บทที่1.จบตอน

จัสตินนั้นรู้สึกฉุนจัดที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวเขาหรืออยากกระโจนเข้าหาเขาเหมือนผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาแม้แต่น้อย เธอดูหยิ่งทระนงแม้เมื่อเทียบกับเขาแล้วเธอไม่มีอะไรเทียบเขาได้สักอย่างแต่สายรุ้งกลับเชิดหน้าตอบโต้เขาฉอดๆ เหมือนว่าเขานั่นล่ะที่ผิดไม่ใช่เธอ ซึ่งตลอดชีวิตของจัสตินมหาเศรษฐีหนุ่มเพลย์บอยเจ้าเสน่ห์อย่างเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนมายืนว่าเขาแบบนี้และไม่มีผู้หญิงคนไหนตีหัวเขายามอยู่บนเตียงขณะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มด้วย

“อ้าว คุณจัสตินมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะคุณหนู” แต่ไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยอะไรออกมาเสียงของป้าสายใจก็ดังขึ้นทำให้หนุ่มสาวที่ยืนจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครหันไปมองผู้สูงวัยพร้อมๆ กัน และเมื่อนางเห็นที่ศีรษะของเจ้านายหนุ่มสุดหล่อมีผ้าพันแผลพันอยู่ป้าสายใจก็หน้าตื่นด้วยความห่วงใยเพราะนางก็เคยดูแลเขามาตั้งแต่เด็กๆ เช่นกัน

“สวัสดีครับป้าสายใจ..” เขาพูดกับป้าสายใจด้วยภาษาไทยชัดเจนจนสายรุ้งมองหน้าเขาอย่างขุ่นๆ เพราะเขาไม่ยอมบอกว่าเขาพูดภาษาไทยได้ นี่เธอแอบต่อว่าเขาไปหลายคำเลยนะอย่างตอนที่เธอแหวะกับคำพูดหลงตัวเองของเขา

“อุ้ยนี่หัวคุณหนูไปโดนอะไรมาคะไหน ให้ป้าสายดูสิคะ” ป้าสายพาร่างท้วมๆ ของนางเดินผ่านหน้าหลานสาวไปหาชายหนุ่มอย่างห่วงใยจนคนเป็นหลานนึกน้อยใจที่ป้าไม่สนใจจะทักเธอเลย สนใจแต่ คุณหนู จอมหื่น สายรุ้งค้อนแคะเขาในใจ พลางหลบให้ผู้เป็นป้าพาร่างสูงของเขาไปนั่งที่โซฟาใหญ่

“รุ้ง เกิดอะไรตอนป้าไม่อยู่รึเปล่า” นางหันมาถามหลานสาวที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ห่างๆ

“เอ่อ คือ”

“คืออย่างนี้ค่ะป้าสาย คุณจัสตินเธอมาเมื่อวาน แล้วเกิดไม่ชินกับการจัดบ้านใหม่เลยสะดุดล้มหัวฟาดกับกรอบประตูตอนที่รุ้งกำลังขัดส้วมอยู่ คุณหนู ของป้าเลยหัวแตกนิดหน่อยแต่ไม่เยอะค่ะไม่ได้เย็บด้วยไกลหัวใจมากกก...” จัสตินกำลังจะเอ่ยปากพูดแต่หญิงสาวชิงพูดขึ้นก่อนและเน้นเสียงหนักๆ ตรงคุณหนูของป้าอย่างหมั่นไส้แล้วหันไปถลึงตาใส่เขาและชายหนุ่มก็ยักไหล่อย่างไม่ยี่หระซ้ำยังยิ้มมุมปากด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์น่าตบอีกด้วย...

“เรานี่นะยายรุ้งดูแลบ้านอย่างไรกันนะ แล้วดูสิคุณหนูมาถึงเมืองไทยก็ได้แผลเลย คุณหนูเจ็บมั้ยคะ”

“ไม่ครับป้าสายผมสบายดี แค่นี้ไกลหัวใจอย่างที่สายรุ้งบอก”

“เอ่อ ป้าลืมไปค่ะแต่คิดว่าคุณหนูน่าจะรู้จักกับรุ้งแล้ว สายรุ้งเป็นหลานสาวป้าเองค่ะ ป้าเลี้ยงส่งเสียแกมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เธอไม่ได้มาอยู่กับป้าหรอกค่ะอยู่กับแม่ของเขาที่เชียงใหม่จนแม่เขาเสียตอนเรียนมหาวิทยาลัย ยายรุ้งก็มาอยู่หอพักจนเรียนจบแต่ไปทำงานที่ไหนก็ลาออกเป็นว่าเล่นล่ะค่ะนี่ก็วางงานเลยมาช่วยดูแลบ้านแทนป้าตอนไปปฏิบัติธรรม”

