ตอนที่ 8

“แล้วพี่เธียรมีอะไรอยากพูดกับรันอย่างนั้นเหรอคะ หรือว่า...พี่เธียรอยากเข้าไปเยี่ยมพี่เร”

“ใช่ๆ...พี่อยากเยี่ยมเร อยากไปดูอาการของเขาว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง”

“พี่เรยังไม่รู้สึกตัวค่ะ นอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา แต่หมอบอกว่าอาจมีความหวังที่พี่เรจะตื่นขึ้นมาเพราะสมองบางส่วนเสียหาย เราได้แต่หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น”

“นั่นล่ะที่ทำให้พี่อยากไปเยี่ยมเร พี่อยากเห็นว่าเขาเป็นยังไงบ้าง และพี่ก็อยากรบกวนให้รันช่วยหน่อย”

“จะให้รันช่วยอะไรคะพี่เธียร”

“พี่อยากเข้าเยี่ยมเรโดยไม่เป็นที่สงสัยแก่พ่อแม่ของรัน พรุ่งนี้ถ้ารันว่างพี่อยากรบกวนเวลาสักนิดให้รันช่วยเป็นเพื่อนพี่ไปเยี่ยมเร”

ราณีนิ่งไป หญิงสาวมีสีหน้าลังเลเพราะตัดสินใจไม่ได้เลยว่าควรช่วยเหลือเธียรนัยดีหรือไม่ แต่ใจหนึ่งก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องหนักหนาเพียงแค่ปกปิดไม่ให้พ่อกับแม่ของเธอรู้ว่าเขาเป็นแฟนของพี่สาว แต่ใจหนึ่งก็ติติงว่าเธียรนัยไม่มีความกล้าหาญที่จะเปิดเผยตัว แต่...ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่าสาเหตุที่ทำให้เรยาต้องตกอยู่ในสภาพเจ้าหญิงนิทราเพราะเขาอาจเป็นเรื่องใหญ่ ในที่สุดเธอจึงตอบกลับไป

“ค่ะ...ตกลงค่ะ พรุ่งนี้รันจะไปเป็นเพื่อนพี่เธียรเยี่ยมพี่เร แต่รันขอแค่ครั้งนี้นะคะ”

“ขอบใจมากนะรัน”

เธียรนัยดีใจจนเผลอดึงมือเรียวบางมากุมไว้ หญิงสาวก็ไม่ทันได้คิดอะไร เธอมัวจ้องมองสีหน้ายินดีของแฟนพี่สาวเหมือนเขาได้รับข่าวดีในรอบสิบปียังไงยังงั้น

“รัน...ขอบใจมากที่ช่วยพี่ แค่ครั้งนี้พี่ก็ไม่ขออะไรจากรันมาก เอ้อ...ว่าแต่...สามีของรันเป็นไงบ้าง”

“เขาก็ดีค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงเบาลง “พี่กฤติเขาก็เป็นห่วงพี่เรเหมือนกัน”

“เขารักเรยา พี่รู้ดี...จริง ๆ แล้วพี่ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเลย พี่แค่อยากคุยกับเรให้เข้าใจก็เท่านั้น ตอนนั้นเราทะเลาะกัน พี่ยอมรับนะว่าพี่ทำให้เรเขาผิดหวังเพราะแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น เรเขาโกรธเลยคบกับผู้ชายคนอื่นเพื่อประชดพี่ แต่พี่ไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนี้ พี่ยังรักเขามาก”

ราณีฟังนิ่งๆ ก่อนดึงมือจากการเกาะกุมของเธียรนัย เธอระบายลมหายใจแต่ก็ยิ้มกับเขา

“เรื่องมันผ่านไปแล้ว เรามาคิดเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตดีกว่านะคะพี่เธียร...เอ้อ...รันต้องขอตัวก่อนนะคะ ได้เวลาต้องรีบกลับบ้านแล้ว”

“ดูรันรีบร้อนมากเลยนะ สามีของรันเขาไม่ชอบให้ไปไหนอย่างนั้นเหรอ”

“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วรันก็ยังไม่รู้จักนิสัยของพี่กฤติดี เลยไม่อยากทำตัวให้เขาว่าเอาได้ว่าเป็นภรรยาที่ไม่ได้เรื่อง”