ตอนที่ 8

ตอนที่ 8

“อย่านะ” ทันทีที่มือใหญ่สัมผัสกับเนินเนื้อ เสียงหวานก็ร้องห้าม แต่ดูจะไม่เป็นผล เมื่อนิ้วเรียวยาวกรีดเบาๆ ตรงรอยแยกของเนินเนื้อ และเวลานี้ใบหน้าของเทวัตก็แดงก่ำเพราะฤทธิ์สวาทเข้าเล่นงาน

“เธอสวยมาก เมลดา” เทวัตเอ่ยชมไม่ขาดปาก ก่อนจะดันเรียวขาสวยให้กว้างมากขึ้น แล้วโน้มหน้าลงไปหาเนินเนื้อ ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าไปทำหน้าที่สร้างความสุขสุดหฤหรรษ์ให้กับกายเล็ก ที่เวลานี้ดิ้นพล่านอย่างทรมาน

“พอเถอะ ไม่ไหวแล้ว อ่า” เมลดาร้องขอชีวิต เมื่อรู้สึกเหมือนคนใกล้ตาย แต่อีกคนกลับยิ่งรัวลิ้นเข้าใส่กุหลาบงามจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ภมรหนุ่มจอมหื่นกระหายอย่างเทวัตจึงดูดดื่มน้ำหวานจากกุหลาบไม่มีหลงเหลือ แล้วขยับกายลุกขึ้นปลดพันธนาการบนกายออกจนหมด

“คราวนี้ของจริงแล้ว เมลดา” คนพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งพาดบนบ่า แล้วขยับกายเข้าไปชิด จัดท้วงท่าที่เหมาะสม แล้วค่อยๆ กดดันแก่นกายชายที่พร้อมรบเข้าไปถ้ำในสวาท

เมลดาที่เพิ่งจะได้พักหายใจหายคอ ตกใจกับสิ่งที่เกิดกลางร่าง

“ไม่นะ ไม่” หญิงสาวพยายามถอยหนีบางอย่างที่กำลังแทรกเข้ามาในกาย มันเสียวซ่านและเจ็บ ปะปนกันไปหมด

“อย่าดิ้น!” เขาเอ็ดเบาๆ ด้วยใบหน้าแดงก่ำ เพราะความคับแคบที่โอบรัดตัวตนของเขา มันทำให้เขาทรมาน อยากกดแทรกกายที่เหลือเข้าไปให้หมดแล้วอัดกระหน่ำใส่เธอแบบไม่ยั้ง ให้สาสมกับเธอที่ทำให้เขาทรมาน แต่ต้องยั้งใจ ไม่งั้นหญิงสาวคงเจ็บไปมากกว่านี้

“เมเจ็บนะ”

“ฉันรู้”

“รู้แล้วก็ถอยไปสิ คนบ้า คนทุเรศ จะฆ่ากันหรือไง”

“เธอก็จะฆ่าฉันเหมือนกัน โอ้ว! แน่นมาก” เทวัตถึงกับแหงนหน้าคำราม เมื่อแก่นกายชายถูกบีบรัด ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่เจ็บเหมือนโดนฉีกร่าง แต่ไม่ได้มีความเจ็บเพียงอย่างเดียว แต่มีความซ่านเสียวทรมานอย่างบอกไม่ถูกแทรกเข้ามาด้วย อยากให้เขาหยุดก็อยาก อยากให้เขาเดินหน้าต่อก็อยาก

“อื้อ!” คนสับสนครางระงม เลือดในกายฉีดพล่าน ยามที่มือใหญ่นวดเฟ้นเต้างามๆ ทั้งสอง

“ขยับนะ” คนตัวโตบอกกล่าวให้รู้แล้วค่อยๆ ขยับเคลื่อนสะโพกในจังหวะเนิบช้า แล้วค่อยๆ ทวีความเร่าร้อนขึ้น เมื่อคนใต้ร่างตอบสนอง ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ แม้เมลดาจะพยายามระงับความต้องการที่เกิดขึ้นไม่ให้โอนอ่อนไปกับเขา แต่เธอกลับห้ามไม่ได้ ซ้ำยังเอ่ยปากเร่งเร้าเขาอย่างลืมอาย

“เร็วหน่อย คุณมิก เมไม่ไหวแล้ว อ่า”

“ได้เลยทูนหัว” เทวัตน้อมรับทำตามคำบัญชาของหญิงสาว เขาจับสองขาของหญิงสาวแยกกว้างกว่าเดิม แล้วโหมอัดสะโพกเข้าใส่หญิงสาวจนหญิงสาวกรีดร้องลั่นห้อง ตามด้วยเสียงคำรามหนักๆ ของเขา เมื่อเขาเองก็ทานทนไม่ได้อีกต่อไป แต่ค่ำคืนนี้ เขาไม่หยุดแค่ครั้งเดียว!