“โธ่ ป้าคะ พูดแบบนี้รุ้งก็เสียหายสิ” หญิงสาวพ้อเมื่อผู้เป็นป้าเล่าเรื่องราวของเธอให้เจ้านายหนุ่มฟังและเอาเรื่องที่เธอลาออกจากงานบ่อยๆ มาเล่าให้เขาฟังด้วย เธอไม่ได้อยากเล่าหรอกว่าที่เธอลาออกจากงานบ่อยๆเพราะสาเหตุใด เพราะคุณหนูของป้าเธอก็มักทำแบบเดียวกับเจ้านายแต่ละที่ที่เธอลาออกเป็นว่าเล่นนั่นล่ะ

“ผมว่าเธอคงไม่ชอบเป็นลูกจ้างใครมั้งครับ เด็กเรียนจบใหม่ๆ ก็อย่างนี้ล่ะครับ ชอบอะไรที่แปลกใหม่ท้าทาย”

“ฉันไม่ใช่เด็กจบใหม่ค่ะ ฉันจบมาหลายปีแล้ว ปีนี้ฉันจะอายุยี่สิบหกแล้วด้วย”

“เอาล่ะๆ ถึงอย่างไรเสียป้าก็ต้องขอโทษคุณหนูด้วยนะคะที่ไม่ได้อยู่ดูแลบ้านตอนที่คุณหนูมา ป้าไม่คิดว่าคุณหนูจะมาค่ะ เพราะปรกติไม่ได้มาช่วงนี้นี่คะ ว่าแต่คุณหนูหิวรึยังคะ ป้าจะไปทำอะไรให้ทาน...”

“ป้าไม่อยู่ดูแลบ้านดีรึเปล่ารุ้ง”

“ดีค่า ดีมากกกก..” หญิงสาวลากเสียงเมื่อป้าสายใจถามขณะทำอาหารเย็นให้ คุณหนู หรือคุณจ้า ชื่อเล่นไทยของจัสติน ป้าสายใจบอกให้เธอเรียกเขาว่าคุณจ้าแม้ว่าเธอจะไม่อยากเรียกแบบนั้นสักเท่าไหร่

“ก็ดี หากรุ้งยังไม่มีงานอะไรทำตอนนี้ก็ช่วยดูแลบ้านให้คุณหนูแทนป้าหน่อยนะ ช่วงนี้ป้ารู้สึกเหนื่อยๆ เพลียๆ บอกไม่ถูกหน้ามืดก็บ่อยด้วย”

“ป้าสายไปหาหมอมั้ย เป็นแบบนี้รุ้งกลัวว่าป้าจะเป็นอะไรไป”

“โอ๊ย ป้าไม่เป็นไรหรอกยายรุ้ง ป้าน่ะแข็งแรงจะตายไป แค่ช่วงนี้ป้าเหนื่อยๆ เท่านั้นล่ะ” ป้าสายใจโบกมือไปมาเหมือนเป็นเรื่องเล็กเมื่อหลานสาวทำตาโตตื่นตระหนก ซึ่งนางเองก็เป็นคนแข็งแรงไม่ค่อยเจ็บไข้สักเท่าไหร่คิดว่าหากนางได้นอนพักเต็มอิ่มและมีคนมาช่วยแบ่งเบางานบ้างก็คงหายเป็นปรกติ

“แน่นะป้า”

“แน่สิวะ ว่าแต่รุ้งเถอะ จะว่าไง”

“รุ้งน่ะไม่ว่าไงอยู่แล้วแต่แค่ชั่วคราวนะคะเพราะรุ้งไปสมัครงานที่ใหม่ไว้แล้วนี่ก็รอว่าเขาจะตอบรับเข้าทำงานมั้ย”

“ไปให้เจ้านายที่ไหนปล้ำอีกล่ะ” ผู้เป็นป้าถามยิ้มๆ

“แหมป้าจ๋า ก็เพราะงี้ล่ะรุ้งถึงได้ลาออกจากงานเป็นว่าเล่น แต่ไม่แน่นะคราวนี้รุ้งจะปล้ำเจ้านายคืนบ้าง แล้วจับมัดมือมัดเท้าบังคับให้จดทะเบียนสมรสซะให้รู้แล้วรู้รอดถ้าเจ้านายยังโสดนะ ฮ่าๆ” หญิงสาวพูดกลั้วหัวเราะเพื่อให้ผู้เป็นป้าสบายใจ ป้าสายใจเขกหน้าผากมนของหลานรักเบาๆ อย่างหมั่นไส้

