บทที่ 4 ครั้งแรกของหมูชมพู

4

ครั้งแรกของหมูชมพู

เมื่อได้เวลาเลิกงานพรรณชมพูก็รีบเก็บข้าวของเครื่องใช้พร้อมจะกลับบ้าน วายุดันกรอบแว่นตาให้เข้าที่ หมูชมพูตัวน่ากินของเขากำลังรีบร้อนและพยายามหลบสายตาเขาเต็มที่ เขาทราบดีผู้หญิงอย่างเธอจะอายก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เธอน่ารักมาก น่าปรารถนาไปทั้งเนื้อทั้งตัว วายุบอกตัวเองว่าเขาหลงใหลเลขาส่วนตัวเข้าให้แล้ว

“รีบกลับบ้านเหรอครับ” เขาเดินมาหยุดยืนล้วงกระเป๋าหน้าโต๊ะทำงานของพรรณชมพู

“ค่ะ” เธอตอบโดยไม่มองหน้า แต่เมื่อเจ้านายลุกเดินมาถามดูจะเสียมารยาทหน่อยถ้าเลขาอย่างเธอกลับบ้านก่อนเจ้านาย พรรณชมพูจึงคว้าปากกาและหยิบแฟ้มที่อยู่ในตู้ด้านหลังออกมา

“จะกลับหรือจะทำงานต่อ”

“เอ่อ คือ” คราวนี้คนอ้ำอึ้งไม่ยอมหันมา

“เมื่อกี้ผมเห็นคุณรีบ พอถามคุณก็ตอบว่าใช่ แล้วตอนนี้จะเอาแฟ้มออกมาทำไม”

“ขอโทษค่ะ ชมพูคิดว่าคงไม่เหมาะถ้าจะกลับก่อนคุณวายุ”

แต่ปกติแล้วนายจ้างน่าจะกลับบ้านก่อนลูกจ้างนี่นา แล้วทำไมคุณวายุถึงอยู่เย็น

“อ๋อ ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมก็จะกลับแล้วเหมือนกัน เผอิญวันนี้มีนัด คุณก็มีนัดเหมือนกันไม่ใช่เหรอครับ”

“คุณวายุทราบได้ไงคะ” พรรณชมพูผลักแฟ้มเก็บเข้าที่เดิม ด้วยความประหลาดใจ เธอจึงหันมาถามเขา

“ก็ผมเห็นคุณรีบนี่ครับ”

เหมือนจะตำหนิกรายๆ เธอก็เลยก้มหน้าคางจรดอก

“ขอโทษค่ะ ทีหลังชมพูควรจะรอให้คุณวายุกลับไปก่อน”

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าคุณรีบก็เชิญตามสบาย เลิกงานแล้วก็ควรกลับบ้านไปพักผ่อน ดื่มนมอุ่นๆ จะได้หลับสบาย ผมก็ตั้งใจจะทำแบบนั้นเหมือนกัน”

“เพิ่งรู้ว่าคุณวายุยังดื่มนมก่อนนอน” ถามนัยน์ตาใสซื่อ

“ผมดื่มนมก่อนนอนทุกคืนครับ ไม่งั้นนอนไม่หลับ” แต่นัยน์ตาของเขาสิช่างเจ้าเล่ห์ดูหื่นๆ พรรณชมพูไม่น่าจะเผลอสบตาคู่นั้นเลย มันบอกความนัยชัดเจนว่าเขาดื่มนมจากที่ไหน

“ชมพูกลับก่อนนะคะ” เธอขอตัวกลับ ยิ่งคุยนานๆ ก็ยิ่งเข้าเนื้อ

“คุณไปทางไหน ให้ผมไปส่งมั้ย ผมจะได้แน่ใจว่าคุณจะไม่หลงทางกลับบ้าน”

อะไรกัน ทำไมเจ้านายของเธอชอบทำให้เธออายจนหน้าร้อน เขาทำเหมือนเธอเป็นเด็กต้องดื่มนมก่อนนอน และต้องส่งถึงบ้านไม่งั้นหลง แต่เธอไม่ใช่ไม่ชอบ ไม่ใช่ไม่พอใจ เธอรู้สึกพึงพอใจที่เขาเอาใจใส่ลูกน้องตัวเล็กๆ อย่างเธอ

