ครั้งแรกที่แสนป่าเถื่อน
“ไม่ต้องห่วง นอกจากเธอแล้ว ฉันก็ไม่เคยสดกับใครทั้งนั้น!” พูดจบชาย หนุ่มก็ค่อยๆ เลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก จนเผยให้เห็นเรือนร่างท่อนบนที่เต็มไปด้วยรอยสักจนแทบจะไม่เหลือพื้นที่ว่าง
สองยังคงนั่งร้องไห้ก้มหน้าสะอื้น ไม่พูดไม่จา รอยสักตามร่างกายของเขามันยิ่งเพิ่มความกลัวให้เธอขึ้นไปอีก ถ้าเลือกได้ เธอไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยสักนิด
“จะถอดเสื้อผ้าเองหรือจะให้ฉันถอดให้!?”
“……” สองยังคงนั่งเงียบ ไม่ตอบอะไรกลับไป
แคว่กกกกก! เสียงผ้าบางขาดออกจากกันเมื่อชายหนุ่มจัดการกระชากเสื้อของสองอย่างแรงแบบไม่ลังเล ส่งผลให้ท่อนบนของเธอมันหลงเหลือแค่บราเซียปกปิดเรือนร่างเอาไว้
“ฮึกกก หนูกลัวแล้ว อย่าทำอะไรหนูเลย” สองพนมมือไหว้ขอร้องชายหนุ่มตรงหน้า เมื่อเสี่ยจัดการถกเสื้อชั้นในของเธอขึ้นจนเผยให้เห็นเต้าอวบทั้งสองข้าง เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าผู้ชายคนไหนมาก่อน
“ถ้าเธอยังไม่หยุดพูดประโยคไร้สาระ ฉันจะหาอะไรอุดปากเธอซะ!” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังพลักเธอในนอนราบไปบนที่นอน
“แต่หนูกลัวจริงๆ นะคะ ได้โปรดปล่อย…อื้อออ”
ร่างบางพูดไม่ทันจบ เสี่ยก็คว้าเทปกาวที่วางอยู่บนหัวเตียงขึ้นมาปิดปากเธออย่างแน่นหนาตามที่เคยพูดไว้ก่อนหน้านั้นด้วยความรำคาญ ก่อนจะเลื่อนเทปกาวที่เหลืออยู่ไปมัดข้อมือของเธอทั้งสองข้างอีกที ส่งผลให้แขนทั้งสองข้างของเธอถูกเขาพันธนาการไว้ ไม่สามารถขยับหนีไปได้
“อึก! อึก!” หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อปากของเธอถูกเขาใช้เทปกาวปิดไว้ไม่ให้ส่งเสียงร้อง ครั้งแรกสำหรับเธอมันดูป่าเถื่อนและเลวร้ายกว่าที่คิดเป็นร้อยเป็นพันเท่า
สองพยายามขยับหนีเมื่อเห็นว่าเสี่ยกำลังคลานขึ้นมาบนเตียงเพื่อจะถอดกางเกงยีนขายาวของเธอ ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเธอไม่มีวันหนีพ้น แต่อีกในใจลึกก็ได้สวดมนต์ภาวนาให้มีคนมาช่วยเธอไว้ได้ทัน
เพียะ! เพียะ! ฝ่ามือหนาฟาดไปตามลำตัวของเธอ อย่างแรงจนเกิดรอยไปทั่วร่างกาย เมื่อเขาจัดการถอดกางเกงของเธอได้สำเร็จ
ร่างกายของเธอในตอนนี้กำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าเขา ทุกอย่างบนตัวเธอมันงดงามกว่าที่คิดไว้หลายเท่า ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้แม้แต่วินาทีเดียว