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปที่จัสตินมาพักผ่อนและตรวจงานบริษัทในเครือในประเทศไทยอีกสองสามแห่งก่อนจะกลับไปลุยงานที่อเมริกันต่อ แต่ว่าการมาเมืองไทยครั้งนี้กลับทำให้เขารู้สึกอึดอัด พลุ่งพล่าน หงุดหงิดอารมณ์ไม่มั่นคงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาพยายามทำให้ตัวเองสนุกรื่นเริงทำให้ตัวเองมีความสุขโดยไม่ต้องคิดมากหรือหมกมุ่นกับเรื่องบางเรื่อง แต่แล้วเขาก็ไม่สามารถทำได้ และคืนนี้เขาจะพยายามทำตัวให้มีความสุขสุดเหวี่ยงอีกสักคืน

“คุณจัสตินมาไม่บอกกล่าวแบบนี้ แนนนี่ไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะ ดูสิคะคืนนี้แนนนี่ดูด้อยลงไปเลยเมื่อเทียบกับคนอื่น” แนนนี่ ลูกสาวเศรษฐีรายย่อยของเมืองไทย เอ่ยขึ้นอย่างมีจริตเมื่อชายหนุ่มที่เฝ้าฝันหาโทร. มานัดเธออกเดตในค่ำคืนนี้หลังจากที่รับประทานอาหารแล้วเขาก็พาเธอมาที่ผับสุดหรูใจกลางเมืองซึ่งเป็นแหล่งที่เหล่าไฮโซชื่อดังต่างมาเที่ยวหาความสนุกสุขสำราญ ซึ่งเมื่อได้เข้ามาก็ทำให้เธอรู้สึกไฮโซขึ้นมาทันตา ดูทุกคนจะให้ความสนใจเธอกับชายหนุ่มมาก และแน่นอนว่าคืนนี้เธอจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดและเธอจะจับเขาให้อยู่หมัด

ใครล่ะจะไม่อยากได้จัสติน โอคอลลแนลเป็นสามี ทั้งหล่อรวย ทั้งสมบัติเก่าทั้งสมบัติใหม่มากมายมหาศาล หากได้เขามาเป็นสามีจริงๆ ล่ะก็ ครอบครัวของเธอจะหลุดพ้นจากหนี้สินทั้งหลายทั้งปวงและผู้หญิงทุกคนจะร้องอิจฉาเธอ... หญิงสาวคิดอย่างกระหยิ่มใจลูบไล้แผ่นอกแกร่งที่ปลดกระดุมลงมาทั้งแถบเผยแผงอกแน่นตึงด้วยมัดกล้ามดูเซ็กซี่เร้าใจนัก

ในขณะที่หญิงสาวออดอ้อนออเซาะเขาด้วยมารยาหญิงที่เขาเริ่มเอียน จัสตินก็ปรายตามองคนที่บอกว่าไม่ทันตั้งตัวอย่างหมิ่นแคลน นี่ขนาดว่าเจ้าหล่อนไม่ทันได้ตั้งตัวยังจัดเต็มทั้งเสื้อผ้าหน้าผมมาขนาดนี้ ชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงที่รัดติ้วโชว์ทุกสัดส่วนที่ไม่ต้องใช้จินตนาการมากกับสิ่งที่อยู่ภายใต้ชุด เครื่องประดับที่จัดมาเต็มอลังการทั้งต่างหูสร้อยคอ แหวนกำไรที่เจ้าหล่อนประเคนใส่มาทำให้เขารู้สึกกระอักกระอ่วนในรสนิยมของแนนนี่ยิ่งนัก

นี่เขาหลงไปชวนชะนีคลั่งสมบัติมาดินเนอร์ได้อย่างไรกันนะ...

“เอาล่ะ เธอจะสั่งอะไรมาดื่มก็สั่งมาละกันนะ ฉันกลับดีกว่าเบื่อแล้ว...” จัสตินวางเงินปึกหนึ่งลงบนโต๊ะกระจกสวยแล้วลุกขึ้นเดินออกมาจากตรงนั้นหน้าตาเฉยปล่อยให้แนนนี่นั่งตะลึงมึนงงเพราะตามไม่ทัน ได้แต่มองตามร่างสูงที่เดินลิ่วๆ ออกมาจากผับดัง สักพักหญิงสาวก็แทบกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บใจเมื่อได้สติ

เธอโดนเขาหิ้วมาทั้งที่นี่อย่างนั้นหรือ...

“กรี๊ดดดดด...” เสียงกรีดร้องโหยหวนราวชะนีโดนเชือดดังตามมาทันที่จัสตินจะได้ยิน ชายหนุ่มส่ายศีรษะอย่างเอือมระอาผู้หญิงเหล่านี้ ผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาล้วนแล้วมีแต่เปลือกทั้งนั้นหรือไร...