ตอนที่ 6

ตอนที่ 6

“เข้ามาสิ” เทวัตเอ่ยเรียก เมื่อสาวร่างเล็กไม่ยอมก้าวเข้ามาในห้อง ด้านเมลดาก็นึกสงสัยไม่น้อยเลยชะโงกหน้าเข้าไปดูว่าเป็นห้องอะไร แต่มองเข้าไปก็เห็นเป็นห้องที่เฟอร์นิเจอร์วางอยู่ไม่กี่ชิ้น คล้ายห้องนั่งเล่นและมีเขายืนอยู่ห่างจากประตูเล็กน้อย

“คุณมิกจะให้เมทำความสะอาดห้องนี้เหรอคะ” ถามในขณะที่ยังชะโงกหน้าเข้าไปมอง ด้านเทวัตฟังคำถามแล้วก็อยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่ต้องแสร้งตีหน้าขรึมเอาไว้

“เข้ามา”

“ก็ได้ค่ะ” เพราะฟังจากน้ำเสียงแล้วดูเหมือนคนตัวโตกำลังจะไม่พอใจ เธอจึงจำใจเดินเข้าไปในห้อง แล้วก็เดินตามร่างสูงเข้าไปด้านใน พอมาถึงด้านในแล้วก็เห็นชัดๆ เลยว่ามีเตียง

“คุณมิก!”

“ไปอาบน้ำซะ แล้วจะได้เริ่มกัน” เทวัตไม่สนใจเสียงเรียกแต่เขากลับออกคำสั่งหญิงสาวแทน พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย

เมลดามั่นใจในทันทีว่าเขาต้องการให้เธอทำอะไรเพื่อเป็นการไถ่โทษ สองเท้าเลยขยับถอยหลังกลับไปทางเดิม

“เมลดา!”

“เมขอกลับก่อนนะคะ” เธอบอกพร้อมกับหันหลังจะวิ่งหนี แต่ช้าไปกว่าคนตัวโตที่จังหวะการก้าวเร็วกว่า ทำให้เขาคว้าตัวเธอได้ทัน

“คิดว่ามาแล้วจะได้กลับออกไปง่ายๆ หรือไง” เสียงดุดันดังอยู่เหนือหัว ทำเอาใจของเมลดาเต้นระส่ำ

“คุณมิก ปล่อยเมนะ ปล่อย”

“เข้ามาเอง แล้วจะมาร้องให้ปล่อยทำไม”

“เมไม่ได้มาเพื่อให้คุณมิกทำแบบนี้กับเม”

“ฉันทำอะไร”

“ก็...”

“ก็อะไร พูดมาสิ” คนเหนือกว่าทุกอย่างย้อนถามจบแล้วก็พาคนในอ้อมกอดไปยังส่วนของห้องนอน พร้อมกับแรงขัดขืนของเมลดา

“คุณมิก ปล่อยเมนะ” ยิ่งเห็นเตียง เมลดายิ่งกลัว เธอดิ้นสุดแรงที่มี

“จะกลัวอะไรนักหนา ในเมื่อเธอตั้งใจมาให้ท่าฉันเอง”

“เมไม่ได้ให้ท่า! แล้วเมก็ไม่ได้มาหาคุณมิก เพื่อให้ คุณมิกทำแบบนี้กับเม ปล่อยนะ! ปล่อย!”

“ฉันแค่กอดเธอเองนะเมลดา ไม่ได้ปล้ำซะหน่อย โวยวายอยู่ได้ น่ารำคาญ”

“เมไม่ใช่ผู้หญิงของคุณมิก คุณมิกห้ามกอดเม”

“แต่เธอประกาศต่อหน้าผู้หญิงของฉันเองว่าฉันเป็นสามีของเธอ เพราะงั้นฉันจะทำอะไรเมียตัวเองก็ย่อมได้ เธอว่าจริงไหม”

“เมไม่มีวันยอมให้คุณมิกทำกับเมเหมือนที่คุณมิกทำกับผู้หญิงของคุณมิก” เธอประกาศกร้าวออกไปทั้งๆ ที่ตอนนี้กลัวเขาจับขั้วหัวใจ

“แล้วเธอรู้ได้ไงว่าฉันกับผู้หญิงของฉันทำอะไรกันบ้าง หรือที่ผ่านมาเธอแอบมาดูฉันกับผู้หญิงของฉัน”

