เมียรับจ้าง..(5)

วันนี้ฉันตื่นมาตอนสาย ๆ รู้สึกหิวจึงไปหาหวายที่ห้องเพื่อจะชวนออกไปซื้ออะไรกิน และเมื่อซื้อของที่จะกินเรียบร้อย ก็เดินกลับหอระหว่างที่รอลิฟต์ฉันหันหลังไปเจอคุณท่านก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ไม่ลืมที่จะยกมือสวัสดีเขา ฉันรู้สึกเกร็งมากที่ต้องอยู่ในลิฟต์กับชายหนุ่มหน้านิ่ง อึดอัดยังไงไม่รู้ จนกระทั่งสวรรค์โปรด ประตูลิฟต์เปิดชั้นที่เขาต้องออก จึงรีบหลบทางให้เขาทันที

"เฮ้อ/เฮ้อ"ไม่ใช่แค่ฉันที่พ่นลมหายใจหวายเพื่อนสนิทของฉันก็เช่นกัน เมื่อชายหนุ่มได้เดินออกไป

.

"มึงเชื่อป่ะกูเนี่ยเกร็งไปหมด"หวายพูดขึ้นฉันก็ได้แต่คลี่ยิ้มให้

พอเข้ามาในห้องฉันกับหวายก็จัดแจงแกะอาหารใส่จานกินกัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปนอนต่อ

ตกดึกฉันก็มาทำงานตามปกติ วันนี้ลูกค้าเยอะมาก ฉันเดินตามโต๊ะเพื่อบริการชงเหล้าให้ลูกค้าหลายโต๊ะมาก ขณะที่ฉันกำลังชงเหล้าอยู่นั้น หวายก็เดินเข้ามาแล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน

"มึง พ่อกูอยากคุยด้วย"

"..."ฉันมองเพื่อนสนิทสลับกับโทรศัพท์ที่เธอยื่นมาให้

"ไปคุยเถอะ เดี๋ยวกูทำแทนให้"หวายยัดโทรศัพท์ใส่มือฉันแล้วคว้าแก้วเหล้ามาชงเอง ฉันคลี่ยิ้มให้บาง ๆ แล้วรีบเดินไปที่ห้องน้ำ ซึ่งมันเป็นที่เงียบเหมาะสำหรับคุยโทรศัพท์

"สวัสดีค่ะ ลุงเทพมีอะไรหรือเปล่า พ่อเป็นยังไงบ้าง"ฉันพูดเข้าไปในสายที่รออยู่

(ปราง พ่อปรางแย่แล้ว)ได้ฟังแบบนี้หัวใจฉันก็เกิดเต้นแรงขึ้นมาทันที

"พะ พ่อเป็นอะไรคะ"ฉันพูดน้ำเสียงสั่นเทา

(เจ้าหนี้จะมายึดบ้านแล้ว ถ้าหากพ่อปรางหาเงินให้ไม่ได้ภายในสามวัน)ตอนนี้น้ำตาฉันคลอเบ้า รู้สึกสงสารพ่อจับใจ ถ้าพ่อโดนยึดบ้านแล้วท่านจะไปอยู่ที่ไหน

"แล้วเงินที่เขาต้องการมันเท่าไหร่"

(ห้าแสน..ถ้าให้เขาก่อนห้าแสนเขาก็จะไม่ยึดบ้าน)

"ห้าแสน!"ฉันอุทานออกมาเสียงดัง พอรู้ว่าตัวเองส่งเสียงดังเกินไปจึงกวาดสายตามองไปรอบ ๆ สายตาก็ไปสะดุดเห็นผู้ชายร่างสูงยืนสูบบุหรี่แล้วมองมาที่ฉันหน้านิ่ง ๆ.ฉันจึงผงกหัวเป็นการขอโทษที่เสียงดัง

(ตอนนี้พ่อปรางเครียดมาก ทั้งเรื่องที่ปรางหนีไป แล้วยังมาเครียดเรื่องจะโดนยึดบ้านด้วย)ตอนนึ้น้ำตาฉันก็ได้ไหลออกมา เมื่อนึกถึงหน้าพ่อ ท่านคงจะเสียใจ และเครียดมากแน่ ๆ ถ้าหากฉันยอมแต่งงานตามที่พ่อสั่ง คงไม่เป็นแบบนี้ พ่อคงจะสบายใจและมีความสุข ฉันเริ่มสับสนแล้วว่าทึ่หนีมาฉันคิดถูกแล้ว. เงินตั้งห้าแสนฉันคงหาไม่ได้ง่าย ๆแน่

"ปรางก็ไม่รู้จะหาเงินห้าแสนมาจากที่ไหน ฮึก"ฉันรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตา แล้วพูดเสียงสั่น ๆ

(....)ปลายสายเงียบมีแต่เสียงถอนหายใจ

"แต่ปรางจะพยายามหาเงินมาให้ได้"ฉันพูดไปแต่ในหัวยังคิดไม่ออกเลยว่าจะหาเงินมาจากที่ไหน หรืออาจจะต้องกลับไปแต่งงานกับเสี่ยกริช

(ลุงก็ไม่รู้จะช่วยยังไง เงินที่มีก็ไม่พอด้วย)

"ขอบคุณนะคะ ปรางจะพยายามหาเงินมาให้ได้ แต่ถ้าไม่ได้จริง ๆ ปรางคงจะต้องกลับไปแต่งงานกับเสี่ยกริช"

(เฮ้อ...)

