Ep.3
กายสาวที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อน สั่นสะท้านราวกับเหน็บหนาวเหมือนจะเป็นไข้ ยิ่งเมื่อเขาขบเม้มหนักๆ พร้อมทั้งใช้หัวแม่มือเคล้นคลึงที่เม็ดทับทิมสองเม็ดนั้นพร้อมกัน ร่างบางถึงกับร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
การเล้าโลมยังคงดำเนินต่อไป สาวน้อยแทบจะขาดใจกับความรู้สึกที่แสนพิเศษที่เพิ่งพานพบ เธอเริ่มตอบสนองด้วยการแอ่นหยัดกายนุ่มเข้าหาอกแกร่ง เบียดหน้าอกนุ่มๆ กับอกแกร่งอย่างยั่วยวนด้วยความลืมตัว พลางครวญครางตลอดเวลาโดยไม่อาจอดกลั้นเสียงแห่งความสุขได้
อาณาฆินทร์ไม่อาจทนรอได้อีกต่อไป เมื่อเขาเลื่อนมือลงไปสัมผัสบริเวณที่แคบที่สุดของกายสาว ชายหนุ่มก็รู้แล้วว่าเธอพร้อมสำหรับเขามากแค่ไหน แล้วเรียวขาก็ถูกจับแยกออก พร้อมบางอย่างที่คึกแข็งใหญ่โตโจนจ้วงเข้าหาความคับแน่นฉ่ำชื้นทันทีด้วยความปรารถนาท่วมท้น
ร่างบางผวาเฮือก เปล่งเสียงกรี๊ดลั่น เมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้าใส่ มันเจ็บแทบจะขาดใจ พยายามผลักไสอกแกร่งให้ออกห่าง ทำให้ร่างแข็งแรงของชายหนุ่มหยุดนิ่งไปวูบหนึ่ง อาณาฆินทร์ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่เขาหิ้วมาจากผับจะยังคงบริสุทธิ์ผุดผ่อง ขายหนุ่มเริ่มรู้สึกผิดนิดๆ ที่เข้าใจเธอผิด แต่เขาก็ไม่อาจหยุดอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นอยู่ตอนนี้ได้
ริมฝีปากหยักได้รูปจูบปลอบประโลมสาวน้อยอย่างอ่อนโยน แล้วเล้าโลมที่ทรวงอกของเธออีกครั้งเนิ่นนานจนหญิงสาวเริ่มผ่อนคลาย และส่งเสียงร้องครางอีกครั้งเขาจึงเริ่มขยับลำกาย ร่างบางสะท้านไหวทุกครั้งที่เขาถอนกายออกและแอ่นกายรับทุกครั้งที่เขาโถมกายเข้าหา
เสียงหวานครางเบาบ้างดังบ้างตามจังหวะการโจนจ้วงเข้าหาของกายใหญ่ ความวาบหวามเสียวซ่านแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายของทั้งสองให้ร้อนเผ่าและตอบสนองกันและกันร้อนแรงขึ้น
วินาทีนี้มลธิยาลืมสิ้นทุกสิ่งอย่างที่อยู่รอบกาย สองแขนเรียวสอดเข้าคล้องลำคอแข็งแกร่งเพื่อยกกระชับร่างของตนเองให้แนบสนิทกับกายหนามากขึ้นอย่างไร้อย่างอาย กระตุ้นเร้าให้ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นเข้าหาด้วยความถี่เร็ว หนักหน่วงและร้อนแรง ยิ่งเขาถามโถมเข้าหาลึกซึ้งมากขึ้น ยิ่งเขาซอยถี่มากขึ้น ร่างกายของเธอก็เหมือนรุ่มร้อนขึ้นและทรมานไปด้วยความกระสันรัญจวนที่ยากจะอธิบาย ได้แต่ครวญรางติดๆ กันด้วยกายที่สั่นระริก สะท้อนสะท้านจนต้องกอดรัดร่างหนาเอาไว้แน่น
