ตอนที่ 1 :: เราสามคน NC+++
ตอนที่ 1
เราสามคน
แอ๊ดดด
พึบ!
ทันทีที่ประตูถูกเปิดเข้ามาคะน้าก็ถลาตัวเข้ามาหาพวกเขาสองคนทันที
"ชะ ช่วยด้วย อื้ออออ ช่วยที" เธอเข้ามากอดพวกเขาแล้วเอาใบหน้าคลอเคลียกับแผงอกแกร่งของไทม์กับขุนพลสลับไปมาอย่างออดอ้อนเหมือนลูกแมวน้อย
"แกแน่ใจนะคะน้า ว่าจะให้พวกฉันช่วย" ไทม์ถามอย่างพยายามควบคุมอารมณ์
"อื้ม~ แน่ใจสิ" เธอตอบพร้อมกับช้อนสายตาหวานหยาดเยิ้มขึ้นมองเขา
"เราทั้งสองคนเลยใช่ไหม" ขุนพลถามซ้ำ
"อื้ม~ พวกนายทั้งสองคนเลย รวมฉันด้วยก็เป็น... สาม~ เราสามคน อื้อ!" คะน้าพูดจบขุนพลก็โน้มใบหน้าลงมาประกบริมฝีปากของเธอทันที เพราะเขาทนไม่ไหวเต็มทีแล้ว
"อื้ออออ" เธอครางอย่างพึงพอใจกับรสจูบแสนเร่าร้อนที่เขามอบให้ เมื่อขุนพลตวัดเรียวลิ้นเพื่อควานหาความหอมหวานจากโพรงปากของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักพอ
ทว่าสุดท้ายเขาก็ต้องพอเมื่อเหลือบสายตามาเห็นว่าไทม์กำลังยืนดูสิ่งที่เขาทำแล้วกลืนน้ำลายลงคออึกแล้วอึกเล่า ขุนพลเลยผละจูบออกแล้วส่งไม้ต่อให้กับไทม์
"ทีมึงบ้าง" เขาบอก
"ขอบใจนะเว้ย" ไทม์ยิ้มให้เพื่อนก่อนจะคว้าเอาร่างเปลือยเปล่าของคะน้ามาไว้ในอ้อมแขน
"อื้อ จูบอีกสิ" เธอเงยหน้ามองไทม์พร้อมกับเผยอปากรอจูบจากเขา เพราะขัดใจที่อยู่ ๆ ขุนพลก็ผละออกไป
"ได้สิครับ เด็กดี" เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงไปด้วยความรวดเร็ว
"อื้มมม" เสียงทุ้มต่ำคำรามอย่างสุขสมกับรสชาติความหอมหวานที่ได้รับ เขาจูบเธออย่างมูมมามและหื่นกระหายขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะผละออกเมื่อจูบจนพอใจ และท่อนล่างของเขามันก็พร้อมจะออกศึกเต็มทีแล้ว
"ไม่ไหวแล้วครับเด็กดี" เขาบอกคนตัวเล็กแล้วหันไปถามขุนพลที่ยืนรออยู่เหมือนเดิม
"เอาเลยไหมวะ กูแม่งไม่ไหวแล้วว่ะ"
"เออ กูก็เหมือนกัน" ขุนพลตอบอย่างไม่อ้อมค้อม
"แล้วมึงกับกู ใครจะ...เปิดก่อนวะ"
"ของแบบนี้ต้องเป่ายิงฉุบ" ขุนพลยักคิ้ว
"งั้นก็...มาดิ ยางยิงเยาปักกะเป่ายิง ฉุบ!"
