เด็กคุณเจ 05

“ให้พีพีไปเข้าห้องน้ำคนเดียวแบบนี้จะดีจริง ๆ เหรอ ที่นี่ห้างนะ” ยัยไอกำลังเป็นห่วงพีพีเพราะพีพีปวดฉี่ อยากเข้าห้องน้ำ ตอนนี้จึงไปเข้าห้องน้ำคนเดียว

พีพีเป็นเด็กผู้ชายอายุหกขวบกว่าที่ไม่ชอบเข้าห้องน้ำผู้หญิงพร้อมฉันกับไอ เขาบอกว่าเขาเป็นผู้ชายต้องเข้าห้องน้ำผู้ชาย ถ้าไปห้างเกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาฉันกับไอจะมารอที่หน้าห้องน้ำ ลูกชายไม่ให้เข้าไปด้วยและที่สำคัญมาก ๆ คือฉันกับไอไม่เหมาะที่จะเข้าห้องน้ำผู้ชาย

“พีพีไม่ได้เพิ่งเข้าห้องน้ำห้างครั้งแรกนะ” ฉันเองก็เป็นห่วงลูก แต่ลูกไม่ยอมเข้าห้องน้ำเด็กและไม่ยอมเข้าห้องน้ำผู้หญิงฉันจะทำอะไรได้นอกจากรอลูกอยู่ที่หน้าห้องน้ำ

“เป็นห่วงนี่นา หรือไอจะเข้าไปหาพีพีดี”

“ได้ตกใจหนอนผู้ชายน่ะสิ”

“ก็ใช่ว่าไม่เคยเห็น”

“เห็นหลายแท่งพร้อมกันเคยเหรอ”

“แบบนั้นไม่เคย”

“ถ้าอยากเคยก็เข้าไปสิ”

“พี่ซี”

“แต่ทำไมพีพีไปนานจัง นี่จะห้านาทีแล้ว ปกติไม่ไปนานแบบนี้”

“นั่นสิ”

“เริ่มเป็นห่วงแล้วสิ”

“อีกสักแป๊บถ้าไม่กลับมาไอเข้าไปดูเอง”

“เดี๋ยวพี่ไปเอง แกยังไม่แต่งงานจะเข้าห้องน้ำชายได้ไง”

“ตัวเองแต่งแล้วเหรอ”

“ไม่แต่งแต่ฉันมีลูกชายแล้วไงยะ แต่หล่อนยังไม่มี ห้ามทำตัวเองเสียหาย”

“จ้า ๆ เข้าใจแล้วพี่สาวสุดที่รัก” ยัยไอเป็นคนสวย แต่เพราะเสียใจจากความรักมาก ๆ จึงไม่อยากเอาใจไปให้ผู้ชายขยี้เล่น รักแรกและรักเดียวของน้องสาวทำให้นางไม่กล้ามีความรักอีกเลย “อ้ะ นั่นไงพีพีเดินออกมาแล้ว”

ได้ยินน้องสาวพูดฉันก็หันไปมองทางห้องน้ำ คนที่เดินออกมาพร้อมพีพีทำฉันหายใจไม่ออก

“แม่ซีครับ” ลูกชายเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้มสดใส พีพีพูดด้วยความไร้เดียงสา “รอบนี้คุณอาคนนี้ช่วยพีไว้ครับ ถ้าไม่ได้คุณอาช่วยพีแย่แน่ ๆ เลย”

“ขอบคุณนะคะ” ยัยไอเอ่ย

เพราะหลายครั้งเวลาที่พีพีเข้าห้องน้ำข้างนอกจะมีคนจากในห้องน้ำช่วยเสมอ แล้วพีพีก็จะออกมาพร้อมกับคนที่ช่วย พีพีจะบอกทุกครั้งว่ามีคนช่วยเหลือและพามาให้ฉันกับยัยไอขอบคุณ

“ตอนแรกก็สงสัยว่าเด็กตัวเล็กแค่นี้ทำไมพ่อแม่ถึงกล้าปล่อยให้เข้าห้องน้ำคนเดียว แต่พอเจอผู้ปกครองเด็กถึงได้เข้าใจว่าทำไม ไม่แปลกที่จะไม่มีความรับผิดชอบ หึ” เขาพูดด้วยสายตาดูถูกก่อนจะเดินจากไป

พีพีที่ได้ยินจึงวิ่งตามเขาไป ฉันกับไอรั้งลูกไว้ไม่ทัน “คุณอาช่วยพีพีขอบคุณ แต่คุณอาว่าแม่ซีกับน้าไอไม่ได้ อย่ามาว่าแม่กับน้าของพี พีอยากเข้าห้องน้ำผู้ชายเอง พีเป็นเด็กผู้ชายจะเข้าห้องน้ำผู้หญิงกับแม่ไม่ได้ ขอโทษแม่กับน้าของพีเลยครับ”

“ทำไมฉันต้องขอโทษ”

“เพราะคุณอาพูดไม่ดี คุณอาไม่น่ารัก”

“ฉันพูดความจริงไม่จำเป็นต้องขอโทษ”

“ไม่ใช่ความจริง คุณขอโทษเดี๋ยวนี้” พีพีกำลังร้องไห้ ขณะที่ฉันมัวแต่ช็อกเพราะเรื่องที่คิดว่าเคลียร์แล้วเหมือนว่าจะไม่เคลียร์แล้วสิ

“ฉันไม่ขอโทษ ฉันพูดถูกทุกอย่าง แม่เธอเป็นคนไม่ดี”

“อย่าว่าแม่พีนะ แม่ของพีเป็นคนดี”

“แม่เธอน่ะผู้หญิงไม่ดี”

“อย่ามาว่าแม่ของพี” พีพีพูดจบก็กัดที่แขนของเขาคนนั้น

“นี่!”

“นี่คุณคนไร้มารยาทจะทำอะไรหลานชายฉันไม่ทราบ โตขนาดนี้แล้วยังรังแกเด็กตัวกะเปี๊ยก” เป็นยัยไอที่เข้าไปปกป้องหลานชาย ยัยไออุ้มพีพีขึ้นมากอด “โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะพีพีคนเก่ง อย่าไปสนใจคำพูดคนไม่ดีนะคะ”

ส่วนฉันที่เป็นแม่ตกใจจนไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับสถานการณ์ต่อไปนี้ยังไงดี

“ไม่มีมารยาท” จ๋ายพูด ใช่ค่ะเขาคือจ๋ายน้องชายของคุณเจ ฉันไม่คิดเลยว่าเราจะบังเอิญเจอกันอีกแล้ว และไม่คิดเลยว่าจะเจอพร้อมกับพีพี เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันกะทันหัน ฉันในตอนนี้ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง คิดว่าต้องรับบทนางร้ายให้จ๋ายเกลียด แต่พอเห็นลูกชายกำลังปกป้องฉัน ฉันก็ไม่กล้าเล่นบทผู้หญิงไร้ยางอายเพราะกลัวว่าลูกจะผิดหวังในตัวฉัน