23

เย็นวันนั้นผู้ปกครองหนุ่มติดเคสผ่าตัดเพราะคุณหมอเจ้าของไข้เกิดอุบัติเหตุ ทำให้ผู้บริหารอย่างหมอทัพพ์ต้องลงมือเอง....... .บุ้งกี๋ขอกลับก่อน แต่หล่อนไม่ได้ตรงไปที่ห้องอย่างที่ชายหนุ่มเข้าใจ...ยัยเด็กแสบปรากฏกายที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังแทน ท่ามกลางผู้คนมากมายแต่หญิงสาวรู้สึกเดียวดายเมื่อต้องเดินอยู่คนเดียวหล่อนไม่ได้มีเป้าหมายว่าจะมาหาซื้ออะไรเป็นพิเศษแค่รอเวลาที่จะกลับคอนโดเท่านั้น.....นึกแปลกใจกับอารมณ์ของตัวเองเหมือนกัน ทำไมจู่ ๆ ถึงได้ทำเป็นผักเฉา ๆ ไปได้.......

หญิงสาวเดินอยู่นานราวสองสามชั่วโมง......ในที่สุดก็คิดว่าจะกลับห้องเสียทีพี่หมออาจจะใกล้เสร็จงานแล้วก็ได้......หล่อนแวะเข้ามาในแผนกกีฬาเป็นที่สุดท้าย.....บุ้งกี๋ยืนพิจารณาเสื่อโยคะกำลังตัดสินใจว่าจะเลือกแบบไหนดีเพราะไม่ไว้ใจตัวเองว่าจะใช้งานเจ้าสิ่งนี้ได้สักกี่วัน แต่มีอุปกรณ์ไว้ก็นับว่าอุ่นใจเลยตั้งใจจะซื้อกลับไปด้วยสักผืน…..ในที่สุดหล่อนก็เลือกได้เสียที หล่อนชี้เลือกเสื่อผืนสวยหนาแปลกตากว่าผืนอื่น ก่อนจะยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน ส่วนตัวเองนั้นก็ดูของอื่น ๆ ในร้านระหว่างรอคอย

“บุ้งกี๋.......มาคนเดียวเหรอครับ” หนุ่มคิมดีใจที่เห็นเพื่อนสาวยืนอยู่คนเดียว แม้ไม่คิดฉกชิงแย่งแฟนใครแต่การคุยกับเพื่อนสาวแบบไม่มีเจ้าของยืนตาขวางน่าจะเป็นอะไรที่ดีกว่าแน่ ๆ

“อ้าว !...คุณคิม....มาทำอะไรที่นี่คะ”

“ผมมาหาซื้อรองเท้าวิ่งคู่ใหม่น่ะครับ คู่เก่ามันประท้วงไม่ยอมให้ใช้แล้ว” ชายหนุ่มบอกยิ้ม ๆ

“คุณคิมวิ่งประจำเหรอคะ” บุ้งกี๋ไม่แปลกใจเพราะดูจากรูปร่างของเขาก็ดูเพรียวคล้ายไปทางนักวิ่งมากกว่าพวกเล่นเวทที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

“เฉพาะวันว่างน่ะครับ......เอ่อ...ความจริงก็มีเวลาทุกวันนั่นแหละ เอาเป็นว่า วันที่เอาชนะความขี้เกียจได้จะตรงกว่า” ชายหนุ่มหัวเราะเห็นฟันขาวเงาวับ นึกได้ว่าเป็นเพื่อนกันแล้วนิ.....ทำไมต้องรักษาฟอร์มเก็กหล่อ แต่เขาไม่รู้ตัวหรอกว่าแบบนี้ก็น่ามอง

“ดีจัง....คุณคิมยังมีวันชนะแต่ฉันแพ้ทั้งปี” หญิงสาวหัวเราะจนตาหยี.... เมื่อนึกถึงสารพัดเหตุผลที่หล่อนยกมาอ้างกับตัวเอง...ต้องรอเมื่อนั่นเมื่อนี้ เวลานี้ไม่สะดวกอย่างนั้น อย่างนี้....เฮ้อ....ถึงได้แพ้ใจตัวเองตลอด.....จนรู้สึกว่าตัวเองชักเริ่มจะอวบอิ่มใหญ่แล้ว

“ผมนี่ไอ้ขี้แพ้เลยดีกว่า ถ้าไม่ติดว่าสมัครวิ่งมาราธอนไว้อีกสองเดือนข้างหน้า คงยังไม่มีปัญญาลุกขึ้นมาฟิตซ้อมอีกครั้งหรอก...แล้วนี่บุ้งกี๋ชอบเล่นโยคะเหรอ”