******

เมลดาค่อยๆ พลิกกายหนีหลังจากถูกคนตัวโตที่เสพรักจากเธอไปหลายครั้ง จนเธออ่อนแรงและร้องขอให้เขาหยุด เขาถึงได้หยุด หญิงสาวค่อยๆ ลุกจากเตียง เพราะกลัวอีกคนจะตื่นแล้วลุกขึ้นมาจับเธอระบายความใคร่อีกรอบ จากนั้นเธอก็มองหาเสื้อผ้าที่หล่นกระจัดกระจายไปทั่วห้อง รวมถึงเสื้อผ้าของเขา แต่จังหวะที่เธอกำลังจะไปพ้นเตียงอยู่แล้ว กลับมีมือใครบางคนมาตวัดร่างเอาไว้ รั้งทีเดียวเธอก็เซไปอยู่บนตักกว้าง

“ปล่อยนะ!”

“จะรีบไปไหน”

“ไปไหนก็ได้”

“ตอบดีๆ เมลดา” เทวัตเริ่มเสียงเข้มใส่ เมื่อคนบนตักดิ้นไม่หยุด ซ้ำน้ำเสียงที่ตอบโต้กับเขา ก็ไม่ฟังเอาเสียเลย

“กลับโรงแรมไง”

“นอนที่นี่แหละ ดึกมากแล้ว”

“ไม่นอน” เมลดาปฏิเสธทันควัน

“แน่ใจเหรอ”

“แน่สิ”

“งั้นมาดูกัน ว่าเธอจะดื้อได้นานแค่ไหน” พูดจบก็จับคนบนตักกดลงบนเตียง ทำเอาเมลดาหน้าตื่น ร้องห้ามเขาพัลวัน เพราะตอนนี้ร่างกายเธอร้าวระบมไปทั้งร่างแล้ว รองรับเขาไม่ไหว

“ขอร้องล่ะ อย่าทำอีกเลย”

“แล้วจะดื้อหรือเปล่า”

“เอ่อ...ไม่...ไม่ดื้อแล้วค่ะ” คนตัวเล็กตอบกลับอย่างลังเล เพราะกลัวตอบไปแล้วก็ไม่รอด โดนเขาจับกินอยู่ดี

“ว่าง่ายๆ แบบนี้สิ น่ารักกว่าเยอะ แล้วฉันจะบอกให้ว่าเธอต้องอยู่ที่นี่อีกนาน เพราะฉันติดใจเธอแล้ว เมลดา” พูดจบก็ยิ้มมุมปากและเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เมลดาเสียววาบไปทั้งกาย

“ไม่อยู่นะ เมจะกลับกรุงเทพฯ พรุ่งนี้” เธอตอบกลับไปทั้งที่กลัวเขา แต่อย่างน้อยๆ ก็ดีกว่าไม่พูด เพราะเวลานี้เธออยากให้เขารู้ว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป

“ไหนว่าจะไม่ดื้อกับฉัน”

“แต่คุณมิกก็ไม่สิทธิ์มากักขังเมไว้ที่นี่”

“สิทธิ์ของผัวไง เมลดา แล้วก็เป็นเธอเองด้วยที่ป่าวประกาศว่าฉันเป็นสามีของเธอ เพราะงั้นผัวอยู่ไหน เมียก็ต้องอยู่ที่นั่น โอเค!” เทวัตสรุปเองเสร็จสรรพ ก่อนจะบังคับให้หญิงสาวนอนซะ เพราะถ้าไม่นอน เขาจะรักเธออีกหลายๆ รอบ ทำเอาเมลดารีบทำตามอย่างว่าง่าย