6 ลองNC++

"อยากให้หนูใช้ปากช่วยอีกเหรอ? ที่ผ่านมาชอบหนูเหมือนกันใช่ไหม ตอบให้หนูชื่นใจหน่อยสิ" ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนสวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาไม่วางตาระหว่างรอคำตอบ แม้จะรู้ว่าคาไลน์แสดงตัวตนอีกด้านหนึ่งออกมาเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่เธอรับรู้ได้ว่าที่เขาแสดงออกแบบนี้ไม่ใช่เพราะความกระหายอย่างเดียว

"..." ไร้ซึ่งคำตอบจากปากของคาไลน์ มีเพียงดวงตาคมกริบที่มองสำรวจเรือนร่างอรชร ก่อนที่เขาจะถอดรองเท้าหนังราคาแพงออก ตามด้วยกางเกงยีนส์และบอกเซอร์เป็นปราการถัดมา แล้วดึงแขนเพลลินเบาๆให้เธอยืนขึ้น

"จะล้างหน้าก่อนไหม"

"ถ้าคาไลน์จะทำต่อค่อยอาบน้ำพร้อมกันก็ได้" เขาช้อนตัวเด็กสาวขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินตรงไปที่เตียงนอนทันทีที่ได้รับคำตอบจากเธอ เหวี่ยงเธอลงบนเตียงอย่างไม่แรงนัก

"จะใส่มันเข้ามาเหรอ?" เพลลินถามเสียงสั่นด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นชายหนุ่มรีบถอดเสื้อเชิ้ตออกแล้วก้าวขึ้นมาบนเตียง รวบชุดนอนกระโปรงของเธอขึ้นมาเหนือหน้าท้องแบนราบ ก่อนที่แพนตี้ตัวบางจะถูกถอดออกเป็นปราการแรกด้วยฝีมือของเขา ทำเอาเธอเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง

"จะใส่มันเข้ามาจริงๆเหรอ? นะ..หนูว่ามันเข้าไม่ได้หรอก"

"ของคุณหนูมันแฉะแล้ว ผมแค่จะรับผิดชอบที่ทำให้คุณหนูไม่สบายตัว แค่นอนครางให้ผมฟังอย่างเดียวก็พอ"

"คะ..คาไลน์อย่า..ตะ..ตรงนั้นไม่ได้นะ" เด็กสาวยกมือปิดปากอย่างเขินอายเมื่อคาไลน์โน้มใบหน้าลงมาประชิดกลางหว่างขา ภายในท้องน้อยรู้สึกมวนอย่างประหลาดเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดลงมาบนกลีบกุหลาบอวบนูน

คาไลน์เลียริมฝีปากระคนหิวกระหาย มองดอกไม้งามสีชมพูระเรื่อที่ไร้ซึ่งไรขนปกคลุมด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ก่อนจะดันเรียวขาขาวเนียนทั้งสองข้างออกจากกัน ส่งผลให้กลีบกุหลาบอวบนูนค่อยๆแย้มบานเชิญชวนให้เขาเชยชม

"อื้อ!..คะ..คาไลน์..อ๊า~" ร่างกายสั่นสะท้านราวกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นพล่านทั่วร่างเมื่อเรียวลิ้นสากแตะลงมาบนติ่งเกสรเปียกแฉะ ทำเอาสติของเด็กสาวกระเจิดกระเจิง ภายในกายร้อนรุ่มจนปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาอย่างต่อเนื่อง

"อืม~" คาไลน์เหลือบมองใบหน้าแดงก่ำของเด็กสาวเพียงนิด ก่อนจะตวัดเรียวลิ้นดูดดุนติ่งเกสรอย่างหนักหน่วงตามความพอใจของตัวเอง

"ยะ..อย่าดูดนะ..อึก..อ๊า..คะ..คาไลน์" เพลลินพยายามดันศีรษะของชายหนุ่มออกจากหว่างขา ทว่าร่างกายกลับไร้เรี่ยวแรงเมื่อโดนความเสียวซ่านเล่นงาน มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับความรู้สึกว้าวุ่นแบบนี้

"อึก..อ๊า..คะ..คาไลน์มันเสียว..อื้อ!"

"อืม~" ยิ่งรับรู้ว่าร่างกายของเด็กสาวกำลังสั่นเกร็งคาไลน์ก็ยิ่งสัมผัสเธออย่างร้อนแรงมากขึ้นจนทำให้ติ่งเกสรสีชมพูระเรื่อเปียกแฉะไปด้วยน้ำลายใส เขายกมือขึ้นมาลูบวนไปมารอบๆร่องสวาทคับแคบ แล้วค่อยๆดันนิ้วกลางเข้าไปทักทายมัน ขณะที่เรียวลิ้นสากยังตวัดหยอกเย้าติ่งเกสร

"อื้อ!..จะ..เจ็บ..อึก" ความเจ็บปวดที่ราวกับโดนเข็มแหลมคมทิ่มแทงทำให้เพลลินรีบคว้าข้อมือของคาไลน์ไว้ทั้งที่นิ้วกลางเรียวยาวของเขากำลังสอดใส่เข้ามาในกายเธอ