"เชี้ยยย! กูก่อน!" ขุนพลตะโกนอย่างดีอกดีใจ เพราะเขาออกกรรไกรแต่ไทม์ออกกระดาษ
"แม่งเอ๊ย! ซวยฉิบ!" คนแพ้ทำหน้างอ ๆ
"เออน่า กูเอาไม่นานหรอก สัญญา" ฝ่ายชนะยักคิ้วอีกครั้ง ก่อนจะคว้าเอาคนตัวเล็กที่กำลังจะแกะกระดุมเสื้อของไทม์มาไว้ในอ้อมแขนแล้วช้อนตัวเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าหญิงตรงไปที่เตียง
"คิก ๆ จะทำไรอะ" คะน้าหัวเราะพร้อมกับถามทั้งที่ตายังเยิ้ม ๆ ขณะที่ขุนพลวางเธอลงและหันกลับไปจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก
"ก็ทำให้แกมีความสุขไง อยากให้ทำไม่ใช่เหรอ" ถามจบอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายบนตัวเขาอย่างบ็อกเซอร์ก็ถูกถอดทิ้งไป
"อื้ออ ทำเลย มะ ไม่ไหวแล้ว" คะน้ามองเขาอย่างออดอ้อน ขุนพลจึงรีบหยิบซองถุงยางอนามัยที่เขาพกติดกระเป๋ากางเกงไว้ตลอดออกมาสวมใส่ท่อนเอ็นที่กำลังแข็งชูชันและขยายเต็มที่ ก่อนจะขึ้นคร่อมเธอไว้ด้วยความรวดเร็ว
"หึ แฉะหมดเลยนะ พร้อมแล้วใช่ไหม" ริมฝีปากหยักติดคล้ำยกยิ้มพอใจ เมื่อใบหน้าหล่อก้มลงไปมองตรงจุดสงวนแล้วใช้มือแตะจนเห็นเมือกสีใสติดออกมา
"พร้อม~ พร้อมมากเลย ชะ ช่วยฉันสักที ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริง ๆ" คะน้ามองเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างเซ็กซี่ ขณะที่มือเล็กก็ยกขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกของตัวเองแล้วบิดเร้าร่างกายไปมา
"หึ งั้นฉันไม่ออมแรงแล้วนะ อย่าเสียใจทีหลังล่ะ" ขุนพลยกยิ้ม เมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบอะไรเขาเลยจับขาเรียวทั้งสองข้างของเธอมาเกี่ยวไว้ที่เอวสอบ ก่อนจะจับท่อนเอ็นไปจ่อแล้วถูไถไปมาที่กลีบกุหลาบอวบอูบสีชมพูไร้เส้นขนของคนใต้ร่าง
"อ๊าา ขะ เข้ามาสักที เข้ามาเร็ว ๆ" คะน้าร้องขออีก คนบนร่างเลยกระตุกยิ้ม ก่อนจะค่อย ๆ กระแทกท่อนเอ็นเข้าไปช้า ๆ เพราะความคับแน่นของคะน้าทำให้เขาส่งตัวตนเข้าไปได้ไม่สุด
"ซี้ดด แน่นฉิบ ถ้าฉันกระแทกแรงอย่าว่ากันนะที่รัก"
ปึก!
"อ๊ะ! อื้ออ" ใบหวานหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปนเสียวเมื่อขุนพลกระแทกเข้ามาจนสุด แม้จะไม่มีเยื่อบริสุทธิ์แต่เธอก็คับแน่นเหลือเกินจนเขาปวดหนึบไปหมด ส่วนคะน้าเองก็ปล่อยมือจากหน้าอกตัวเองแล้วไปกำผ้าปูเตียงไว้เพื่อระบายความเสียวซ่านที่กำลังเกิดขึ้นภายในตัวเธอ
"อื่้ออ ขยับสิ มะ มันอึดอัด" เธอช้อนตามองคนบนร่างอย่างออดอ้อน ขุนพลจึงกระตุกยิ้มอีกครั้ง เพราะเขาก็อยากขยับใจแทบขาดเหมือนกัน แต่กลัวเธอเจ็บเลยหยุดไว้ก่อน พอได้ยินแบบนี้ก็ยิ่งได้ใจเลยสิ
"หึ จัดให้ครับที่รัก"
ตับ!
ตับ!
ตับ!
"อ๊ะ! อ๊าา อ๊ะ ๆ ๆ"
"อ๊าา แน่นจังเลยคะน้า แกแม่ง! ซี้ดด" จบประโยคนั้นขุนพลก็ขยับเอวสอบกระแทกเข้าออกหนัก ๆ ภายในความคับแน่น ก่อนจะเริ่มเร็วและรัวขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์
พั่บ ๆ ๆ ๆ
"อ๊ะ ๆ ๆ สะ เสียว เสียวดีจัง" คะน้าครางออกมาอย่างสุขสม ขณะที่มือก็จิกและกำผ้าปูเตียงแน่น ริมฝีปากล่างก็กัดอย่างเซ็กซี่อยู่อย่างนั้น เห็นดังนั้นอารมณ์ปรารถนาของขุนพลก็ยิ่งพุ่ง
ตับ! ตับ!
