ได้เจอหน้าสักที - 1

ทัศน์ดนัยขับรถมาถึงก่อน เขามาไร่อาภูบ่อยๆเวลาอยากหนีบรรดาผู้หญิงที่พ่อกับแม่พยายามหาให้ ทัศน์ดนัยจอดรถเขาแอบหอมยายตัวเล็กก่อนจะปลุกเบาๆ

"คนสวยของพี่ทัศน์ตื่นได้แล้วค่ะ ถึงแล้วหรืออยากให้ปลุกแบบอื่นคะ"

ลูกปลาลืมตาขึ้นก็เจอใบหน้าเขาห่างแค่คืบ เธอกลืนน้ำลายลงคอ ดีนะที่แพรยังไม่ตื่น ลูกปลาตะโกนปลุกแพรชมพูเพื่อให้คนที่จ้องจะเอาเปรียบตลอดเวลาถอยออกไป

"แพรๆๆ ไอ้แพรตื่นๆๆ ตื่นได้แล้วโว้ย"

ทัศน์ดนัยมองไปยังเบาะหลัง แพรชมพูงัวเงียๆก่อนจะปรับโฟกัสสายตาก็เห็นเพื่อรุ่นพี่เท้าเบาะคร่อมเพื่อนสาวอยู่ ทัศน์ดนัยถอยออกมาแล้วเปิดประตูลงไปจากรถ แพรชมพูขยี้ตาอีกรอบ พี่ทัศน์ลงจากรถไปแล้ว เมื่อกี้ตาฝาดเหรอ

ลูกปลาหายใจไม่ทั่วท้อง ต้องอยู่ให้ห่างเขามากที่สุด ทัศน์ดนัยเป็นเสือผู้หญิงที่น่ากลัวมาก เธอไม่เคยรู้สึกกลัวและประหม่ามาก่อนเลย เขาอันตรายมากอันตรายจริงๆ

ไม่นานรถของพีรดลก็มาถึง มะนาวลงจากรถมาหากลุ่มเพื่อนก่อน ภูริทัศน์ได้รับการยืนยันจากลูกน้องว่าบุตรชายกับเพื่อนๆมาถึงแล้ว รวมถึงตัวปัญหาด้วย พีรดลเดินไปหาแพรชมพูเพื่อช่วยขนของลง เป็นจังหวะเดียวกับที่ภูริทัศน์ขับรถมาถึงบ้านพอดี

"หึ..เอาใจกันเหลือเกินนะเจ้าพี ฉันอุตส่าห์จะส่งไปเรียนดีๆ จะได้ไม่ต้องเห็นหน้ายายแม่สำส่อนของมัน กลับเสือกชอบผู้หญิงสำส่อนแบบแม่ตัวเอง ลับหลังเจ้าพีก็คงคั่วเจ้าทัศน์นั่นแหละ"

"เอายังไงดีครับนาย ผมว่าลองดูก่อนไหมครับ อาจไม่ใช่อย่างที่นายคิด"

"ทำไมไอ้เดช มึงคิดว่าสายตากูมีปัญหาหรือไง มึงดูสิจะเข้าสิงลูกกูอยู่แล้ว นี่ถ้าอยู่กันสองคนไม่สิงลูกกูแล้วหรือ"

เดชอ่อนใจกับเจ้านาย เขาสืบมาว่าคุณพีสนิทกับคนที่ชื่อลูกแพรที่สุดแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเพราะคุณลูกแพรอะไรนั่นที่ทำให้คุณพีไม่ยอมไปสักหน่อย อาจจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นแม่ของคุณพีก็ได้ แต่เขาพูดไม่ได้

ภูริทัศน์ลงจากรถเดินไปหากลุ่มเด็กๆที่เพิ่งมาถึง พีรดลเห็นหน้าพ่อตัวเองก็รีบทักทาย เขาอยากบอกว่ามะนาวเป็นแฟนเขาแต่ก็ไม่กล้า พ่อดุมาก รู้ว่าเขาเอาเงินไปซื้อสร้อยข้อมือ20,000เท่านั้น เขาถูกระงับบัตรเครดิตทันทีเลย

พีรดลเดินมาหาคนสูงวัยกว่า ทัศน์ดนัยสนิทกับครอบครัวนี้เนื่องจากมีธุรกิจของทางบ้านที่มีหุ้นกับอาภู แต่อีกสามคนไม่เคยเจอหน้า ลูกปลาเอ่ยเบาๆกับเพื่อ

"พวกแก คุณป๋าพ่อของไอ้พีกับไอ้พีหน้าคล้ายกันนะ แต่พ่อไอ้พี่หล่อกว่า โคตรหล่อเลย"

"สเปคเหรอคะนางลูกปลา"

มะนาวเอ่ยกระเซ้าเพื่อน ลูกปลายิ้มก่อนจะทำท่าเคลิ้มฝัน

"อืม มึงว่าถ้าเปลี่ยนจากเพื่อนมันไปเป็นแม่เลี้ยงมันไอ้พีจะติดไหมวะ ฮ่าๆๆ"

สามสาวหัวเรากันเบาๆ แต่คนที่ยืนอยู่หน้าบึ้งอารมณ์ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะเอ่ยลอยแล้วเดินไปหาภูริทัศน์

"อย่าฝัน ลองดูสิจะเอาให้คลานเลย"

ร่างสูงดินไปแล้ว แพรชมพูกับมะนาวงง พี่ทัศน์พูดอะไรอ่ะ เอาใครให้คลานก่อนจะหันมาหาลูกปลา

"ปลามึงไปอ้อนตีนอะไรพี่เขาอีก อย่าทำงานกร่อยนะ"

"นี่ไอ้นาว มึงชอบไอ้ทัศน์มากขนาดนั้นไม่เสนอตัวเป็นเมียมันเสียเลยล่ะ"

จากนั้นก็ไม่มีใครเอ่ยอะไรอีกได้ยินแต่เสียงผู้ชายคุยกัน

"สวัสดีครับป๋า ผมมาช้าไปหน่อย พอดีวันหยุดยาว คนออกนอกเมืองเยอะรถติดนิดหน่อยน่ะ"

"อืม มาถึงปลอดภัยก็ดีแล้ว ว่าแต่แกมากันกี่คนล่ะ"

"มากัน5คนครับ สวัสดีครับอาภู"

"อ้อ..พ่อสบายดีนะทัศน์"

"พ่อไปคุยงานที่สวิสครับอา น่าจะกลับอาทิตย์หน้า"

"อืม"

ภูริทัศน์หันไปรับไหว้ลูกชายเพื่อนกึ่งหุ้นส่วน คุยสารทุกข์สุกดิบกันก่อนจะพยักหน้า สาวๆเดินตามมาหาก่อนที่พีรดลจะแนะนำให้รู้จักกับพ่อตนเอง

"นี่คุณป๋าพ่อเราเอง"

ทั้งสามคนยกมือไหว้พ่อของเพื่อน เขาดูเหมือนพี่ชายของพีรดลมากกว่า ได้ยินว่าเขามีพีรดลตอนที่เขาอายุเพียง17เพราะพลาดไปมีอะไรกับเพื่อนนักเรียนด้วยกัน ตอนนี้พีรดลอายุ21คุณป๋าก็เพิ่งจะ40เท่านั้น หน้าตาคล้ายเพื่อนชายแต่คมเข้มและหล่อเหลากว่า น่าจะเพราะทำงานในไร่ เสียงของพีรดลแนะนำเพื่อนกับพ่อของเขา