ตอนที่2

นิสรนั่งอมยิ้มกับของขวัญในมือที่เตรียมเอาไว้ให้คนรักในวันครบรอบสองปีที่คบกัน เธอตั้งใจทำงานเก็บเงินเพื่อซื้อให้เขาในวันนี้

แกร๊ก! เสียงประตูห้องพักเปิดออก นิสรรีบซ่อนกล่องของขวัญไว้ข้างหลังทันที

ขายาวก้าวเข้าหอพักของเธอด้วยความเคยชิน แต่สายตากลับสะดุ้งกับไฟหลากสีที่ประดับรอบห้อง ไหนจะโต๊ะอาหารที่มีเชิงเทียนตั้งอยู่

"วันสำคัญอะไรเหรอ" ชายหนุ่มขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัยที่จู่ๆ ห้องของเธอก็ถูกเปลี่ยนเป็นร้านอาหารขนาดย่อม

"ซันลืมแล้วเหรอ"

"วันเกิดซันเพิ่งผ่านมาไม่ใช่เหรอ วันเกิดนิดก็ยังไม่ถึง" แฟนหนุ่มทวนความจำคิดว่าเป็นวันเกิดของเธอ แต่ก็อีกหลายเดือนกว่าจะถึง

"ไม่ใช่ วันนี้วันครบรอบสองปีของเราไง" คนตัวเล็กเฉลยให้

"นั่นสิ ซันลืมไปได้ไงเนี่ย ขอโทษนะนิดช่วงนี้ซันมัวแต่ยุ่งกับที่ฝึกงานน่ะ" ธนาผู้เป็นแฟนหนุ่มรีบเข้าสวมกอดแฟนสาวด้วยความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไร นิดไม่โกรธเลย" นิสรเข้าใจคนรักดี เธอไม่โกรธหรือน้อยใจที่ธนาจำวันสำคัญไม่ได้

"สองปีแล้วเร็วเหมือนกันเนอะ" ชายหนุ่มกอดแฟนสาวไว้แน่น มือหนาค่อยๆ เลื่อนลงถึงก้นงอนได้รูปสวย

"อ๊ะ! ซัน..นิดเตรียมของที่ซันชอบไว้ด้วย กินกันก่อนนะ" นิสรรีบผละออกเมื่อรับรู้ถึงมือของแฟนหนุ่มที่เลื่อนมาจับก้นของตนเอง

"..ก็ได้" ธนาทำหน้าสลดแต่ก็ยอมตามใจแฟนสาว เขากับนิสรครบกันมาสองปีแต่ไม่เคยมีอะไรเกินเลยมากกว่าจูบ เขาอดทนรอให้เธอพร้อมมาตลอดโดยไม่อิดออดแม้แต่คำเดียว

หลังจากร่วมมืออาหารเย็นที่นิสรจัดเตรียมไว้ให้ ธนายังคงมีความหวังว่าคืนนี้เขาจะได้ทำมากกว่าแค่หอมแก้มหรือจูบแบบที่ผ่านมา

"นิดมีของขวัญให้ซันด้วยนะ" คนตัวเล็กทำหน้าตื่นเต้นอยากจะให้ของขวัญแก่คนรักเต็มที

"แต่ซันอยากได้อย่างอื่นมากกว่า" ธนาโผเข้ากอดเธอทันทีก่อนจะดันตัวเธอให้ล้มลงที่โซฟา

"ซัน..จะทำอะไร" นิสรตกใจที่จู่ๆ ก็ถูกแฟนหนุ่มคร่อมทับบนตัวเธอ

"เราคบกันมาสองปีแล้วนะนิด" มือหนาไม่อยู่เฉยค่อยๆ ลูบไล้สัดส่วนโครงเว้าของคนใต้ร่างเบาๆ เริ่มตั้งแต่เอวคอดกิ่วขึ้นไปถึงหน้าอกอวบพอดีมือ

"ซัน!" นิสรผลักคนรักจนหงายหลังแล้วรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง

ธนาไม่สบอารมณ์อารมณ์ที่ไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ เขาเริ่มหัวเสียชักสีหน้าไม่พอใจใส่เธออย่างลืมตัว

"ซัน..นิดขอโทษ นิด.."

"อะไรอีกล่ะนิด นี่มันสองปีแล้วนะที่เราคบกันทำไมนิดไม่ยอมให้ซันทำสักที!" ธนาเผลอตะคอกเสียงดังใส่เธอ นิสรพอถูกขึ้นเสียงใส่ก็นั่งก้มหน้านิ่ง

"ขอโทษ นิดแค่ยังไม่พร้อม" เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่กล้าที่จะทำเรื่องแบบนั้นกับธนาเสียที ทั้งที่คบกันมาถึงสองปี

"ไม่พร้อมอีกแล้วเหรอนิด! แล้วเมื่อไหร่จะพร้อมสักที นิดกลัวอะไร!" คนรักที่ใจเย็นมาตลอด แต่วันนี้กลับเปลี่ยนเป็นคนละคนจนเธอกลัว

"ซัน..นิดขอโทษจริงๆ" เธอเอ่ยได้แค่คำว่าขอโทษเท่านั้น เธอไม่มีขอแก้ตัวนอกจากไม่พร้อม