พรรณชมพูส่ายหน้า ถ้าให้ไปส่งก็รู้สิว่าไม่ได้กลับบ้าน

“ไม่เป็นไรค่ะ ชมพูมีนัดกับเพื่อนค่ะ”

“อ๋อ ผมลืมไป เชิญครับ ขอให้คุณมีความสุขกับนัดครั้งนี้”

“ขะ ขอบคุณค่ะ” คุณวายุพูดจาแปลกๆ แต่พรรณชมพูไม่ยอมเสียเวลาสนทนากับเขาต่อ คราวนี้เธอสะพายกระเป๋าแล้วรีบร้อนออกไปจากห้อง

เมื่อไปถึงสถานที่นัดหมาย พรรณชมพูก็สวมหน้ากากรอพี่เสือ การเดินทางมารีสอร์ตที่ใครๆ ก็คงทราบดีไม่ใช่รีสอร์ตสำหรับครอบครัว เวลาเธอเช็คอินไม่ต้องลงจากรถ จะมีพนักงานปั่นจักรยานมาถามว่าอยากได้ห้องยังไง ธรรมดา วี.ไอ.พี. มีอ่างหรือไม่มีอ่าง หรือจะเป็นวิลล่าทั้งหลังที่มีรั้วรอบและมีสระว่ายน้ำส่วนตัว ซึ่งห้องแบบหลังจะราคาแพงและเธอก็เลือกแบบนี้ พนักงานไม่เปลี่ยนสีหน้าให้พรรณชมพูรู้สึกอาย พนักงานหญิงปั่นรถจักรยานเปิดห้องพักให้เธอและมองไปที่รถ

“กี่ท่านคะ หรือจะใช้บริการพิเศษจากที่นี่คะ”

“อ๋อ เอ่อ เดี๋ยวแฟนจะตามมาค่ะ” เธอไม่กล้าบอกว่าเพื่อน บอกว่าแฟนจะตามมาน่าจะดีกว่า เพื่อนอะไรพากันมาเที่ยวรีสอร์ต

“ค่ะ คุณเสือหรือเปล่าคะ”

“หืมม์ อ๊ะ ค่ะ ใช่ค่ะ”

“ถ้าเป็นคุณเสือล่ะก็ เดี๋ยวคุณเสือจะมาชำระเงินเองค่ะ” เธอบอกแค่นั้นก็ออกไป

พี่เสือออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างในครั้งนี้ตามที่เขาบอกจริงๆ ความรู้เพิ่มเติมอีกข้อเกี่ยวกับพี่เสือก็คือ พี่เสือไม่ใช่ยาจก ไม่เช่นนั้น พี่เสือคงจ่ายค่าห้องระดับเฉียดหมื่นไม่ไหว

หรือเธอควรจะออกไปขอเปลี่ยนห้องใหม่ที่ถูกลงกว่านี้ดี เพื่อจะได้ไม่ต้องทำพี่เสือกระเป๋าแบน

รถปอร์เช่ 911 สีดำด้านแล่นเอื่อยๆ ผ่านประตูรั้วที่คงเปิดเพราะพนักงานเข้ามาในวิลล่า

ใคร?

พรรณชมพูจำไม่ได้ พี่เสือขับรถหรูขนาดนี้เลยหรือ แล้วถ้าไม่ใช่พี่เสือล่ะ พรรณชมพูวิ่งปรู๊ดเข้าไปในบ้านพักล็อกประตูรูดผ้าม่านจนทั่วทั้งห้องมืดลง เธอแตะมือไปบนหน้ากาก ใจเต้นระทึกราวกับอยู่ในสนามรบ ความกลัวและประหม่าจับขั้วหัวใจทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะเปิดม่านดูพี่เสือ ไม่กล้าแอบเอาสายตาลอดม่านมองออกไปแม้จะสงสัยว่าใช่พี่เสือหรือเปล่า

