ตอนที่ 1-2

“ไม่ได้กลัวหลง แต่อยากจับมือคุณไว้ กลัวว่าคุณจะเปลี่ยนใจอีก คุณยิ่งชอบทำท่าหวาดกลัวผมอยู่ด้วย” เขาพูดแล้วโน้มหน้าเข้าไปใกล้ทำให้ขวัญดาวถอยหลังกรูด เคยได้ยินว่าเจ้านายของเธอก่อนจะมาเป็นท่านประธานเขาเป็นเสือผู้หญิงมาก่อน แต่พอรับตำแหน่งแทนคุณพ่อก็ไม่เคยออกลายอีกเลย คนเขายังพูดกันอีกว่าคุณเตชัสไม่นิยมกินลูกน้องใต้บังคับบัญชา ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวกับพนักงานในบริษัท แต่สายตาที่เขามองมาตอนนี้ขวัญดาวอดกังวลไม่ได้จริงๆ

“จะพาไปดูเตียงจริงๆ นะคะ ไม่ได้...” สาวน้อยเขินอายพวงแก้มแดงระเรื่อ

“ถามแบบนี้ คิดว่าผมเอาเรื่องเตียงโบราณมาหลอกให้คุณมาที่คฤหาสน์เพราะอยากจับปล้ำหรือไง ขิง”

ท่านประธานถามตรงกับสิ่งที่เธอคิดเป๊ะ ผู้ช่วยเลขานุการสาวเลยรีบส่ายหน้า “เปล่าค่ะ”

“งั้นไปดูเตียงกันได้หรือยัง”

“ไปค่ะ”

พอตกลงว่าจะไปเท่านั้น แขนกำยำก็คว้าเข้าที่เอวคอดบางของขวัญดาวทันที

ขวัญดาวสะดุ้ง ปกติเจ้านายไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวเธอแบบนี้ “จะทำอะไรคะ” หญิงสาวถามแล้วแกะมือเขาออก

เตชัสยิ้มแทนคำตอบ ทำให้ขวัญดาวเม้มปากแน่น

“ขิงครับ ผมแค่กลัวคุณจะตกบันได” เขาบอกแล้วโน้มหน้าไปใกล้ทำให้ขวัญดาวหยุดทุกอย่าง

“งั้นก็รีบพาฉันไปเสียที” บรรยากาศใกล้ชิดกับเจ้านายจนถึงขนาดได้กลิ่นน้ำหอมจางๆ ของเขามันไม่ดีกับใจสาวเอาเสียเลย

เตชัสอมยิ้มแล้วเดินนำต่อ เขาเปิดประตูคฤหาสน์แล้วพาเธอเข้าไป ด้านในเป็นห้องรับแขกกว้างขวาง มีชุดรับแขกวางอยู่ตรงกลาง หน้าต่างทุกบานติดผ้าม่านสีทอง ทำให้ดูโอ่อ่าหรูหรา

ขวัญดาวเดินตามเขาไปพลางมองการตกแต่ง คฤหาสน์หลังนี้รวบรวมของเก่าโบราณไว้เยอะมาก ไม่ว่าจะชุดตู้ แจกัน ชุดโต๊ะกินข้าว ทั้งหมดล้วนหาดูได้ยาก

“เตียงพระเจ้าเฮนรีอยู่อีกชั้นหนึ่ง”

เขาพาเธอเดินผ่านบันไดหินอ่อนขึ้นไปยังชั้นสามของคฤหาสน์ขนาดสามชั้นครึ่ง ตามทางเดินนั้นประดับประดาด้วยหินอ่อนหลากสีมองดูสวยสะดุดตาไปหมด เมื่อเดินมาถึงด้านบนขวัญดาวก็พบว่าทั้งชั้นนี้ถูกทำเป็นพิพิธภัณฑ์เก็บของเก่าล้ำค่า

