บทที่11 หวงยังกะเมียตัวเอง

“ถ้ามึงชอบน้องก็บอกน้องไปดิ อ้อมค้อมอะไรอยู่ได้”

เคเอ่ยขึ้น

“มึงพูดอะไรของมึง”

เดย์ได้ยินก็รีบดึงสายตากลับมาแล้วโฟกัสที่แก้วเบียร์ตัวเองที่น้ำแข็งละลายแล้วละลายอีก

“มันก็ตอบแบบนี้ตลอด มึงยังจะไปเค้นมันอีกไอ้มอส”

ไนท์พูด

“มึงก็เหมือนกันนั่นแหละไอ้ไนท์ ไอ้พวกปากแข็ง”

“เอ้าไหงพาลลงที่กูได้วะเนี่ย” ไนท์เกาหัวแกรกๆ มองหน้าเค

“คนเราเกิดมามีชีวิตอยู่ไม่ถึงร้อยปีหรอก เดี๋ยวก็ตายจากกันหมดแล้ว อยากทำอะไรให้รีบทำซะ” กันย์เอ่ยอย่างเตือนสติ

“นี่กูนั่งคุยกับพ่อนักกวีป่ะเนี่ย” ไนท์แซวเพื่อนก่อนจะขำออกมาเบาๆ

“ไม่อ่ะกูเป็นนักวิ่ง” กันย์ตอบแบบขำๆ

“ไอ้สัส กูนึกว่านักร้อง ฮ่าๆ” มอสเสริมตามกระแสข่าวดัง ทำเอาเรียกเสียงฮากันยกใหญ่

“นั่นๆ น้องมึงลุกเต้นแล้ว” กันย์สะกิดแขนเดย์ที่กำลังนั่งมองแก้วตัวเองอยู่

เดย์รีบเงยหน้ามองตาม สายตาเขาสะดุดกับใบหน้าสวยที่คุ้นเคยกำลังเต้นโยกสะโพกอย่างพริ้วไหวอยู่กับเพื่อนสาวในกลุ่มอย่างสนุกสนาน โดยมีชินที่นั่งมองด้วยแววตาเป็นประกายอยู่ข้างๆ

“กูบอกมึงแล้ว ว่าผับนี้เปิดเพลงมันส์มาก”

พิงค์เต้นไปด้วยพูดไปด้วย

“เออกูเชื่อ แต่แม่กูไม่ให้มาไง ฮ่าๆๆ”

เอวาตอบพลางโยกอยู่ข้างๆ กัน แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ทำให้เอวาถึงกับเซ และชินก็คว้าร่างเธอให้มานั่งตักเขาพอดี

“เมาแล้ว??” ชินถามเอวาที่หน้าอยู่ห่างกันแค่คืบ

“มึนๆ นิดหน่อยเองค่ะ” เอวายิ้มหวานตอบก่อนจะพยายามลุกขึ้น แต่ชินกลับเอาแขนโอบกอดเธอไว้จากด้านหลังไม่ให้เธอลุกขึ้น

“พี่ชิน” เอวาเอ่ยทักกับการกระทำของชินโดยไม่มีเพื่อนคนไหนสนใจมองเพราะกำลังสนุกสนานกับหนุ่มๆ โต๊ะข้างๆ ที่เอาแก้วมาชนกับพวกเธอ

“อย่าเพิ่งลุกสิ พี่คิดถึงขอกอดหน่อย” ชินพูดพลางเอาคางเกยที่หัวไหล่เอวาพร้อมซบหัวนิ่ง

“แต่เอวาอายเพื่อน”

“คนอื่นจะได้เลิกมองแฟนพี่สักที”

ชินกอดเอวาแน่นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ทำเอาหนุ่มๆ ที่เล็งเอวาถึงกับออกอาการเสียดายกันเป็นแถว

เอวาเลยทำได้เพียงนั่งนิ่งแบบมึนๆ แต่สายตากลับมองไปทางโต๊ะของฝาแฝดเพราะกลัวพวกเขาจะเห็นภาพนี้

“น้องมึงเมาแล้วป่ะวะ” กันย์หันไปถามไนท์ ที่ไม่ยอมหันไปโต๊ะเอวาอีกเลยตั้งแต่โดนเพื่อนแซว

“ไอ้สัสแม่งแต๊ะอั๋งน้องกู” ไนท์ที่เพิ่งหันไปเห็นก็ทำท่าจะลุกไปหาเอวาจนมอสที่นั่งข้างๆ ต้องห้ามไว้

“ใจเย็นๆ เพื่อน พวกเขาเป็นแฟนกันมึงลืมป่ะเนี่ย” มอสกดไหล่เพื่อนให้นั่งลงสงบจิตสงบใจ

“อ้าวเฮ้ย....ไอ้เดย์” ทั้งหมดรีบหันไปตามเสียงของกันย์ ก็เห็นเดย์กำลังเดินไปที่โต๊ะเอวาอย่างเอาเรื่อง

“หัวกูจะปวดกับไอ้สองแฝดนี่ แม่งหวงยังกะเป็นเมียตัวเองเลย”

มอสพูดขึ้นแล้วมองตามไนท์ที่เดินตามเดย์ไปอีกคน

“แล้วบอกไม่ได้ชอบ ใครจะไปเชื่อมันวะ”

เคพูดขึ้น

“ที่น่ากังวลใจคือเอวาจะเลือกใครนี่สิ” มอสเสริม

“แล้วที่เขาว่า....ฝาแฝดมักจะชอบคนๆ เดียวกัน เพราะหัวใจมันเชื่อมกันนี่มันก็เรื่องจริงดิ”

กันย์เอ่ยแล้วมองตามหลังคู่แฝดที่เพิ่งเดินไปถึงโต๊ะเอวา

“เอวา!!!” เดย์เดินมาถึงก็กระชากแขนน้องให้ลุกออกจากตักของชิน

ชินปรายหางตามองคนที่เพิ่งมาใหม่ ก่อนที่เขาจะพยายามคว้าแขนเอวากลับมา ส่วนเดย์ก็กระชากแขนเอวาไปอีกทาง

“มึงปล่อย” เดย์ส่งสายตาพิฆาตหน้าเรียบไปให้ชินพร้อมกับเสียงทุ้มต่ำ

เพื่อนที่อยู่ในวงถึงกับหน้าเหวอ โต๊ะรอบๆ ก็ชะเง้อคอมองกันเป็นแถวเพราะสถานการณ์คล้ายกับกำลังจะมีเรื่องกัน

“พี่เดย์ ใจเย็นๆ ก่อน” เอวาหันไปหาเดย์โดยไม่รู้เลยว่าไนท์ได้ยืนอยู่ข้างหลังเธอ

“แฟนเก่าเอวาเหรอ” ชินละสายตาจากเดย์แล้วเบนสายตามองสาวน้อยที่กำลังยืนถูกแย่งอยู่ตรงกลาง

“พี่ชายเอวาเอง” ชินมองหน้าเดย์ก่อนจะหันไปข้างหลังเอวาก็เห็นคนที่หน้าคล้ายกันอีกคนเลยรู้ว่าเป็นพี่ชายฝาแฝดข้างบ้านที่เอวาเคยพูดให้เขาฟัง

“อ๋อ เข้าใจละ.....ก็แค่พี่ชายข้างบ้าน”

ชินมองเดย์กลับอย่างเอาเรื่องเช่นกัน