พรรณชมพูไม่เคยเห็นหน้าพี่เสือ ไม่เคยเห็นรถของพี่เสือ ไม่รู้จักพี่เสือเลยสักนิด และสิ่งที่ตั้งใจทำตอนนี้คือการให้พี่เสือนวดผ่อนคลาย

“ติ๊งต่อง” เสียงออดที่ดังชวนขนลุก พรรณชมพูสะดุ้งสุดตัว ตื่นเต้นจนมือเท้าเย็นเฉียบ

“น้องหมูชมพูครับ พี่เสือเองนะครับ” เขาตะโกนเข้ามา คงจะรู้ว่าเธอกลัวไม่ใช่เขาแต่เป็นคนอื่น

พรรณชมพูย่องไปที่ประตูรูดม่านออกเล็กน้อยพอให้เห็นพี่เสือนิดๆ ใบหน้าของพี่เสือถูกปิดด้วยหน้ากากครึ่งๆ ริมฝีปากของพี่เสือเม้มเล็กน้อย เพราะกลัวจะทำให้พี่เสือไม่พอใจ เธอจึงเปิดม่านแล้วเปิดประตูให้เขา

“สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้วนะครับน้องหมูชมพู”

“พี่เสือ สะ สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไหว้เขา แต่พี่เสือกลับรวบร่างอวบอิ่มเข้าไปก่อน

“ทีหลังต้องทักทายกันแบบนี้รู้มั้ยครับ”

เพราะเธอกลัวเกินเหตุหรือไร เสียงพี่เสือจึงคุ้นหูชอบกลเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน เสียงแหบพร่าชวนใจล่องลอย เธอเคยได้ยินมาจากไหนนะ

พี่เสือกดจูบริมฝีปากเต็มตึงของหมูชมพู หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวก็ขัดขืน แต่พี่เสือไม่เปิดโอกาสให้หมูตัวน้อยๆ เปลี่ยนใจ เธอไม่รู้หรอก เวลาที่ฟูมฟักอารมณ์แบบนี้นานๆ มันทรมานแค่ไหน หมูตัวน้อยผิวขาวอมชมพูน่าปล้ำแค่ไหน แต่เขาไม่ปล้ำ

วายุในคราบพี่เสือตะโบมจูบไปทั่วดวงหน้าของหญิงสาวซื่อบื้อ พรรณชมพูซื่อบื้อแต่น่ารัก ถ้าเธอจะใส่ใจเจ้านายที่ชื่อวายุสักนิด เธอจะต้องจำพี่เสือได้ ไม่เป็นไร วายุจะฝากฝังความทรงจำเกี่ยวกับพี่เสือให้หลอมรวมกับความทรงจำเกี่ยวกับวายุ หลังจากนั้นพรรณชมพูจะไม่มีวันลืมทั้งพี่เสือและวายุ

ชุดของเธอถูกถอดออกอย่างรีบเร่ง เวลาที่อยู่กับพรรณชมพูมีค่าไม่ต่างจากเวลาทำงานหาเงิน เมื่อเธอเปลือยเปล่า เขาก็อุ้มเธอไปไว้บนเตียง ปัดทุกอย่างทิ้งไม่เหลือแม้ความสุภาพ อีกมุมหนึ่งของผู้ชายแสนสุภาพอย่างพี่เสือที่พรรณชมพูจะได้รู้จัก

มือของเขาบีบเคล้าเต้าอวบๆ ที่ติดใจแรกเห็นตั้งแต่อยู่ในเสื้อ เต้านมอวบใหญ่ของพรรณชมพูล้นหลามแค่ไหน เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้รู้ ริมฝีปากร้อนเร่าเอาแต่ใจเหมือนไฟที่ไหม้ไปทั่วร่างหญิงสาว ความรุนแรงเรียกร้องที่ไม่ใช่ความสุภาพอ่อนโยน ทำให้เธอตัวอ่อนความตกใจตื่นเต้นกลายเป็นความลุ่มหลง

