ตอนที่ 3

“จริงค่ะ...ได้โปรดเถอะค่ะ ได้โปรด...คุณหัสดินทร์อยากให้ฉันทำอะไรก็บอกมาเถอะค่ะ แต่ขออย่างเดียวอย่าทำอะไรพี่นทีเลยนะคะ”

“ได้...นี่เป็นข้อเสนอของคุณเองนะมุกดา ที่บอกว่าจะยอมแลกและยอมได้ทุกอย่าง”

“ค่ะ...คุณหัสดินทร์จะให้ดิฉันทำอะไรก็บอกมาเถอะค่ะ”

“คุณต้องอยู่ที่นี่และต้องยอมทำตามความต้องการของผมทุกอย่าง!”

“อยู่ที่นี่...หมายความว่ายังไงคะ”

มุกดาถามเสียงยังสั่นเครือ หัสดินทร์โน้มตัวลงไปและลูบแก้มสีกุหลาบของหญิงสาวที่คุกเข่ามือประนมตรงหน้าก่อนบีบคางเรียวไว้แน่น นัยน์ตาคู่นั้นข้นคลั่ก เขาคำรามเสียงลึกในลำคอ

“หมายความว่าผมยังไม่ให้คุณกลับบ้านตอนนี้ ก็คุณบอกเองว่าจะยอมทำทุกอย่าง ยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตของไอ้พี่ชายเลว ๆ ของคุณ มันไม่มีอะไรสาสมมากไปกว่าชีวิตแลกด้วยชีวิต”

มุกดานิ่งไป เธอแทบไม่มีเวลาคิดและตัดสินใจ ตอนนี้เธอจะทำอะไรได้นอกจากต้องยินยอมต่อทุกข้อต่อรองเพื่อแลกกับชีวิตของผู้มีพระคุณ เธอพยักหน้า

“ค่ะ...ฉันจะยอมอยู่ที่นี่ตามที่คุณต้องการ แต่ว่า...ขอให้ฉันโทรกลับไปบอกพี่นทีก่อนได้ไหมคะว่า...”

“ไม่ต้อง!” ชายหนุ่มลั่นเสียงทำให้อีกฝ่ายชะงักกึก เขาเหยียดยิ้มร้าย “ให้ไอ้นทีมันร้อนใจสักหน่อยว่าน้องสาวมันมาทำธุระให้แต่ยังไม่ได้กลับบ้าน อยากจะรู้นักว่ามันจะเดือดเนื้อร้อนใจมากไหมถ้าน้องสาวของมันหายไปทั้งคน”

“ถ้าไม่ให้ฉันบอกพี่นที ก็ขอให้ฉันได้โทรไปบอกแม่สักคำ ท่านคงเป็นห่วงมากถ้ารู้ว่าฉันไม่กลับบ้าน”

“ก็ไม่ได้อีกเหมือนกัน ผมไม่อนุญาตให้คุณติดต่อใครทั้งนั้น ทั้งพี่ชายของคุณ แม่หรือเพื่อนสนิทแม้แต่คนเดียว”

“คุณ...”

มุกดาไม่ทันอ้าปากพูดเขาก็กระชากกระเป๋าสะพายของเธอไปกุมไว้ จ้องมองมันแล้วยกยิ้มมุมปากก่อนพูดว่า

“ผมจะเก็บโทรศัพท์ของคุณไว้ คุณต้องอยู่ที่นี่และต้องเชื่อฟังคำสั่งของผมคนเดียวเท่านั้น ผมอยากให้ทำอะไรคุณต้องทำ แล้วรู้ไว้ด้วยว่าผมไม่ได้ต้องการไอ้เศษเงินแค่นั้น”

“คุณต้องการอะไร”

“ตัวคุณยังไงล่ะ มุกดา...คุณต้องเอาตัวคุณแลกกับชีวิตของนที แทนหนี้ชีวิตที่มันต้องชดใช้ให้ผม!”

หญิงสาวเบิกตากว้าง สิ่งที่เธอได้ยินชัดเจนทุกอย่างแม้แต่ความกักขฬะของพ่อเลี้ยงหัสดินทร์ที่ฉกหน้าวูบลงมาแล้วประกบปิดปากของเขากับปากของเธอไว้แน่นโดยไม่ทันตั้งตัว ร่างเล็กตัวแข็ง เย็นเยียบตั้งแต่ปลายคางลงไปถึงปลายเท้า นึกไม่ถึงว่าเขาจะแสดงความร้ายกาจออกมาได้ถึงขนาดนี้ หัสดินทร์จาบจ้วงเธอด้วยลิ้นร้อนที่ฉกลึกเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาว เป็นครั้งแรกที่เธอถูกล่วงละเมิดแต่มุกดาต้องแข็งใจไม่ยอมตอบโต้กลับไปกระทั่งเขาถอนปากออก พ่อเลี้ยงหนุ่มจ้องดวงตาตื่นตระหนกบนหน้าสวยหวาน เขากระตุกยิ้มเหี้ยม

“นี่แกล้งจูบไม่เป็นหรือจูบไม่เป็นจริง ๆ กันแน่...หึ! แต่ก็เอาเถอะ นี่คือสิ่งแรกที่คุณต้องเรียนรู้ว่าอยู่กับผมต้องทำตัวยังไง แต่มันก็ไม่ได้เรียกว่าขายตัวหรอกนะ แค่ยอมสละตัวคุณแลกกับหนี้ชีวิตที่ไอ้นทีมันติดค้างผมไว้ก็เท่านั้น!"

หัสดินทร์ผลักร่างน้อยจนทรุดนั่งลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงร้อยแปดสิบเซ็นติเมตร นัยน์ตาเหี้ยมจ้องมองอย่างเหยียดหยันก่อนตะโกนออกไปด้านนอก

“ม่อน...เข้ามานี่หน่อย”

เขาเรียกไม่ถึงสองนาทีสาวน้อยก็รีบวิ่งเข้ามาในห้อง ม่อนมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นมุกดานั่งทรุดอยู่กับพื้นแต่เธอก็ไม่ได้กล่าวว่ากระไรนอกจากรับฟังคำสั่งของพ่อเลี้ยง

“พาคุณมุกดาไปที่กระท่อมฝั่งบ้านพักคนงาน”

“เดี๋ยวนี้เลยเหรอคะพ่อเลี้ยง”

“พาไปเดี๋ยวนี้เลย เพราะนับแต่นี้ไปเธอจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะ...ผู้หญิงของฉัน”