EP.1[พบเจอ]

สนามบิน ณ ประเทศไทย

รูปร่างดูทรงอำนาจที่เดินออกจากสนามบิน เป็นที่จับตามองของผู้คนรอบข้างเป็นอย่างมาก ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลา หุ่นระดับนายแบบระดับโลก เป็นใครก็ต้องสนใจ แต่ไม่มีใครได้เห็นสายตาคมดั่งพญาเหยี่ยวของเขาเพราะมีแว่นตาแบรนด์ดังใส่ปิดยังสายตาคู่นั้นอยู่ โดยมีลูกน้องคนสนิทสองคนเดินประกบคู่กันตามหลังออกมา ก่อนจะพากันขึ้นรถยนต์คันหรูแล้วขับออกไป

บ้านคุณหญิงไพลิน

"หนูเหมย เสร็จหรือยังลูกพี่เขาใกล้จะมาถึงแล้วนะ" คุณหญิงไพลินถามหลานสาวที่กำลังแต่งตัวอยู่ในห้องด้วยท่าทางตื่นเต้น เพราะว่าไม่ได้เจอหลานชายนานแล้ว

"เสร็จแล้วค่ะคุณย่า" กิ่งเหมยที่อยู่ในชุดเดรทสีครีมสั่นเสมอเข่าดูน่ารักสมวัย ก่อนจะเดินลงมาด้านล้างเพื่อรอรับอีธานที่กำลังเดินทางมาและคงจะเดินทางมาถึงในอีกไม่กี่นาที

"คุณย่าคะ คุณธามมากับใครบ้างเหรอคะ หนูเห็นคุณย่าให้เด็กเตรียมห้องรับแขกเพิ่มอีกสองห้อง" กิ่งเหมยเอ่ยถามขณะนั่งรออีธานที่ห้องรับแขก

"เห็นตาธามบอกว่าเป็นลูกน้องคนสนิทของเขาตามมาด้วยนะลูก" คุณหญิงไพลินตอบหลานสาวออกไปตามที่อีธานหลานชายได้บอกเอาไว้ว่าคนสนิทของเขาจะมาด้วย

"อย่างนั่นเหรอคะ" เด็กสาวพยักหน้าเชิงเข้าใจและก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรต่อ

"คุณผู้หญิงคะ คุณอีธานมาถึงแล้วค่ะ" ส้มเด็กรับใช้ของบ้านรีบวิ่งมารายงานคุณหญิงไพลินด้วยท่าทางตื่นเต้นและดีใจ ไม่ต่างจากคนที่ได้ฟัง

"เหรอ มาแล้วเหรอ ป่ะ หนูเหมยไปรับพี่เขาที่หน้าบ้านกัน" คุณหญิงไพลินพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น แล้วรีบจูงมือหลานสาวเดินออกไปรออีธานผู้เป็นหลานชายที่หน้าบ้าน

กิ่งเหมยยืนมองรถยนต์คันหรูที่เคลื่อนตัววิ่งเข้ามาจอดตรงบริเวณหน้าบ้านที่เธอกับคุณหญิงไพลินพร้อมกับสาวใช้อีกสองคนยืนรอรับอยู่ พอรถจอดสนิทประตูด้านฝั่งคนขับก็เปิดออก ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูให้กับคนที่อยู่อีกฝั่ง พอประตูรถเปิดออกก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มที่พวกเธอรอคอย แถมยังมีชายหนุ่มอีกสองคนที่พวกเธอไม่รู้จักตามเขาลงมาจากรถ

"สวัสดีครับคุณย่า" อีธานเดินเข้าไปสวัสดีทักทายพร้อมสวมกอดผู้เป็นย่าด้วยความคิดถึง แต่สายตาคมกลับจ้องมองผ่านไปที่ร่างบางของใครคนหนึ่งที่ยืนหลบอยู่ข้างๆผู้เป็นย่าที่เขากำลังสวมกอดอยู่

"ย่าคิดถึงเราจังเลยตาธาม" คุณหญิงไพลินลอกกล่าวกับหลานชาย ก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดอุ่นของหลานชายสุดที่รัก

"ผมก็คิดถึงคุณย่าเหมือนกันครับ" อีธานตอบกลับพร้อมส่งยิ้มอบอุ่น

"หนูเหมยลูก มาสวัสดีพี่เขาสิจ๊ะ" คุณหญิงไพลินร้องเรียกหลานสาวที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ข้างๆให้ขยับเข้ามาตรงด้านหน้าของอีธาน

"อะเอ่อ สวัสดีค่ะ" อีธานยืนจ้องมองท่าทางเกร็งๆของหญิงสาวตรงหน้านิ่งๆ แล้วทำเป็นไม่สนใจก่อนจะแนะนำคนของตัวเองให้ทุกคนรู้จัก จนกิ่งเหมยอดที่จะน้อยใจไม่ได้ที่เขาทำเป็นไม่สนใจเธอ ได้แต่เก็บซ่อนมันไว้

"คุณย่าครับ ส่วนนี่ อี้เฟยและเฟิงอี้ ลูกน้องคนสนิทของผมครับ"

"สวัสดีครับ/สวัสดีครับ" สองหนุ่มก็ยกมือขึ้นสวัสดีทักทายตามประเพณีไทย

"จ๊ะ ย่าว่าเราเข้าไปคุยข้างในดีกว่าเนาะ" คุณหญิงไพลินเอ่ย