บทที่ 8

ยังไงก็เป็นของผมอยู่ดี

“ฉันไม่ได้จะข่มขืนเธอ แต่นี่เป็นหน้าที่ของเธอ ที่ต้องตอบสนองฉันในเรื่องบนเตียง เพราะตอนนี้เธอเป็นเมียของฉันแล้ว” เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสะใจ น้ำตาของนุชพินตาค่อย ๆ ไหลริน

“อื้อ...” เสียงครางประท้วงดังออกมาจากลำคอของเธอหลังจากที่เขาบดเบียดริมฝีปากลงมาอีกคราว

‘ฉันเกลียด ฉันเกลียดเขา’ ภายในใจของเธอพูดกับตัวเองแบบนี้ นุชพินตาพยายามดิ้นรนเพื่อหาทางรอด แต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งทำให้จุมพิตของปุลวัชรหนักหน่วงเข้าไปอีก มือหนาของชายหนุ่มจัดการยื้อยุดฉุดดึงเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่ ก่อนจะสลัดมันลงไปจากเตียง

นุชพินตาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อีก เขาใช้แรงมหาศาลจัดการเธอให้อยู่ใต้ร่างกำยำของเขา เพียงแป๊บเดียวเท่านั้นร่างเล็ก ๆ ก็เปลือยเปล่าอยู่บนเตียง

สองมือของนุชพินตาถูกเจ้าของยกขึ้นมาปกปิดร่างกาย เธอสะเทิ้นอายไม่อยากให้เขาเห็น แต่มือหนาของปุลวัชรก็กระชากมือของเธอให้ออกไป

“ยังไงวันนี้เธอก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี” เขาพูดพร้อมกับถีบผ้าขนหนูของตัวเองออกไปจากปลายขา ชายหนุ่มเตรียมการมาเป็นอย่างดี เขาพร้อมที่จะทำศึกบุกรุกร่างกายของนุชพินตาในคืนนี้ เขาคงตั้งใจแล้ว ยังไงคืนนี้นุชพินตาก็ต้องตกเป็นของเขา

ร่างที่ร้อนฉ่าของปุลวัชรทาบทับลงมาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาคลุกลงไปบนลำตัวของเธอไม่เว้นสักรูขุมขน

เล่นงานให้นุชพินตาขนลุกตั้งชันไปกับสัมผัสที่หยาบกระด้าง แต่แฝงไปด้วยความปรารถนาที่ส่งออกมาจากร่างกายและการกระทำของชายหนุ่ม

ปุลวัชรทำอย่างชำนาญ มือของเขาทำงานสัมพันธ์กับริมฝีปากที่เล้าโลมและหยอกยั่ว จนเธอเองต้องแอ่นร่างกายตาม แรงปรารถนาของหญิงสาวที่หลบซ่อนอยู่ข้างในร่างได้รับการกระตุ้นโดยสัมผัสของร่างใหญ่ที่ทำให้หัวใจตามติด แม้จะสั่งตัวเองไม่ให้คล้อยตาม แต่ก็ทำไม่ได้

ปุลวัชรทำตามอำเภอใจ เขาครางอื้ออ้าออกมาจากลำคอ ชายหนุ่มแสดงความความพอใจในร่างกายของหญิงสาว ร่างของนุชพินตาช่างหอมหวนชักชวนให้เขาเสพสม

ความขาวความเนียนต้องตาต้องใจ และกิริยาส่ายหลบแบบไม่ยอม ยิ่งทำให้เขาเกิดความต้องการออกมาอย่างมากกว่าปรกติ ปุลวัชรรู้สึกพึงใจมากกว่าจะรู้สึกแย่ เขารู้ว่าตรงไหนเป็นจุดอ่อนของผู้หญิง เขาก็ยิ่งกระตุ้นหนัก

ริมฝีปากของเธอขบเม้มเกือบเป็นเส้นตรง นุชพินตากัดฟันของตัวเองกลั้นเสียงครางครวญที่จะดังเล็ดลอดออกมา ใครบอกว่าเธอไม่รู้สึกถึงการกระทำเหล่านั้น ชายหนุ่มกำลังทำให้เธอคลั่ง และหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง

ในตอนนี้ปุลวัชรใช้ใบหน้าเฟ้นหาความยั่วยุจากหน้าท้องของหญิงสาว หน้าท้องแบนราบขมวดเกร็งในยามที่เขาฝังใบหน้าลงไป ปุลวัชรตวัดปลายลิ้นวนเวียนรอบขอบสะดือ หลังจากนั้นเธอก็ต้องยอมจำนนต่อการกระทำของชายหนุ่มทุกอย่าง