มือขาวๆ ไต่ขึ้นไปเหนี่ยวต้นแขนหนาขณะที่เจ้าของร่างสูงกำลังซุกไซ้ริมฝีปากไปทั่วทรวงอกเต่งตึง ร่องอกลึกมีกลิ่นอับชื้นนิดๆ แต่มันกลับยิ่งกระชากไฟอารมณ์ของวายุให้กระพือ ลิ้นหนาๆ ของเขาปาดไปทั่วเต้านมอบอิ่ม อ้ากว้างๆ แล้วรวบกลืนจนเต้าเต่งหายเข้าไปในปากเกือบครึ่ง ถ้าเต้านมจะเล็กแบนกว่านี้ วายุคงกลืนเข้าไปหมดอย่างตะกละ แต่นี่พันธุ์เนื้อนมไข่น่ารักอวบนุ่มเต็มตึงไปทั้งตัว

พรรณชมพูเจ็บแปลบไปทั่วทรวงอก เม็ดทับทิมบนปลายยอดถูกดูดอย่างรุนแรงจนเจ็บ ทั้งลิ้นที่สากและไรฟันซี่ใหญ่อีกทั้งริมฝีปากหนาจาบจ้วงเสียจนรวดร้าว เธอรู้สึกได้ว่ายอดถันเปียกชื้นแทบจะกลืนหายลงไปในลำคอ อุ้งปากของพี่เสืออุ่นร้อนไม่ต่างจากฝ่ามือที่ลูบคลึงไปทั่ว

ร่างกายของเขายังมีเสื้อผ้าครบชุดซึ่งเธอไม่ทันจะมองเต็มตาด้วยซ้ำ วันนี้เขาใส่ชุดอะไร เธอเห็นแค่ปอร์เช่ 911 คันงาม ที่สะดุดตาและสำนึกได้ว่าพี่เสือไม่ใช่คนกระจอก

แล้วเขา...รับจ้างมอบความสุขให้สาวๆ ไปทำไม?

ปลีขาขาวอวบถูกพี่เสือผลักให้แยกออกจนกว้าง ปลายจมูกของพี่เสือที่แหลมออกมาจากหน้ากากค่อนข้างมากกดคลึงไปทั่วเรือนร่าง เลื่อนต่ำลงจนถึงหน้าท้องอวบๆ

“พี่เสือคะ” พรรณชมพูอายรูปร่างตัวเองที่ดูอ้วนฉุ ถ้าให้ใบหน้าพี่เสือคลุกเคล้ามันคงนุ่มหยุ่นไม่แพ้ทรวงอก ใช่ว่าจะดี น่าอายจะตาย

“ครับ” แม้อารมณ์จะทะลุองศา วายุก็ยังขานรับเสียงปร่า

“อย่าค่ะ หมูชมพูอาย”

คราวนี้วายุชะงักและผงกหัวขึ้นมองหญิงสาว เขาต้องครางก่อนระบายลมหายร้อนระอุที่มันอัดอั้นจนแทบระเบิด หมูชมพูของเขาสวยกว่าใครในยามนี้ ใบหน้าอิ่มหวานของเธอแดงแปร๊ด สีแดงกดต่ำผ่านลำคอที่ไม่ระหงแต่ก็ยังเชิดสวยได้ไม่แพ้นางพญา บ่าของเธอห่อเข้าหากันในขณะที่กลีบปากของเธอเปิดกว้างจนเห็นปลายลิ้นสีชมพูยั่วตัณหา

“คุณสวยมาก ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลยนี่ครับ”

“หมูชมพูอ้วน”

“แค่อวบ คุณรู้มั้ยหุ่นแบบนี้แหละที่ผู้ชายชอบ”

“ไม่จริงหรอกค่ะ”

“อย่างน้อยก็ผมล่ะคนนึง เชื่อไหมครับ”

พรรณชมพูไม่ตอบแต่หลับตาซ่อนความอาย

“งั้นผมจะแสดงให้ดูว่าคุณน่ารักขนาดไหน”

พรรณชมพูจิกปลายเล็กลงกลางฝ่ามือตัวเอง เมื่อริมฝีปากของพี่เสือกดลงกลางโคกบุปผชาติ ต้นขาของเธอตั้งชันงอเข้าหาตัวแบบนี้หน้าท้องของเธอต้องเป็นลอนๆ แล้วมันน่ารักตรงไหน