“อ้าขาออก”
“……”
เมื่อเห็นว่าสองไม่ยอมทำตามคำสั่ง เขาจึงใช้มือสากลูบไล้ร่องแคบที่มีขนอ่อนปกคลุมรำไรของเธอเพื่อหวังปลุกเร้าอารมณ์ของคนตัวเล็กที่นอนอยู่ ก่อนจะใช้ฟันคมขบกัดไปตามลำคอของเธอจนเกิดเป็นห้อเลือดอยู่หลายจุด
สองเบิกตากว้าง ก่อนจะถอยหลังหนีด้วยความตกใจเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นท่อนเอ็นลำใหญ่ของเสี่ยที่มีขนาดเกือบเท่าข้อมือของเธอ
“……” น้ำตาไหลอาบแก้มนวลเมื่อหญิงสาวรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังถูไถมาที่ร่องแคบของเธอ แขนขาของหญิงสาวมันเริ่มจิกเกร็ง เมื่อเสี่ยพยายามจะสอดใส่ท่อนเอ็นเข้ามา
“อยู่นิ่งๆ” มือหนาทั้งสองข้างดันขาเรียวให้แยกออกจากกันจนเผยให้เห็นกลีบกุหลาบของเธอที่เคยปิดสนิทค่อยๆ แยกออก
กึด! เสี่ยพูดแค่นั้น แล้วค่อยๆ สอดใส่ท่อนเอ็นที่มีขนาดเกินมาตรฐานของตนเองเข้าไปในร่องแคบของเธอ แต่ร่องของเธอมันรัดแน่นจนเกินไป ส่งผลให้ท่อนเอ็นของเขามันเข้าได้เพียงแค่ส่วนหัว
“เธอนี่แม่ง! ซี๊ดดด” เขาก้มมองท่อนเอ็นของตนเองที่มีเลือดบริสุทธิ์ของเธอที่ค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากร่องแคบจนเลอะเปรอะเปื้อนเต็มหน้าขาของเขาทั้งสองข้าง ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจด้วยความพอใจ แล้วจัดการกระแทกสอดใส่เข้าไปอีกครั้งจนมิดในคราเดียว
ปึก! ปึก! ปึก! ท่อนเอ็นของชายหนุ่มที่ชะโลมไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ของเธอช่วยปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี ก่อนจะเลื่อนมือไปเปิดปากของเธอเพื่อให้ส่งเสียง
สองร้องครางสะอื้นในลำคอเมื่อรู้สึกเจ็บปวดตรงส่วนนั้นจนแทบจะปริแตก มันเจ็บกว่าที่เธอคิดไว้หลายเท่า
“เฮือก!” ท่าทางหวาดกลัวของเธอที่แสดงออกมาไม่เป็นผล แต่ตรงกันข้ามยิ่งเขาเห็นน้ำตาของเธอ มันยิ่งปลุกอารมณ์ของเขาเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว
ทุกการเคลื่อนไหวขยับเอวสอบของชายหนุ่มสร้างความเจ็บปวดให้หญิงสาวจนถึงที่สุด มันเสมือนว่าร่างกายของเธอกำลังจะแหลกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ
เสี่ยก้มมองเรือนร่างของหญิงสาวที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขา ตอนนี้ผิวขาวนวลของเธอเต็มไปด้วยรอยแดงเต็มไปหมด เขามองเรือนร่างของเธออย่างคลั่งไคล้!
