Chapter 3

เด็กเสี่ย

เดียร์มาพบขวัญรักด้วยชุดเก๋ กางเกงยีนเข้ารูปและสายเดี่ยว ผมยาวสยาย สะพายกระเป๋าใบแค่คืบคนละใบกับที่เจอครั้งก่อน

“กินอาหารญี่ปุ่นกัน เราเลี้ยง”

เพื่อนแสดงความใจใหญ่ หลังจากนั่งโต๊ะกันเรียบร้อยแล้วก็เริ่มร่าย

“เจ้านายฉันคือคุณกฤต เขามีเพื่อนหนุ่ม ๆ เยอะ รู้จักคนก็มาก วันนี้จะพากวางไปให้เขาดูตัว”

คนพูดมองใบหน้าเนียนของเธอแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

“ผู้หญิงใส ๆ แบ๊ว ๆ อย่างกวางนี่มีคนสนใจเยอะแน่”

“แต่ฉันทำไม่เป็นนะ”

“อะไร”

“เซ็กซ์...แบบเอาใจผู้ชายน่ะ”

เธอทั้งอายปนรู้สึกว่าตนเองโง่นัก เดียร์ปิดปากหัวเราะใส่จริต

“ไม่ต้องห่วง ถึงเวลามันก็เป็นไปเอง เซ็กซ์เป็นธรรมชาติของมนุษย์อยู่แล้ว”

พนักงานเอาผ้าเย็นกับชามาเสิร์ฟ พร้อมวางเมนูให้ เดียร์สั่งไปหลายอย่าง เป็นสลัดและเนื้อสัตว์ เพื่อนไม่กินแป้งเลยเพราะรักษาหุ่น

“กวางอยากได้เงินเท่าไรล่ะ ค่าเปิดบริสุทธิ์”

ฟังแล้วตะขิดตะขวงในใจ แต่เป็นความจริงที่ต้องพูดไป

“เราดูค่าผ่าตัดหัวใจแม่มาแล้ว ประมาณสี่แสน อยากได้เงินอีกหน่อยไว้ใช้จ่ายในครอบครัวกับส่งน้องเรียน”

“เบ็ดเสร็จต้องการเท่าไร”

เดียร์เดาะลิ้น เมื่อนึกถึงค่าแนะนำซึ่งเป็นส่วนแบ่งที่เธอจะได้รับ

“เจ็ดแสน”

เพื่อนโคลงศีรษะ

“งั้นต้องไปอยู่กับแขกยาวหน่อยนะ คงเป็นปี”

“นานขนาดนั้นเชียว”

ขวัญรักเอามือเกาะโต๊ะชะโงกหน้าใกล้เพื่อน

“ค่าตัวเธอตั้งเกือบล้านนะกวาง จะให้ซั่มกันครั้งเดียวแล้วชิ่งเหรอ”

“ฉันกลับมาเยี่ยมบ้านบ้างได้ไหม”

เธอต่อรอง

“นั่นเป็นเรื่องที่เธอต้องคุยกับแขกเอาเอง เราขอส่วนแบ่งห้าหมื่นนะ”

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ คิดอยู่แล้วว่าไม่มีใครช่วยเหลือคนอื่นฟรี ๆ

“คุณกฤตเชื่อใจได้ เขาอยู่ในวงการนี้มานาน”

“เขาเป็นพ่อเล้าเหรอ”

ขวัญรักนึกถึงผู้ชายมาดเสี่ยใส่ทองเต็มตัว เต็มไปด้วยสาว ๆ นั่งแวดล้อม

“เขาเป็นเจ้าของXXX รู้จักไหม”

เพื่อนหัวเราะในความไม่ทันข่าวสารเมื่อเห็นเธอส่ายศีรษะ

“ทำใจสบาย ๆ กวางอยู่นิ่ง ๆ ยิ้มเข้าไว้ ปล่อยเราจัดการเอง”

“เดียร์...เรากลัว”

หญิงสาวจากอีกฟากของโต๊ะคิ้วตก ใบหน้าซีดลง

“เราตัดสินใจถูกใช่ไหม”

แม้ตัดสินใจแล้วเมื่อคืน แต่ความลังเลก็ยังติดค้างอยู่ ไม่ยอมไปไหน

“ความจนมันน่ากลัวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดนะกวาง เธออยากให้ที่บ้านลำบากเหรอ”

หน้าแม่ น้อง และยายลอยมา ทำให้ความลังเลค่อยอ่อนฤทธิ์ลง

“ถ้าเธอทำตัวดี ๆ ให้แขกติดใจ จะได้มากกว่านั้นอีก ทีนี้ที่บ้านก็จะสบาย คิดดูสิขายตัวให้ผู้ชายคนเดียวรวยไปทั้งชาติ”

ขวัญรักเม้มริมฝีปาก อธิษฐานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง ขอให้นี่เป็นเพียงการขายตัวครั้งแรก และครั้งเดียวของเธอเถิด