แต่ตอนนี้เนินสาวที่เธอเคยสัมผัสมาแล้วกำลังถูกริมฝีปากจูบไปทั่ว ต้นขาอ้ากว้าง ซอกขาด้านในก็ถูกลิ้นสากๆ เลียไปทั่ว กลีบกายยังไม่ชุ่มฉ่ำ วายุแกล้งเลยตวัดลิ้นเลียไปทั่วซอกขาทั้งสองข้างต่ำลงจนถึงปลายเท้า

“อ๊ะ” เธอชักปลายเท้าทันที แต่วายุกระตุกเอาไว้ แล้วคลอเคลียริมฝีปากไปรอบๆ ข้อเท้า อ้าปากกัดเบาๆ ที่ปลายนิ้วเท้าของพรรณชมพูอย่างไม่รังเกียจ

“อ๊า” พรรณชมพูหงายหลังผึ่ง เกร็งร่างให้กับสัมผัสที่ปลุกเร้าอย่างเร่าร้อน ปลายนิ้วของวายุไต่ไปทั่วเรียวขา สูงขึ้นไปถึงซอกขาอวบ กัดงับเนื้อตรงโคนขาให้หญิงสาวสะดุ้งเฮือก

พรรณชมพูเบิกตากว้างตื่นตระหนก และยังไม่หายตกใจ ลิ้นชื้นๆ ก็แตะเข้าที่ร่องสาว

“กรี๊ดดดด” เธอกรีดเสียงร้องออกมาดังลั่น ไม่ได้ทำใจรับความพลุ่งพล่านที่ทำให้หลอมละลาย

ลิ้นของวายุแทรกเข้าไปในร่องกุหลาบที่ยังห่อแคบ พรรณชมพูตัวสั่นหนีบขาเข้าหากัน

“อย่า แต่ถ้าคุณอยากกักหัวผมเอาไว้กับเนินสาวของคุณ ก็โอเคนะ”

“อะ” หญิงสาวตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก เธออ้าขาออกอีกครั้งคราวนี้มันกว้างขนาดที่วายุงอตัวมานั่งคุกเข่าได้

“สวยที่สุด กลีบสาวของคุณสวยที่สุดเลยรู้มั้ยครับ ให้ผมนะ ผมจะกินคุณทั้งตัว”

พรรณชมพูรู้แล้วทำไมเนยถึงกรีดร้องเสียงหลง ก็ลิ้นของพี่เสือสวาปามร่องเนื้อจนหลั่งน้ำลื่นๆ ออกมาไม่หยุด ยิ่งคิดว่าเขาจะต้องกลืนน้ำของเธอลงคอไปมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งร้อนร่านและเพลิดเพลินได้เต็มที่ ความอายหายไปหมด เหลือเพียงความพอใจ ความตื่นเต้นอันมากมาย และความซ่านกระสันอยากใคร่ที่กระตุ้นต่อมร่านให้ทำงานอย่างหนักหน่วง

วายุแย้มกลีบกายของพรรณชมพูออกจากกัน มันบอบบางจนเขาต้องระวังกลัวหนักมือไปจะสร้างรอยแผลให้เธอได้ วายุถอนใจไม่พ้นต้องเกิดรอยแผลเพราะร่องสวาทของพรรณชมพูที่แม้จะอวบอูมและหลั่งน้ำรักออกมาไม่ขาดสาย เธอก็ยังเล็กกระจิ๊ด ในขณะที่ลำมังกรซึ่งกำลังปวดตุบใหญ่โตมโหฬารถ้าเทียบกับเธอ

“คุณเล็กมาก มากที่สุด เหมือนเด็กเลยหมูชมพูคนสวย”

“อา พี่เสือคะ มันตึง” เธอหมายถึงนิ้วของเขาแยกกลีบเนื้อของเธอออกกว้างจนมันตึง วายุเข้าใจ แต่ถึงเขาจะหดร่องสวาทลงแต่ประเดี๋ยวเธอต้องรับความใหญ่โตของเขา

