ตอนที่หนึ่ง คนใกล้ชิด (NC) 3p

“คุณหนูท่านอย่าได้มัวแต่สนใจอาฟูสิขอรับ แท่งเนื้อของข้าหลุดออกมาอีกแล้ว” เสียงประท้วงดังออกมาอย่างน้อยใจ

“ข้ากำลังเสียว อาฟูเจ้าเบาหน่อย ปากข้าขยับจนไม่อาจกินแท่งเอ็นของอาฉีแล้ว” หญิงสาวเอ่ยเสียงกระเส่าก่อนจะร้องครางออกมาด้วยความซ่านเสียว

“อ้า....”

“แท่งเอ็นอันเล็กเพียงนั้น กินไปก็ไม่อร่อย คุณหนูอย่าได้ใส่ใจเขาเลย ข้าจะทำให้คุณหนูลืมความเศร้าจากเรื่องของนายท่านให้ได้” เสียงชายหนุ่มบอกก่อนจะตามด้วยเสียงกระแทกแผ่วเบา

ปัก ปัก ตับ ตับ

“ชิ เจ้าก็ไม่ได้ใหญ่กว่าข้าสักเท่าไหร่ ไม่ต้องคุยโม้ เร็วๆเข้า ข้าอยากทำให้คุณหนูมีความสุขบ้าง”

“ข้าใกล้แล้ว โอ้ววววว”

เสียงครางต่ำดังออกมาพร้อมน้ำเหนอะเหนียวซึ่งถูกปล่อยอยู่ข้างลำตัวของหญิงสาวเพียงคนเดียวในห้อง

“คุณหนูท่านขยับมาทางนี้ ข้าจะเสียบเข้าไปแล้ว” ชายหนุ่มซึ่งยืนรออยู่รีบจับร่างบางมาจ่อแท่งเนื้อของตัวเองเข้าไปแล้วโยกเข้าโยกออกอย่างสุขสันต์

“อา...คุณหนูช่างคับแน่นยิ่งนัก ข้าขยับไม่กี่คราก็เกือบจะเห็นสวรรค์แล้ว”

“เจ้าอย่าเพิ่งรีบร้อน รอข้าก่อน” เสียงตวาดแว่วดังออกมาจากปากบาง

แต่ชายหนุ่มไม่อาจรอได้ด้วยโดนกินจนความเสียวมาจ่อรออยู่รอมร่อ เมื่อได้สอดใส่เข้าไปขยับไม่กี่ทีจึงเสียวซ่านปล่อยน้ำข้นออกมาจนหญิงสาวค้างเติ่ง

“ใช้ไม่ได้จริง อาฟูเจ้าเสียบเข้ามาอีกที” หญิงสาวหันไปบอกชายคนแรกที่เพิ่งหลังน้ำเหนียวออกไป

“ได้ขอรับ”

สองหนุ่มหนึ่งสาวละเลงร่วมรักกันไม่กี่ครา ชายหนุ่มทั้งสองก็หมดเรี่ยวหมดแรงนอนหงายผึ่งหลับใหลไปอย่างอ่อนเพลีย

เฮ้อ!...นางอุตส่าห์ยอมให้พวกเขาได้เปิดร่องแคบเพื่อศึกษาการเสพสมให้เข้าใจ

แต่พวกเขากลับไม่ได้เรื่อง ถึงกับหลับไปก่อนทั้งๆที่สองคนรุมนางเพียงผู้เดียวแท้ๆ

หวังเหม่ยฟางนอนหงุดหงิดไม่สบอารมณ์อยู่ทั้งคืน

ฟางข้าวตื่นขึ้นด้วยเหงื่อซึมท่วมราวได้เข้าไปอยู่ในฉากร่วมรักด้วยตนเอง เมื่อคืนเธออ่านนิยายเรื่องเถ้าแก่เนี้ยร่านรักจนหลับไป ก่อนจะรู้สึกตัวเหมือนกำลังโดนสอดใส่และเสียวซ่าน เมื่อตื่นขึ้นจึงพบว่าร่องสาวของตัวเองนองไปด้วยน้ำใสคล้ายเพิ่งโดนร่วมรักมาจริงๆ

โอ๊ย! จะอินกับนิยายอะไรขนาดนั้น

บ้าไปแล้ว ลุกไปอาบน้ำดีกว่า

ฟางข้าวยืนอาบน้ำไปคิดถึงเนื้อเรื่องของนิยายซึ่งเพิ่งอ่านไป นี่เป็นครั้งแรกที่เธออ่านนิยายแนวนี้เพราะความสอดรู้สอดเห็น เธออายุครบ20แล้ว แต่ยังไม่เคยมีประสบการณ์เสียวสักครั้ง เพื่อนๆต่างหยอกล้อจนเธออยากรู้ว่าเรื่องพวกนี้เป็นยังไงกันแน่

นิยายเรื่องนี้กล่าวถึงเถ้าแก่เนี้ยโรงสุราเหม่ยซานจิ่วที่ชื่อหวังเหม่ยฟาง พวกเขาสามคนซึ่งเธอฝันว่าร่วมรักกันเมื่อคืนเติบโตมาด้วยกัน

หวังฟูคือเด็กที่บิดาสกุลหวังอุ้มมาเลี้ยงดูคู่กันกับบุตรสาว ด้วยอายุที่ไล่เลี่ยกันเขาจึงเป็นทั้งเพื่อนเล่น ผู้ช่วย และคนใกล้ชิดที่สุดของหญิงสาว

