ดินแดนแสยะยิ้มเยาะเย้ยวิกกี้ที่โดนเขาจูบจนหายใจไม่ทัน จนมานั่งหอบบนตักของเขาเหมือนกำลังโกยลมหายใจ

“ไอ้บ้า”

“อย่ามาด่าฉันนะวิกกี้ ฉันไม่ได้ใจดีให้เธอมาด่าฉันได้บ่อยๆ” ดินแดนพูดเสียงดุ “ถอดเสื้อผ้าออกซะ อย่าทำให้ฉันหงุดหงิด”

“....”