สีฟ้า 5

13:53 น.

ผมกลับหอมาหลังจากนั้นไม่นาน โชคดีที่วันนี้ผมมีเรียนไม่กี่ตัว แถมเป็นวันเปิดเรียนวันแรกเลยไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ช่วงบ่ายผมเลยไม่เครียดมาก

ตอนนี้ฝนหยุดตกแล้วแต่ท้องฟ้ายังครึ้มอยู่... รีบขึ้นห้องเอาของไปเก็บแล้วลงไปหาข้าวเย็นกินดีกว่า..

แกร๊ก

"เหี้ย!"

"อ๊ะ...โทษที" ผมชะงักเมื่อเห็นสกายกำลังทำอะไรสักอย่างที่ใต้ผ้าห่ม..

ผู้ชายใครๆ ก็รู้...

"เหี้ยเปี๊ยก มึงแม่ง...สัส ทำกูหมดอารมณ์เลย" มาหมดเลยนะไอ้คำหยาบเนี่ย

"ใครจะไปคิดว่าจะมีคนมาทำอะไรแบบนี้ในห้อง ทำไมไม่ไปทำในห้องน้ำ"

"กูทำไปหลายน้ำจนเมื่อยแล้วเลยมาทำบนเตียง"

นี่ผมประชดอยู่นะ! ทำไมเขาตอบกลับหน้าตายเลยเล่า!

"ว่าแต่มึงเหอะ ไปโดนอะไรมาวะ ตาแดงๆ บวมๆ"

ผมรีบหันไปมองกระจกทันที...มันก็..ไม่ขนาดนั้นนะ

"อะไร ทำหน้าอึ้ง ตกใจอ่ะเด้ ก็เมื่อเช้ากูนั่งจ้องหน้ามึงขนาดนั้นจะไม่ให้รู้ได้ไง...มึงร้องไห้หรอ"

"ครับ"

"เรื่องไรวะ"

"เรื่องส่วนตัว"

"บอกกูไม่ได้?"

"ครับ"

"โอเค จบ ไปหาข้าวแดกกันป่ะ" ผมหันขวับมองรูมเมทสุดแปลก....เออดี พอบอกไม่ให้ถามก็ไม่ถาม เป็นคนแปลกๆ ดี

"ผมจะไปทานข้าวร้านหน้าม. สกายจะไปด้วยกันไหม"

"ไปๆ...เออ มึงเข้าหอนี้มาตั้งแต่เขาเปิดให้ปี 1 เข้าเลยป่ะ" ผมส่ายหน้า

"เรามาอยู่ได้สักอาทิตย์หนึ่งแล้วล่ะ ทำไมหรอ"

"คือกูมาจากต่างจังหวัด ไม่รู้จักทางแล้วก็เรื่องในเมืองเลย พากูไปเที่ยวหน่อยดิ" เขาว่าแล้วยกยิ้มเหมือนเด็กๆ

"อยากไปเที่ยวไหนล่ะ แถวนี้ใกล้บ้านเรา เราอาจจะแนะนำได้"

"มีแบบ...ร้านเหล้า สาวนมโต ขาวๆ หมวยๆ งี้ป่ะ" ผมพยักหน้า

"แต่แอบเข้านะ"

"เจ๋ง! คืนนี้เลยได้ป่ะ ของขาดว่ะมึง" สกายวิ่งมานวดไหล่ นวดแขนผมอย่างเอาอกเอาใจ

"ฮ่าๆ ได้ซิ....เราก็อยากดื่มเหมือนกัน...แต่ต้องกลับก่อนห้าทุ่มนะหอเราปิดประตูห้าทุ่มครึ่ง"

"มีเวลาปิดด้วยหรอวะ"

"มีซิ...ตกลงไหม?"

"เออได้ สบายมาก สี่ทุ่มเดินออกจากร้านเลย" กายทำหน้ามั่นอกมั่นใจ เขารีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดหล่อแล้วเร่งให้ผมไปเปลี่ยนบ้าง เราจะได้ไปทานข้าวแล้วไปร้านเหล้าต่อ....

.

.

.

.

"เมฆไม่มาด้วยหรอ?" กายส่ายหน้าแล้วกรอกตามองบน

"มันไม่ชอบอะไรแบบนี้"

"ไม่ชอบเหล้าหรือไม่ชอบผู้หญิง?"

"เหล้าดิเว้ย... ถ้าไอ้เมฆไม่ชอบผู้หญิงกูไม่คบมันเล่า" ผมชะงัก หันมองคนข้างๆ ที่เดินล้วงกระเป๋าไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"ทำไมล่ะครับ"

"ใครจะไปคบเพื่อนผู้ชายที่ไม่ชอบผู้หญิงล่ะวะ"

"กายกำลังหมายถึง เกย์....พวกเพศทางเลือกใช่ไหม" กายพยักหน้าแล้วหันมามองผม

"กูแม่งไม่โอเคเลย กูไม่เข้าใจว่าผู้ชายแม่งรักกันได้ยังไงวะ"

"......"

"ยิ่งไปกว่านั้นแม่งเอากันได้ไง คือแบบ ตูดนะเว้ย ตูดอะ แค่คิดกูก็แบบ....ไม่ไหวว่ะ กูรับไม่ได้...กูว่าไอ้พวกที่แม่งชอบเพศเดียวกันมันต้องเป็นพวกวิปริต พวกเป็นโรคงี้....กูไม่อยากมีเพื่อนแบบนั้น"

.....จุกเลยแหะ.....