เล็บคมจิกลงไปบนบ่ากว้าง เมื่อความเสียวกระสันเข้มข้นม้วนตัวสูงขึ้น แผ่นหลังบางแทบไม่ติดพื้น เมื่อสะโพกสอบเร่งจังหวะถี่รัวต่อเนื่องอย่างบ้าคลั่งหนักหน่วง
“โอ...” เสียงครางต่ำเล็ดลอดออกมาเมื่อใกล้จะหมดความอดทนต่อความสุขสมที่ใกล้จะระเบิดอยู่รอมร่อ ชายหนุ่มพยายามอย่างที่สุดที่จะเหนี่ยวรั้งเพื่อรอให้สาวน้อยเดินทางไปถึงฝั่งฝันพร้อมกันกับเขา แล้วไม่ถึงหนึ่งนาทีต่อมา
เมื่อจังหวะรักร้อนแรงมากขึ้น หนุ่มสาวทั้งสองก็ไม่อาจต้านทานต่อแรงเสน่หาที่กำลังปะทุขึ้นจนถึงขีดสุดได้อีกต่อไป หญิงสาวหอบหายใจถี่สะอื้นครางดังมากขึ้น และส่งเสียงร้องยาวอีกครั้งก่อนที่ร่างบางของเธอจะกระตุกอย่างรุนแรงตอดรัดแก่นกายที่ร้อนผ่าวอย่างยอมจำนน ไม่นานนักร่างหนาก็ส่งเสียงกระหื่มในลำคอเบาๆ ก่อนที่จะอัดกระแทกลงมาอีกสองสามครั้งเพื่อปลดปล่อยธารลาวาออกมาอย่างรุนแรงตามเธอไปอีกคน
ทว่าเมื่อพายุรักลูกแรกผ่านพ้นไปได้ไม่กี่นาที พายุลูกใหญ่ที่รุนแรงกว่าก็พัดมาอีกครั้ง ชายหนุ่มตักตวงความสุขจากกายสาวบริสุทธิ์ยันรุ่งสาง จึงได้ปล่อยให้เธอเข้าสู่นิทรา แล้วเขาก็ผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลียในเวลาไล่เลี่ยกัน
ภานุวัฒน์ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าชายหนุ่มรู้สึกมึนหัวเล็กน้อยเพราะยังไม่สร่างเมา ยกหลังมือขยี้ตาเบาๆ สองสามทีก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบๆ ตัว ถึงได้รู้ว่าที่นี่ไม่ไช่บ้านของตัวเอง และเมื่อก้มมองข้างกายก็รู้ว่าเขาไม่ได้นอนคนเดียว แต่มีสิ่งมีชีวิตกำลังกระดุกกระดิกอยู่ใต้ผ้าห่ม
สักพักชายหนุ่มก็ลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในผับจนถึงตอนนี้ออก ใช่...เมื่อคืนเขาเมาและเขาก็พาผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากผับด้วยกัน หลังจากนั้นเขากับเธอก็เล่นเกมรักกันจนเกือบฟ้าสาง เขายังจำได้ถึงลีลาบนเตียงของเจ้าหล่อนว่ามันถึงใจขนาดไหน
แล้วอาณาฆินทร์เพื่อนของเขาล่ะ จะพาผู้หญิงคนนั้นเข้าโรงแรมเหมือนกันกับเขาหรือเปล่า เพราะหญิงสาวที่มานั่งข้างกายเพื่อนรักของเขาก็สวยไม่ไช่เล่น
“เอ้าคุณนุ ตื่นแล้วหรือคะ รีบลุกทำไมคะอ้อยยังนอนไม่อิ่มเลย อ้อยขอนอนต่ออีกสักงีบนะคะ เพลี้ย...เพลีย” พูดจบร่างอวบอิ่มก็หลับตาลงอีกครั้ง
‘จะไม่ให้เพลียได้ยังไง ก็เล่นปล้ำเขาจนไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืน’ ชายหนุ่มบ่นในใจขำๆ เมื่อมองดูเวลายังไม่ใกล้เที่ยงชายหนุ่มก็นอนต่อ อย่างน้อยก็มีเวลางีบหลับอีกสักชั่วโมงสองชั่วโมง แล้วค่อยโทร.ไปบอกให้อาณาฆินทร์มารับก็ยังทัน