“ผมจะเลียให้จนกว่าคุณจะเสร็จ”

“อ๊ะ” แค่เสียงอันแหบพร่าก็ทำให้พรรณชมพูต้องครางเสียงแหลม

วายุใช้นิ้วแยกกลีบเนื้อออกจากกันแล้วปาดปลายลิ้นไปบนร่องสีชมพูที่มีน้ำใสๆ เอ่อนอง ใบหน้าของเขากระดกขึ้นกระดกลง เขากลืนกินความสาวของเธออย่างตะกละ พรรณชมพูสะบัดร่างส่ายไปมา บั้นท้ายหมุนวนและกระดกเร่าแอ่นหยัดกระแทกริมฝีปากและลิ้นสากๆ ให้แทรกซึมเข้าไปในโพรงสาว

นี่น่ะหรือความเสียวกระสันที่ทำสาวๆ ติดใจ เสียงของเธอจะแหลมเล็กเหมือนเนยไหม หรือจะน่าเกลียดเหมือนที่เธอว่าเนยไปวันก่อน กลีบคันศรสีกุหลาบถูกกัดจนเบี้ยวเพื่อกลั้นเสียงครางที่กลัวจะน่าเกลียด หากแต่เมื่อเรียวลิ้นชำแรกเข้าไปในถ้ำเสียว แล้วปาดสะบัดไปบนติ่งเนื้อที่อุดมไปด้วยความรู้สึก พรรณชมพูก็อ้าปากร้องครางดังลั่น

“อ๊า”

บั้นท้ายของเธอสะบัดพลิ้วอย่างไม่อาจควบคุมได้ ติ่งเสียงถูกลิ้นร้อนตวัดเลียจนต้องหายใจหอบระทวย เหนื่อยยิ่งกว่าวิ่งสี่คูณร้อยเมตร แค่เกร็งร่างรับการสวาปามกับลิ้นที่ควงอยู่ในร่องสวรรค์

“เสียวจังพี่เสือ อ๊า”

“อย่าอั้น ปล่อยออกมาเลย ปล่อยความสุขของคุณใส่ปากผม”

พรรณชมพูแทบขาดใจ เธอเสียวกระสันขนลุกขนพอง ข้อนิ้วมือนิ้วเท้าเกร็งจนซีดขาว เธอซ่านเสียวทะลุถึงช่องท้อง อะไรบางอย่างกระชากเธอขึ้นสู่ที่สูง พรรณชมพูอัดกลีบเนื้อสาวใส่ปากและลิ้นของวายุอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันคือสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เธอไม่มีทางควบคุมมันได้ เมื่อนั้นน้ำใสๆ ก็พวยพุ่งออกมาเป็นทาง

วายุถอนหน้าออกมองภาพน้ำตกกลางเนินบุปผชาติด้วยความอัดอั้นตันใจ เขาอยากแทรกแก่นชายเข้าไปตอนนี้ ระหว่างที่ยังมีน้ำเจิ่งนองมันจะช่วยให้เขาเข้าไปในนั้นได้ง่าย

“ผมรอไม่ได้แล้ว มันจะเจ็บหน่อย แต่ที่ผมต้องรีบก็เพื่อคุณนะหมูชมพู”

เจ้าของร่างสูงใหญ่ถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่า เขาเดินมายืนข้างเตียง จับร่างไร้เรี่ยวแรงให้ตะแคงหันมาหา พรรณชมพูถอนใจยาวเมื่อเห็นแก่นกายอวบยาวตรงหน้า

“จับมัน หรือจะให้ดีช่วยอมมันไว้ในปากคุณหน่อยเถอะ มันจะช่วยคุณได้มาก”

พรรณชมพูลังเลเพียงนิดเดียว ครั้งแรกของเธอทำให้เธอลังเลกับขนาดของมัน และพอคิดว่าเนยยังอมได้ เธอก็ต้องอมได้ พรรณชมพูคว้าแก่นชายที่ทั้งใหญ่ ทั้งยาว และร้อนจัด

“แข็งจัง”

“ต้องแข็งสิครับ ไม่แข็งสิแปลก”