ร่างกายและใบหน้าที่เคลื่อนต่ำ เขาเปลี่ยนเป้าหมาย แล้วหยุดลงไปที่ตรงเนินสาว สองขาของเธอถูกเขาจับแยกออกจากกันอย่างง่ายดาย นุชพินตาไร้เรี่ยวแรงและกำลังจะขัดขืน

ปุลวัชรฉกริมฝีปากของเขาประกบลงไปตรงกลีบพูเนื้อที่ปิดสนิทอยู่ตรงจุดซ่อนเร้นกลางลำตัวของหญิงสาว เค้าใช้มือยกขาของเธอให้อ้ากว้างขึ้นอีก แล้วชายหนุ่มก็ละเลงปลายลิ้นลงไปอย่างสนุก จนร่างเล็กครางอื้อ ๆ เปล่งเสียงออกมายังไม่รู้สึกตัว

น้ำตาของเธอไหลรินออกมาอีกครั้งหนึ่ง แต่ครั้งนี้มันเป็นความสุขซ่านรัญจวนอยู่ในหัวใจอย่างที่ไม่เคยได้พบได้เจอมาก่อน

ร่างกายของเธอโอนอ่อนผ่อนตามสมยอมเขาไปโดยง่าย ถึงแม้ว่าหัวใจของนุชพินตาจะปฏิเสธต่อต้านการกระทำทั้งหมดของเขา ทว่าร่างกายของเธอที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อน เมื่อโดนเล้าโลมหนักมากถึงขนาดนี้ จึงหลั่งสายธารออกมาจนชุ่มฉ่ำ ชายหนุ่มผู้ครอบครองร่างสวยถึงกับยกยิ้มอย่างพอใจ

ปุลวัชรรู้ว่าเธอนั้นพร้อมที่จะเป็นของเขาแล้ว สายตาที่สำรวจไปทั่วร่างกายของเธอเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย และอยากจะเสพสุขสมกับเธอแล้ว

ชายหนุ่มเคลื่อนตัวขึ้นไปบดเบียดร่างหนากับร่างอ่อนอุ่น เขาปิดกลีบปากของเธอด้วยกลีบปากของเขา ส่วนท่อนล่างของชายแกร่งก็จัดการส่งตัวเองเข้าไปในช่องทางที่ควรจะเป็นของเขาในทันที อะไรดูจะเข้าที่เข้าทางไปเสียหมด

“ไม่ว่า... เธอจะอยากเป็นเมียฉันหรือไม่ก็ตาม แต่เธอก็ต้องเป็น ฉันจะทำให้เธอมีความสุขจนลืมคืนนี้ไม่ลง”

“โอ๊ย” เสียงร้องดังลั่นออกมาจากปากของเธอ สองมือผลักดันหน้าอกของเขาให้ออกห่าง แต่ร่างหนาก็ไม่ขยับ กลับตอกอัดแกนบุรุษเข้าไปในช่องทางที่เขาอยากครอบครอง

แม้ว่าช่องทางที่คับแคบนั้นจะตอดรัดแกนแกร่งของเขาแน่นจนแทบอยากระเบิดความสุขออกมา ชายหนุ่มกัดฟัน พยายามยัดเยียดความเป็นสามีให้เธออย่างสมบูรณ์ ถึงแม้มันจะยากลำบากก็ตาม

“โอ้ว...” เขาถึงกับกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่ ปุลวัชรคำรามเสียงแห่งความสุขออกมา ตอนที่ทุกอย่างเข้าไปฝังอยู่ในร่างกายของเธอเรียบร้อยแล้ว

น้ำตาของนุชพินตาไหลพราก ๆ เจ็บเหมือนกับร่างกายจะแยกออกเป็นสองส่วน ตัวของเธอสั่นงันงก ยิ่งแข้งขาของหญิงสาวตอนนี้ยังเกร็งสั่นออกอาการเจ็บปวด จนเขาต้องปลอบประโลมเธอ โดยการหยอกเอินกับยอดทรวงอิ่มที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง คราวนี้ทำให้เธอผ่อนคลายได้เหมือนกัน

หัวจิตหัวใจของนุชพินตาตามติดริมฝีปากของเขาไปอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนความบ้าคลั่งและพายุร้ายที่โหมพัดจนทำให้ทุกอย่างพินาศลง