พูด..ไม่ออกเลย

เอาไงดีล่ะ

เราควรจะเถียงกลับไปว่ามันไม่ใช่แบบที่เขาคิดดีไหม

หรือจะอยู่เงียบๆ.....แล้วปิดบังเรื่องที่เราชอบผู้ชายดี...

"เออจะว่าไป กูมีญาติคนหนึ่ง รุ่นพี่กู....ก็ไม่เคยเห็นหน้านะ แต่พ่อกูบอกว่าแม่งเป็นเกย์ เชื่อป่ะกูไม่ยอมไปเจอหน้าแม่ง นัดรวมญาติทีไรกูไม่ยอมไปนะเพราะกลัวจะเจอมัน ไม่รู้ดิ ขยะแขยงว่ะ"

กึก

เกินไปแล้วนะ....

"แต่ว่า..."

"กินข้าวร้านนั้นป่ะเปี๊ยก น่ากินว่ะ" สกายพูดจบแล้ววิ่งไปที่ร้านที่เขาเล็งไว้โดยไม่สนใจคำพูดของผมเลย...

น่าขยะแขยงหรอ

นี่ผม...ต้องกินข้าวร่วมกับคนแบบนี้งั้นหรอ...

ทำยังไงดี

....

"เดิมทีเราก็ไม่อยากสนิทกับเขาอยู่แล้วนี่.." ผมพูดเบาๆ พอคิดแบบนั้นก็เบาใจ ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน...วันนี้จะทำเป็นไม่ได้ยินอะไรไปก่อน...วันต่อไปหวังว่าคงจะไม่มีเรื่องให้คุยกันมากนะ...

.

.

.

.

"เพิ่งจะหกโมงเอง เราจะไปไหนก่อนไหมวะ กูไม่อยากนั่งโง่ๆ รอร้านเหล้าเปิด" ผมเหลือบมองซ้ายขวาแล้วนึกถึงสถานที่น่าเที่ยวแถวนี้

"แถวนี้ส่วนใหญ่มีแต่ร้านอาหาร....มีอควาเรียม แล้วก็พิพิธภัณ์น่ะ"

"กูอยากไปอควาเรียม" สกายพูดไปยิ้มไปเหมือนเด็ก เขารีบกินข้าวในจานให้หมดแล้วมานั่งจ้องผมเพื่อเร่งให้ผมพาไป ผมเลยตัดรำคาญโดยการรีบกินให้อิ่มแล้วพากายไปที่อควาเรียมนั้น

.

.

.

สกายดูตื่นเต้นกับอะไรแบบนี้มาก เขาหยิบมือถือมาถ่ายรูปตั้งแต่หน้าทางเข้า ถ่ายบัตรเข้าชมสัตว์ ถ่ายรูปเซลฟี่ตัวเองไปเรื่อย

"ดูกายตื่นเต้นนะครับ"

"เออดิมึง กูไม่เคยมาที่แบบนี้เลย บ้านกูอ่ะมันบ้านนอกของแท้ ร้านสะดวกซื้อยังไม่มี ทันสมัยสุดก็ร้านสังกะสีแหละ" ผมหัวเราะเบาๆ เขาถ่ายเก็บไว้ตั้งหลายภาพ นานมากกว่าเราจะได้เข้าไป ทันทีที่เข้ามาข้างใน สกายก็ส่งมือถือมาให้ผมอย่างลืมตัว ส่วนตัวเองก็วิ่งไปท้างนั้นที ทางนี้ที มือเกาะกระจกแล้วยิ้มอย่างชอบใจ

"เหมือนเด็กเลย..หึ" ผมหัวเราะเบาๆ ไม่คิดว่าจะเห็นผู้ชายตัวใหญ่มายืนเกาะกระจกคุยกับปลากระเบนแบบนี้ สกายคุยกับพวกสัตว์ด้วยน้ำเสียงหวาน เรียก คะ เรียกขา ซะไพเพราะเชียว

"ไว้วันหลังผมจะพาไปที่อื่นนะครับ" ผมเผลอพูดชวนเขาไปเพราะเห็นท่าทางเขาชื่นชอบ สกายยิ้มกว้างอย่างดีใจ วิ่งมาจับไหล่ผมแล้วตบสองสามที

"เปี๊ยก มึงนี่คนดีเหี้ยๆ เลยว่ะ จะพากูไปเที่ยวด้วย...ขอบใจมึงมากนะเว้ย หลังจากนี้กูคงต้องรบกวนมึงชิบหายวายป่วงเลย....มาสนิทกันไว้นะมึง"

มาสนิทกันไว้นะ..

มาสนิทกัน..

มาสนิท..

สนิทกัน..

เห้ย!

ไม่ได้ดิ.....อะไรเนี่ยไอ้สีฟ้า อุตส่าห์บอกตัวเองแล้วว่าไม่ควรสนิทกับเขา เพราะไม่อยากให้เขารู้เรื่องที่เราชอยผู้ชายไม่อยากให้มีปัญหา...แต่เราดันไปชวนเขาเอง

ควายจริงๆ

แถมยัง....

"ครับ...มาสนิทกันนะ"

ปฏิเสธแววตาใสซื่อนั่นไม่ลงเลย....

สกาย...น่านี่สดใสเหมือนท้องฟ้าจริงๆ...

100%

#โปรดติดตามตอนต่อไป...