“ไหนล่ะคะ เตียงพระเจ้าเฮนรีที่ 8” เดินมาจนถึงชั้นสามแล้วแต่ขวัญดาวก็ยังไม่เห็นวี่แวว เธออยากเห็นเตียงโบราณนี้ไวๆ เพราะประวัติอันโชกโชนของเจ้าของทำให้เธอเกิดความสนใจจนตามเก็บของเก่าในสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 เพื่อศึกษา

พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ผู้มีชีวิตรักอันครึกโครมเพราะผ่านการอภิเษกสมรสถึงหกครั้ง และแต่ละครั้งก็จบแบบไม่สวยงาม คือหย่า ประหาร ตาย หย่า ประหาร รอด เธอไม่เคยคาดคิดว่าคนที่ได้แต่งกับกษัตริย์หนุ่มรูปงามจะมีจุดจบที่ไม่น่าพิสมัยเช่นนี้ การได้เป็นราชินีสูงส่งไม่ได้หมายความถึงชีวิตอันสดใส

ขวัญดาวสะท้อนใจ แล้วคิดว่าถ้าเป็นเธอ หาแค่ผู้ชายดีๆ ขยันทำมาหากินและรักเธอคนเดียวก็พอแล้ว

“ใจร้อนจังสาวน้อย เดี๋ยวได้เห็นแน่ๆ”

ขวัญดาวหน้าแดงด้วยความอาย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ปกติ แต่แวบหนึ่งดวงตาคมปลาบที่มองมากลับแฝงบางอย่างไว้

“แล้วถ้าฉันเปลี่ยนใจไม่ไปดูเตียงตอนนี้ทันไหมคะ ฉันลืมไปว่าเย็นนี้เพื่อนจะแวะมาเยี่ยมที่หอ”

“ไม่ทันแล้ว มาถึงนี่ต้องขึ้นเตียงก่อนถึงจะกลับได้”

“อะไรนะคะ” สาวเจ้าสะดุ้งสุดตัว

เตชัสเคลื่อนตัวเข้าแนบชิดขวัญดาวเอาไว้ราวกับกลัวว่าหญิงสาวจะวิ่งหนี “โทษที ผมพูดผิด หมายถึงอุตส่าห์มาถึงนี่ ดูก่อนสิ แล้วค่อยกลับ”

ดวงตาสีนิลจับจ้องผู้ช่วยเลขานุการสาวไม่วางตา ปกติแล้วเตชัสมีกฎเหล็กว่าจะไม่ยุ่งกับคนใต้ปกครองของตัวเอง ไม่ว่าจะสวยแค่ไหนก็ตาม เพื่อไม่ให้เสียระบบการปกครอง แต่ขวัญดาวทำให้เขาต้องแหกกฎนี้ โชคดีที่เพื่อนของเขา ‘อาจารย์วรรณวิภา’ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของขวัญดาวช่วยพูดแนะนำ หญิงสาวจึงมายื่นใบสมัครที่บริษัทปูนซีเมนต์นครไทย จำกัด (มหาชน)

แต่กระนั้น วรรณวิภาก็อดจะโทรมากำชับพร้อมกับคาดโทษเขาว่าห้ามรังแกลูกศิษย์ของเธอเป็นอันขาด ฝ่ายนั้นการันตีนักหนาว่า ขวัญดาว พราวพิรุณ เป็นเด็กดี

เขาไม่ได้ผิดสัญญากับเพื่อน ไม่ได้คิดรังแกเด็ก แค่อยากช่วยให้ขวัญดาวสุขสบายขึ้นก็เท่านั้น เพราะดูจากประวัติครอบครัวของขวัญดาวมีฐานะไม่ดี หญิงสาวต้องกู้กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) และทำงานระหว่างเรียนในเนอร์สเซอรีที่ครอบครัวอาจารย์วรรณวิภาเป็นเจ้าของจนกระทั่งเรียนจบ ในฐานะเจ้านาย เขาก็แค่อยากช่วยให้ขวัญดาวใช้ทุนหมดไวๆ