บทที่ 4 ช่วยพวกเขาเขียนเพลงรัก

"โอที่แท้ พวกเราก็กลายเป็นเด็กรักของอาจารย์ใหญ่นี้เอง มิน่าหละถึงได้อยู่ห้องสวยๆแบบนี้กัน"

"พอเลยอาจารย์บอกพวกแก่ในแชทแล้วใช่ไหมว่า ห้องของพวกแก่อยู่ห้องเล็กหรือห้องใหญ่ แล้วอาจารย์ยังบอกอีกว่าห้ามเข้าห้องผิดเด็ดขาดรู้ไหม เพราะกุญแจมันอันเดียวกัน สามารถไขหรือใช้คีย์การด์ใบเดียวกัน ได้ทั้งสองห้องนะอาจารย์บอกว่ากันใครไม่สบายแล้วเข้าไปช่วยไม่ทัน ท่านเลยให้ใช้กุญแจและคีย์การ์ดอันเดียวกันเลยนะ เข้าใจใช่ไหมได้อ่านกันอยู่ใช่ไหมตรงนี้นะ"

"ไม่ได้อ่าน มั่วแต่ตื่นเต้นที่ได้อยู่ห้องสวยๆนะ คิดว่าอยู่กับพวกแก่เลยไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้นะ แฮะๆๆ"

"พวกแก่นี้นะ ช่วยอ่านเอกสารให้มันละเอียดๆกันหน่อยก็ดีนะ เผื่อฉันไม่ได้อยู่อธิบายให้พวกแก่ฟัง แล้วพวกแก่จะทำยังไงกันหละ"

"อืม เข้าใจแล้วพวกเราจะอ่านให้ละเอียดกว่านี้ งั้นพวกเรารีบเข้าห้องกันดีกว่านะ อยากรู้แล้วว่าห้องของพวกเราสวยแค่ไหน"

"ฉันขอย้ำว่าห้ามเข้าห้องผิดนะ รู้ไหมเพราะไม่รู้ว่ารูมแมทของพวกเราเขาจะโกรธมากขนาดไหนถ้าพวกแก่เข้าไปวุ้นวายห้องของพวกเขานะ อีกอย่างพวกเรายังไม่รู้เลยว่าพวกเขาเป็นใครอีกด้วย ดังนั้นอย่าสร้างงานกันรู้ไหม แล้วก็หลังจากไปพบอาจารย์ใหญ่แล้วพวกเราต้องไปจ่ายตลาดกับอาจารย์ด้วยนะ เพราะท่านจะมากินอาหารค่ำกับพวกเราเพื่อให้พวกเรา ได้รู้จักรูมแมทกันด้วยนะรู้ไหม"

"คะคุณแม่เมเน่จังของพวกเรา ถ้าไม่มีแก่คอยเตือนพวกเราคงแย่แน่นอน ดังนั้นแก่ต้องอยู่ช่วยพวกเรานะ รู้ไหม"

"ก็ได้ เข้าห้องของพวกเราดีกว่านะ"

"ดีนะที่ห้องของพวกเรามีห้องน้ำในตัว จะได้ไม่ต้องรบกวนรูมแมทนะ มีแค่ห้องนั่งเล่นที่ต้องใช้ด้วยกันเท่านั้นถือว่าดีอยู่"

"อืม"

"ไงสาวๆชอบห้องที่อาจารย์จัดให้กันหรือเปล่าเอ่ย"

"ชอบคะ สวยมากๆเหมือนอยู่ในวังด้วยนะคะ"

"พวกเราชอบก็ดีแล้วหละ คิดว่าพวกเราจะไม่ชอบที่ต้องอยู่กับคนอื่นแบบนี้กันนะ"

"พวกเราเข้าใจกันดีคะว่า พวกเราไม่สามารถเลือกเองได้ในบางอย่าง แต่พวกเราสามารถเรียนรู้ที่อยู่ให้ได้ในทุกทีนะคะ"

"สมเป็นศิษย์รักของน้องเราจริงๆ ไม่ผิดหวังที่เลือกให้พวกเราพักที่นี้จริงๆ ว่าแต่ไม่ขาดเหลืออะไรใช่ไหมในห้องของพวกเรามีอะไรที่อยากได้อีกไหม"

"ไม่คะ พวกเราได้ของที่จำเป็นสำหรับการเรียน และของใช้ที่ต้องการครบหมดแล้ว ต้องขอบคุณที่อาจารย์ใส่ใจพวกเราขนาดนี้คะ"

"เพราะพวกเราเป็นเด็กที่อาจารย์เลือกไว้ว่า จะเป็นเด็กฝึกของอาจารย์เองเลยนี้นะ อาจจะต้องเจอแรงกดดันจากทุกคนมากขึ้นหน่อยแต่อาจารย์เชื่อว่าพวกเราทำได้ จริงไหมเมเน่ อาจารย์เชื่อมั่นในพรสวรรค์ของเรามากนะ รู้ไหม"

"คะ พวกเราจะพยายามทำให้อาจารย์ไม่เสียชื่อ ที่เลือกพวกเราให้เป็นลูกศิษย์โดยตรงของอาจารย์นะคะ"