มือของเธอกำมันให้รอบ ขนาดของมันไม่เหมาะกับมือเล็กป้อมๆ ของเธอเลย พรรณชมพูกำไม่รอบต้องใช้สองมือช่วย และพอเธอขยับตัวให้ถนัด วายุก็นั่งลงบนเตียงและเอนตัวนอนเคียงข้าง หัวของเขาอยู่ตรงเนินสวรรค์ที่ใต้ล่างทำผ้าปูที่นอนเปียกชุ่มเป็นดวงใหญ่ และยังมีดวงๆ กระจายรอบ

พรรณชมพูตื่นตกใจ เพราะต้นขาของเขาอยู่ตรงศีรษะเธอ หากแต่เพียงปลายลิ้นใหญ่แผ่ออกกว้างแล้วปาดไปทั่วกลีบกายอันชุ่มฉ่ำ ริมฝีปากสวยก็อ้ากว้างแล้วดูดปลายท่อนลำใหญ่เข้าปาก ดูดกลืนๆ อย่างที่คิดว่าใช่ ถ้าเบื่อการดูดก็เปลี่ยนเป็นเลียละเลียดแทะเล็มตามแนวยาว

มือเล็กๆ ป้อมๆ จับมั่นตรงโคนด้วยไม่เคย วายุจึงส่ายสะโพกเป็นเชิงบอกให้ทำยังไง พรรณชมพูเริ่มสาวมือเรื่อยๆ ปากก็ยังดูดปลายหัวเนียนนุ่มสีชมพูเหมือนผู้ชายตัวขาวร่างแกร่งสวมหมวกแก๊ป

“เก่งจริงหมูชมพูตัวน้อยๆ ของผม ซี้ดดดด”

เธอทั้งเสียวที่กลางร่าง ทั้งสนุกสนานกับการดูดกลืน วายุผู้ชำนาญเกมถึงกับสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็น ไรฟันของพรรณชมพูถึงจะครูดไปบนลำมังกร และแทนที่เขาจะเจ็บกลับซ่านกระสันมากขึ้น ลิ้นของหมูชมพูก็ยังเก่งตั้งแต่หัด ความไม่ประสีประสาทำให้ร่างหนาๆ สั่นเทิ้มจนวายุต้องพลิกตัวคร่อมละเลงลิ้นไปทั่วกลีบกาย ดูดดื่มน้ำรักที่อุ่นแสนอุ่นรสหวาน

“อ๊า พี่เสือ พอก่อนค่ะ ซี้ดดดด หมูชมพูไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”

พรรณชมพูระเบิดอารมณ์เป็นครั้งที่สอง ร่องสวาทเต้นตุบๆ ชิดริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำหวานกลิ่นสาปสาว วายุดึงตัวขึ้นพลิกทิศทางยื่นหน้าจูบปากหวานส่งคราบรสความสาวชวนมึนเมาให้เธอกิน

“อื้อ อ๊า”

“น้ำของน้องหมูชมพูหวานมาก จริงมั้ยครับ”

“แปลกๆ ค่ะพี่เสือ”

“หวานมากต่างหากครับ”

ลำมังกรขนาดใหญ่จดจ่อปากถ้ำสาว พรรณชมพูเกร็งตัวรับทันทีที่ส่วนปลายเบียดบนร่องเล็กๆ เข้าไปข้างใน

“อ๊า พี่เสือ ชมพูเจ็บ อื้อ”

“อย่าเกร็งนะครับ ไว้ใจพี่เสือมั้ยครับ” เขาโค้งตัวลงกระซิบชิดซอกคอ มือกดหัวเล็กๆ ของพรรณชมพูเบาๆ

“คะ ค่ะ” เธอแน่ใจ ในเวลานี้ไม่มีใครไว้ใจได้เท่าพี่เสือ

“คนเก่ง จะเจ็บแป๊บเดียวนะครับ พี่เสือสัญญามันจะแค่ครั้งแรกเท่านั้น”

