ตอนที่ 5

ราณียังคงทำหน้าที่ของเธออย่างไม่บกพร่อง แม้รู้ว่า สามี ไม่เคยใส่ใจ กฤติไปทำงานตามปกติทั้งที่เขาควรต้องพา ภรรยา ไปไหนสักแห่งเพื่อพักผ่อนหย่อนใจหลังงานแต่งเพียงแค่วันเดียว หญิงสาวจัดเตรียมอาหารเย็นไว้รอคอยเขา กระทั่งได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน ราณีคิดเพียงว่าเธออยากทำดีต่อ แฟนของพี่สาว อย่างน้อยเพื่อเป็นการไถ่บาปแทนเรยาที่ไม่ซื่อสัตย์กับเขา เธอไม่รู้ว่ามันเป็นผลกรรมของพี่สาวหรือตัวเธอเองที่ต้องตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างนี้

“พี่กฤติ...กลับมาเหนื่อยๆ กินอะไรก่อนไหมคะ รันเตรียมกับข้าวไว้ให้พี่กฤติแล้วค่ะ”

หญิงสาวรีบบอกเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่สวมเสื้อเชิ้ตผ้าไหมแขนยาวและกางเกงสแล็คก้าวเข้ามาในบ้าน ชายหนุ่มมองหน้า ภรรยา ของเขา แว่บแรกที่เห็นราณีอีกครั้งชัดๆ หลังงานแต่งที่เขาแทบไม่สนใจเธอแม้แต่น้อยกลับรู้สึกว่าเธอเป็นสาวสะพรั่ง ไม่ใช่เด็กสาวมัธยมอย่างที่เขารู้จักตอนคบกับเรยาใหม่ๆ แต่เขาก็ปัดความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นกะทันหันออกไป เพียงพยักหน้าและพูดว่า

“เธอทำกับข้าวเป็นหรือ?”

“รันทำกับข้าวเป็นนะคะ ทำได้ทุกอย่าง อร่อยด้วยค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็จะลองกินดู”

เขาพูดสั้นๆ และใบหน้าคร้ามเข้มก็แทบไม่แสดงความตื่นเต้นหรืออารมณ์ใด ๆ ออกมา กฤตินั่งลงก่อนราณีจะตักข้าวใส่จานให้เขา เธอยืนดูใกล้ ๆ ด้วยท่าทีสำรวมราวกับคนใช้ที่ต้องคอยเอาใจเจ้านายและคอยดูว่าเขาพอใจหรือไม่ หญิงสาวเกือบจะยิ้มออกมาหากร่างสูงไม่ลองชิมกับข้าวแค่ช้อนแรกแล้ววางช้อนลงในจาน เขามีสีหน้าแปลกเปลี่ยนแทบจะในทันที

“พี่กฤติคะ...กับข้าว...เอ้อ...”

ราณีอ้าปากค้าง คำพูดของเธอชะงักเพียงแค่นั้นเมื่อกฤติผุดลุกขึ้นและเดินถือจานไปเทข้าวทิ้งลงถังขยะ เขากลับมาที่โต๊ะกินข้าวแล้ววางจานเปล่าลงพลางหันมองหญิงสาวด้วยแววตาเหยียดหยัน

“ไม่อร่อยเลยสักนิด!” น้ำเสียงดุดันทำให้คนฟังถึงกับหน้าเจื่อน

“นี่อยู่บ้านคงไม่เคยทำกับข้าวเลยสินะ ทำไมถึงไม่เหมือนพี่สาวของรันล่ะ เรเขาทำกับข้าวเก่ง ไม่ได้จืดชืด น่าเบื่ออย่างนี้”

“รันขอโทษค่ะ คราวหลังรันจะปรับปรุงฝีมือตัวเองนะคะ...พี่กฤติ...จะไปไหนคะ?” หญิงสาวร้องถามเมื่อเห็นกฤติกำลังจะเดินออกไป เขาหันมาและเหยียดปาก

“กับข้าวที่บ้านไม่อร่อยอย่างนี้จะให้ทนกินได้ไง พี่จะออกไปกินข้าวข้างนอก และถ้าขืนเป็นอย่างนี้อีกวันหลังก็ไม่ต้องทำให้พี่กินแล้ว ทำกินคนเดียวไปเถอะ!”

ร่างสูงเดินลงส้นออกไป สักครู่ราณีก็ได้ยินเสียงสตาร์ทรถก่อนรถเก๋งคันหรูของเขาจะบึ่งออกไปจากบ้าน หญิงสาวหันกลับไปมองกับข้าวบนโต๊ะแล้วน้ำตาร่วง กฤติรังเกียจเธอถึงขนาดนี้ ราณีได้แต่บอกตัวเองว่าเธอต้องทนต่อไป ต้องทนกับพฤติกรรมชอบหาเรื่องโดยไร้เหตุผลของผู้ชายที่เธอแอบรักและคิดว่าวันหนึ่งเขาอาจเห็นความดีของเธอสักวัน