ลองอะไรใหม่ๆ

“จะกัดปากตัวเองทำไม?” คุณใหญ่โน้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงมาหาฉัน ก่อนที่จะประกบริมฝีปากร้อน ดูดดึงเลือดจากริมฝีปากของฉันออกจนหมด จะเหลือก็เพียงความเจ็บแสบที่หลงเหลืออยู่

“......”

“กัดปากฉันแทนเอาไหม เธอจะได้ไม่เจ็บ”

“ดะ...เดี๋ยวฉันไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้นะคะ” ฉันรีบเบี่ยงประเด็นเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับหัวใจเจ้ากรรมที่เต้นเเรงขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

“นี่หมอนกับผ้าห่ม หวังว่าคุณคงนอนได้นะคะ” ฉันยื่นหมอนกับผ้าห่มให้คุณใหญ่ เพื่อให้เขาได้ใช้หนุนนอนบนโซฟาที่แสนคับแคบ

“ได้สิ แค่นี้สบายมาก”

“ถ้างั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนนะคะ” เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีปัญหาอะไร ฉันจึงปลีกตัวเดินเข้ามาในห้องด้วยความเหนื่อยล้า เพราะวันนี้ฉันเจอเหตุการณ์อะไรต่างๆ มากมายหลายอย่าง สิ่งที่ควรทำมากที่สุดในตอนนี้คือการนอนหลับแบบไม่ต้องคิดอะไร

พรึ่บ! แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อจู่ๆ ร่างฉันก็ถูกฉุดกระ ชากอย่างแรงแบบไม่ทันตั้งตัว ฉันค่อยๆ หรี่สายตาเพื่อปรับให้ชินกับความมืด ก่อนที่จะพบว่าตอนนี้กำลังนั่งคร่อมอยู่บนตัวคุณใหญ่ในสภาพที่เปลือยเปล่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น เขาเข้ามาในห้องฉันทำไมกัน แล้วฉันก็จำได้ว่าเป็นคนล็อกห้องเองกับมือ

“คะ...คุณใหญ่!” ฉันเรียกชื่อเขาด้วยความตกใจ เป็นใครจะไม่ตกใจบ้างที่จู่ๆ ก็มีผู้ชายเปลือยท่อนบนบุกเข้ามาถึงในห้องนอน แถมเราสองคนก็ยังอยู่ในท่าประหลาดๆ กันอีกด้วย พอได้สติฉันก็รีบยกมือทั้งสองข้างปกปิดจุดสงวนเอาไว้

“ตื่นจนได้ กะว่าจะลักหลับเธอสักหน่อย”

“......” ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อได้ยินเขาพูดประโยคนั้นออกมา นี่เขาจะแกล้งฉันไปถึงเมื่อไหร่กัน!

“ไหนๆ ก็ตื่นแล้ว ช่วยทำให้หน่อยสิ”

“พอเถอะนะคะ วันนี้ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ” ฉันรีบปฏิเสธเขาไปในทันที เพราะตอนนี้สัมผัสได้ว่าน้องชายของเขาที่อยู่ใต้ร่มผ้า มันกำลังตั้งชูชันเบียดเสียดกับสะโพกฉันอยู่ ทำไมเขาถึงทำเรื่องอย่างว่าได้บ่อยขนาดนี้ ไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างเลยหรือไง

“ถ้าไม่ไหวก็อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวฉันทำเอง”

“คะ...คุณใหญ่!” สิ้นสุดประโยคที่เขาบอก ฉันก็ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อคุณใหญ่ใช้ท่อนแขนแกร่งยกลำตัวของฉันขึ้นไปวางบนลำคอหนา ทันใดนั้นสองมือของฉันก็จับไปที่หัวเตียงแบบอัตโนมัติเพื่อทรงตัวแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจในสิ่งที่ฉันกังวล มือสากของเขาค่อย ๆ เลื่อนมาลูบไล้ที่ดอกไม้กลางกาย ก่อนที่นิ้วร้ายจะถูกสอดใส่เข้ามาในร่องสวาทของฉันพร้อมกันหลาย ๆ นิ้ว จนทำให้น้ำสีใสค่อยๆ เอ่อไหลออกมาจนเปียกแฉะ

“ขนาดนิ้วเธอยังรัดแน่นขนาดนี้ ถ้าโดนของฉันไปมันจะขนาดไหนกันนะ” สิ้นสุดประโยคริมฝีปากหนาของคุณใหญ่ก็โลมเลียดูดดื่มน้ำรักของฉันที่เอ่อล้นออกมาจนหมด โดยที่เขาไม่มีท่าทางรังเกียจมันเลยสักนิด

“อ๊ะ! อะ...อื้อออ คุณใหญ่” ฉันร้องครางกระเส่าออกมาแบบไม่เป็นภาษา เมื่อถูกลิ้นร้อนของเขาโลมเลียตวัดดูดดึงไปทั่วตรงจุดนั้น มันเหมือนมีผีเสื้อนับล้านที่กำลังแหวกว่ายบินวนเวียนอยู่ภายในท้องของฉัน