พั่บ ๆ ๆ ๆ
"อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ระ แรงดีจัง"
"หึ อย่าชมนักสิ ระวังจะไม่ได้นอนนะ" ขุนพลกระตุกยิ้มมองคนใต้ร่างอย่างเจ้าเล่ห์ หากแต่คำพูดของเขากลับทำให้ใครอีกคนที่กำลังยืนใช้มือช่วยตัวเองอยู่ปลายเตียงชะงักไป
"ได้ไงวะ ไหนมึงบอกจะทำไม่นาน กูไม่ยอมนะเว้ย" ไทม์รีบเดินมาถามเขาชิดขอบเตียง
พั่บ ๆ ๆ ๆ
ขณะที่ขุนพลขยับสะโพกส่งท่อนเอ็นเข้าออกอย่างหนักหน่วง สายตาคมก็เหลือบไปมองเพื่อนที่ตอนนี้กำลังยืนมองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจทั้งที่ร่างกายเปลือยเปล่าตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่อาจทราบได้
"หึ ก็ไม่ขนาดนั้น ถ้ามึงกลัวว่าจะไม่แฟร์ระหว่างที่กูยังไม่เสร็จมึงก็ขึ้นมาก่อนสิ ถึงตรงนี้ยังไม่ว่าง แต่ตรงอื่นก็ว่างนี่" ขุนพลยักคิ้วให้เพื่อน ก่อนจะก้มลงมองจุดเชื่อมของเขากับคะน้าที่เขายังกระแทกเข้าออกอยู่อย่างนั้น ก่อนเบนสายตาไปยังเต้าอวบสองเต้าของคะน้าที่ยัง...ว่างอยู่
แน่นอนว่าไทม์ถึงบางอ้อทันที ก่อนเขาจะกระตุกยิ้มแล้วรีบหยิบถุงยางอนามัยมาใส่ จากนั้นก็รีบก้าวขาขึ้นมาบนเตียงเพื่อก้มลงไปหยอกเย้ากับเต้าอวบสองเต้าของคะน้าทันที...
ก็คนมันไม่เคยทำร่วมกับใครแบบนี้มาก่อน ยอมรับว่าเขาทำตัวไม่ถูก สัญญาว่าคืนนี้เขาจะเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ดีเลย
จุ๊บ จ๊วบ
"อื้มม หวานจังเลยคนดี" พอได้ก้มลงไปโลมเลียและบีบเคล้นเต้าอวบของคะน้า ไทม์ก็เอ่ยชมไม่ขาดปาก ขณะที่ร่างบางตอนนี้เสียวซ่านไปหมด
ขุนพลกระแทกกระทั้นส่งตัวตนเข้าไปไม่หยุดอย่างถึงใจ ขณะที่ไทม์ก็ทั้งดูดทั้งบีบเต้าของเธอสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากันเลย
พั่บ ๆ ๆ ๆ
จ๊วบ จ๊วบ
"อ๊ะ ๆ ๆ มะ มันเสียวไปหมดเลย" คะน้าแอ่นสะโพกรับแรงอัดกระแทกจากขุนพล ขณะที่มือเรียวสวยก็ยกขึ้นมาขยุมกลุ่มผมของไทม์เพื่อระบายความเสียว
พั่บ ๆ ๆ!