“ไม่เคยเลยค่ะ......แต่คิดว่าน่าจะเหมาะกับตัวเอง.....เปิดยูทูปทำคนเดียวที่ห้องได้ง่าย ๆ อยู่ใกล้ ๆ มือ เผื่อจะมีแรงฮึดขึ้นมาบ้าง...แล้วนี่คุณคิมได้รองเท้าหรือยังคะ”

“ยังครับ สงสัยต้องสั่งที่นี่ไม่มีรุ่นที่อยากได้เลยสักคู่”

บุ้งกี๋มองชั้นวางรองเท้าที่กินเนื้อที่ส่วนใหญ่ของแผนกกีฬาก็ว่าได้ มีหลากหลายยี่ห้อแต่พ่อคุณยังบอกว่าไม่มีที่อยากได้ ช่างเลือกแบบนี้นี่เองถึงได้หาแฟนไม่ได้

“หน้าผมมีอะไรหรือเปล่าครับ” คิมใช้มือลูบหน้าลูบตาแก้เก้อ เมื่อเจอสาวเจ้ายืนจ้องมองตรง ๆ

“เปล่าค่ะ แต่ฉันคิดว่าคุณคิมช่างเลือกแบบนี้เอง จึงยังหาแฟนไม่ได้สักที”

“ก็เจอถูกใจใช่เลย แต่ดันมีเจ้าของแล้วนี่ครับ”

“แกล้งหยอดอีกแล้วนะ” หญิงสาวทำเป็นดุปลอม ๆ เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายพูดเล่น

“เบื่อคนรู้ทันจริง ๆ เล้ย...”

ทั้งคู่หัวเราะให้กันอีกครั้งก่อนที่จะพากันเดินออกมาจากแผนกนั้น เมื่อพนักงานเอาเสื่อโยคะมาส่งให้กับหญิงสาวแล้ว

“พี่หมอ !” บุ้งกี๋ยังยิ้มค้างเมื่อเดินออกมา เจอคู่หมั้นยืนกอดอกมองมาด้วยสายตาคมกริบ ทั้งที่เขายืนเฉย ๆ แต่ทำไมหล่อนรู้สึกถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาไม่เว้นแม้แต่เพื่อนหนุ่มคุณคิมคงรู้สึกไม่ต่างกัน จึงได้เอ่ยทักทายผู้มาใหม่ ก่อนจะรีบร้อนเดินจากไป

“เสร็จหรือยัง”

“สะ.....เสร็จแล้วค่ะ” บุ้งกี๋อยากจะกัดลิ้นตัวเองให้รู้แล้วรู้รอดไป ทำไมต้องพูด ตะกุกตะกักทำเป็นมีพิรุธด้วยนะ ไม่ได้ทำอะไรผิดยัยบุ้งกี๋อย่าขาสั่น หญิงสาวปรามตัวเอง

หมอทัพพ์ไม่พูดอะไรอีกหันหลังเดินนำออกมา โดยมีคนขาสั้นกว่าซอยเท้าตามถี่ยิบ แม้ขึ้นมาบนรถแล้วเขาก็ยังไม่เปิดปากพูดอะไรจนกระทั่งถึงคอนโด...บุ้งกี๋เอ่ยถามอะไร ก็มีแต่ ความเงียบตอบกลับมาเท่านั้นหล่อนไม่รู้ว่าเขาตามหาเจอได้ยังไง แล้วทำไมต้องโกรธด้วย ก็แค่มาเดินห้างทำอย่างกับไปค้างกับผู้ชาย....เอ๊ะ..หรือว่าพี่หมอจะหึง......ฮึ่ม...บุ้งกี๋ทำเป็นเดินเข้าห้องนอนตัวเองอย่างหงอย ๆ พร้อมกับเสื่อโยคะที่ไม่มีอารมณ์จะเอาออกมาใช้.....

หญิงสาวผลัดผ้าหย่อนขาลงอ่างอาบน้ำ บรรจงขัดถูทุกซอกทุกมุมจนสะอาดเกลี้ยงเกลาหอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้ป่าจากครีมอาบน้ำขวดใหม่........หล่อนเปิดเพลงพร้อมกับร้องตามอย่างสบายอารมณ์จนได้เวลาเหมาะสมจึงค่อย ๆ เยื้องย่างขึ้นจากอ่างอาบน้ำ ด้วยท่าทางที่ประดิษฐ์คิดว่าเซ็กซี่ที่สุด...หล่อนซ้อมไว้ คิดว่าสักวันคงมีใครได้เห็น หญิงสาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยอารมณ์สุนทรีสุด ๆ .....

........ว้าย !!.......พลั่ก...... บุ้งกี๋ร้องลั่น ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้นแต่ดันลื่นไม่เป็นท่า ก้นงอนของหล่อนลงไปกระแทกกับพรมเช็ดเท้าโดยไม่ทันตั้งตัว