11.ไหนว่าไม่เคยทำ
แก้มของเธอแดงก่ำราวกับสีของลูกมะเขือเทศ เธอพึ่งเข้าใจอาการประหม่าเมื่ออยู่ต่อหน้าของคนที่ชอบก็คราวนี้แหละ มันรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจราวกับว่ากำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนที่กำลังตกกระหน่ำลงมา..
ครั้งหนึ่งเธอเคยถูกหลอกจากความรัก และเพราะครั้งนั้นทำให้เธอไม่กล้าที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครอีก ด้วยหัวใจที่เชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าความรักมันจะไม่มีจริง..จนเธอพบเจอกับเขา
จะมีกี่คนกันบนโลกใบนี้ที่สร้างความประทับใจแรกเจอได้มากขนาดนี้ อีฟมั่นใจว่าตัวเองใจแข็งมากกว่าใคร แต่เธอยังไม่อาจต้านทานเสน่ห์อันมากมายและความน่ารักของเขาได้เลยให้ตายสิ ถึงแม้ว่านี่มันจะเหมือนกับคนโง่แต่ทว่าเธอกลับยินยอมพร้อมใจเป็นคนที่ไร้สติอีกครั้งขอเพียงแค่ให้ได้..โอบกอดเขาสักครั้ง
เหล้าที่ดื่มเข้าไปทำให้ร่างกายรู้สึกร้อน และในยามนี้เธอเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาเขาก่อน
ดวงตาคู่นั้นของเธอครอบงำเขาให้ถูกดึงดูดเข้าไปอย่างช้าๆ และเมื่อปลายเท้าของเธอเขย่งขึ้นมาเล็กน้อย กาวินก็หลับตาลงในทันทีเพื่อรอบจุมพิตแสนหวานนั้นมาจากเธอ..
สิ่งที่ผูกเราเอาไว้ด้วยกันเขาไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรกันแน่ คือโชคชะตาหรือว่าคือความใคร่ เขารู้เพียงอย่างเดียวว่าในยามนี้เขาต้องการเธอมาก..เท่าที่จะมากได้
เมื่อริมฝีปากของเราแนบประกบความเร่าร้อนก็ก่อตัวขึ้นมาในร่างกาย เขาโอบกอดเธอเอาไว้แน่นก่อนจะสอดปลายนิ้วเข้าไปใต้กระโปรงเพื่อสัมผัสผิวกายนุ่มลื่นภายใต้กระโปรงตัวนั้นที่เธอสวมอยู่
ผึ้งตัวน้อยยกมือขึ้นมาปิดตาตัวเองเอาไว้ เธอบินออกไปให้ไกลจากบรรยากาศที่ร้อนระอุในห้องนั้น..จากการที่ทั้งคู่ถูกดึงดูดเข้าหากันเช่นนั้น แสดงว่าเกสรผึ้งของเธอยังใช้ได้ผล ก็ไม่อยากจะทำแบบนั้นหรอกนะ แต่คนทั้งคู่เหมาะสมกันมากนี่นา..เกสรผึ้งของเธอมีความสามารถพิเศษนั่นก็คือทำให้ผู้คนตกอยู่ในอาการลุ่มหลงกันและกัน แต่เชื่อเถอะว่าหลังจากที่คืนนี้ผ่านพ้นไป คนทั้งคู่ก็จะต้องยังคงชื่นชอบอีกฝ่ายอย่างแน่นอน เกสรของเธอนั้นทำหน้าที่เพียงนำพาอาการความลุ่มหลงเท่านั้น แต่มิได้มีฤทธิ์อันใดที่เกี่ยวข้องกับความใคร่เลย ที่ทั้งสองคนกำลังร้อนรุ่มอยู่นั้นล้วนแล้วแต่มาจากความต้องการของร่างกายคนทั้งคู่ทั้งสิ้น
นี่ก็ถึงเวลาที่เธอจะต้องปล่อยให้แรงปรารถนาพัดพาทั้งสองคนไปยังวิมานแห่งความสุขแล้วล่ะ..เธอกำลังคาดหวังเอาไว้ว่านี่จะต้องเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่ทำให้แกะพวกนั้นอยู่ไม่สุข
เกลียวลิ้นชื้นสอดลึกเข้ามาในโพรงปาก ท่าทีเงอะงะของเขาในสายตาของอีฟมันคือเสน่ห์อันร้ายกาจของเขาเลยล่ะ เพราะการที่เขาหยุดนิ่งเล็กน้อยเพื่อให้เธอเป็นฝ่ายนำพา อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอเขินและประหม่าน้อยลง
ชุดเดรสที่สวมหลุดร่วงลงไปกองที่ฝ่าเท้า เธอลดสายตามามองหน้าเขาเมื่อริมฝีปากของเราผละออกจากกัน
“อยากให้ข้าหยุด..รึเปล่าครับ”
เธอขบเม้มริมฝีปากไปมา
“หากว่าข้าอยากให้ท่านหยุด ท่านก็จะยินยอมหยุดอย่างนั้นหรือคะ”
มันก็มิได้ง่ายเช่นนั้นแต่หากว่าเธอไม่ต้องการ จะให้เขาบังคับหรืออย่างไร หากเขากระทำเช่นนั้นเขาจะแตกต่างจากแกะพวกนั้นยังไงเล่า
“หากว่าเจ้าต้องการให้หยุดจริงๆ แน่นอนว่าข้าก็จะยินยอมหยุดมัน..เพื่อเจ้า”
แสนดีเกินไปแล้วให้ตายสิ!
