ตอนที่ 2 วายุ （2）

“ฉันคิดว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าคนอย่างฉัน เห็นคุณแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่ารังเกียจฉัน”

เธอพูดขึ้นมานิ่งๆ พยายามทำใจดีสู้เสือ ในใจแค่คิดว่าถ้าเขาไม่มาลงไม้ลงมือกับเธอเหมือนคนพ่อก็คงดี

“ก็จริงที่ว่าฉันรังเกียจเด็กสลัมแบบเธอ ไม่รู้ว่าป๊านึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรไปคว้าคนอย่างเธอมาเป็นเมียแต่ง”

เขาพูดพร้อมกับมองเหยียดมาหัวจรดเท้า พระเจ้าปากจัดอะไรเบอร์นี้

“ค่ะ งั้นเด็กสลัมคนตัวขอตัวก่อนนะคะ”

เชอร์รีนไม่อยากต่อปากต่อคำ เพราะเธอก็ไม่ได้อยากหมางใจกับเขา การอยู่ให้ห่างจากเขาและไม่ไปขวางหูขวางตาเขาน่าจะเป็นการดีที่สุด

ร่างใหญ่สืบเท้าเข้ามาหาเธอเพียงไม่กี่ก้าวก็มายืนอยู่ต่อหน้าเธออย่างรวดเร็ว

“ใครบอกให้เธอไป”

เขาคว้าแขนเล็กอย่างแรงจนเธอเซถลาเข้าไปในอ้อมกอดเขาไม่ยากนัก แล้วสองแขนมีหรือจะปล่อยง่ายๆ อีกคนกระชับอ้อมกอดเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว

“นี่คุณวายุ ปล่อยฉันนะคะ”

เธอพูดแล้วสะบัดตัวหลุดจากเขา แต่คนร่างใหญ่ดึงแขนเธอแรงๆ ให้ตายเถอะพวกผู้ชายกับความรุนแรงนี่เป็นของคู่กันหรือไงนะ เชอร์รีนได้แต่คิดแล้วทำคิ้วขมวดเป็นปมมองใบหน้าหล่อเหลาที่เมามายและจ้องเธอเขม็งอย่างไม่ลดละ

ซู๊ดด เขาแกล้งดมมาที่ซอกคอเธอเบาๆ แล้วส่งเสียงซี๊ดซ๊าดใส่หน้าเธออย่างพอใจ

“ตัวหอมจังเลยคุณแม่เลี้ยง น้ำหอมตกผู้ชายสินะ”

คำดูถูกเหยียดหยามและถ้อยคำหยาบคายถูกพ่นออกมาจากปากคนเป็นน้องชายคนสุดท้องของบ้านไม่หยุด แล้วนี่เขาจะมายุ่งกับเธอทำไมนะถ้าไม่ชอบขี้หน้าเธอขนาดนั้น เชอร์รีนได้แต่คิดไม่ตก

“ปล่อยฉันค่ะคุณวายุ”

เธอเริ่มทำเสียงแข็งบอกผู้เป็นลูกเลี้ยง แต่เขาเมาเกินกว่าจะมีสติยับยั้งชั่งใจ

“เธอน่ากินแบบนี้สินะ ป๊าเลยติดใจเธอ เชอร์รีน”

เขาเรียกชื่อเธอครั้งแรกตั้งแต่ที่เจอกัน น้ำเสียงของเขาตอนเรียกชื่อเธอไม่ได้แข็งกร้าวแต่อย่างใด

“อึก นี่จะทำอะไรนะ”

เธอเริ่มทักท้วงเมื่อมือใหญ่ของคนที่เมามาย จับปอยผมเธอขึ้นไปดมสูดกลิ่นเข้าจนเต็มปอด

“หึ หอมกระทั่งปลายผม”

กลิ่นกายสาวเริ่มปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายของร่างใหญ่ให้ตื่นตัว เมื่อเขาอยากลองลิ้มชิมรสริมมฝีปากบางที่เผยอตกใจที่เขาแสดงกิริยาแบบนี้ออกมา

ความเมาทำให้เขาลืมตัวว่าเคยไม่ชอบขี้หน้าเธอ แล้วกลิ่นกายสายก็ยั่วยวนชายหนุ่มจนทำให้เขาอยากประกบริมฝีปากลงไป

ริมฝีปากร้อนผ่าวกับกลิ่นอ่อนๆ ของบุหรี่และแอลกอฮอล์ทำให้สาวจ้าวรู้สึกวาบหวามอย่างแรง อีกทั้งจูบที่แสนดูดดื่มและเอาแต่ใจทำให้เธอแทบยืนไม่เป็นแข้งขาเริ่มอ่อนแรง เขาช้อนคอเธอขึ้นดูดกลืนริมฝีปากบาง แทรกเรียวลิ้นเข้ามายังโพรงปากและตวัดดูลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจ ครั้งแล้วครั้งเล่า

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก

เชอร์รีนต้องรีบผละออกก่อนจะหายใจไม่ทัน และใช่เธอพึ่งเคลิบเคลิ้มกับรสจูบอันแสนร้อนแรงที่เขาประเคนให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า คนเมาก็เหมือนจะรู้สึกตัวและรู้สึกติดใจริมฝีปากบางนั่นจนเขามีท่าทีอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

การตื่นตัวของเป้ากางเกงก็แสดงออกมาโดยไม่ต้องสงสัย เชอร์รีนรีบเดินออกมาจากสวนหลังบ้านก่อนที่จะเผลอไผลไปมากกว่านี้

ให้ตายเถอะ เป็นพวกผู้ชายเอาแต่ใจกันหรือไงนะ คิดจะจูบก็จูบ

ใบหน้าของหญิงสาวร้อนวูบวาบ กลิ่นกายของเขาทำให้เธอเองก็ตื่นตัวไม่น้อย

แค่เขาจูบแค่นั้นกลับทำให้ร่างกายเธอผลิตน้ำใสๆ ออกมานับไม่ถ้วน ช่างน่าอายจริงๆ

***