พรรณชมพูพูดไม่ออก ได้แต่กัดริมฝีปากสกัดกั้นเสียงกรีดร้องยามที่ร่างกำลังจะแตกเป็นสองท่อน ลำมังกรของพี่เสือใหญ่มหึมา เธอต้องรับเขาให้ได้ถ้าอยากเป็นของเขา พรรณชมพูชอบพี่เสือ ชอบมาก ถึงจะยังไม่ได้รักตอนนี้แต่เธอเชื่อว่าอนาคตเธอจะต้องรักพี่เสือ

ผู้หญิงซื่อบื้ออย่างเธอบทจะร่านสวาทขึ้นมาก็บ้าบิ่นเหมือนกัน พรรณชมพูเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อสายเสียแล้ว ราคะเข้าครอบงำจนถอนตัวไม่ขึ้น ไม่สนใจ ไม่รับรู้อดีตของพี่เสือ เขาผ่านผู้หญิงกี่สิบกี่ร้อยคน เธอเล่ากำลังจะเป็นผู้หญิงทางผ่านของเขาคนที่เท่าไหร่ พรรณชมพูขอแค่ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ก็พอใจแล้ว

กว่าลำมังกรอวบใหญ่จะผ่านช่องทางคับแคบเข้าไปจนสุด เหงื่อกาฬของวายุก็แตกพลั่ก เขาต้องอดทนมาก ต้องช้ามาก ต้องใช้ความพยายามให้มากที่สุดเพื่อจะพาพรรณชมพูผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ และต้องไม่ฝากความทรงจำอันเลวร้ายเอาไว้กับเธอ

“แน่นมากเลยหมูน้อยของพี่เสือ ซี้ดดดดด”

“ชะ ชมพูจะตายแล้ว อ๊ะ ซี้ดดด พี่เสือขา”

“โอยยย พี่เสือเสียวมากเลยครับ สุดๆ ตอดพี่เสือแรงจังเลยคนเก่ง”

สะโพกของเขาขยับโยก กดตามองแก่นกายที่ผลุบเข้าผลุบออก กลีบเนื้ออันบอบบางของพรรณชมพูปลิ้นไปตามแรงเบียดแทรก เธอเล็กมาก เร่งมาก ทั้งที่ไม่ต้องทำอะไรเธอก็ยังเร่งเขาได้

“ซี้ดดดดด พี่เสือต้องเร่งแล้วครับ อดทนหน่อยนะครับคนดี”

แค่เสียงกระซิบแหบแปร่งๆ ของพี่เสือกระซิบใส่หู พรรณชมพูก็หลอมละลายจนลืมเจ็บปวด การซุกแทรกขยับโยกที่เริ่มเร็วขึ้น แม้จะไม่มากแต่ก็เต็มตื้นในความรู้สึก พรรณชมพูหลับตากกกอดพี่เสือ ลูบหัวพี่เสือ สางนิ้วมือเข้าไปในเรือนผมของพี่เสือ จิกปลายเล็บไปทั่วแผ่นหลังแน่นๆ ของพี่เสือ เธอทำทุกอย่างที่ใจสั่ง

“อ๊า อ๊ะ” ผสานกับเสียงครางที่ดังแหลมอย่างรุนแรงจนไม่คิดว่านั่นเป็นเสียงของเธอ มันน่าเกลียด เหมือนเสียงของคนเจ็บปวดรุนแรง จะมีใครสักคนเข้ามาช่วยเธอออกไปจากความเจ็บปวดนี้หรือไม่

“พี่เสือ อ๊า เร็วหน่อยได้มั้ยคะ ซี้ดดดด” เธอบอกแล้วกัดริมฝีปากจนห้อเลือด สั่งเขาอย่างเจ้านายสั่งทาสด้วยเสียงสั่นพร่า

วายุไม่ปฏิเสธ ลำมังกรสาวเข้าออกเร็วขึ้นๆ พรรณชมพูกระตุกเป็นริ้วๆ เหมือนคนชัก ช่องรักของเธอเอ่อนองไปด้วยน้ำสวาท วายุสะบัดกายอย่างต่อเนื่อง และแล้วทุกอย่างก็แตกระเบิด น้ำรักของวายุหลั่งออกมาในร่องสวาทที่ลึกสุดๆ