หลบหน้าแม่...(4)

ตอนนี้ฉันได้มาทำงานที่ผับเป็นวันที่สามแล้ว และตอนนี้ฉันก็มีห้องของตัวเองแล้วล่ะ ส่วนทางบ้านฉันก็ไม่ได้ติดต่อไปเลย คือต้องรอลุงเทพพ่อของหวายติดต่อมาเท่านั้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงคนเคาะประตูอยู่ที่หน้าห้องในขณะที่ฉันกำลังใส่ต่างหูเสร็จพอดี จึงเดินไปเปิด

"เสร็จยัง"เป็นหวายที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องฉันแล้วเอ่ยถาม เพราะตอนนี้มันเป็นเวลาที่พวกเราจะต้องไปทำงานกันแล้ว สองสามวันที่ทำงานมันก็โอเคนะ ไม่มีปัญหาอะไร เพื่อนร่วมงานก็เป็นมิตรกันดี ก็มีแต่หวายที่แหละที่มักจะขบ(กัด)กับคุณกล้าอยู่บ่อย ๆ

"เสร็จพอดี เดี๋ยวกูไปหยิบกระเป๋าแปบ"

"อืม ๆ พี่สวยรออยู่"พอหวายพูดจบฉันก็หันหลังรีบเดินไปหยิบกระเป๋าก่อนที่จะออกมาจากห้อง ฉันกับหวายอาศัยรถไปกลับกับพี่สวยทุกวัน คิดว่าพอเงินเดือนออกแล้วจะช่วยค่าน้ำมันเธอแน่นอน

พอมาถึงที่พวกเราสามคนก็ต่างลงรถจากรถแล้วพากันเดินมาที่ด้านหลังทางเข้าพนักงาน สายตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มยืนหันหลังสูบอยู่ที่ริมกำแพง หวายถึงเอื้อมมือมาสะกิดฉัน

"มึงว่าคนนั้นใคร คุณกล้าหรือคุณท่าน"หวายชี้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหันหลังแล้วเอ่ยถาม

"คุณกล้ามั้ง เพราะกูไม่เห็นคุณท่านมาที่นี้เลยตั้งแต่วันนั้น"ฉันตอบกลับไป ใช่แล้วฉันเจอคุณท่านแค่วันนั้นวันเดียวจากนั้นเขาก็ไม่ได้เข้ามาอีกเลย

"คุณท่านไม่ค่อยเข้ามาที่ผับหรอก เขาไม่ชอบสังสรรค์กับคนหมู่มาก"พี่สวยเอ่ยพร้อมกับคลี่ยิ้มบาง ๆ

"งั้นก็ต้องเป็นคุณกล้า หึ"หวายหยุดเดินแล้วมองไปที่ชายหนุ่มแล้วแค่นหัวเราะสีหน้าราวกับคิดแผนชั่วร้าย

"อย่าเอิดแรง"ฉันร้องห้ามความคิดชั่วร้ายเพื่อนด้วยภาษาท้องถิ่นที่หมายความว่า อย่าทำตัวกร่าง

"เขาเป็นเจ้าของผับนะแก เดี๋ยวก็โดนไล่ออกหรอก"พี่สวนช่วยทักท้วงห้ามหวายอีกคน

"หมัน(ใช่)"ฉันหันไปผงกหัวกับพี่สวย.

"กูไม่ได้จะไปทำอะไรเขาสักหน่อย"ว่าจบหวายเพื่อนสนิทของฉันก็เดินสะบัดก้นเดินนำหน้ามาก่อน ส่วนฉันกับพี่สวยก็หันมาส่ายหน้ากันแล้วเดินตามไป แต่สายตายังไปมองที่ชายหนุ่มคนนั้นและประจวบที่เขาหันกลับมาพอดี

"คุณท่าน/คุณท่าน"ฉันกับพี่สวยสบถชื่อชายหนุ่มออกมาเบา ๆ ในขณะที่เขากำลังก้าวขาเดินมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง.

