EP.2[น้อยใจ]

"อ้าว แล้วยัยเหมยล่ะ" พอเดินเข้ามาด้านในกลับไม่เห็นหลานสาวนสวยเดินตามเข้ามาด้วย

"ส้มเห็นคุณเหมยเดินไปที่ศาลาริมนํ้าค่ะ" ส้มตอบเพราะเธอเห็นคุณเหมยเดินหน้าเศร้าไปทางศาสนาริมน้ำ

"ผมขอตัวไปคุยกับหลานสาวคุณย่าหน่อยนะครับ" อีธานว่าขึ้นพร้อมลุกเดินออกไป เพื่อไปหาหญิงสาวที่ศาลาริมนํ้า คุณหญิงไพลินทำเพียงพยักหน้ารับก่อนจะหันมาสนใจชายหนุ่มตรงหน้าอีกสองคน

"ถ้าอย่างนั้นพวกคุณสองคนก็ขึ้นไปพักเถอะ เดี๋ยวฉันให้เด็กพาไป" คุณหญิงไพลินเอ่ยบอกกับลูกน้องคนสนิทของหลานชาย

"ขอบคุณครับคุณหญิง" อี้เฟยและเฟิงอี้กล่าวขอบคุณแล้วเดินตามสาวใช้ขึ้นไปยังห้องด้านบน

ศาลาริมนํ้า

กิ่งเหมยนั่งเมอมองไปยังสายนํ้าที่ไหลไปเรื่อยๆอย่างใช่ความคิด ไหนว่ารักเธอนักรักเธอหนาแค่ทักทายกันยังไม่ทัก พอเธอทักก็ทำเป็นเมินใส่อีก ถ้าเกิดเธอยังอยู่ตรงนั้นมันคงอึดอัดหน้าดู

"เหมย" เสียงเรียกของคนมาใหม่ดังขึ้นเรียกความสนใจให้คนถูกเรียก กิ่งเหมยหันหน้ากลับไปมองคนที่มาใหม่อย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าอีธานจะตามเธอมา

"คะ" กิ่งเหมยขานรับงงๆ

"ทำไมถึงอยู่ที่นี่ ทำไมไม่ตามเข้าไปข้างใน" อีธานเอ่ยถามเสียงเข้มพร้อมมองหญิงสาวนิ่ง

"....." กิ่งเหมยเรียกที่จะเงียบเพราะไม่รู้ว่าต้องตอบเขาไปแบบไหน จะบอกว่าน้อยใจเขาอย่างนั้นเหรอที่ทำเป็นไม่สนใจเธอ

"ถามให้ตอบ ไม่ได้ถามให้เงียบ" ธีธานเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆพร้อมขยับตัวไปใกล้ๆกิ่งเหมย

"หนูขอโทษค่ะ" กิ่งเหมยก้มหน้าแล้วบอกขอโทษคนตรงหน้าเสียงแผ่วเบา เมื่อโดนดุ

"อืม แล้วนี้เป็นอะไร" อีธานถามเสียงอ่อนลงเมื่อรู้สึกว่าคนตรงหน้าเริ่มมีท่าทีกลัวเขา

"เปล่าค่ะ หนูไม่ได้เป็นอะไร" เด็กสาวรีบบอกปัดออกไป

"อย่ามาโกหกฉัน เธอก็รู้นิว่าฉันไม่ชอบ" อีธานพูดเสียงแข็งพร้อมจับร่างบางเข้ามาประชิดกับแผงอกกว้าง

"คุณธาม หนูเจ็บ~" กิ่งเหมยบอกคนตรงหน้าเสียงแผ่ว เพราะมือใหญ่บีบเข้าที่แขนเล็กของเธอแน่นจนรู้สึกเจ็บ

"เข้าบ้าน ไปคุยกันข้างใน" อีธานไม่ฟังแถมยังลากเธอเข้าบ้าน และตรงขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองโดยไม่ลืมที่จะล็อกห้องเสร็จสรรพ

"คุณธามพาหนูเข้ามาที่นี่ทำไมคะ" ถามอย่างไม่เข้าใจ

"เตรียมนํ้าให้หน่อย เหนื่อยอยากพัก" เท่าที่เขาดูเด็กสาวตรงหน้า น่าจะงอนหรืออะไรเขาสักอย่าง

"ค่ะ" กิ่งเหมยก็ไม่เซ่าซี้อะไรเขา ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนํ้าเพื่อเตรียมนํ้าให้กับอีธาน

หลังจากเตรียมนํ้าเสร็จอีธานก็อนุญาติให้กิ่งเหมยกลับห้องของตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องนอนของเขาไป แต่อย่าคิดว่าเขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆนะ เขายังไม่รู้เลยว่าเธอเป็นอะไร งอนหรือโกรธอะไรเขา เรื่องอะไร แต่ค่อยคุยแล้วกัน ตอนนี้เขาขอพักก่อน

..............................

กิ่งเหมยนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนอนอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะใกล้จะสอบแล้วเธอต้องอ่านหนังสือให้มาก เพื่อจะได้ทำข้อสอบได้

"อ๊ะ ปวดหัวจัง ส่งสัยจะคิดเยอะเกินไป" กิ่งเหมยปิดหนังสือที่อยู่ในมือแล้วเอาวางไว้ที่โต๊ะข้างๆหัวเตียงก่อนจะเดินลงจากเตียงเพื่อทานยาแก้ปวดหัว พอทานเสร็จก็กลับขึ้นมานอนที่เตียงดังเดิม

"แกร๊ก!!!" เสียงประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามาพร้อมร่างหนาของใครบางคน

"พรึ่บ!!!" ร่างสูงของคนมาใหม่ทิ้งตัวลงนอนลงข้างๆคนตัวเล็กพร้อมดึงร่างเล็กที่นอนหลับสนิทเข้ามากอดไว้แนบอก

"จุ๊บ" ~"ฝันดีนะที่รักของคุณธาม" อีธานกดจูบลงที่แก้มนวลอีกครั้งก่อนจะนอนหลับตามหญิงสาวไป