“อย่าหยุดนะคะ มันไม่ง่ายเลยที่ข้าจะรู้สึกต้องการใครสักคนมากขนาดนี้ ไม่ง่ายที่ข้าจะยินยอมพาตัวเองมาอยู่ในสภาพเช่นนี้ เพราะแบบนั้น..อย่าหยุดมันเลยนะคะ..”
หัวใจของกาวินยิ่งเต้นแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนเขาแทบไม่อาจหยุดยั้งมันได้ เขาอยากได้มากกว่านั้น..ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มาก่อนไม่ว่ากับสตรีใด
ที่ผ่านมาในช่วงเวลาติดสัดหรือแม้กระทั่งฤดูผสมพันธ์ุ เพราะความไม่กล้าและเพราะยังไม่มีใครทำให้เขารู้สึกอยากจะทำเรื่องเช่นนี้ด้วย กาวินจึงผ่านช่วงเวลาที่วาบหวามเหล่านั้นมาด้วยการช่วยเหลือตัวเอง เมื่อลองมาหวนคิดกลับไปเขารู้สึกเสียดายมากทีเดียว เขาน่าจะเจอเธอให้เร็วมากกว่านี้อีกหน่อย..
“ข้าเองก็ไม่ได้อยากหยุดเหมือนกันครับ หากครั้งแรกของข้าไม่น่าพอใจ เช่นนั้นเจ้าช่วยสอนและนำพาข้าต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าข้าจะทำมันได้ดีได้ไหมครับ”
เธอไม่ได้รับปากเมื่อมือของเขาเอื้อมมาถอดเสื้อซับในของเธอออก ทำไมเขาถึงกล่าวออกมาราวกับว่าเขาจะไม่ทำมันแค่ครั้งเดียวกันนะ..
แต่โอกาสเช่นนี้ก็ไม่ได้หาได้ง่ายๆ นี่ หากทำแค่ครั้งเดียวก็คงจะน่าเสียดายแย่เลย
ขณะที่เธอกำลังจมอยู่ในความคิดของตัวเองมือของเขาเอื้อมมาเคล้นคลึงหน้าอก สิบนิ้วออกแรงจับกุมเนินนุ่ม กอบกุมฟอนเฟ้นอย่างหลงใหล
มันนุ่มฟูราวกับฟองของสบู่ และให้ความรู้สึกดีในยามที่เขาจับลงไปแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาพรมจูบเรื่อยมาอย่างอดใจไม่ไหว ลากไล้ปลายลิ้นมาเรื่อยจนถึงตำแหน่งที่ตั้งชันสะดุดสายตา มันตั้งสู้ลิ้นและนั่นยิ่งทำให้เขาอยากจะดูดมันแรงๆ มากยิ่งขึ้น เขางับด้วยกลีบปากแล้วพ่นลมหายใจรินรดยอดรวมเส้นประสาทคล้ายต้องการจะกลั่นแกล้ง
“อา..อื้อ!”
นี่คือคนที่ไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มาก่อนอย่างนั้นหรือ แล้วไอ้ความช่ำชองเรื่องการสัมผัสตรงจุดที่ทำให้เธอรู้สึกดีจนร้องครางออกมานี่คือเรื่องบังเอิญหรืออย่างไรกัน เขาเล้าโลมยอดอกของเธออย่างต่อเนื่อง จนอีฟแอ่นหลังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ไหว
เขาขบมันด้วยซี่ฟันแล้วใช้ปากคาบเอาไว้ ปลายลิ้นลากไล้ไปมาตวัดเลียล่างขึ้นบนซ้ำๆ ชวนให้ร่างกายสั่นสะท้านไม่หยุด
“อ๊า..กาวิน บะ..เบาหน่อย”
ยอดอกของเธอแวววาวด้วยริมฝีปากของเขา เมื่อเธอกล่าวออกมาเช่นนั้นเขาจึงช้อนสายตามองปฏิกิริยาของใบหน้าก่อนที่ปลายลิ้นจะอ้อยอิ่งลากผ่านไม่ยอมไปไหน
สีหน้าเช่นนั้นมันไม่เหมือนกับสีหน้าของสตรีที่เจ็บปวดเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันคือสีหน้าที่กำลังรู้สึกดีต่างหาก
ที่เธอกล่าวห้ามเพราะกลัวว่าตนเองจะทนไม่ไหวอย่างนั้นหรือ..เช่นนั้นแล้วมิใช่ว่าเขาจะต้องยิ่งเพิ่มความเร่งเร้าเข้าไป เพื่อให้ความรู้สึกดีแผ่ซ่านเข้าไปในร่างกายของอีฟงั้นหรือ
เขาอมทั้งยอดเข้ามาอยู่ในริมฝีปาก ละโมบดูดดุนติ่งเล็กๆ นั่นแรงยิ่งขึ้นราวกับหิวโหยนักหนา
“อื้อ!! กาวิน..อะ..อา”
เธอแอ่นหน้าอกเข้าหา ราวกับว่ากำลังป้อนเข้าปากของเขาด้วยตัวเอง ทั้งที่เลียด้านบนแต่ด้านล่างกลับแฉะไปด้วยอย่างง่ายดาย ราวกับเธอถูกเขาโจมตีเบื้องบนและเบื้องล่างพร้อมกันในคราเดียว