"เอ่อ...แค่นี้ก่อนนะคะ"ที่ฉันอยากจะวางสายเพราะชายหนุ่มหน้านิ่งกำลังเดินเข้ามา

(อืม ๆ)สิ้นเสียงลุงเทพก็กดวางสายไป ประจวบกับคุณท่านเดินมาหยุดที่ตรงหน้าฉันพอดี เดาว่าเขาจะต้องมาตักเตือนเรื่องที่อู้งานมาคุยโทรศัพท์แน่ ชายหนุ่มเอามือสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงจ้องหน้าฉัน

"ขอโทษค่ะ ปรางจะรีบเข้าไปทำงานเดี๋ยวนี้แหละ"พูดจบฉันก็กำลังจะหันหลังก้าวขา

"เดี๋ยว"เสียงทุ้มของชายหนุ่มทำให้ฉันหยุดชะงักแล้วหันกลับมา

"มีอะไรเหรอคะ"

"เมื่อกี้คุยกับใคร"ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าชายหนุ่มรูปงานด้วยความแปลกใจ ทำไมเขาถึงอยากรู้ด้วย บ่าวนี้ทำถ้าวนะ (เผือก)

"เอ่อ..คือ.."จะบอกยังไงดี พูดไม่ถูก

"ร้อนเงิน?"คุณท่านแทรกพูดขึ้น

"...."ฉันก้มหน้าแล้วผงกหัว จะว่าแบบนั้นก็ได้ ฉันร้อนเงิน

"ห้าแสน?"เขาต้องแอบฟังฉันแน่ ๆ เลย ฉันก็ผงกหัวรับอีก

"หึ"ฉันได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของเขาจึงเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียง.

"ฉันมีข้อเสนอ.."

"..รับจ้างเป็นเมียฉัน แล้วเธอจะได้เงินห้าแสน"พอสิ้นเสียง หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นจนรู้สึกว่าจะทะลักออกมา บ่าวนี้พูดอะไรออกมา บ้าจริง!

"ใครจะบ้าทำแบบนั้น ปรางไม่เอาด้วยหรอก"

"หึ"เขาแสยะยิ้มแล้วก้าวขาเดินไป ปล่อยฉันยืนตัวแข็งหัวใจยังคงเต้นแรง

เลิกงานกลับมาที่หอ ในหัวฉันยังคงคิดเรื่องหาเงินห้าแสน และเวลามันก็น้อยนิดมาก สามวันเองเหรอ แล้วฉันจะไปหาเงินจำนวนมากมายนี้มาจากไหนกัน ฉันแทบจะไม่ได้นอนเลย พอสาย ๆ ฉันออกมาจากห้อง เดินลงมาจากตึกเพื่อหาอะไรกิน และก็ได้เจอกับคุณท่านอีกแล้ว ในหัวก็ผุดเรื่องที่เขาพูดกับฉันเมื่อคืนขึ้นมา 'รับจ้างเป็นเมีย' เหอะ ใช้อะไรคิด ใครจะไปทำ แต่ทว่าในหัวก็กลับคิดเรื่องเงินค่าจ้างขึ้นมา ห้าแสน 'ปรางห้าแสนเลยนะ' ถ้าฉันได้เงินก้อนนี้ บ้านก็จะไม่โดนยึด พ่อก็คงจะไม่ต้องลำบากด้วย ที่จะต้องไปหาที่อยู่ใหม่ ฉันสงสารท่านจัง นึกไม่ออกเลยว่าถ้าบ้านโดนยึดจริง ๆ พ่อจะเป็นยังไง ตอนนี้ฉันกำลังเดินออกมาจากตึก ในขณะที่คุณท่านก็เดินเข้ามาที่ตึก

"หาเงินได้แล้ว?"ฉันหยุดชะงักเมื่อมีเสียงทุ้มดังขึ้นข้าง ๆหู แล้วหันไปที่เจ้าของเสียง

"ยัง"ฉันตอบกลับสั้น ๆ กับชายหนุ่มที่ยืนหันข้างให้ เขาสอดมือล้วงกระเป๋าแล้วกระตุกยกยิ้มมุมปากหันมาที่ฉัน ก่อนที่จะก้าวขาเดินต่อ

"คุณท่าน"เขาหยุดชะงักเมื่อฉันเรียก

"เอ่อ...ตัองทำอะไรบ้าง"ฉันเดินไปดักหน้าเขาแล้วพูดขึ้นแล้วเอาเล็บจิกที่มือตัวเอง ข่มอารมณ์ที่โคตรน่าอับอาย

"ตกลง?"ชายหนุ่มหน้าหล่อเลิกคิ้วถาม

"...."ฉันหลับตาแล้วผงกหัวรับ เอาว่ะ ฉันจะยอมเป็นเมียรับจ้างก็ได้ มันหมดหนทางที่จะหาเงินแล้วจริง ๆ แต่ถ้าจะต้องกลับไปแต่งงาน ร้อยเปอร์เซ็นต์ที่ฉันจะต้องไม่มีความสุข ถึงแม้ว่าการที่ฉันจะยอมข้อเสนอของคุณท่านมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุข แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าที่ฉันจะต้องแต่งงานกับเสี่ยกริชแหละ

"ตามฉันมา"ชายหนุ่มพูดจบเขาก็หันหลังเดินกลับไปที่จอดรถ

??????????