เดียร์สั่งอาหารญี่ปุ่นจัดจานมาอย่างสวยงาม มีทั้งปลาทั้งหอย และเนื้อวัวที่เพื่อนเล่าจ้อย ว่าเป็นของดี

“เธอต้องอ้อนไว้เยอะ ๆ นะกวาง ลูกค้าจะได้พามากินแพง ๆ อย่างนี้”

เพื่อนคีบซาซึมิแซลมอนจิ้มโชยุวาซาบิ แล้วเอาเข้าปาก

“ของอย่างนี้เรากินไม่เป็นหรอก”

ขวัญรักเลือกคีบไข่ม้วนฟูนุ่มมากิน

“เธอต้องลองนะกวาง การกินอาหารมันก็เหมือนกับงานที่เธอจะทำนี่แหละ อย่าดื้อ ตามใจลูกค้า ทิ้งความเป็นตัวเองไปเสีย ของพวกนั้นไม่ได้ทำให้ท้องอิ่ม มันต้องเงินเท่านั้น”

เพื่อนหัวเราะเห็นฟันเรียงกันสวย

“เราไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น เพียงแต่เราชอบกินของสุก ๆ เท่านั้นเอง”

เธออธิบายเสียงอ่อย เดียร์ไม่พูดอะไรต่อ หันหน้าไปจัดการกับอาหารดี ๆ บนโต๊ะ เนื้อชิ้นบางนั้นก็ย่างบนเตาแล้วคีบให้ขวัญรัก เจ้าตัวอธิบายว่าเป็นเนื้อญี่ปุ่น ระดับอะไรสักอย่างที่ฟังแล้วงง ๆ

ขวัญรักรับมาเคี้ยว คิดว่ารสดีเหมือนกัน นุ่ม ละลายในปาก ไม่มีกลิ่นคาวเนื้อวัวเหมือนที่เคยกินมา

มื้ออาหารตบท้ายด้วยของหวานเป็นไอศกรีมชาเขียว เดียร์ให้เธอไปรอข้างนอกได้เลยเพราะมีสายเข้า พร้อมกับเจ้าตัวกำลังจะจ่ายเงิน

ขวัญรักจึงขอตัวไปห้องน้ำ ในนั้นเธอมองเงาตัวเองในกระจก ขวัญรักไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่ พิสูจน์จากการที่มีคนมาจีบอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่สวยผุดผาดสะดุดตาคนอย่างเดียร์ ใครกันหนอที่จะจ่ายเงินซื้อเธอ ทุ่มเงินเกือบล้านเพื่อเปิดบริสุทธิ์

ถ้าเป็นตาแก่ตัณหากลับล่ะ

เธอยกมือขึ้นลูบแขนที่กำลังสั่นสะท้านของตัวเอง หญิงสาวปลอบใจตัวเองว่าคงไม่โชคร้ายขนาดนั้นหรอก ผู้ชายประเภทนั้นมักชอบสาวอกโต เซ็กซี่ ซึ่งเธอคิดว่าตัวเองอาจไม่มีคุณสมบัติเลย

หรือว่าเขาอาจจะเป็นพวกซาดิสซ์

ขวัญรักรีบส่ายศีรษะไล่ความคิดฟุ้งซ่านที่เต็มไปด้วยด้านร้ายของตนออกไป

เธอขายตัวครั้งนี้เพราะมีเหตุจำเป็น สวรรค์คงไม่ใจร้ายประทานคนแย่ ๆ มาให้หรอก หากเขาจะแก่ก็ขอให้อย่ามาก ถ้าจะซาดิสซ์จริง ๆ ก็ภาวนาอย่าทำเธอเจ็บหนัก

ขวัญรักยกมือพนมขึ้นเหนือหัวต่อหน้ากระจก จนสาวอีกคนที่ยืนข้าง ๆ กันผงะ ด้วยคิดว่าเธอผิดปรกติ ขวัญรักยิ้มเจื่อนให้

ออกจากห้องน้ำได้ไม่กี่ก้าว ก็รู้สึกมาอะไรกลิ้งมาโดนเท้า ขวัญรักก้มลงมองพร้อมกับร่างหนึ่งที่คุกเข่าตรงหน้าเธอ

“เจอแล้วโว้ย! กลิ้งซะเร็วเลย”

เสียงห้าวดัง แล้วร่างนั้นก็ยืน ชั่ววินาทีที่ได้สบตา ขวัญรักรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ วิ่งผ่าน ผู้ชายคนนี้ตัวสูง ผมหยักศกดำระลำคอ คิ้วเข้มไม่เป็นระเบียบนัก ดวงตาคมดำสนิท โหนกแก้มสูง จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนายิ้มให้กับเจ้าอะไรกลม ๆ เล็ก ๆ ในมือ

“โธ่ลูกพี่! ไปมุดกระโปรงผู้หญิงเสียแล้ว”