"อืม เลือกไม่ผิดแน่นอน ที่เรียกมาก็เพราะจะคุยเรื่องเรียนของพวกเราด้วย แล้วก็มีเรื่องที่อาจารย์อยากให้พวกเราช่วยรุ่นพี่ที่เป็นรูมแมทของพวกเราเขียนเพลงรักขึ้นมาสักเพลงนะ พอจะทำได้ใช่ไหมเอ๋ย"

"เพลงรัก งานถนัดของพวกเราเลยคะ เพราะพวกเราดังจากเพลงที่พวกเราแต่งเองร้องเองด้วยคะ จริงไหมเมเน่"

"ก็พอได้คะ ไม่ถือว่าเก่งอย่างรุ้นพี่ที่พวกเราชื่นชอบหรอกคะ พวกเรายังทำได้ไม่ถึงครี่งของพวกเขาเลยด้วย"

"อืม แต่พวกเขาชอบเพลงที่พวกเราแต่งมากเลยนะ ถึงขั้นไม่ขัดใจอาจารย์ที่ยอมให้พวกเรามาพักกับพวกเขาได้นะ รู้ไหม"

"เอ้อคะ ว่าแต่พวกเขาดังขนาดนั้นทำไมอาจารย์ ถึงต้องการให้พวกเราช่วยพวกพี่เขาหละคะ ไม่เข้าใจว่าพวกเราจะช่วยพวกพี่ๆเขาได้ไหม ในเมื่อพวกเราเป็นแค่เด็กฝึกเขียนเพลงแต่งเพลงกันเองเท่านั้นนะคะ"

"ช่วยได้สิ พวกเรามีพรสวรรค์เหมือนๆกันกับพวกเขา นิสัยความชอบบางอย่างก็คล้ายๆกันอยู่นะ"

"หรือคะ พวกเรานี้นะ"

"ก็เรื่องดนตรียังไงหละ พวกเราทั้งสี่คนเหมือนพวกเขาเลยหละ คิดว่าเรื่องอาหารก็น่าจะคล้ายกันอยู่บ้างและ อาจารย์ว่านะ"

"อาจารย์พอจะบอกพวกเราได้ไหมคะว่า รูมแมทพวกเราเป็นใครพวกเราตื่นเต้นมากๆ อยากรู้ว่าพวกเขาเป็นใครมาจากไหนกันคะ"

"ก็ไม่มีอะไรมากหรอก พวกเขาก็แค่ราชาแห่งเสียงเพลงกันเท่านเองแหละ พวกเราน่าจะพอรู้จักพวกเขาอยู่บ้างใช่ไหมหละ"

"เดียวนะคะ อย่าบอกนะว่า พวกเราได้พักห้องเดียวกันกับพวกเขา โอมายก็อดนี้มันคือเรื่องจริงใช่ไหมคะ ยายเมเน่แก่สมหวังแล้วหละ ได้เจอเจ้าชายที่แก่ชื่นชอบแล้วงานนี้"

"เอ้อ อาจารย์คะ ว่าแต่ห้องนอนที่พวกเรานอนก็แยกตามความชอบ ของพวกเราด้วยใช่ไหมคะ อย่าบอกนะว่าพวกเราได้พักกับพวกเขาที่ชื่นชอบแบบพวกเราด้วยใช่ไหมคะ"

"อืมก็ประมาณนั้น เอาหละ เดียวอาจารย์จะบอกว่าใครพักกับใคร แต่ห้ามรบกวนกันและกันหละรู้ไหมพวกเขาชอบความเป็นส่วนตัวกันสุดๆโดยเฉพาะราชาแห่งเสียงเพลง ลูซิเฟียโรนะ รายนั้นนะเดาใจยากสุดๆอาจารย์ให้เมเน่พักกับเขา เพราะคิดว่าพวกเขามีความคล้ายกันในหลายๆอย่างนะ แล้วก็พวกเราสามคนที่เหลือก็พักกับสามหนุ่มเพื่อนรักในวงของพวกเขายังไงหละ นานาพักกับมาคัส ทาทากับซีนาส ญาญ่ากับทาเนียสก็ประมาณนี้ เพราะพวกเราสามคนเล่นดนตรีเหมือนกัน ชื่นชอบคล้ายๆกัน ไงพอใจไหมกับห้องพักที่อาจารย์เลือกให้เองกับมือเลยนะ รู้ไหม"

"ขอบคุณมากคะ อาจารย์ทำให้ฝันของพวกเราเป็นจริงแล้วหละคะ ได้พักกับหนุ่มหล่อของมหาลัยกันเลยด้วย แบบนี้พวกเราคงโดนจับตามองมากแน่นอนคะ"

"ก็ประมาณนั้น หวังว่าพวกเราจะทนไหวและสามารถช่วยพวกเขาแต่งเพลงรักได้นะ"

"คะ พวกเราจะพยายามคะอาจารย์"

"อืมงั้นพวกเราไปจ่ายตลาดกันดีว่า เดียวพวกเขามาถึงพวกเราก็จะได้กินข้าวกันเลยดีไหม"

"ดีคะ"