หวังฉีถูกจูงเข้ามาเมื่อหวังเหม่ยฟางอายุได้7ขวบปี เขามีอายุมากกว่า2ปี จึงคล้ายพี่ชายคนหนึ่ง แต่ด้วยอุปนิสัยอ่อนแอ สุดท้ายจึงกลายเป็นลูกไล่ให้นางกับหวังฟูคอยกดขี่

บิดาสกุลหวังฝึกฝนให้พวกเขาเป็นผู้ช่วยดูแลกิจการและคอยคุ้มกันโรงสุราด้วย สองหนุ่มมีฝีมือระดับหนึ่งซึ่งเพียงพอที่จะต่อยตีกับนักเลงยามเมาอาละวาดได้

ผู้ที่มีฝีมือมากที่สุดย่อมคือหวังเหม่ยฟาง บิดาของนางฝึกฝนทั้งวิชาการหมักสุราชั้นเลิศและการต่อสู้ให้จนนางเก่งกล้าสามารถพอตัว

นั่นจึงทำให้แม้ชายหนุ่มทั้งสองจะรุมนางเพียงคนเดียวแต่พวกเขาก็ไม่อาจสู้แรงอดทนของนางได้

ครั้งแรกของพวกเขาคือเมื่อยามหวังเหม่ยฟางมีอายุ14ขวบปี ด้วยความอยากรู้อยากลองและเคยเห็นพี่สาวข้างบ้านร่วมรักกับชายหนุ่มมากหน้าหลายตาอย่างมีความสุข สาวน้อยจึงลอบเข้าไปในห้องของหวังฟู ในคืนที่บิดาของนางไปส่งสุราในตัวเมือง

“คุณหนู ท่านจะทำอันใดขอรับ”

“ข้าอยากลองทำอย่างพี่สาวข้างบ้านบ้าง”

“แต่เรื่องนี้ หากนายท่านรู้เข้า ข้าต้องโดนฆ่าตายแน่”

“พวกเราไม่บอกย่อมไม่มีผู้ใดรู้ ข้ารู้ว่าเจ้าชอบข้า อาฟู เจ้ามักแอบมองยามข้าอาบน้ำเสมอ”

“คุณหนูมีใบหน้างดงามเพียงนี้ เรือนร่างของคุณหนูก็ช่าง...”

“ช่างอันใด”

“เย้ายวนมากขอรับ” หวังฟูกลืนน้ำลายตอบ

“เช่นนั้นเจ้าก็มองดูให้เต็มตา”

หวังเหม่ยฟางลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจนเปิดร่างเปลือยเปล่าสะท้อนเสียงจันทร์

ร่างขาวผ่องผุดผาดตรงหน้าทำให้หวังฟูถึงกับเลือดกำเดาไหล

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาฟู รีบเช็ดเร็วเข้า” หวังเหม่ยฟางส่งผ้าเช็ดหน้าให้ชายหนุ่มด้วยความขบขัน

“คุณหนูงามมากขอรับ”

หวังฟูมองด้วยแววตาตะลึงลาน

หวังเหม่ยฟางมีใบหน้าอ่อนหวาน เอวคอดกิ่ว หน้าท้องแบนราบ ยิ่งเต้าหู้นิ่มที่เด้งไหวนั่นช่างใหญ่โตล้นหลามเสียเหลือเกิน

หญิงสาวมองหน้าชายซึ่งเติบโตมาคู่กันด้วยแววตาอันเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์

“อยากจับหรือไม่”

“อยากขอรับ”

“เช่นนั้นก็จับให้หนำใจ”

หญิงสาวส่งก้อนเนื้อนุ่มฟูจนถึงมือของชายหนุ่ม หวังฟูเอื้อมมือออกมาคว้าจับเอาไว้อย่างหลงใหล สองมือหนากอบกุมขยำคลึงเบาๆอย่างไม่อยากเชื่อตนเอง

“ดีหรือไม่”

“ดีมากขอรับ”

“อาฟู ข้าไว้วางใจเจ้าเพียงผู้เดียว จึงได้เข้ามาหา เจ้าจะลองสอดใส่เข้ามาในกายข้าหรือไม่”

หวังเหม่ยฟางเอ่ยถามตรงๆ

“หากคุณหนูวางใจ ข้าย่อมอยากแน่ขอรับ”

“เช่นนั้นพวกเรามาลองไปพร้อมกันเถอะ”

สองหนุ่มสาวศึกษาการร่วมรักไปด้วยกันอย่างเงอะๆงะๆ ด้วยต่างไม่เคยทำทั้งคู่จึงใช้เวลาอยู่นานก็ยังไม่สำเร็จ

หวังฟูมือไม้สั่นเล้าโลมไม่เป็นจึงเพียงจับๆลูบๆจนวุ่นวาย ขณะที่หวังเหม่ยฟางก็เคยเห็นเพียงไกลๆจึงได้แต่จับแท่งเนื้อจ่อเข้าไปให้ตรงร่องรูของตนเอง

เมื่อรู้สึกเจ็บปวดจนไม่อยากทน หญิงสาวจึงลุกขึ้นยืนบ่นพึมพำแล้วจากไปโดยไม่ใส่ใจชายหนุ่มซึ่งยังนั่งงงงันอยู่

“ไยจึงเจ็บปวดมากเพียงนี้ ไม่สนุกสักนิด เหตุใดพี่สาวคนนั้นจึงชื่นชอบนัก”

หวังเหม่ยฟางหาโอกาสลอบดูการร่วมรักอีกหลายคราวจนบุกเข้าไปทดลองกับหวังฟูอีกครั้งจนสำเร็จเสร็จสม

มิคาดหวังฉีซึ่งตื่นเพราะเสียงตึงตังของสองหนุ่มสาวจะลอบออกมาเห็นจนได้

“อาฉี เจ้าอยากลองหรือไม่”