ตอนที่ 3 :: ขอจีบ

ตอนที่ 3

ขอจีบ

"เรียบร้อยแล้วค่ะ" ชลธิชายื่นใบสมัครงานให้เขาพร้อมกับสำเนาเอกสารประกอบการสมัครงาน รวมไปจนถึงรูปถ่ายของเธอไปพร้อม ๆ กันหลังจากกรอกข้อมูลเสร็จ ซึ่งเธอสมัครในตำแหน่งบัญชีตามที่เขาประกาศรับสมัครเอาไว้

"อยากได้เงินเดือนแค่นี้เองเหรอครับ" ภาคินอ่านข้อมูลเงินเดือนที่เธอต้องการแล้วรีบถามทันที เพราะเธอระบุไว้แค่หนึ่งหมื่นสองพันบาทเท่านั้น

"ค่ะ" ชลธิชาพยักหน้ารับ เพราะเธอประสบการณ์น้อย วุฒิการศึกษาก็น้อย เธอเลยไม่กล้าระบุเงินเดือนที่มากเกินไป

"งั้นเดี๋ยวผมเพิ่มให้เยอะกว่านี้อีก"

"อะไรนะคะ" ร่างสมส่วนถามซ้ำเมื่อเธอไม่ได้ยินสิ่งที่ร่างหนาพูดเมื่อครู่ชัดเท่าไหร่

"เอ่อ...ผมหมายถึงว่า อยู่ที่นี่ถ้าคุณทำงานดี ขยัน ซื่อสัตย์ อดทน ผมจะเพิ่มเงินเดือนให้คุณมากกว่านี้อีกแน่นอนครับ" ภาคินรีบอธิบายต่อด้วยการหาเหตุผลมาอ้าง ชลธิชาจึงพยักหน้าเบา ๆ

"งั้นเรามาเริ่มสัมภาษณ์งานกันเลยดีกว่านะครับ จะได้ไม่เสียเวลา"

"ค่ะ"

"คุณเคยทำงานอะไรมาบ้างครับ"

"ฉันเคยทำงานที่ร้านสะดวกซื้อค่ะ"

"ทำกี่ปีครับ"

"3 ปีค่ะ"

"แล้วทำไมถึงไม่ได้ทำแล้วล่ะครับ"

"ฉันอยากลองเปลี่ยนมาทำงานอย่างอื่นดูบ้างค่ะ เพื่อเพิ่มประสบการณ์ให้ตัวเอง" ชลธิชาโกหก เพราะเธอถูกไล่ออก แต่หารู้ไม่ว่าคนตรงหน้านั้นรู้ดีอยู่แล้ว

"งั้นเหรอครับ" ภาคินพยักหน้าเบา ๆ แม้จะดูออกว่าเธอโกหก ก่อนเขาจะเอ่ยต่อทันที

"ถ้างั้นผมรับคุณเข้าทำงานเลยครับ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ผับของผมนะ"

"คะ?" คนที่ไม่ทันตั้งตัวและยังไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองถามเขาด้วยความงุนงง

"ผมบอกว่า ผมรับคุณเข้าทำงานแล้วครับ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ผับของผมนะ" ภาคินย้ำอีกครั้งด้วยท่าทียิ้ม ๆ เพราะเอ็นดูหน้าเอ๋อ ๆ ของเธอ ทำเอาชลธิชายิ้มออกมาด้วยความดีใจอย่างไม่ปกปิดใด ๆ

"ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ ขอบคุณมากจริง ๆ ฉันสัญญาว่าจะตั้งใจทำงานให้สมกับที่คุณให้โอกาสฉันค่ะ" ชลธิชารีบยกมือไหว้พลางโค้งศีรษะให้เขาด้วยความรู้สึกขอบคุณจากใจจริง เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะใจดีและให้โอกาสเธอขนาดนี้ แม้มันจะดูง่ายดายจนเธอแทบไม่อยากจะเชื่อเลยก็ตาม

