Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่ 5
โอ๊ย! พระเจ้าช่วย! ในที่สุดลูกก็ตามหาเพชรเม็ดงามให้หลานชายตัวแสบได้สำเร็จแล้ว!
“อ่า... ไม่มีก็ดีแล้ว”
คุณย่าพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้ดูนิ่งที่สุด แต่ดวงตาเป็นประกายแวววาวจนแทบปิดไม่มิด
“เอ่อ... แล้วคุณย่ากลับยังไงคะ หนูไปส่งนะคะ”
ช่อพิกุลก็หันมาถามด้วยความเป็นห่วง
คุณย่ามะลิส่ายหน้าทันที สีหน้าเปลี่ยนเป็นงอแงเล็กน้อย
“ย่ายัง... ยังไม่อยากกลับบ้านเลย
ช่อพิกุล เอียงคออย่างสงสัย
“อ้าว... แล้วคุณย่าอยากไปไหนต่อเหรอคะ?”
คุณย่ามะลิทำท่าคิดหนัก เธอเอามือลูบคางพลางชำเลืองมองช่อพิกุลด้วยสายตาวิบวับ
“อืมมม... ย่าก็ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหนต่อดี...”
คุณย่าตอบอย่างง่ายๆ ซึ่งทำให้ช่อพิกุลถึงกับต้องยิ้มแห้งๆ
คุณย่าคะ... นี่เราจะเดินเรื่อยเปื่อยกันกลางห้างไม่ได้นะคะ!
“เอางี้ไหมคะคุณย่า”
ช่อพิกุลเสนอด้วยความหวัง
“แถวนี้มีวัดอยู่ค่ะ เราไปไหว้พระทำบุญกันไหมคะ? ถือว่าเป็นการสะเดาะเคราะห์ที่วันนี้คุณย่าเจอเรื่องร้ายๆ ด้วย”
“ไปวัดเหรอ... ก็น่าสนใจนะ”
คุณย่าตอบอย่างพิจารณา
“ย่าไม่ได้เข้าวัดทำบุญมาหลายเดือนแล้วล่ะ ก็ตั้งแต่ไอ้หลานบ้างานคนนั้น มันไม่ยอมขับรถพาไป”
“งั้นหนูพาคุณย่าไปเองค่ะ”
ช่อพิกุลเสนอทันทีด้วยความเต็มใจ
“ดีมาก! ไปกันเลยหนูช่อ”
คุณย่ามะลิยิ้มกว้างอย่างมีความหวัง
“ไป! เราไปทำบุญให้ไอ้เจ้าหลานชายมันเลิกบ้างานกันเถอะ”
แล้วทั้งคู่ก็จูงมือกันเดินไป เพื่อมุ่งหน้าไปยังวัดใกล้ๆ
เมื่อเสร็จจากการทำบุญและขอพรแล้ว ท่านก็ยืนรออยู่เงียบๆ แต่สายตาก็อดจับจ้องไปที่ช่อพิกุล ซึ่งยังคงพนมมือหลับตาอยู่หน้าองค์พระประธานไม่ได้
ตอนนี้ใบหน้าของช่อพิกุลดูสงบนิ่ง แต่ก็มี ร่องรอยความเศร้าจาง ๆ ฉายชัดออกมาให้ได้เห็นอย่างชัดเจน
สักพักช่อพิกุลก็ลืมตาขึ้น สีหน้าเศร้าๆ ก็ถูกเคลือบทับด้วยรอยยิ้มฝืนๆ ทันทีที่เห็นว่าคุณย่ามะลิกำลังเดินเข้ามาหาเธอ
“หนูช่อขอพรอะไรเหรอ”
คุณย่าถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ช่อพิกุลฝืนยิ้มให้กว้างขึ้นอีกนิด
“หนู... หนูขอพรให้แม่ของหนูมีความสุขค่ะ”
คำตอบนั้นทำให้คุณย่ามะลิรู้สึกแปลกใจไม่น้อย
“อ้าว แล้วตอนนี้แม่ของหนูไม่มีความสุขเหรอ”
คำถามตรงไปตรงมาของคุณย่าทำให้รอยยิ้มของช่อพิกุลเลือนหายไปทันที ใบหน้าเธอเศร้าลงกว่าเดิม
“ตั้งแต่พ่อตายไป แม่ก็ไม่มีความสุขเลยค่ะ จนกระทั่งเจอพ่อเลี้ยง หนูก็คิดว่าแม่จะมีความสุขอีกครั้ง แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ” เธอถอนหายใจออกมาแผ่วเบา
“อ้าว ทำไมล่ะ หรือว่าผู้ชายคนนั้นไม่ดี”
คุณย่าเริ่มขมวดคิ้วอย่างเป็นห่วง
“ไม่ดีมากๆ ค่ะ”
ช่อพิกุลกระซิบเสียงแผ่วเบา
“เขาบงการแม่หนูทุกอย่าง ให้อยู่แต่บ้าน ไม่ให้ทำงาน และโยนเศษเงินให้ใช้ ชีวิตแม่หนูเหมือนติดอยู่ในกรงเลยค่ะ”
“โถๆ ๆ แล้วหนูล่ะ หนูอยู่ยังไง”
คุณย่าส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ และเป็นห่วงช่อพิกุลมาก
“หนูก็อยู่กับแม่ค่ะ แต่ถูกพ่อเลี้ยงไล่ทุกวันเลย คือเขาไม่อยากให้หนูอยู่บ้านนั้น เพราะสิ้นเปลืองเงินของเขาน่ะค่ะ”
“โอ๊ย หนูไม่ต้องทนแล้ว ออกมาเลย!”
คุณย่าพูดอย่างหัวเสียแทน
“หนูเป็นห่วงแม่ค่ะ แล้วอีกอย่าง หนูก็ไม่มีที่ไปด้วย”
ช่อพิกุลตอบด้วยน้ำเสียงยอมจำนน
“เรื่องที่ไปน่ะ ไม่ต้องห่วง”
คุณย่ามะลิรีบคว้ามือช่อพิกุลมาจับไว้แน่นทันที แววตาเต็มไปด้วยแผนการที่ถูกจุดประกายขึ้นมา
“ย่ามี ทางเลือกดีๆ ให้หนูช่อนะ”
“ทาง... เลือกดีๆ เหรอคะ?”
ช่อพิกุลถาม น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
“ใช่ หนูช่อจะสนใจไหม ถ้ามีบ้านที่อบอุ่นอยู่ และมีคนคอยปกป้องหนูน่ะ”
“หนูขอบคุณคุณย่ามากนะคะ”
ช่อพิกุลรีบดึงสติกลับมา เพราะไม่กล้าคิดว่าสิ่งเหล่านั้นมันจะมีอยู่จริง
“ตอนนี้หนูกำลังหางานพิเศษเพิ่มค่ะ พอหนูทำงานเพิ่มได้แล้ว หนูก็จะมีเงินออกมาเช่าห้องอยู่ต่างหากค่ะ”
“ไม่ต้องๆ อย่าทำแบบนั้น!”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