"แสดงว่าวันนี้คุณเจฟต้องมาแน่ ๆ"ฉันหันไปที่พี่สวย

"ว่าแต่ คุณเจฟเป็นใครกันเหรอ"ฉันรู้จักเขาแค่ชื่อแต่ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร และเป็นอะไรกับคุณกล้าคุณท่าน

"คุณเจฟเป็นลูกคุณตี๋น้องชายคุณเหมยน่ะ ส่วนแม่คุณเจฟก็คือคุณแจมเพื่อนสนิทคุณเหมย"

"เพื่อนสนิทมาเป็นน้องสะใภ้งั้นเหรอ"

"ประมาณนั้น คิกคิก"พี่สวยตอบกลับแล้วหัวเราะเบา ๆ

"แล้วคุณเจฟทำงานอะไร"ฉันถามต่อเพราะความอยากเผือก

"คุณเจฟดูแลห้างสรรพสินค้าแทนคุณตี๋"ฉันพยักหน้ารู้เรื่องโดยไม่ได้พูดอะไร ครอบครัวนี้รวยกันจัง มึธุรกิจหลายอย่าง ทั้งสินเชื่อ ,ผับ แล้วยังมีห้างอีก โห..เอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหนกันนะ ระหว่างที่กำลังคิดอิจฉาพวกคนรวยอยู่นั้น

"สวัสดีค่ะคุณท่าน"พอสิ้นเสียงพี่สวยฉันก็หันไปเจอกับชายหนุ่มหน้านิ่งเดินผ่านพวกฉัน จึงรีบยกมือไหว้

"สวัสดีค่ะ"เขาตวัดสายตามามองฉันนิ่ง ๆ แล้วก็เดินไป

"พี่กับน้องต่างกันคนล่ะขั้ว"พี่สวยพึมพำเบา ๆ ก่อนที่จะพาฉันเดินไปที่พักของพนักงาน

คืนนี้คุณกล้าให้ฉันกับหวายขึ้นมาชงเหล้าที่ห้องวีไอพี พอเราสองคนกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูก็ได้ยินเสียงชายหนุ่มกำลังสนทนากัน

"ไอ้ท่าน กูรู้นะว่ามึงกำลังหนีหน้าแม่"เป็นเสียงคุณกล้า

"เออ"คุณท่านตอบกลับสั้น ๆ แล้วหวายก็เปิดประตูเข้าไปโดยไม่รีรอ โดยมีฉันเดินตามเข้าไปติด ๆ ในห้องมีชายหนุ่มนั่งอยู่สามคน ฉันกับหวายรีบยกมือไหว้ทักทายทันที ทั้งสามต่างมองมาที่ฉันกับเพื่อนแล้วยิ้มรับ มึแต่คุณท่านคนเดียวที่ทำหน้านิ่ง

"แม่พาว่าที่สะใภ้ไปให้รู้จัก?"ขณะที่ฉันเดินไปหยิบแก้วเหล้า เพื่อเอามาชง คุณกล้าก็หันไปคุยกับน้องชายต่อ

"เหอะ"น้องชายฝาแฝดแค่นหัวเราะออกมาแล้วลอบหายใจ

"เฮียจะหนีป้าเหมยได้นานแค่ไหน เฮียน่าจะรู้นิสัยป้าเหมยดี"เป็นคุณเจฟที่พูด

"เฮ้อ.."

"กูบอกให้มึงรีบหาเมียก่อนที่แม่จะหาให้ ก็ไม่เชื่อ"พอพี่ชายฝาแฝดพูดจบ น้องชายก็หันไปจ้องหน้าอย่างไม่สบอารมณ์

"หรือถ้ามึงยังไม่อยากมีเมียจริง ๆ มึงก็จ้างผู้หญิงมาเป็นเมียมึงสิ ฮ่า ฮ่า"

"ปัญญาอ่อน"คุณท่านหันไปสบถด่าพี่ชายฝาแฝดเสียงเข้ม ในขณะที่ฉันเดินไปวางแก้วเหล้าให้เขา

"ว่าแต่ความคิดเฮียกล้าก็เข้าท่านะเฮียท่าน ไหน ๆ เฮียก็ชอบซื้อกินอยู่แล้ว.."

"ก็จ้างมาเป็นเมียไปเลย ป้าเหมยจะได้ไม่มารังควาน"

"ไอ้เจฟ มึงใช้คำว่ารังควานกับแม่กูเลยเหรอ.."คุณกลัาหันไปพูดกับลูกพี่ลูกน้องสีหน้าไม่จริงจัง

"...แต่ก็จริง แม่กูรังควานเก่งฉิบ ขนาดกูยังไม่รอดเลย"แล้วพูดต่อก่อนที่จะระเบิดหัวเราะออกมา ในขณะที่ฉันกับหวายยืนอยู่มุมหนึ่งเพื่อรอชงเหล้า