หนุ่มสาวทั้งคู่หลับไปแล้วในตอนสายๆ แต่หารู้ไม่ว่า...อีกฟากหนึ่งของใจกลางเมืองหลวง ยังมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งยังไม่หยุดบทรักที่เร่าร้อนดั่งเพลิงแผดเผา ซึ่งกำลังลุกโชนอยู่ยากที่จะดับลงได้ในตอนนี้
เพลิงมีควันดับได้ด้วยสายน้ำ
เพลิงแห่งกามดับยากยังดับไหว
แต่เพลิงรักเกินจะดับให้มลาย
แม้นสาดน้ำร้อยพันสายไม่มอดลง
อาณาฆินทร์แปลกใจเล็กน้อย เมื่อชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จและเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาก็ไม่พบร่างบางของสาวน้อยที่กกกอดมาทั้งคืนยันสายๆ ของวันนี้แล้ว เธอจากไปโดยที่เขายังไม่ทันได้ถามชื่อแซ่ด้วยซ้ำ จำได้เพียงว่าเธอมีชื่อเล่นว่า...อาน่า
“พอได้เงินแล้วรีบเผ่นไปเลยนะ...ยัยหน้าเงิน”
เมื่อเดินมาที่เตียง สายตาช่างสำรวจก็เหลือบไปเห็นร่องรอยแห่งรักสีแดงฉานบนผ้าปูที่นอนนั่น แล้วก็อดนึกถึงรักอันเร่าร้อนระหว่างเขากับเธอไม่ได้ ชายหนุ่มไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ แต่ก็ช่างเถอะยังไงมันก็ไม่สำคัญอะไรไม่ไช่เหรอ ในเมื่อเธอเองก็ต้องการแค่เงินเท่านั้น
‘คงเป็นเพราะเงินสินะ เธอถึงยอมขายความสาวของเธอให้กับฉันเป็นคนแรก...อาน่า’
ชายหนุ่มทิ้งความสงสัยเอาไว้ข้างหลัง เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องอะไรมากไปกว่านี้นักหรอก วันนี้พอไปรับภานุวัฒน์เพื่อนของเขาเสร็จ เขาก็ต้องรีบกลับไปประชุมงานตอนบ่ายที่บริษัท ไหนจะต้องสัมภาษณ์เลขาคนใหม่ด้วยตนเองอีก ร่างสูงใหญ่จึงรีบแต่งตัวออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบ
“นุ...เรียบร้อยหรือยัง ฉันกำลังจะออกไปนะ แกลงมารอฉันที่หน้าโรงแรมก็แล้วกัน” อาณาฆินทร์โทร.บอกภานุวัฒน์หลังจากที่เขาสตาร์ทรถเรียบร้อยแล้ว
“เออ...เข้าใจแล้ว”
คนรับสายวางหูโทรศัพท์เสร็จก็วางเงินปึกหนึ่งไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง เพื่อมอบให้เป็นค่าตัวของคู่นอนคนสวยที่กำลังอาบน้ำอยู่ ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องพักและเช็คเอาท์ที่เคาน์เตอร์ แล้วจึงเดินออกไปรอเพื่อนรักด้านหน้าโรงแรม
ประมาณสิบนาทีต่อมาอาณาฆินทร์ก็ขับรถมาถึง เมื่อทั้งคู่อยู่บนรถภานุวัฒน์ก็อดไม่ได้ที่จะถามอาณาฆินทร์ในเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา
“กาย...เมื่อคืนนายได้พาแม่สาวน้อยคนสวยนั่นไปต่อหรือเปล่า”
“อือ”