"ซี้้ดด"
"อื้มม หวาน" ขุนพลกับไทม์ต่างคนต่างครางด้วยความเสียวเช่นกัน
"ไม่ไหวแล้วคะน้า ช่วยฉันหน่อยได้ไหม ไอ้เหี้ยขุนแม่ง! ไม่เสร็จสักที" คราวนี้ไทม์ผละริมฝีปากออกจากเต้าอวบแล้วหันมามองผู้เป็นเพื่อนที่ยังคงกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วงเช่นเดิม
"หึ ใกล้แล้วเพื่อน อ๊าา ซี้ดด" ว่าแล้วเขาก็ทำท่ากัดปากเสียวยียวนไทม์
"ไอ้เวรเอ๊ย! ขอมือหน่อยคะน้า ทำให้ฉันหน่อยนะ" คนถูกยียวนสบถใส่เพื่อน ก่อนจะหันมาหาร่างบางแล้วจับมือเธอมากอบกุมท่อนเอ็นของเขา
"ทะ ทำยังไง" คะน้าถามเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ทั้งที่ตอนนี้เธอกำท่อนเอ็นแข็งชูชันลำใหญ่ของไทม์ไว้ในมือ
"อ๊าา ชัก ๆ รูด ๆ มันครับเด็กดี เน้นตรงหัวนะ ไทม์ชอบ" ไทม์บอกเธอแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ คะน้าจึงพยักหน้าแล้วเริ่มขยับมืออย่างว่าง่าย
"ซี้ดด แรงกว่านั้นอีก แรง ๆ เลยที่รักจ๋า" ไทม์ซี้ดปากอย่างเสียวซ่าน คะน้าเลยเริ่มชักมือเข้าออกเร็วกว่าเดิมตามที่เขาบอก
"อื้มม ซี้ดด แบบนั้นแหละครับ ใกล้แล้ว ๆ"
"ซี้ด กูก็ใกล้แล้ว" ขุนพลครางเมื่อเขาจะถึงจุดหมายปลายทางเหมือนกัน เอวสอบจึงกระแทกเข้าออกรัว ๆ อย่างบ้าคลั่ง
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ!
"อ๊ะ ๆ ๆ ปะ ปวดฉี่ ฉันรู้สึกเหมือนปวดฉี่" คะน้าเองก็ครางบอกทั้งสองหนุ่มอย่างไร้เดียงสา ขณะที่ใจกลางความเป็นหญิงถูกขุนพลกระแทกกระทั้นส่งตัวตนเข้ามา ส่วนมือของเธอก็ช่วยท่อนเอ็นของไทม์ไม่หยุด
"หึ ไม่ใช่ฉี่หรอก แต่แกกำลังจะเสร็จต่างหาก" ขุนพลบอกอย่างเอ็นดู เพราะถึงคะน้าจะไม่บริสุทธิ์แต่เธอก็เหมือนจะยังอ่อนกับเรื่องพวกนี้มาก ก่อนที่เขาจะกระตุกสองสามครั้งแล้วปล่อยหยาดน้ำกามพุ่งออกมาใส่ถุงยางอนามัยจนเต็มล้น
"อื้มมม ซี้ดดด"
"อ๊ะ อร้ายย"
"อ๊าาา เสร็จแล้วแม่ง!" ขุนพล คะน้า และไทม์ต่างครางออกมาพร้อมกันเมื่อพวกเขาเสร็จสมพร้อมกัน ก่อนที่ขุนพลจะถอดตัวตนออกจากคะน้า ส่วนคะน้าเองก็ปล่อยมือจากท่อนเอ็นของไทม์เช่นกัน
"กูเสร็จแล้ว เชิญมึง" คนที่เพิ่งถอดท่อนเอ็นออกหันไปบอกเพื่อน ไทม์เลยยกยิ้มอย่างดีใจ ทว่าเขาก็อดก้มลงมองหน้าของร่างบางอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้
"แต่คะน้าจะไหวเหรอวะ"
"หึ มึงจะมาเป็นสุภาพบุรุษอะไรตอนนี้วะ มาถึงขนาดนี้แล้ว" ขุนพลยิ้มเย้ย อันที่จริงถ้าคะน้าไม่ถูกวางยา พวกเขาก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก
"ก็กู..."