"หรอยจริง"หวายกระชิบบอกฉันเบา ๆ แล้วจ้องไปที่คุณกล้า

"เธอ..นินทาอะไรฉันเหรอครับ"คุณกล้าพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสนิทของฉันพึมพำแล้วเบ้ปากใส่เขาพอดี

"หวายไม่กล้านินทาคุณกล้าหรอกค่ะ"หวายตอบกลับแล้วฉีกยิ้มอย่างไม่จริงใจ ในขณะที่มีสายตาคมกริบจ้องมาที่ฉัน เขายกแก้วเหล้ากระดกดื่มรวดเดียวหมดแก้วแล้วยื่นมาให้ ฉันก็รีบเดินเข้าไปรับ ยอมรับเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนพูดน้อยมาก ตลอดเวลาที่ฉันคอยบริการอยู่ ได้ยินแต่เสียงคุณเจฟกับคุณกล้าคุยกันสองคน ไม่ค่อยจะได้ยินเสียงคุณท่านเลย บ้าจริง กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไงกัน จนกระทั่งถึงเวลาทึ่ผับใกล้จะปิดคุณท่านก็ขอตัวกลับก่อน พอเขากลับคุณกล้าก็สั่งให้ฉันกับหวายไปพัก เพราะใกล้จะเลิกงานแล้ว เอาจริง ๆ ฉันว่าเจ้านายฉันใจดีอยู่นะ แต่อาจจะดูเป็นเสือไปหน่อย เพราะอะไรรู้ไหม ตอนผับปิด เขาควงผู้หญิงออกมาไม่ซ้ำหน้าเลย ไม่รู้ไปหยิบมาจากตรงไหน ฉันมาทำงานที่นี้ได้สามวัน หน้าไม่เหมือนกันสักวัน

"วันนี้ผมทองว่ะ"ขณะที่ฉัน หวายและพี่สวยกำลังเดินมาที่รถก็เห็นคุณกล้าเดินผ่านมาโดยมีหญิงสาวผมทองคล้องแขนมาด้วย

"นมหรือลูกพร้าวนั้น"หวายหลุดปากพูดภาษาถิ่นกำเนิดแล้วเบ้ปากใส่

"หึง?"ฉันแสร้งพูดหยอกเพื่อน เพราะเห็นทั้งคู่มีจะชอบปะทะคารมกันบ่อย ๆ

"เหอะ"หวายกลั้วหัวเราะออกมาแล้วหันไปเปิดประตูรถเข้าไปนั่งก่อน ในขณะที่ฉันกับพี่สวยหันมาหัวเราะกันก่อนจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่งประจำที่

.

.

Titan

"อ่า~"ปึก! ปึก! ปึก! ตอนนี้ผมกำลังกระแทกกระทั้นท่อนเอ็นเข้าไปในร่องกลีบหญิงสาวที่ซื้อมาใช้บริการอย่างรุนแรง

"อะ อ๊ะ อ๊ะ จุก.."ปึก ปึก ปึก ปึก ผมกระแทกเข้าไปอย่างไม่ยั้งเพราะมันใกล้จะแตะขอบสวรรค์ ปึก ปึก ปึก ไม่นานน้ำคาวก็พ่นเข้าไปในเกราะป้องกัน ผมถอนท่อนเอ็นออกจากร่อง แล้วดึงถุงยางอนามัยออก ก่อนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำ

ไม่นานผมก็ออกมาด้วยสภาพที่แต่งกายเรียบร้อย แล้วเดินมาที่หัวเตียงหยิบเงินจำนวนหนึ่งวางไว้ก่อนที่จะเดินมาที่ประตูโดยไม่ได้เปิดปากพูดอะไรกับหญิงสาวสักคำ

พอมาถึงคอนโดผมก็มานั่งที่โซฟาหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยความเครียด เพราะสองสามวันมาที่ผมไม่ได้เข้าบริษัทเลย ต้องหอบงานไปทำที่อื่น เพื่อหลบหน้าแม่ เนื่องจากท่านพาหญิงสาวคนนึงมาให้ผมรู้จัก ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่ได้สนใจ

'มึงจ้างผู้หญิงสักคนมาเป็นเมียหลอกแม่ดิ'จู่ ๆ คำพูดของไอ้กล้าก็ผุดขึ้นเข้ามาในหัว มันพูดกับผมสองครั้งแล้ว แต่ทำไมครั้งนี้กลับเอามาคิดนะ หรือว่าผมจะต้องกลืนน้ำลายตัวเองทำตามที่มันบอก