จ๊วบ! จ๊วบ! เสียงเรียวลิ้นดูดดึงของคุณใหญ่พร้อมกับเสียงร้องครางของฉันมันดังประสานกันไปทั่วทั้งห้อง พร้อมลมหายใจที่หอบถี่ในตอนนี้มันบ่งบอกคนที่นอนอยู่ใต้ล่างได้เป็นอย่างดี ว่าฉันรู้สึกเสียวซ่านมากขนาดไหน มันไม่รู้สึกเจ็บเหมือนทุกครั้งที่เคยผ่านมา

สองมือแกร่งของเขาเลื่อนมาจับเอวฉันไว้ไม่ให้ดิ้นหนี ก่อนที่เขาจะจับสะ โพกฉันให้โยกตามจังหวะที่เขาต้องการ ส่วนริมฝีปากของเขาก็ยังคงโลมเลียที่กลางกายของฉันไม่หยุด

“อื้อออ คุณใหญ่ มัน...” เล็บคมจิกลงที่หัวเตียงอย่างแรงเพื่อระบายความรู้สึกที่เขามอบให้

“เสียว?”

“......” ฉันพยักหน้าตอบแต่ไม่พูดอะไร สิ่งที่เขาทำให้ฉันในตอนนี้มันรู้สึกเหมือนจะขาดใจเอาเสียดื้อ ๆ

“ใกล้หรือยัง?” คุณใหญ่เอ่ยถามพลางตวัดเรียวลิ้นสากวนไปมา จนร่างกายของฉันมันเริ่มกระตุกเกร็งเมื่อใกล้แตะถึงขอบฝั่งฝัน

“คะ...ค่ะ” ฉันพยักหน้าแล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับใบหน้าที่เห่อร้อน มันช่างหน้าอายสิ้นดีที่ภายในใจฉันอยากปฏิเสธเขา แต่ร่างกายกลับไม่ได้คิดแบบนั้น

“อึก! อึก! อื้ออ” เล็บคมของฉันจิกไปบนบ่าแกร่งของคุณใหญ่อย่างลืมตัว เมื่อสำเร็จเสร็จถึงฝั่งฝันคาปากของเขา ฉันทิ้งตัวลงนอนบนตัวเขาอย่างเหนื่อยหอบ เมื่อแขนขามันมันเรี่ยวแรง ฉันค่อยๆ หลับตาลงอย่างช้าๆ ก่อนที่คุณถูกคุณใหญ่สวมกอดไว้แน่นด้วยแขนทั้งสองข้างในขณะที่ฉันยังนอนอยู่บนตัวเขา โดยที่เขาไม่ได้ออกปากไล่เลยสักนิด

เช้าวันรุ่งขึ้น...

ครืดดดดด ครืดดดดด เสียงโทรศัพท์ของคุณใหญ่ดังขึ้นแต่เช้า ทำให้ฉันนั้นต้องตื่นงัวเงียขึ้นมาในที่สุด โดยที่คุณใหญ่ยังคงนอนหลับไม่รู้สึกตัว

“คุณใหญ่คะ มีคนโทรมา” ฉันสะกิดคุณใหญ่ที่นอนหลับ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมตื่นขึ้นมา

“......”

“คุณใหญ่คะ รับโทรศัพท์ด้วยค่ะ” ฉันพูดด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม ซึ่งแน่นอนว่ามันได้ผล เพราะเขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาแล้ว

“เธอก็รับไปสิ ฉันนอนอยู่ไม่เห็นหรือไง” คุณใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์มากนัก ก่อนที่จะนอนต่อโดยไม่สนใจเสียงของโทรศัพท์ที่ดังสนั่นอยู่เลยสักนิด

“เอ่อ...” ฉันลังนั่งมองโทรศัพท์ของเขา ที่มันกำลังดังแบบบ้าคลั่ง แล้วคนที่โทรมาก็คือเจ้าสัวบุญชัย พ่อของคุณใหญ่ ในเมื่อไม่มีทางเลือก ฉันจึงตัดสินใจรับสายแล้วเปิดลำโพงเพื่อให้คุณใหญ่ได้ยินด้วย

“สวัสดีค่ะ”

(เธอเป็นใคร มารับโทรศัพท์ไอ้ใหญ่ได้ยังไง?)

“หนูเรยาค่ะ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย เมื่อปลายสายนั้นถามกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจมากนัก

(ไอ้ใหญ่มันอยู่กับหนูหรอ?) เจ้าสัวถามกลับด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเมื่อรู้ว่าคนที่รับสายแทนคุณใหญ่คือฉันเอง

“เอ่อ...ตอนนี้คุณใหญ่นอนหลับอยู่ค่ะ หนูเลยมารับสายแทน”

(เป็นไปได้ยังไง ปกติไอ้ใหญ่มันไม่เคยไปนอนค้างบ้านผู้หญิงคนไหน)

หมับ! จู่ ๆ คุณใหญ่ก็ลุกขึ้นมาแย่งโทรศัพท์ออกจากมือฉันในทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่เจ้าสัวพูดกับฉัน แล้วสีหน้าท่าทางในตอนนี้ของเขา ดูจะไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่

“พ่อมีอะไรก็พูดมา ผมจะได้นอนต่อ เมื่อคืนเพลียชะมัด” คุณใหญ่พูดออกมาแบบไม่ใส่ใจ ก่อนที่จะหันมามองหน้าฉันที่นั่งอยู่ข้างๆ

(ฉันมีธุระด่วนต้องการคุยกับแก มาหาฉันเดี๋ยวนี้!)

“......”