"ไม่เป็นไรครับ ๆ ไม่ต้องไหว้ขนาดนั้นก็ได้ จริงสิ ลืมบอกไปเลยว่าผมชื่อภาคินนะครับ คุณเม็ดฝน" ภาคินบอกยิ้ม ๆ พร้อมกับแสร้งทำเป็นอ่านชื่อเล่นในใบรับสมัครงานที่เธอเพิ่งกรอกข้อมูลลงไปทั้ง ๆ ที่ความจริงเขารู้มาก่อนแล้วว่าเธอชื่ออะไร ก่อนจะเอ่ยต่อเมื่อเจ้าของชื่อพยักหน้ารับ

"ผับของผมเปิดสามทุ่มถึงตีสอง ส่วนร้านอาหารจะเปิดห้าโมงเช้าถึงสองทุ่ม แต่สำหรับคุณผมจะให้มาเคลียร์งานบัญชีช่วยผม เพราะงั้นพรุ่งนี้มาเริ่มงานได้เลยนะครับ ทำงานจันทร์-ศุกร์ เข้างาน 9 โมงเช้า เลิกงาน 5 โมงเย็น เดี๋ยวผมจะสอนงานคุณเอง ส่วนสวัสดิการก็ถูกต้องตามกฎหมายเลยครับ" อธิบายยิ้ม ๆ เพราะเมื่อก่อนเขาเปิดแค่ผับอย่างเดียว แต่ตอนนี้มีร้านอาหารเข้ามาเพิ่มหากแต่อยู่คนละส่วนกันกับผับ

"ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ชลธิชารีบยกมือไหว้เขาอีกครั้งด้วยความขอบคุณจากใจจริง

"ก็บอกแล้วว่าไม่ต้องไหว้ขนาดนั้นก็ได้ครับ"

"เอ่อ ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันกลับได้แล้วใช่ไหมคะ"

"ครับ กลับได้เลย เจอกันพรุ่งนี้นะครับ" ริมฝีปากหนาระบายยิ้มอบอุ่นส่งให้เธอ ชลธิชาเลยพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปในที่สุด

"ยิ่งได้ใกล้ยิ่งใจเต้นแรงโว้ย! หรือจะขอจีบไปเลยดีวะ! เดี๋ยวคนอื่นคาบไปก่อน" ภาคินเอามือทาบอกข้างซ้ายที่ตอนนี้ก่อนเนื้อข้างในกำลังเต้นตุบตับแทบไม่เป็นจังหวะ ขณะสายตาคู่คมยังคงจ้องมองประตูที่ชลธิชาเพิ่งเดินออกไป

"ชลธิชากับภาคิน ภาคินกับเม็ดฝน บ้าเอ๊ย! โคตรได้ โคตรเหมาะสม!" ร่างสูงตะโกนชื่อของเธอกับเขาออกมาอย่างพึงพอใจพลางเอามือลูบใบหน้าของตัวเองด้วยความเขินจนทำอะไรแทบไม่ถูก

ใช่! เขาต้องรีบจีบเธอเสียตั้งแต่ตอนนี้ ตอนที่เธอยังโสด

"เดี๋ยวก่อนเม็ดฝน!" คิดได้ดังนั้นร่างสูงก็ลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งตามเธอออกไป ชลธิชาที่กำลังจะลงไปเลยชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมามองเขาด้วยความงุนงง

"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ" คนที่ยังไม่รู้อะไรถามพลางมองเขาอย่างรอคำตอบ

"เอ่อ...คือผม ผม..." พอถึงเวลาต้องพูดจริง ๆ ภาคินกลับประหม่าจนพูดไม่ออก ร่างสูงมองเธออย่างเขิน ๆ พลางยกมือเกาศีรษะแก้เก้อ ชลธิชาเลยยิ่งขมวดคิ้วแล้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะตัดสินใจถามย้ำอีกครั้ง

"มีอะไรรึเปล่าคะ"

"คุณโสดใช่ไหมครับ" คราวนี้ร่างสูงเม้มปากแล้วถอนหายใจแรง ๆ ครั้งหนึ่งค่อยถามออกไป

"ค่ะ" คนถูกถามพยักหน้าเบา ๆ แม้จะยังงุนงงอยู่เหมือนเดิม หากแต่ประโยคต่อมาของคนตรงหน้ากลับยิ่งทำให้เธอทั้งงุนงงและทั้งไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองยิ่งกว่าเดิม

"ถ้างั้นผม...ขอจีบคุณได้ไหมครับ"