"ฉันไหว~ ฉันยัง...ยะ อยากได้อีก" ไทม์ยังพูดไม่จบ คะน้าก็แทรกขึ้น เธอช้อนตามองเขาด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้มตามเดิม เพราะฤทธิ์ของยายังไม่หมดไป
"หึ มองแบบนี้รู้ไหมว่าฉันหยุดไม่ได้แล้วนะ" ไทม์ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เธอ
"ลีลานักนะไอ้เวร จะทำอะไรก็ทำดิวะ ชักช้านักกูเอารอบสองนะเว้ย" ขุนพลรีบเร่งเพื่อน คนถูกเร่งเลยรีบหยิบถุงยางอนามัยมาใส่
"ไอ้ห่าราก เรื่องอะไรจะยอมวะ" ว่าแล้วก็ยิ้มเย้ยเพื่อน ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางแล้วแทรกตัวไปตรงกลางหว่างขาของเธอทันที
"อยากได้อีกใช่ไหมเด็กดี ไอ้ไทม์คนนี้จัดให้เดี๋ยวนี้เลยครับ" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ให้คนใต้ร่าง พลางจับขาเรียวทั้งสองข้างของเธอมาพลาดบ่าไว้ ก่อนจะจับท่อนเอ็นไปจ่อและถูไถกับกลีบกุหลาบสีแดงที่เพิ่งผ่านศึกกับขุนพลมาหมาด ๆ สองสามครั้ง
"ซี้ดด ขนาดยังไม่เข้ายังเสียวขนาดนี้ ให้ตายเถอะคะน้า แกกำลังจะฆ่าฉันนะรู้ตัวบ้างไหม" ไทม์ซี้ดปากด้วยความเสียว ก่อนที่คนใต้ร่างจะบอกเขาอย่างยั่วยวน
"ถ้างั้นก็เข้ามาเร็ว ๆ สิ อ๊าา จะได้เสียวกว่านี้ไง"
"หึ คำพูดคำจาพาเสียตัวแท้ ๆ เลยนะ แต่ถ้าไม่โดนยาก็คงไม่กล้าขนาดนี้" ไทม์มองคนใต้ร่างแล้วกระตุกยิ้ม ก่อนที่เขาจะเริ่มกระแทกแก่นกายเข้าไปช้า ๆ จนมิดด้ามในที่สุด
"อื้ออ"
"อื้มม แน่นฉิบ จะขยับแล้วนะเด็กดี" ไทม์ถามพร้อมกัดปากด้วยความเสียว คะน้าจึงพยักหน้าตอบเขาเบา ๆ เอวสอบเลยรีบกระแทกเข้าออกอย่างไม่รอช้า
ปึก! ปึก! ปึก!
"อื้อ! อ๊ะ ๆ ๆ มันลึก" คะน้าร้องบอกเขาอย่างเสียว ๆ เพราะเธอรู้สึกว่าท่อนเอ็นของไทม์มันกระแทกเข้ามาลึกกว่าปกติ
"แล้วชอบไหมครับ หรือว่าเจ็บ" ไทม์ผ่อนแรงลงแล้วถามเธออย่างห่วงใย อีกทั้งยังโน้มตัวลงมาแล้วจูบซับเหงื่อตามกรอบหน้าหวานออกให้เธออย่างอ่อนโยน
"มะ ไม่เจ็บ แต่มันเสียว" คะน้ารีบส่ายหน้าปฏิเสธ
"ไม่เจ็บแน่นะ" ไทม์ย้ำอีกครั้ง
"อื้ม ทะ ทำเหมือนเดิมเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว" ร่างบางมองเขาอย่างออดอ้อน ไทม์เลยจุมพิตเบา ๆ ลงบนหน้าผากมนของเธอ
"หึ อ่อนโยนไปอีก" ขุนพลที่ยืนพิงประตูห้องแล้วสูบบุหรี่อยู่แซะเขาขึ้น
"ไอ้สัตว์" ไทม์หันไปต่อว่าเขา เสร็จแล้วก็หันกลับมาสนใจคนใต้ร่างต่อ
"งั้นไม่ผ่อนแรงแล้วนะครับเด็กดีของไทม์"
ตับ! ตับ! ตับ!
"อื้อ! อ๊ะ ๆ ๆ สะ เสียว เสียวจัง" คะน้าครางกระเส่าเมื่อคนบนร่างกระแทกส่งตัวตนเข้ามาเน้น ๆ ย้ำ ๆ สุดแรง ก่อนที่ร่างหนาจะเริ่มรัวสะโพกตอกอัดลำเอ็นเข้าไปรัว ๆ และแรงขึ้นเรื่อย ๆ
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ!
"ซี้ดด คะน้า อื้มม แกตอดฉันดีเหลือเกิน อื้มม"
พั่บ ๆ ๆ ๆ
ปึก! ปึก!
"อื้อ อ๊ะ ๆ ๆ เสียว ๆ อ๊ะ ๆ"
"หึ ชอบใช่ไหม"
"ชะ ชอบ" คะน้าพยักหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นโอบรอบคอเขาไว้แล้วจิกเล็บลงตามบ่าแกร่งของเขาเพื่อระบายความเสียว
"จิกข่วนได้ตามสบายเลยครับ ไทม์ชอบ"
พั่บ ๆ ๆ ๆ!