"ลองดูสักครั้งสินิด ซันไม่ทำให้นิดเจ็บหรอก" ว่าจบก็จู่โจมเข้าประกอบริมฝีปากบางโดยที่อีกคนไม่ได้เต็มใจและไม่ได้ตั้งใจ

นิสรพยายามขัดขืนสุดกำลัง ทั้งทุบทั้งตีแต่ก็ไม่เป็นผล ธนาอาศัยจังหวะที่อีกคนเผลอสอดลิ้นเข้าโพรงเล็ก แต่นิสรกลับปิดปากแน่นไม่ยอมให้เขาทำอะไรไปมากกว่านี้

"ฮึ่ย! อารมณ์เสีย!" ในที่สุดก็เป็นธนาที่ต้องยอมแพ้ผละออกด้วยความหงุดหงิด

"ฮึก..ซัน" คนที่ไม่เต็มใจร้องไห้สะอื้นน้ำตาไหลพราก เธอไม่เคยเห็นคนรักของตนเองเป็นแบบนี้มาก่อน เขาผิดแปลกไปจากทุกทีจนดูไม่น่าไว้ใจได้อีก

"ซันกลับก่อนนะนิด" ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินปึงปังออกจากห้องไปทันทีที่ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ

นิสรนั่งกอดเข่าร้องไห้สะอื้นตัวโยนอยู่คนเดียว แววตาเศร้ามองกล่องของขวัญที่เตรียมจะให้เขาในวันครบรอบ เธออยากจะเซอร์ไพรส์เขาแต่กลับโดนเซอร์ไพรส์ด้วยน้ำตากลับแทน

ทางด้านธนาพอออกจากห้องของนิสรเขาก็รีบตรงดิ่งไปที่รถคันหรูของตนเองอย่างไม่รีรอ มือหนายกโทรศัพท์ขึ้นกดหาใครบางคนที่จะช่วยทำให้เขาอารมณ์ดีได้

"เดี๋ยวซันไปหานะแนน" บอกกับคนในสายแล้วรีบขับรถออกไปทันที

[คอนโดxx]

นักแสดงหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายกับหญิงสาวผู้มีดีกรีนางแบบชื่อดัง ทั้งคูู่กำลังร่ำลากันอยู่หน้าคอนโดหลังจากเสร็จกิจกรรมเข้าจังหวะที่ยาวนานหลายชั่วโมง

"กลับดีๆ นะคะคุณเตชิน" หญิงสาวโบกมือลาคู่ขาแสนเร้าใจของตนเองที่ไม่มีใครเทียบเขาได้ทั้งหน้าตาและเรื่องบนเตียง

"อืม คุณกลับเข้าไปได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้า" เตชินรีบไล่ให้อีกคนกลับเข้าไป เขาไม่ชอบให้ใครไปที่คอนโดของตนเองเขาจึงเลือกเป็นฝ่ายมาหาพวกเธอเองดีกว่า เพราะสำหรับเขาแค่ครั้งเดียวก็เกิดพอ

"ทำไมเย็นชาจังเลยล่ะคะ มินนี่ทำให้คุณไม่ถึงใจเหรอคะ"

"เสียงดังไปแล้วมินนี่ อยากเป็นข่าวหรือไง"

"เป็นข่าวก็ดีสิคะ มินนี่จะได้ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน" หญิงสาวจับมัดมือชกแต่ใช้ไม่ได้ผลกับคนอย่างเตชิน

"แค่นอนด้วยกันครั้งเดียว ฉันไม่นับว่ามีสถานะหรอกนะ" ชายหนุ่มทิ้งคำพูดแสนเจ็บปวดแล้วหันหลังเดินหนีนางแบบสาวไปทันที เขาไม่ชอบสานสัมพันธ์กับใครให้รำคาญใจ

จังหวะที่เตชินเดินออกจากคอนโดเขาได้สวนกับชายคนหนึ่งที่รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นพิเศษ เขาจึงตัดสินใจหันกลับไปมองให้หายข้องใจ

"หน้าคุ้นๆ แฮะ" เตชินเพ่งมองชายที่เดินสวนไปไม่คลาดสายตา ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าชายที่สวนเขาไปคือแฟนแสนจะเพอร์เฟกต์ของนิสร นักศึกษาฝึกงานที่กองถ่ายละคร

เตชินยังคงมองผู้ชายที่เดินสวนกันอย่างไม่คาดสายตา ก่อนจะอึ้งตะลึงงันเมื่อชายคนนั้นที่เป็นคนรักของนิสรกำลังกอดและหอมแก้มหญิงสาวอีกคนที่ไม่คุ้นหน้า

"เฮ้ย! อะไรกันวะเนี่ย ยัยเด็กนั่นจะรู้ไหมวะ" เตชินนึกเอะใจที่ภายนอกแฟนของเธอก็ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีจนน่าหมั่นไส้ แต่วันนี้กลับมาอยู่กับผู้หญิงอีกคนที่มองอย่างไรก็ไม่ใช่นิสรแน่ๆ

"ไม่ใช่เรื่องของเรา อย่าใส่ใจดีกว่า" เขาพยายามไม่สนใจเพราะไม่ใช่เรื่องของตนเอง แต่การที่ยังมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว แต่ยังแอบมีคนอื่นเป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยอย่างยิ่ง