ต่อลองกับเสือ

“คนของคุณทำชุดฉันขาด” มายารีบฟ้องคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วเขาคงรู้จักเธอดีสินะ ถึงทำท่าเหมือนจะปกป้องเธอแบบนี้ คงจะรู้อยู่แก่ใจสินะว่าเธอคือคนที่เขาต้องแต่งงานด้วย

“หึ! ถ้าเป็นฉัน ก็จะทำมันขาดเหมือนกัน กล้าใส่แบบนี้ออกมาที่นี่ได้ยังไง ออกไปให้หมด!” ร่างสูงก้าวเท้ายาวๆ ผ่านผู้หญิงที่เคยอยู่บนตักเขา ในขณะที่การ์ดรีบมาดึงตัวเธอคนนั้นออกไปจากห้องให้พ้นสายตาของเจ้านาย สมิงพาร่างคนในอ้อมกอดมาวางไว้บนเตียง ในห้องนอนที่อยู่ลึกเข้าไปในห้องทำงานของผับ

“นี่คุณสมิงวันนี้ฉันมาคุย อ๊ะ! นี่ไอ้บ้า อย่าดึงสิ” มายาที่ถูกวางลงบนเตียงรีบบอกธุระของตัวเองด้วยความกลัว แต่ยังไม่ได้คุยเลย คนที่ยืนอยู่ข้างเตียง ก็พยายามใช้มือดึงกระชากเสื้อแบบเกาะอกของเธอออก ไอ้คนมือไวใจเร็ว ใจเย็นสิเห้ย!

“ถ้าเดินเข้ามาหาฉันเอง แสดงว่าเธอพร้อมที่จะเป็นเมียฉัน แถมยังแก้ผ้าอ่อยฉันอีก ใจกล้าไม่เบานี่นามายา” สมิงโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้จนชิดกับใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มให้ดูเซ็กซี่ต่างจากเธอคนเดิม แต่เธอในแบบนี้เขาก็ชอบนะ ดูเร้าอารมณ์ดี

“มันเป็นอุบัติเหตุเถอะไอ้บ้า คุณไม่แหกตาดูรึไง ว่าการ์ดของคุณทั้งกอด ทั้งลากฉันออกไปแบบนั้น มันเลยทำให้ชุดฉันขาดแบบนี้ไง” มายาค่อนขอด เขามัวแต่กอดผู้หญิงคนอื่นอยู่ไง ถึงไม่ได้แหกตาดู ว่าเธอไม่ได้มาเพื่อแก้ผ้าอ่อยเขา

“หึงจังเลยแฮะ” คำพูดที่มาพร้อมกับมือหนาที่กดลงที่ไหล่ ทำให้มายาเลิกคิ้วสูง อะไรนะ? เธอฟังอะไรผิดรึเปล่า หรือหูเธอมันดับไปแล้วรึไง ถึงได้ยินคำพูดอะไรแปลกๆ ออกจากปากเขาแบบนี้ คำที่ทำให้เธอหน้าแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

ไอ้เสือบ้าจะมาหึงเธอได้ยังไง! เพิ่งจะเคยเจอกันตัวเป็นๆครั้งแรกเนี่ย

“คุณจะมาหึงฉันได้ยังไง เราไม่รู้จักกันดีขนาดนั้น อ๊ะ อืม”

ริมฝีปากหนากดทับลงปิดกั้นทุกเสียงของเธอไว้ กวาดต้อนลิ้นเงอะงะนั่นด้วยความช่ำชอง จนเธอโอนอ่อนตามในเวลาไม่นาน ดูดดึงหยอกเย้าลิ้นเล็กจนได้ยินเสียงครางเบาๆ จากคนใต้ร่างที่ถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว

“แต่งพรุ่งนี้เลยก็ได้นะมายา” สมิงพูดชิดริมฝีปากสีแดงสวย ขมเม้มไปมาเมื่อคนตรงหน้าอ่อนระทวยเพียงเพราะจูบร้อนๆ ของเขา สีหน้าของเธอตอนนี้ช่างเย้ายวนจนเขาอยากจะเข้าหอกับเธอตอนนี้ด้วยซ้ำ

“อย่าเอาแต่ใจได้ไหมคุณสมิง คุณไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ” แม้หัวใจจะเต้นไม่เป็นจังหวะ ร่างกายจะสั่นสะท้าน มายาก็ยังทำใจกล้าด่าออกไป ก็เธอต้องล่าเขา จะมาตายเพราะจูบเร่าร้อนแบบนี้เธอก็แย่นะสิ

“พูดเหมือนรู้จักฉันดี” น้ำเสียงอ่อนหวานพูดชิดใบหน้าสวย ทั้งริมฝีปากทั้งลิ้น ต่างไล่พรมจูบไปทั้ว เหมือนกำลังชิมรสชาติเหยื่ออันโอชะ