ทั้งๆ ที่เธอดูอ่อนโยนน่าทะนุถนอมแต่เขากลับไม่ได้คิดแบบนั้น มันเป็นรสนิยมทางเพศที่เขาพึงพอใจ ยิ่งได้เห็นว่าเธอเจ็บปวด เขายิ่งมีความสุขและอยากจะทำให้เธอเจ็บแบบนี้อยู่เรื่อยๆ
“หนูเจ็บ ไม่ไหวแล้ว”
ปึก! ปึก! ปึก! สายตาขอร้องอ้อนวอนของหญิงสาวไม่เป็นผล เขาไม่ได้นึกสงสารเธอแต่อย่างใด สิ่งที่เขาทำต่อจากนี้คือเลือกที่จะโน้มใบหน้าลงไปใช้ฟันขบกัดที่ริมฝีปากล่างของเธอแทน
กลิ่นคาวเลือดลอยตลบอบอวลคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ สองปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา เมื่อถูกเขาย่ำยีจนไม่เหลือชิ้นดี
“พะ…พอแล้ว อื้ออออ หยุดสักที!” สองร้องวอนขอจนเสียงสั่น มันรู้สึกระบมเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย ดวงตาของเธอทั้งสองข้างค่อยๆ พล่ามัว พร้อมกับสติที่ดับลงไปในที่สุด
“อดทนอีกนิด อืมม~ จะแตกแล้ว”
ปัก! ปัก! ปัก! ลมหอบใจหายถี่บ่งบอกว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังใกล้จะแตะถึงขอบสวรรค์ในอีกไม่ช้า
“ซี๊ดดดด อ่า” เอวสอบของชายหนุ่มขยับแรงและเร็วขึ้น ผ่านไปแค่ไม่กี่นาทีน้ำสีขาวขุ่นของเขาก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปในตัวของหญิงสาวนั้นทุกหยาดหยด ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นของเขาที่ผสมด้วยเลือดของเธอ นั่นจะค่อยๆ ไหลย้อนออกมาตามเรียวขาทั้งสองข้าง
ชายหนุ่มถอนตัวเปลือยกายลุกขึ้นจากหญิงสาวพลางใช้สายตามองเธอที่นอนนิ่งไม่ไหวติง ก่อนจะเหยียดยิ้มอย่างพอใจเมื่อรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าได้ตกเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ
แปะ! แปะ! แปะ! สองค่อยๆ ตื่นลืมตาขึ้นมาเมื่อรู้สึกได้ว่ากำลังมีคนเอามือตบหน้าของเธอเบาๆ ร่างบางรีบเบือนหน้าหันหนีพร้อมดึงผ้านวมหนาขึ้นมาปกปิดร่างกายเมื่อเห็นว่าคนนั้นคือเสี่ย คนที่เพิ่งมอบฝันที่เลวร้ายที่สุดให้เธอ
เธอก้มมองเรือนร่างของตัวเองด้วยความเวทนาเมื่อเห็นว่าร่างกายของเธอมันเต็มไปด้วยรอยช้ำและบาดแผลจากฝีมือของเสี่ย หลังจากที่สลบไปเธอมั่นใจว่าเขาคงไม่ได้ทำมันแค่ครั้งเดียว เพียงแค่เธอไม่รู้ว่าเขาได้ทำมันกี่ครั้งแล้วทำกับเธอถึงขนาดไหน
“เห็นว่าหลับไปนาน นึกว่าจะตายไปแล้วซะอีก”ชายหนุ่มเอ่ย ก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกจากปากและจมูกแบบหนักๆ ท่อนล่างของเขามีเพียงผ้าขนหนูที่ใช้ปกปิดส่วนล่างเอาไว้เท่านั้น
“……” สองเม้มปากเงียบ ไม่โต้ตอบอะไรกลับไป เพราะเธอรู้ดีว่าคนอย่างเสี่ย ไม่ใช่คนที่จะมาพูดเล่นได้ด้วยง่ายๆ เธอยังอยากมีชีวิตรอดกลับไปหาครอบครัวของเธอ ฉะนั้นสิ่งที่เธอควรจะทำคือหลีกเลี่ยงเขาให้ได้มากที่สุด
“นอนสลบเหมือนกับท่อนไม้ ใครจะไปเอาลง!”
“สะ…เสร็จงานของหนูแล้วใช่ไหมคะ?” สองเอ่ยถามเสียงแผ่วพร้อมก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่หล่นกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นขึ้นมาสวมใส่ด้วยสภาพโซซัดโซเซ
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ”
“จะรีบไปไหน งานของเธอยังไม่เสร็จ ฉันยังไม่พอ ฉันจะเอาเธออีก!” เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยความหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังเตรียมตัวจะไปจากเขา
“ตะ…แต่หนูไม่ไหวแล้ว ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ”
