บทที่ ๗

ภาพสามีเพื่อนกับหญิงสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ยืนคู่กัน ณ โรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่งปรากฏขึ้นทันที และนี่ก็เป็นเหตุให้มณสิชาถึงกับยอมลงทุนโทรทางไกลมาหาเพื่อนรักในวันนี้

“ไผ่ ไผ่ ยายไผ่ เป็นอะไรไปหรือเปล่า ยังอยู่หรือเปล่า ทำไมเงียบไป ไผ่”

วาทิตา เรียกชื่อเพื่อนสาวซ้ำอยู่สองสามครั้ง เมื่อเห็นเพื่อนสาวเงียบไป

“ปะ... เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ยังอยู่ เอ่อ... แล้วทำไมเธอไม่มากับพี่ภีมล่ะจะได้แวะมาหาฉันหรือมาอยู่กับฉันช่วงที่ พี่ภีมประชุมเราจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน” มณสิชา แสร้งถามขึ้นต่อ

“พี่ภีม เขามีประชุมด่วนจ้ะและอีกอย่างงานฉันเยอะด้วยเลยไปด้วยไม่ได้” น้ำเสียงที่ตอบเพื่อนสาวนั้นดูเหมือนจะขาดๆ หายๆ ไปบ้าง

การเดินทางของเขาในครั้งนี้ เขาไม่ได้บอกเธอแม้แต่น้อย และเธอก็ทราบด้วยว่าเขาไม่ได้ไปเพียงคนเดียว และก็ไม่ได้ไปประชุมงานอย่างที่เธอบอกเพื่อนรักไปเมื่อครู่

“ยายวา แกเป็นอะไรไปหรือเปล่า ทำไมเสียงแกเบาจัง”

“ปะๆ เปล่าๆ เราพูดดังแล้วนะ สงสัยโทรศัพท์ไม่ค่อยดี หรือไม่ก็สัญญาณก็ไม่ดี”

“แน่ใจนะว่าแกไม่ได้เป็นอะไร และไม่ได้มีอะไรปิดบังฉันอยู่”

เพื่อนรักถามย้ำ เพราะเธอมั่นใจว่าเพื่อนรักกำลังมีอะไรปิดบังอยู่

“เราไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ เอ่อ... เมื่อกี้แกบอกว่าอีกสองเดือนแกจะกลับเหรอ แกเรียนจบแล้วเหรอไผ่” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ด้วยเกรงว่าเพื่อนรักจะจับได้

“เออ... ฉันจบแล้ว ที่จริงฉันจะกลับวันนี้พรุ่งนี้เลยก็ได้ แต่ฉันขอเที่ยวกับกิ๊กที่นี่ก่อน แล้วฉันจะรีบไปหาแกนะวา”

มณสิชา พูดพร้อมหัวเราะน้อยๆ เมื่อนึกถึงหนุ่มหล่อลูกผสม ไทยกับอิตาลีที่เธอกับเขากำลังคบหาดูใจกันอยู่เวลานี้

“ตามสบายเถอะย่ะ ได้วันกลับที่แน่นอนแล้วโทรมาบอกเราด้วยแล้วกันจะได้ไปรับที่สนามบิน”

“อือ... แล้วจะโทรบอกแล้วกัน น่าเสียดาย นี่ถ้าแกมากับพี่ภีมด้วยฉันคงบินกลับพร้อมแกด้วยเลย”

“อือ... เราก็เสียดายอยู่เหมือนกัน... แล้วนี่แกมีอะไรอีกหรือเปล่าถ้าไม่มีแล้วแค่นี้ก่อนแล้วกันเดี๋ยวเราจะออกไปหาพี่วาวสักหน่อยอีกอย่างเปลืองค่าโทรศัพท์แกด้วย” วาทิตา รีบตัดบทสนทนากับเพื่อนสาว

หลังจากวางสายจากเพื่อนรักที่เมืองไทย มณสิชาค่อนข้างมั่นใจว่าเวลานี้เพื่อนรักต้องมีปัญหากับภาคินอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้วไม่มีทางเสียหรอกที่ภาคินจะยอมปล่อยให้วาทิตาอยู่บ้านตามลำพังโดยที่เขาไม่อยู่ด้วยแบบนี้ แต่ทั้งคู่มีเรื่องกันนี่สิทำไงหล่อนถึงจะรู้ได้ และผู้หญิงคนที่อยู่กับภาคินที่นี่เป็นใครกัน และถ้าเพื่อนหล่อนรู้จะเป็นยังไงเมื่อคิดแล้วก็อดเป็นห่วงเพื่อนรักเสียมิได้ แต่เวลานี้หล่อนคงทำอะไรไม่ได้นอกจากรอเวลาให้กลับประเทศไทยเสียก่อน