จบประโยคนั้นเขาก็กอดเธอตอบก่อนจะรัวสะโพกเข้าออกรัว ๆ เมื่อเห็นสวรรค์อยู่แค่รำไร
พั่บ ๆ ๆ ๆ!
"อื้ออ ปะ ปวดฉี่อีกแล้ว" คะน้าบอกอย่างไร้เดียงสาอีกครั้งเมื่อเธอก็ใกล้จะถึงสวรรค์แล้วเหมือนกัน
"หึ จะเสร็จครับเด็กดี ไม่ได้ปวดฉี่ซะหน่อย เสร็จพร้อมกันนะ" ไทม์ผละกอดออกแล้วยิ้มให้เธอ ก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วจับล็อกเอวเธอไว้แน่น ๆ เพื่อตอกอัดแก่นกายเข้าไปเน้น ๆ
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ!
"อ๊ะ ๆ ๆ"
ตับ! ตับ! ตับ!
พั่บ ๆ ๆ ๆ!
"ซี้ด ไม่ไหวแล้ว"
พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ!
"อ๊าาา โอ้วว"
"อ๊ะ ๆ ๆ อร้ายยย" คะน้ากระตุกเกร็งสองสามครั้ง ขณะที่ไทม์ก็เช่นกัน เมื่อต่างฝ่ายต่างขึ้นไปยังขอบสวรรค์พร้อมกัน
"คะน้า แกแม่ง! จุ๊บ" ไทม์ก้มลงไปหอมแก้มเธออย่างเอ็นดูปนหลงใหล ตอนนี้ร่างบางมีเหงื่อชุ่มไปทั้งตัวไม่ต่างจากเขา หากแต่ยังคงน่ารัก น่าเอ็นดู แถมยังเซ็กซี่ไปในตัว มองแล้วเขาก็ไม่อยากถอดท่อนเอ็นออกจากร่องของเธอเลย
"หึ พอแล้วไอ้ไทม์ เดี๋ยวคะน้าก็ช้ำหมดพอดี" ขุนพลที่ยืนดูอยู่เงียบ ๆ มองออกว่าเพื่อนไม่อยากพอก็รีบเดินมาดึงตัวเขาออกทันที ไทม์เลยต้องถอดถุงยางออก
"รู้น่า พอก็พอ แต่เดี๋ยวฉันเช็ดทำความสะอาดให้นะ จะได้นอนสบาย ๆ" ไทม์บอกขุนพลก่อนจะหันมาพูดกับคะน้า ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบทิชชูแล้วขึ้นมาบนเตียงอีกครั้งเพื่อซับตรงกลีบกุหลาบให้เธออย่างเบามือ ซึ่งคะน้าก็นอนมองการกระทำของเขาเงียบ ๆ
"คราวนี้ก็นอนซะนะ" เขาบอกเธออย่างอ่อนโยนเมื่อเช็ดเสร็จ ก่อนจะหันหลังเพื่อจะลงจากเตียง
ทว่า...
หมับ!
"ดะ เดี๋ยวก่อน" คะน้ารีบรั้งแขนเขาไว้ ไทม์เลยหันมามองเธออย่างงง ๆ ขุนพลที่ยืนอยู่ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน
"คือฉัน...ฉะ ฉันอยากได้อีก" คะน้ามองไทม์สลับกับขุนพลด้วยสายตาออดอ้อน
"นะไทม์ ขุนพล ฉันอยากได้อีก เราสามคน...มาทำด้วยกันอีกนะ" คราวนี้ชายหนุ่มทั้งสองมองเธอแล้วอ้าปากเหวอ ก่อนจะหันไปมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ จากนั้นจึงหันมาถามย้ำกับเธอเพื่อความแน่ใจ
"เธอพูดจริงนะคะน้า" ไทม์ถาม
"อื้มม จริงสิ" คนบนเตียงบอกเสียงแหบพร่า
"หึ พูดแล้วห้ามคืนคำนะ ฤทธิ์ยาหมดเมื่อไหร่แล้วอย่าหาว่าพวกฉันใจร้ายล่ะ" ขุนพลบอกเธอ ก่อนจะหันไปมองหน้าไทม์อีกครั้ง จากนั้นสองหนุ่มก็ระบายยิ้มออกมาพร้อมกันอย่างเจ้าเล่ห์
"เรามาลอง...เอาพร้อมกันดูไหมวะ"