“เมไม่ได้มาแอบดู”

“แล้วเธอรู้ได้ไงว่าฉันกับผู้หญิงของฉันทำอะไรกัน” เทวัตนึกสนุกได้ที่ต่อปากต่อคำกับหญิงสาว คนที่มารดาของเขาส่งมาเพื่อทำการบางอย่าง และเขาก็พอเดาได้เลยว่ามารดาส่งเมลดามาเพื่ออะไร

เมลดาอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายๆ ไปซะ จะได้ไม่ต้องมาพูดโต้ตอบอะไรกับคนตัวโต ที่มือก็เหนียวหนึบราวกับกาวตาช้าง แรงหรือก็เยอะ เธอดิ้นจนหอบยังพาตัวเองออกจากพันธนาการของเขาไม่ได้

“ว่าไง!” เขาตะคอกใส่

“ก็แล้วคุณมิกทำอะไรกับผู้หญิงของคุณมิกบ้างล่ะ”

“อย่ามายอกย้อน เมลดา”

“คุณมิกก็รู้ๆ อยู่ว่าผู้ชายกับผู้หญิงทำอะไรกัน เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แล้วจะมาถามกับเมทำไม” เมลดาโต้กลับไปอย่างฉุนๆ

“ก็แล้วเธออยากรู้หรือเปล่าว่าเวลาผู้หญิงผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองทำอะไรกันบ้าง” พูดจบก็จัดการผลักร่างเล็กลงบนเตียง โดยมีคนตัวโตตามเข้าไปทาบทับ เขาใช้เรือนร่างกักคนตัวเล็กไม่ให้หนีไปไหน เมลดาตกใจตาเบิกโต พยายามจะหนีไปให้พ้น แต่ก็หนีไม่ได้

“ปล่อยนะ!” เมื่อดิ้นแล้วไม่ได้ผล เธอจึงส่งเสียงร้องบอกแทน

“เมลดา! หยุดดิ้นได้แล้ว” เทวัตตวาดใส่อย่างฉุนๆ เพราะเริ่มรำคาญแรงดิ้นของหญิงสาว

“คุณมิกนั่นแหละหยุด แล้วก็ปล่อยเมเดี๋ยวนี้”

“นี่เธอกล้าออกคำสั่งกับฉันงั้นเหรอ เมลดา”

“เมก็พูดออกไปแล้ว คุณมิกก็ปล่อยเมซะทีสิ”

“เรื่องอะไรฉันจะปล่อย แล้วฉันจะบอกให้ว่าฉันพอรู้จุดประสงค์ในการมาของเธอดี เพราะงั้นเธออย่าดิ้นให้เสียเวลาอีกเลย” พูดจบมือใหญ่ก็เริ่มวุ่นวายกับเสื้อผ้าของตัวเล็ก และตอนนี้เขาก็ได้เห็นเนินอกขาวๆ ของเธอแล้ว มันยั่วยวนใจดีชะมัด

“ไม่นะ!”

“เลิกต่อต้านฉันซะทีเมลดา เราจะได้มีความสุขกัน ฉันรับรองว่าเธอจะติดใจ” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอก พร้อมกับปลดเสื้อผ้าส่วนที่เหลือของหญิงสาวออก เพื่อที่เขาจะได้มองเรือนร่างของเธอได้ชัดๆ

เมลดาพยายามรั้งเสื้อผ้าของตัวเองเอาไว้ แต่เธอสู้แรงเขาไม่ได้เลยทำให้ตอนนี้ร่างกายมีเพียงบราตัวน้อยและกางเกงชั้นในสีดำเข้าชุดปกปิดร่างกาย

“สีดำ ยั่วตัณหาดีจริงๆ นี่คงตั้งใจใส่มายั่วใช่ไหม” เสียงทุ้มพร่าพูดขึ้น

“ไม่ใช่!”

เทวัตไม่สนใจเสียงห้วนๆ นั่น เขาใช้สายตามองสำรวจเรือนร่างขาวผ่อง ที่ดูภายนอกเธอตัวเล็ก แทบจะไม่มีอะไรล่อตาล่อใจเสือผู้หญิงอย่างเขา แต่พอถอดเสื้อผ้าออกแล้ว ถึงได้พบว่าขนาดหน้าอกใหญ่เกินตัว ไหนจะสะโพกงอนๆ นั่นอีก น่าขยำเหลือเกิน