ตอนเช้าก่อนที่ผมจะออกจากคอนโดผมได้โทรไปถามเลขาของผมก่อนว่าแม่เข้ามาหรือเปล่า เพื่อจะได้หาทางหลบหน้าท่าน

(วันนี้ยังไม่เห็นมานะคะ)เลขาตอบกลับมาในสาย แต่ผมไม่วางใจแม่อาจจะแอบมาตอนไหนก็ได้ ผมจึงตัดสินใจโทรหาพ่อ

(ฮาโหล)พ่อเกิลรับสายทันที

"พ่อ ผมไม่ได้เข้าบริษัทมาสามวันแล้วนะ"

(พ่อรู้แล้วครับ แม่แกมาบ่นกับพ่อจนหูชาไปหมดว่าแกหลบหน้าเขา)

"พ่อก็รู้ว่าผมหลบหน้าแม่ทำไม"พูดจบผมก็ลอบหายใจออกมา

(แกไม่ลองทำความรู้จักกับหนูแมรี่หน่อยล่ะครับ เผื่อจะถูกใจ)

"ไม่"ผมตอบกลับเสียงแข็ง ให้ตายยังไงผมจะไม่เอาผู้หญิงที่แม่หามาทำเมียแน่

(ถ้าแกไม่เข้าบริษัท งั้นไปดูหอพักพนักงานผับให้พี่แกหน่อยสิ เห็นว่าช่างจะเข้าไปต่อเติม)

"ผม?"ผมถามด้วยความข้องใจเพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของผม มันเป็นหน้าที่ไอ้กล้าพี่ชายฝาแฝดผมต่างหาก

(ฝากไปดูให้พี่แกหน่อยนะครับ ตอนนี้มันยังไม่รับสายพ่อเลย ไม่รู้ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน)ผมพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย แต่ก็ต้องตอบรับไป

"ครับ"พอสิ้นเสียงผมก็กดวางสาย

ผมขับรถมาที่หอพักของพนักงานผับ.ขณะที่ลงจากรถก็เหลือบเห็นหญิงสาวสองคนที่มือถือของกินเต็มมือกำลังเดินเข้ามาในตึก

"กูเนือยอย่างแรงนิ"พอทั้งคู่เดินเข้ามา ผมก็ได้ยินเสียงหญิงสาวเอ่ยด้วยสำเนียงภาษาท้องถิ่น โดยที่ทั้งสองไม่ได้สังเกตว่าผมเดินตามมา

"ไปแตกเลือด" แตกเลือด? ผมขมวดคิ้วเดินตามทั้งสอง จนมาถึงหน้าลิฟต์ ทั้งสองก็ได้หันมาเจอผมด้วยสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะยกมือพนม

"เอ่อ สวัสดีค่ะคุณท่าน"ทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกัน ผมจ้องหน้าทั้งสองด้วยความสงสัยกับคำพูดของเธอเมื่อกี้

"อะไรคือแตกเลือด"จึงเอ่ยถามด้วยความอยากรู้มะปรางกับหวายยกมือเกาท้ายทอยท่าทางเขิน

"แตกเลือดหมายความว่ารับประทานค่ะ"มะปรางเป็นคนตอบแล้วคลี่ยิ้มบาง.ๆ

"...."ผมพยักหน้ารับนิ่ง ๆ ก็พอรู้มาบ้างว่าทั้งคู่เป็นคนใต้

"คุณท่านมาที่นี้..."หวายยังถามไปจบประโยคมะปรางก็สะกิดเธอเชิงว่าอย่าถาม

แล้วประตูลิฟต์ก็เปิด ทั้งคู่ผายมือให้ผมเข้าไปก่อน พอผมเข้ามาเธอทั้งสองยังยืนเกร็ง ๆอยู่หน้าลิฟต์ไม่ได้เข้ามา

"เข้ามา"ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบ ทั้งคู่จึงเดินเข้ามา ผมสังเกตว่าทั้งคู่ยืนตัวแข็ง แทบไม่กระดุกกระดิกดูอึดอัดที่ต้องขึ้นลิฟต์มากับผม จนลิฟต์มาถึงชั้นออฟฟิศ เธอทั้งสองก็หลบให้ผมเดินออกมา พอลิฟต์กำลังจะปิดผมตวัดสายตามองไปด้านในเห็นมะปรางพ่นลมหายใจออกมาราวกับโล่งใจที่ผมออกมา ด้วยท่าทางของเธอทำให้ผมเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวหลังจากประตูลิฟต์ปิดลง

??????????