“ใครไม่รู้จักคุณบ้าง นี่คุณ! มือคุณอะ” มายาตวาดออกไปเสียงดัง เมื่อมือที่ว่าง ลงมือกระชากเกาะอกเธออีกครั้ง โชคดีที่บลาปีกนกนี่เหนียวแน่น ไม่งั้นเต้าอกอวบๆ ของเธอได้เปิดเผยสู่สายตาเสือร้ายอย่างเขาแน่ๆ

“พูดมาสิ มาหาฉันถึงนี่ต้องการอะไร มาเร่งหรือมาเลื่อน” มือใหญ่ไล้ไปทั่วร่างกายขาวนวล เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วจึงได้หยุดมือลง และตวัดผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมร่างเธอไว้อย่างรวดเร็ว มองนิ่งๆ อย่างรอคำตอบ

“ก็บอกว่ามาคุย ไม่ได้เร่งหรือเลื่อนทั้งนั้น” มายาลุกนั่งอย่างไม่เข้าใจ เมื่อกี้เขาทำท่าทาง ราวกับว่าจะเขมือบเธอลงท้อง แต่กลับปล่อยให้เธอรอด และใช้เพียงแค่มือสำรวจรูปร่างเธอเท่านั้น มันแปลกนิดๆ แต่มันก็ดีสำหรับเธอ เพราะเธอยังไม่อยากออกแรงในตอนนี้ เขาน่าจะฉลาดพอที่จะคุยกับเธอรู้เรื่อง

“แสดงว่าจะแต่งจริงๆ” ร่างสูงกำยำเดินทิ้งห่างออกไป หยิบเหล้าในตู้เก็บออกมาเทใส่แก้ว แล้วกระดกรวดเดียวหมด

“ก็แต่งไง แต่คุณไม่เห็นเหมือนที่แม่ฉันอวดสรรพคุณเลยสักนิด ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน แต่ฉันว่าคุณมันศูนย์รวมความชั่วชัดๆ” มายาเบะปากใส่คำพูดของคนเป็นแม่ มองคนที่ยกเหล้าดื่มเหมือนดื่มน้ำแล้วอดค่อนขอดไม่ได้

“ถ้าอยากได้ผู้ชายแบบนั้น ต้องไปบวชชีแล้วมีสามีเป็นพระแล้วล่ะมายา ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้จะมาเพราะเรื่องนี้” ร่างสูงหยิบขวดเหล้าไปด้วย เดินเลยออกไปนอกระเบียงร้าน แล้วเปิดประตูไว้กว้างๆ เพื่อฟังเธอพูด

“คุณกลับมานั่งคุยกันดีๆ ได้ไหมคุณสมิง” มายาอยากจะลุกไปลากคอเขามาคุย แต่ตอนนี้ข้างล่างเธอมันยังไม่มีอะไรปกปิดไปมากกว่ากางเกงในสีหวานนั่นเลย จึงได้แต่ตะโกนคุยกับคนที่อยู่นอกระเบียง

“ถ้าฉันกลับเข้าไปเธอจะไม่ปลอดภัยมายา พูดมาสักทีว่าต้องการอะไร” น้ำเสียงราบเรียบตะโกนตอบคนที่อยู่ในห้อง ยกขวดเหล้าที่ติดมือมาด้วยขึ้นดื่มช้าๆ อย่างเฝ้ารอสิ่งที่เธอต้องการ

“แต่งแล้วห้ามหย่า ต่อให้เข้ากันไม่ได้ก็จะไม่มีการหย่าเด็ดขาด ฉันไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ผิดพลาดเพราะชีวิตแต่งงาน ถ้าคุณให้สัญญามาได้ อาทิตย์หน้าเราจะแต่งงานกัน” มายาพูดเสียงเบาลง เพราะคนที่อยู่ข้างนอกนั่น ขยับมายืนพิงประตูระเบียง ตั้งแต่เธอบอกว่าห้ามหย่าแล้ว

เธอไม่อยากเปลี่ยนคนใหม่อีกแล้ว คงไม่มีใครเลวร้ายเท่าคุณสมิงอีกแล้วแหละ ถ้าเธอทนตานี่ได้ คนทั้งโลกก็เป็นคนดีแล้วสำหรับเธอ แต่เธอไม่อยากตัดสินว่าเขาเป็นคนไม่ดีเพราะคำพูดของคนเป็นแม่หรอกนะ เธอจะลองใช้ชีวิตแต่งงาน มาค้นหาข้อดีของผู้ชายอย่างเขาดูละกัน เผื่อว่าเขามันจะมีดีบ้างอะนะอ่า