บทที่ 1

ทางด้านกานติมาหลังจากได้สิ่งที่ต้องการมาหญิงสาวก็นั่งดื่มกับคู่ขาคนใหม่ต่อไปเรื่อยๆ เพราะอีกฝ่ายบอกว่าจะขอรอเพื่อนสนิทที่กำลังเดินทางมาสมทบอีกคนเสียก่อนแล้วหลังจากนั้นเขาและเธอจะได้ไปต่อกันที่โรงแรมม่านรูดที่ไหนสักแห่งตามที่ได้ตกลงปลงใจกันเอาไว้ในตอนแรกที่พบหน้า

หญิงสาวที่ต้องรับภาระดูแลทั้งตัวเองและน้องสาวอย่างอรนลินที่ทั้งหัวอ่อน เชื่อคนง่าย มาตั้งแต่เด็กๆ อาชีพผู้หญิงกลางคืนจึงกลับกลายมาเป็นทางเลือกสุดท้ายที่เธอเลือกจะทำเพราะนอกจากจะรายได้ดีนั้นยังได้รับความสุขล้นจากการร่วมเพศกลับมาเป็นของแถมอีกด้วย

ถึงแม้ว่าบ่อยครั้งที่เธอมักจะถูกผู้คนรอบข้างดูถูกเหยียดหยามแต่เธอก็ไม่เคยเก็บเอาคำพูดของคนเหล่านั้นมาคิดให้มากเปลืองสมองเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะสิ่งนี้เธอเป็นคนเลือกที่จะทำมันเองมาตั้งแต่แรก และยังทำได้ดีไปเสียทุกครั้งอีกด้วย!

หลังจากนั่งรอกันได้ไม่นานร่างสูงโปร่งดุจนายแบบของชายหนุ่มอีกคนก็เดินตรงเข้ามาใกล้ ทว่าท่าทางและสีหน้าของเขานั้นดูไม่ดีเอาซะเลยจน กล้องภพ ต้องเอ่ยถามเพื่อนสนิทอย่างอดห่วงขึ้นมาไม่ได้

“นี่แกไปทำอะไรมาวะไอ้คิน! ทำไมสภาพของแกมันถึงได้เป็นแบบนี้!!” กล้องภพร้องถามขึ้นก่อนจะค่อยๆ ประคองเพื่อนรักที่ตอนนี้นั้นมีสภาพที่น่าเป็นห่วงให้ค่อยๆ ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างตัวเองโดยมีหญิงสาวที่นั่งรออยู่เป็นเพื่อนเดินเข้ามาช่วยด้วยอีกคน

“ฉันโดนวางยา...แกช่วย...หาผู้หญิงให้ฉันที!!”

อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงเต็มที ความทรมานจากร่างกายที่กำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ อย่างหนักหน่วงจุกแน่นถึงทรวงอกแต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังฝืนขับรถมาหาเพื่อนสนิทจนถึงที่หมายเพราะครั้นจะกลับบ้านไปตอนนี้ก็คงไม่มีใครช่วยทำให้ไอ้อาการบ้าๆ เหล่านี้หายไปได้ง่ายๆ อย่างแน่นอน

ชายหนุ่มคิดพร้อมทั้งนึกโทษตัวเองที่ไม่น่าหลงกลไปดื่มน้ำส้มแก้วนั้นจาก สกายดาว คู่ดูตัวคนใหม่ล่าสุดที่ผู้เป็นแม่จัดหามาให้เลย เธอมีท่าทางเหมือนอยากจะจับเขาจนตัวสั่น แต่ใครเลยจะคิดว่าหล่อนจะกล้าวางยากับเขากลางร้านอาหารญี่ปุ่นที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายแบบนั้นอย่างไม่เกรงกลัว อาจเพราะเห็นว่าเขาไม่มีทีท่าที่จะเล่นด้วยและที่ยอมลดตัวลงไปทานอาหารกลางวันก็เพราะถูกผู้เป็นแม่ขอร้องให้ไป

และถึงแม้ชีวิตจะตลอดทั้งชีวิตเขาจะผ่านผู้หญิงมาก็มาก แต่ผู้หญิงแบบนั้นกลับทำให้เขาไม่อยากแม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้เลย

“นี่แกไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหมวะ! ให้ตาย!! แล้วนี่ฉันจะไปหาผู้หญิงแบบที่แกชอบได้จากไหนกันวะ!!” คนที่เพิ่งจะถูกเพื่อนรักที่คบกันมานานเป็นสิบๆ ปีขอร้องถึงกลับเครียดขึ้นสมองในขณะที่ใครอีกคนกลับอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเมื่อได้ยินบทสนทนาของสองหนุ่มอย่างชัดเจน

ยิ่งเมื่อได้เห็นร่างกายกำยำบวกกับใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรของชายหนุ่มตรงหน้านี้แล้วก็ยิ่งอยากจะสัมผัส ถึงต่อให้ต้องพลีกายให้เขาเชยชมฟรีๆ เธอก็พร้อมยอมเสนอและเขาเองก็คงไม่กล้าที่จะปฏิเสธเธอเช่นกัน

“เอาอย่างนี้ดีไหมคะคุณกล้องภพ ถ้ายังไงกานว่าวันนี้ให้กานช่วยเพื่อนของคุณกล้องก่อนดีกว่าไหมคะ ดูท่าทางเขาคงกำลังทรมานมาก ส่วนเราสองคนก็ค่อยเอาไว้ต่อกันวันหลัง...” หญิงสาวยื่นขอเสนออย่างหน้าไม่อายออกไป สายตาของเธอบ่งบอกถึงความต้องการผู้ชายตรงหน้าได้อย่างชัดเจน

ขนาดกล้องภพเองยังตกใจเมื่อได้ยินมัน ครั้งแรกที่พบหน้าเขาคิดแค่ว่าเธอจะเป็นแม่สาวน้อยร้อนรักเท่านั้น ใครจะไปคิดว่าเจ้าหล่อนจะมีความใจกล้าถึงขนาดนี้ แต่จะโทษเธอก็คงไม่ได้เพราะเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่เขาเองก็เคยรู้สึกอยู่บ่อยครั้งตอนที่ได้พบเจอบางสิ่งที่ดีกว่าสิ่งที่มีอยู่ในมือ

“ผมว่าแบบนั้นมันคงไม่ได้หรอกครับ คือว่าอย่างนี้นะครับคุณกาน เพื่อนของผมคนนี้มันไม่ชอบมั่วกับผู้หญิงที่แบบเอ่อ...ผู้หญิงที่ชอบเปลี่ยนคู่ไปเรื่อย” ชายหนุ่มเลือกที่จะพูดออกไปตรงๆ เพราะไม่อยากให้หญิงสาวมีความหวังมากเกินไปกว่านี้ เขารู้ดีว่าภาคินทร์เพื่อนของตัวเองหล่อกว่าและดูดีกว่า จึงไม่แปลกที่สาวๆ จะพุ่งความสนใจไปที่มันก่อนเป็นคนแรก

“อ้อ เหรอคะ”

“แบบว่ายังไงดีล่ะครับ คือว่าไอ้เพื่อนของผมคนนี้มัน...ชอบผู้หญิงที่สดๆ มากกว่า คุณกานคง...ไม่โกรธหรอกใช่ไหมครับที่ผมต้องพูดตรงๆ ออกไปแบบนี้” แม้จะรู้สึกเสียใจและเสียหน้าอยู่ไม่น้อยแต่ก็ยอมยิ้มรับพร้อมทั้งส่ายหน้ากลับไปให้อย่างรวดเร็วพร้อมให้คำตอบ