บทที่ 2

สวย โหด คือคำจำกัดความของเรียน่า การปลูกฝังให้รับช่วงต่อกลุ่มมาเฟียทำให้เธอต้องเข้ารับการฝึกฝนทั้งร่างกายเล็กจิตใจให้เข้มแข็งมาตั้งแต่เด็กทั้งศิลปะการต่อสู้ขั้นสูง การใช้ปืนทุกรูปแบบ และจิตวิทยา เธอจึงกลายเป็นผู้หญิงที่อันตรายที่สุดจนไม่มีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ แต่ถึงอย่างนั้นเรียน่าก็ไม่สนใจเพราะหัวใจของเธอมีเจ้าของอยู่แล้ว แม้ภายนอกจะดูแข็งกระด้างโหดเหี้ยมเอาแต่ใจแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายที่กุมหัวใจก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่ต้องการความรักความเอาใจใส่จากผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น

กาเรน เอฟ เฟอร์ดินานโด ชายหนุ่มผู้เย็นชาจนได้ฉายาว่าเทพบุตรน้ำแข็ง ผู้ซึ่งเป็นทั้งมือขวาและบอดิการ์ดส่วนตัวของเจ้าหญิงแห่งวงการมาเฟียอิตาลี หน้าที่ที่ทำด้วยหัวใจไม่ว่าเจ้าหญิงของเขาจะอยู่ที่ไหนที่นั่นจะต้องมีร่างสูงใหญ่ของเขาอยู่เคียงข้างตลอดเวลา แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่อาจเปิดเผยความรู้สึกตัวเองให้ใครรับรู้ถึงแม้เรียน่าจะเปิดโอกาสให้เขาเข้าห้องหล่อนได้ตลอดเวลาและเอนริคหัวหน้าใหญ่ของกลุ่มฟาลโคซึ่งเป็นบิดาจะไม่ว่าอะไรแต่ก็ใช่ว่าจะยอมรับและความรู้สึกต่ำต้อยก็คอยย้ำเตือนให้เขายืนอยู่จุดที่สมควรจะยืนไม่เคยล้วงเกินมากไปกว่ากอดสักครั้ง

“เรียน่า มาหาพ่อที่ห้องหน่อยลูก” เสียงเข้มน่าเกรงขามแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นดังมาตามสายโทรศัพท์ภายในเพื่อเรียกตัวลูกสาวสุดที่รักให้ไปพบ

“มีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่าคะ เรียน่ากำลังอ่านรายงานของฝ่ายบัญชียังไม่เสร็จค่ะ” มือบางกดปุ่มสีแดงที่มีไฟกระพริบขึ้นเมื่อมีสายเข้าแล้วกรอกเสียงตอบรับบิดาลงไป

“ฝ่ายบัญชีมีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

“ไม่มีค่ะ แค่ตรวจงานธรรมดา”

“งั้นเรียน่าก็มาหาพ่อก่อนแล้วค่อยกลับไปอ่านรายงานต่อแล้วกัน”

“ค่ะพ่อ” ริมฝีปากเล็กตอบรับแล้วปล่อยมือจากแฟ้มเอกสารที่อ่านไปได้ครึ่งทางลงบนโต๊ะ “เรียน่าไปหาพ่อที่ห้อง กาเรนอยู่ที่นี่รอแล้วกันนะ”

ใบหน้าคมเข้มตามแบบฉบับหนุ่มอิตาลีแท้ที่ไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหนพยักหน้ารับแล้วหันกลับไปทำงานของตัวเองต่อ จนกระทั่งลับร่างระหงเสียงถอนลมหายใจก็ดังขึ้นสะท้อนไปทั่วห้อง ไม่ใช่เพราะความเบื่อหน่ายแต่เป็นความอัดอั้นตันใจที่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกที่อยู่ข้างในได้เวลาอยู่ต่อหน้าหญิงสาว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้จึงได้แต่เก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ในใจแล้วก้มหน้าทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปขอแค่ได้ดูแลอยู่ใกล้ๆ ก็เพียงพอแล้ว

“มีเรื่องสำคัญจะคุยกับเรียน่าเหรอคะ”

“ใช่ นั่งก่อนสิ” เอนริคบอกลูกสาวที่เดินเข้ามาใกล้ชุดโซฟาตัวหรูที่จัดไว้สำหรับนั่งพักผ่อนในห้องทำงาน “งานเป็นยังไงบ้าง ราบรื่นดีไหม”

“ก็ดีค่ะ ผลประกอบการเพิ่มขึ้นทุกปีระบบการทำงานทุกอย่างก็ลงตัวหมดแล้ว” เรียน่าตอบบิดาหลังจากที่เห็นรายงานจากฝ่ายบริหารและบัญชีที่ส่งเข้ามาให้ตรวจสอบไม่กี่วันก่อน

“แล้วคิดว่าตัวเองพร้อมจะรับงานใหญ่หรือยัง เรียน่า” เอนริคจ้องใบหน้าลูกสาวแล้วเอื้อมมือหยิบแก้วกาแฟใบเล็กขึ้นมาดื่มพลางสังเกตสีหน้าของหล่อนไปด้วย

“มีโครงการใหญ่เข้ามาเหรอคะ”

“ไม่ใช่หรอก แต่เป็นเรื่องการสืบทอดบริษัทและกลุ่มฟาลโคต่อจากพ่อต่างหากละ”

“เรียน่ายังไม่พร้อมหรอกค่ะ พ่อก็รู้ว่าผู้หญิงที่จะขึ้นมาดำรงตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มฟาลโคจะต้องแต่งงานมีครอบครัวซะก่อน แล้วตอนนี้เรียน่าก็ยังไม่ได้แต่งงานจะขึ้นรับตำแหน่งนี้ได้ยังไงคะ” เรียน่าตอบบิดา ความจริงมันไม่ใช่เรื่องยากที่จะหาผู้ชายสักคนมาแต่งงานแล้วขึ้นดำรงตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มตามความต้องการพ่อ แต่เธอไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเพื่อรับตำแหน่ง ซึ่งตอนนี้เอนริคก็ยังสามารถดูแลตรงนี้ได้และยังมีเวลาอีกหลายปีด้วยซ้ำกว่าพ่อเธอจะหมดแรง