6

“เอ่อ...คุณหมอครับมีแขกมารอพบครับ” ไกรวิทย์เลขาหน้าตี๋เข้ามาขัดจังหวะอย่างเกรงใจ หากไม่ด่วนจริง ๆ เขาคงไม่กล้าเพราะเห็นเจ้านายพาหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเข้ามาด้วยอีกทั้งยังมีทีท่าสนิทสนมแบบถึงเนื้อถึงตัวกันอีกต่างหาก ซึ่งตั้งแต่ทำงานมาเขาไม่เคยเห็นเจ้านายจะให้ความสนิทสนมกับสาวคนไหน ขนาดพยาบาลสวย ๆ หลายรายที่พยายามทอดสะพานให้ก็รอเก้อจนหัวสะพานแห้งกันไปไม่มีใครได้สิทธิพิเศษเลยสักคน...

“ใครเหรอวิทย์”

“ชื่อพุกครับ.....เธอพาคนไข้มาบอกว่าเป็นคนของคุณหมอ” ไกรวิทย์พูดไม่ค่อยเต็มเสียงนักเพราะคนไข้ที่นางพุกพาเข้ามานั้นเป็นเด็กสาวหน้าตาสะสวยแต่ดูเหมือนจะตั้งท้องอยู่ด้วย แวบแรกเขานึกว่าเจ้านายไปทำเด็กที่ไหนท้องเสียอีก แต่พอมาเห็นว่าพาหญิงสาวอีกคนเข้ามาก็คงไม่ใช่กระมัง....คิดไปก็ปวดหัวเรื่องของเจ้านายทางที่ดีอย่ายุ่งดีกว่า...

“ฝากดูแลบุ้งกี๋ด้วย เธอจะมาเป็นผู้ช่วยฉัน” หมอทัพพ์สั่งเลขา ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องรับรองเล็กทันที บุ้งกี๋อยากจะรู้ว่ามีเรื่องอะไรกันแน่.....เพราะหล่อนสะดุดใจกับคำว่าคนของคุณหมอ แต่จำเป็นต้องเก็บงำไว้คงไม่เหมาะถ้าหล่อนจะซักไซ้ไล่เลียงกับคุณเลขาในตอนนี้

“เชิญครับคุณบุ้งกี๋” ไกรวิทย์พูดด้วยท่าทีสุภาพ เพราะเธอคนนี้ก็น่าจะเป็นคนสำคัญของเจ้านายไม่น้อย......

“สวัสดีค่ะ พี่วิทย์ช่วยแนะนำด้วยนะคะ” หญิงสาวยกมือไหว้อ่อนน้อมเข้าหาและถือโอกาสเรียกพี่อย่างสนิทสนม

“สวัสดีครับ...ผมคิดว่าคุณบุ้งกี๋ต้องถามจากเจ้านายดีกว่าครับ เพราะจะมาเป็นผู้ช่วยท่านประธานนี่ครับไม่ใช่ผู้ช่วยเลขา” ไกรวิทย์บอกยิ้ม ๆ แต่ก็รักษาระยะห่างไม่ได้ผลีผลามเข้าไปตีสนิทอย่างที่ควรจะเป็น

“แหม......พี่หมอก็พูดไปอย่างนั้นแหละค่ะ เด็กจบใหม่อย่างบุ้งกี๋ไม่รู้ว่าจะช่วยทำอะไรได้หรือเปล่า ช่วยให้ยุ่งล่ะไม่ว่า” หญิงสาวบอกอย่างถ่อมตัว

ไกรวิทย์ได้แต่ยิ้มก่อนจะเดินนำหญิงสาวเข้าไปที่ห้องของท่านประธาน......เมื่อเปิดเข้าไปด้านในบุ้งกี๋ ไม่แปลกใจกับห้องสีขาวสะอาดตา ข้าวของเครื่องใช้มีน้อยชิ้นแต่ละชิ้นไม่บอกก็รู้ว่าแพงระยับจึงแลดูเรียบหรูดูดีสมกับเป็นห้องทำงานของหมอทัพพ์อย่างแท้จริง

“คุณบุ้งกี๋พักผ่อนในห้องนี้ไปก่อนนะครับ อีกสักพักท่านประธานคงจะกลับมา”

“ขอบคุณค่ะ เชิญพี่วิทย์ตามสบายนะคะไม่ต้องห่วง”

ทางด้านหมอทัพพ์ หลังจากคุยกับนางพุกแล้วก็ต้องรีบเข้าไปดูอาการของกานดาที่มีเลือดออกตั้งแต่เช้ามืด......นางพุกตกใจมากเกรงว่าเด็กสาวจะแท้งเพราะถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาเจ้านายของนางคงจะตกที่นั่งลำบาก ไม่แคล้วโดนกล่าวหาแน่ ๆ เพราะเพิ่งจะพาลูกสาวเขามาได้วันเดียวก็แท้งเสียแล้ว

“กานดาปลอดภัยแล้วนะ” หมอทัพพ์ออกมาจากห้องหลังจากคุยกับหมอเจ้าของไข้แล้ว จึงได้บอกกับผู้สูงวัยให้คลายใจ

“เฮ้อ...โล่งอกไปทีอิฉันล่ะกลัวแทบตาย กลัวว่ามันจะแท้งแล้วจะเดือดร้อนมาถึงคุณหมอ” นางพุกถอนหายใจอย่างโล่งอก

“ฉันไปล่ะ ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกหรือจะโทรหาฉันโดยตรงก็ได้” หมอหนุ่มให้เงินนางพุกไว้ใช้จ่ายและสั่งให้เจ้าหน้าที่ดูแลเป็นพิเศษรวมทั้งรถรับส่งหลังได้รับอนุญาตให้กลับบ้านได้โดยไม่รู้ตัวว่าการปฏิบัติเช่นนี้ได้สร้างความกังขาและเข้าใจผิดให้แก่ใครหลายคน ซึ่งมีการพูดต่อ ๆกันว่าเด็กสาวคนนี้เป็นเมียเก็บของหมอทัพพ์มิหนำซ้ำยังตั้งท้องอีกต่างหาก

กว่าหมอหนุ่มจะกลับขึ้นมาที่ห้องทำงานอีกครั้งก็ปาไปเกือบเที่ยง เพราะเขาถือโอกาสแวะไปดูเครื่องเอ็กซเรย์ล็อตใหม่ทันสมัยกว่าเดิมที่เพิ่งจะเอามาติดตั้งจึงใช้เวลานานไปหน่อยจนเกือบลืมคนบนห้องพอนึกได้เขาก็รีบกลับไปอย่างเร็ว...ป่านนี้คงเบื่อแย่....

ภาพที่หมอทัพพ์เห็นทันทีที่เปิดประตูห้องทำงานเข้ามาทำเอาเขาคอแห้งผาก...บนโซฟาตัวนั้นมีเรือนร่างงดงามของบุ้งกี๋นอนหลับตาพริ้มราวกับกำลังฝันดี กระโปรงบานสีพีชเลิกร่นขึ้นไปเกือบถึงต้นขาเผยให้เห็นผิวขาวอมชมพูเปล่งปลั่งของวัยสาว ในขณะที่หน้าอกอวบอิ่มสะท้อนขึ้นลงเห็นแล้วถึงกับตาพร่าแต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อปฏิกิริยาทางร่างกายตอบสนองต่อภาพนี้อย่างรุนแรง.......ชายหนุ่มเบนสายตาออกจากภาพตรงหน้ารีบสาวเท้าเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงานก่อนจะกระแอมขึ้นหนึ่งครั้งและส่งเสียงเรียกสาวเจ้าจากระยะไกล....