"แค่ครึ่งนิ้วก็สั่นแล้ว? ถ้าเปลี่ยนจากนิ้วเป็นเอ็นจะไม่สลบไปก่อนเหรอ?" คาไลน์ถอนริมฝีปากออก พร้อมเช็ดน้ำลายลวกๆ แล้วค่อยๆดันนิ้วเข้าไปในกายสาวจนสุดความยาวของมัน

"อื้อ!!" เพลลินกัดฟันแน่น พยายามห้ามตัวเองไม่ให้เผลอส่งเสียงกรีดร้องออกมา ร่างกายสั่นเทาเมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ

"คะ..คาไลน์..อึก..มะ..มันแสบ..อ๊า" เมื่อเห็นใบหน้าเหยเกของเด็กสาวคาไลน์จึงยอมดึงนิ้วออก แล้วหยดน้ำลายลงบนร่องสวาท ก่อนจะดันนิ้วกลางเข้าไปอีกครั้ง

"ดีกว่าเมื่อกี้ไหม"

"อึก..มะ..มันเจ็บ..นะ..หนูรู้สึกแปลกๆ"

"อยากลองเอาของผมเข้าไปไหม?" คำถามของคาไลน์ทำหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบด้วยความตื่นเต้นปนหวาดกลัว แต่ยังไม่ทันจะได้ตอบรับหรือปฏิเสธ คาไลน์ก็หยัดกายลุกขึ้นพร้อมดึงนิ้วออก หยดน้ำลายลงบนส่วนหัวของแก่นกายใหญ่ แล้วค่อยๆดันมันเข้ามาทักทายร่องสวาท

"โอ๊ย!..คะ..คาไลน์หยุด..อึก" ราวกับตรงส่วนนั้นที่โดนกระทำจะถูกฉีกกระชากในตอนที่ชายหนุ่มพยายามดันมันเข้ามาในกาย

"อื้อ!..ยะ..อย่าดันมันเข้ามา..อึก..คะ..คาไลน์หนูเจ็บ..." เธอร้องบอกแทบไม่เป็นภาษาเมื่อคนข้างบนพยายามกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้ามาจนหัวเธอกระแทกกับหัวเตียงครั้งแล้วครั้งเล่า มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่นจนแขนสั่นเทา มันเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสกับความเจ็บปวดขนาดนี้

"ยังไม่เข้าเลย เจ็บเหรอ?"

"อึก..อะ..เอามันออกไปก่อน..นะ..หนูเจ็บ"

"ถ้าไม่มีเจลหล่อลื่นคงไม่เข้า" เพราะเห็นดวงตาแดงก่ำของเด็กสาวคาไลน์จึงยอมผละตัวออกมา ในตอนแรกเขาแค่อยากปรนเปรอเธอด้วยวิธีเดียวกันกับที่เธอทำให้เขา แต่ก็โดนความเย้ายวนของเธอมอมเมาจนขาดสติ

"ลุกขึ้นไปอาบน้ำเถอะครับ ผมจะกลับห้องแล้ว"

"พอสร่างเมาแล้วจะทิ้งกันเลยเหรอ" เพลลินทำหน้ามุ่ย แล้วค่อยๆหยัดกายลุกขึ้น

"ขอโทษที่ผมทำแบบนั้น ผมแค่จะใช้ปากช่วยเฉยๆแต่มันเผลอไป"

"อยากใช้ปากกับหนูเหรอ?"

"ถามแบบนั้นอย่างหน้าตาเฉยได้ยังไงครับ"

"หนูรู้ว่ามันเป็นคำที่น่าอาย แต่เราก็เพิ่งทำแบบนั้นไปไม่ใช่เหรอ อยากให้หนูใช้ปากช่วยอีกรอบไหม"

"ผมว่าผมกลับห้องก่อนดีกว่า" คาไลน์ลูบหน้าตัวเองเบาๆ พยายามข่มความรู้สึกกระสันแล้วก้าวลงจากเตียง แต่กลับโดนเพลลินคว้าแขนไว้ในตอนที่กำลังจะเดินไปหยิบกางเกงยีนส์มาสวมใส่

"เมื่อตอนเย็นที่บอกว่าหนูง่ายพูดจริงเหรอ แล้วเมื่อกี้ที่หนูยอมง่ายๆก็คิดแบบนั้นใช่ไหม"

"คิดมากกับคำพูดพวกนั้นเหรอครับ"

"โดนคนที่ตัวเองรักมาตั้งแต่เด็กพูดใส่แบบนั้นต้องดีใจเหรอ?"

"ผมแค่อยากให้เรารักษาระยะห่างกันหน่อย"

"แต่ที่คาไลน์ทำเมื่อกี้มันทำลายระยะห่างพวกนั้นไปหมดแล้วนะ"

"..." คาไลน์ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะรู้ดีว่าสิ่งที่ทำลงไปเป็นความผิดของตัวเอง

"คืนนี้นอนกับหนูนะ"

"มันไม่ปลอดภัย"

"พ่อกับแม่ไม่มาหาตอนนี้หรอก"

"ผมหมายถึงมันจะไม่ปลอดภัยกับคุณหนูและตัวผมเองต่างหาก"