หนุ่มหุ่นเตี้ยกว่าอีกสองคนเดินออกมาจากทางห้องน้ำชาย คิ้วเข้มขมวด ตาจ้องมายังเธอ ขวัญรักรู้สึกร้อนที่แก้ม สายตาเขาเหมือนเปลวไฟ ไล่ลามเลียผิวเธอ

“อ่ะ...งั้นเหรอ ผมขอโทษ บังเอิญยาหม่องของลูกน้องมันหลุดมือ”

“ไม่เป็นไรค่ะ มันแค่กลิ้งมาโดน คุณก็ไม่ได้มุดกระโปรงฉันหรอกค่ะ”

เธอก้มหน้า หลบสายตาคู่นั้นเสีย แต่ก็ต้องปะทะกับอกล่ำ ๆ คุณพระคุณเจ้า ตั้งแต่เกิดมา...ขวัญรักเพิ่งจะได้อยู่ใกล้ผู้ชายที่ดูดีขนาดนี้

“ขอโทษที่ลูกพี่พวกผมทำให้ตกใจนะครับ แกหน้าดุ แต่ใจดี”

ลูกน้องรีบขายลูกพี่ในทันใด เมื่อเห็นว่าสาวคนนี้หน้าตาเข้าที

“พูดมากไปแล้วมึง”

เทวัญขึงตาใส่ลูกน้อง รู้กันว่าแค่ขู่ ไม่ได้ตั้งใจจะเอาจริง

“ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ”

สาวที่ยืนอยู่ห่างกันแค่คืบตอบเสียงอ่อน แล้วเดินออกไปตามทางเดินสู่บริเวณห้างสรรพสินค้า เธอหน้าตาดี แต่เทวัญคิดว่าออกจะดูเด็กไปเสียหน่อย ตากลมส่งแววตื่น ๆ เหมือนแม่กวางน้อยยามอยู่ต่อหน้าเสือใหญ่

“ร้านคุณกฤตจะมีแบบนี้ไหมหนอ ท่าทางใสสะอาดขนาดนี้”

ลูกน้องก็มองตามเธอตาปรอย

“ผู้หญิงทำอาชีพแบบนี้จะเหลือความใสได้ยังไง แค่ไม่ติดโรคมาด้วยก็บุญแล้ว”

หนุ่มผมเกรียนทำเสียงเฮอะในลำคอ

“มึงมองคนในแง่ร้ายจังว่ะ”

หนุ่มไว้หางเต่าบ่นเพื่อน

“มองผู้หญิงร้ายไว้นั่นแหละดี จะได้ไม่โดนหลอกแดก จริงไหมลูกพี่”

เทวัญไม่พูดอะไร เดินตามทางที่เธอคนนั้นไป ปรากฏว่าขวัญรักไม่อยู่ที่นั่นเสียแล้ว

ชายหนุ่มยกมือขึ้นเกาคอ เขาเป็นบ้าอะไรอีกล่ะ กำลังจะไปหาความสุข ดื่มเหล้าเคล้านารี แล้วไหงมาสนอกสนใจเอาผู้หญิงที่เพิ่งเจอ ท่าทางเธอไม่สนใจจะสานไมตรีกับเขาสักนิด

เทวัญด่าตัวเองว่าขาดของมานาน เห็นผู้หญิงเข้าหน่อยก็คิดฟุ้งซ่าน ติดใจง่าย ๆ

สงสัยว่าคืนนี้ต้องจัดหนักจัดเต็มกับเด็กที่เพื่อนหาให้เสียหน่อยแล้ว

เทวัญขับกระบะของตนไปจอดที่ลานจอดรถแขก เด็กรับรถถึงกับขมวดคิ้ว เพราะไม่ค่อยเห็นลูกค้าขับรถประเภทนี้มาเข้าร้านนัก

“นี่คุณเฟย เพื่อนคุณกฤต ดูแลรถเขาให้ดี ๆ นะมึง”

ผู้จัดการร้านถึงกับมารับพวกเขาที่รถ แล้วกระซิบบอกเด็กรับรถ

“คุณกฤตบอกให้รออยู่ห้องสีเขียวก่อนครับ ตอนนี้กำลังทำธุระ”

“ไหนว่าร้านไม่ค่อยมีลูกค้าไง มันมีธุระอะไรอีก”

ผู้จัดการยิ้มเจ้าเล่ห์

“วันนี้มีเด็กใหม่มาให้ดูตัวครับ คนพามาบอกว่าสดซิง ไม่เคยผ่านมือผู้ชาย”

“กฤตมันจะลองของใหม่ซิงงั้นสิ”

เทวัญหัวเราะฮึในลำคอ

“โธ่! อย่าพูดอย่างนั้นสิครับคุณเฟย คุณกฤตไม่เคยยุ่งกับลูกน้องนะครับ ของซื้อของขายทั้งนั้น เดี๋ยวราคาตกหมด ซิง ๆ ใหม่ ๆ แบบนี้ไม่ได้มีมาให้เห็นบ่อย ๆ”