บทที่ 1

เด็กหญิงตัวเล็กวัยสี่ขวบถูกจับแต่งตัวด้วยชุดกระโปรงสีขาวฟูฟ่องเหมือนกับเจ้าหญิงตัวน้อยกำลังยืนทะเลาะกับเด็กผู้หญิงอีกคนในวัยไล่เลี่ยกันอยู่ในห้องนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยของเล่นมากมาย แต่กลับไม่ได้รับความสนใจเท่ากับเรื่องที่กำลังทะเลาะกัน

ใบหน้าจิ้มลิ้มขมวดมุ่นเมื่ออีกฝ่ายประกาศว่าจะเป็นเจ้าสาวของกาเรนลูกชายเพียงคนเดียวของฟิเดลิโอมือขวาคนสนิทของเจ้าพ่อมาเฟียอิตาลี ทั้งที่เด็กชายเคยสัญญากับเธอไว้ว่าจะให้เธอเป็นเจ้าสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นแต่ทำไมโรเซตาถึงได้บอกว่าจะเป็นเจ้าสาวของกาเรนเหมือนกับเธอด้วย

“ไม่จริง กาเรนสัญญากับเรียน่าแล้วว่าจะให้เรียน่าเป็นเจ้าสาวคนเดียวเท่านั้น”

“ไม่ กาเรนจะต้องแต่งงานกับโรเซตาต่างหากละ”

“ไม่ให้แต่ง เรียน่าไม่ให้กาเรนแต่งงานกับใครทั้งนั้นนอกจากเรียน่าคนเดียว” ใบหน้าเล็กแดงก่ำด้วยความโกรธกลั้นน้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างสุดความสามารถ

“ฉันจะแต่ง”

“ไม่ๆๆๆ ฉันไม่ให้แต่ง” เด็กหญิงเรียน่าตะโกนก้อง ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ยอมยกกาเรนให้เป็นเจ้าบ่าวของใครนอกจากตัวเองไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นพี่น้องที่คลานตามกันมาก็ตาม

“ทะเลาะอะไรกันเรียน่า โรเซตา” เอนริคที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกาเรนและฟิเดลิโอเพราะได้ยินลูกสาวตะโกนก้องไปถึงห้องโถงด้านนอกชัดเจนถามลูกสาวสุดที่รักด้วยรอยยิ้ม

“กาเรน” เด็กน้อยในชุดเจ้าหญิงตะโกนเรียกชื่อหนุ่มน้อยวัยสิบขวบแล้ววิ่งผ่านพ่อและฟิเดลิโอเข้าไปกอดแขนเด็กหนุ่ม “กาเรน จะแต่งงานกับเรียน่าใช่ไหมจะให้เรียน่าเป็นเจ้าสาวคนเดียวใช่ไหม”

เอนริคมองลูกสาวเพียงคนเดียวด้วยรอยยิ้ม ด้วยวัยเพียงสี่ขวบคงไม่รู้ความหมายของการแต่งงานที่พูดถึงจึงไม่แปลกที่ผู้ใหญ่อย่างเขาและฟิเดลิโอจะไม่ใส่ใจคำพูดของเด็กแล้วก็ได้แต่หัวเราะน้อยๆ เมื่อเจ้าหญิงเรียน่าเอาแต่เขย่าแขนบุตรชายเพียงคนเดียวของฟิเดลิโอ ผู้ซึ่งเป็นมือขวาของเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขามาอย่างยาวนาน

“กาเรนบอกเรียน่ามาสิว่าจะแต่งงานกับเรียน่าคนเดียว” เด็กหญิงตัวน้อยยังคงอ้อนวอนขอคำตอบจากเด็กหนุ่ม เมื่อไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจเรียน่าก็เขย่าแขนกาเรนด้วยความเอาแต่ใจตามประสาลูกคนเดียวที่ต้องได้ทุกอย่างที่ต้องการ จนเมื่อเด็กหนุ่มล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงขาสั้นตัวเก่งแล้วยื่นบางอย่างออกมาตรงหน้าเด็กหญิง เรียน่าจึงหยุดเขย่าแขนแล้วจ้องมองสิ่งของในมือด้วยความสนใจ “มันคืออะไรกาเรน”

“แหวนไง” กาเรนยื่นแหวนเด็กเล่นที่ได้จากการหมุนตู้ไข่หยอดเหรียญให้เรียน่า ความจริงเขาอยากจะได้หุ่นยนต์มากกว่าแต่เมื่อได้แหวนน่ารักวงนี้ออกมาเขาก็คิดที่จะยกมันให้เด็กหญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าอยู่พอดี

“ให้เรียน่าเหรอ” เด็กหญิงเรียน่าถามด้วยดวงตาเป็นประกายด้วยความดีใจ

“อืม...ให้ จองไว้เป็นเจ้าสาวของกาเรนในอนาคตยังไงละ” มือเรียวของเด็กหนุ่มจับแหวนวงเล็กสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเรียน่า ทำเอาเด็กหญิงกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

ถึงแม้ในสายตาของเอนริคและฟิเดลิโอจะเห็นว่าการกระทำของเด็กหนุ่มและเด็กหญิงตัวน้อยทั้งสองจะเป็นการพูดจากันตามประสาเด็กแต่ใครจะรู้ว่าเรียน่าและโรเซตาจะจำคำพูดและการกระทำนั้นมาตลอดไม่เคยลืม

ยี่สิบสองปีผ่านไป...

จากเด็กหญิงเรียน่าที่เอาแต่ใจในวัยเยาว์กลายเป็นประธานบริษัทส่งออกเหล็กกล้าขนาดใหญ่ของกลุ่มบริษัท ฟาลโค อินดัสตรี้ ที่มีสาขาครอบคลุมเมืองใหญ่ของอิตาลีถึงสี่เมืองทั้งโรม มิลาน ตูรินและเนเปิลส์ ฟาลโค อินดัสตรี้ ไม่ใช่แค่บริษัทส่งออกเหล็กกล้าขนาดใหญ่เท่านั้นแต่เบื้องหลังยังเป็นกลุ่มมาเฟียขนาดใหญ่ที่แผ่กระจายอำนาจครอบคลุมทั่วประเทศ และลูกสาวเพียงคนเดียวของหัวหน้าใหญ่อย่างเธอก็คงหนีไม่พ้นต้องขึ้นเป็นผู้สืบทอดทุกสิ่งทุกอย่างต่อจากบิดาแต่การจะขึ้นครองบัลลังก์อาณาจักรฟาลโคได้นั้น เธอจะต้องผ่านการแต่งงานที่ดูเหมือนจะริบหรี่เหลือเกิน