บทที่ 2 ชิดใกล้ (4)

“ไม่ต้องห่วงค่ะ ยังไงฉันก็ต้องอยู่ให้ได้ แต่อาจต้องใช้เวลาปรับตัวสักหน่อย”

“ฉันเข้าใจ พรุ่งนี้อยากไปเยี่ยมแม่ก็บอกนะ เดี๋ยวฉันพาไป”

“จริงเหรอพ่อเลี้ยง” วาดดาวลุกขึ้นยืนถามด้วยน้ำเสียงดีใจ ดวงตาคู่สวยเป็นประกายระยับขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มพยักหน้า “ให้อยู่ถึงห้าโมงเย็นเท่านั้นนะ ไม่อนุญาตให้ค้าง”

“ค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ” หญิงสาวรีบยกมือไหว้ เผลอยิ้มกว้างออกมาโดยไม่รู้ตัว

ซึ่งรอยิ้มของวาดดาวทำเอาพ่อเลี้ยงหนุ่มถึงกับชะงัก...

ก็เขาเคยเห็นแต่วาดดาวร้องไห้ ตอนที่เธอร้องไห้ว่าดูสวยแล้วนะ แต่ได้มาเห็นรอยยิ้มของเธอ มันก็ทำให้หัวใจของเขากระตุกวูบขึ้นมาได้

“อย่าเพิ่งดีใจไป คนอย่างพ่อเลี้ยงชโลทรไม่เคยทำอะไรโดยไม่มีข้อแลกเปลี่ยน”

วาดดาวหุบยิ้มทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

“แล้ว... คุณอยากได้อะไรจากฉันล่ะคะ?” หญิงสาวอ้อมแอ้มถาม

“จูบฉันได้มั้ย?”

“พ่อเลี้ยง!” วาดดาวอุทาน ใบหน้าร้อนผ่าว

“ฉันไม่ได้ขอจากเธอมากไปใช่มั้ย?”

วาดดาวก้มหน้างุดที่เผลอสบตาคู่คม

“อย่าเงียบสิ เงยหน้าขึ้นแล้วคุยกับฉันก่อน”

หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย กระนั้นเธอกลับรู้สึกประหม่าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“ว่าไงล่ะ?”

“คุณไม่ได้ขอมากไปหรอก แต่... เออ ฉันไม่กล้า” พูดไปแล้ววาดดาวก็เม้มปาก รีบหลบสายตาคู่คม

“กล้า ๆ หน่อย อย่าเอาแต่ขี้อาย ยังไงเราก็ต้องเป็นผัวเมียกัน”

ฟังเขาพูดสิ วาดดาวแก้มร้อนผ่าว

แล้วก็เป็นพ่อเลี้ยงชโลทรที่เข้ามารั้งตัวหญิงสาวมาจุมพิต

ริมฝีปากอุ่นที่ทาบทับริมฝีปากบางทำเอาคนที่ไร้ประสบการณ์อย่างวาดดาวถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว เธอหายใจไม่ทั่วท้อง ซ้ำยังอุ่นซ่านที่ท้องน้อยจนต้องยึดไหล่หนาของเขาไว้มั่น

ลิ้นชื้นจัดเจนตวัดไปทั่วช่องปากเพื่อลิ้มรสความหวานจนทั่วอย่างอ้อยอิ่ง มือหนาที่ลูบไล้แผ่นหลังไต่ไปตามส่วนโค้งของกระดูกสันหลังแล้วหยุดที่สะโพกผายกลมกลึง วาดดาวหายใจขัด อ่อนระทวยในอ้อมแขนในวินาทีนั้น

พอเขาถอนจุมพิตออกหญิงสาวก็เลียริมฝีปากแล้วหลบสายตาคู่คมเฉกเช่นเคย กระนั้นพ่อเลี้ยงชโลทรก็ไม่ยอมให้หญิงสาวทำเช่นนั้น เขาเชยคางเธอขึ้นแล้วจุมพิตหญิงสาวอย่างดูดดื่มอีกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ

เขารั้งร่างนุ่ม ๆ เข้ามากอดให้แนบชิดสนิทสนมมากขึ้นจนไม่มีช่องว่างระหว่างกัน

ความใกล้ชิดนี้เองที่ทำให้หญิงสาวรับรู้ถึงบางสิ่งที่แนบชิดอยู่ที่หน้าขา บางสิ่งที่ทำให้เธอสั่นสะท้าน หวาดกลัว วาบหวิว ท้าทายและรู้สึกตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน

ซึ่งกว่าเขาจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ วาดดาวก็ถึงกับหายใจหอบเหนื่อย ก็จุมพิตเขาร้อนแรงราวกับปล้นเอาลมหายใจของเธอไป

แต่เหนืออื่นใดที่เธอปฏิเสธไม่ได้ก็คือ เธอไม่เคยรู้สึกรังเกียจเขาแม้แต่น้อย ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นเพียงชายแปลกหน้าที่ลิดรอนอิสรภาพของเธอ ซ้ำเธอยังรู้สึกโหยหาอย่างน่าตกใจ

“ฝันดีล่ะสาวน้อย”

ชายหนุ่มบอกเสียงนุ่มที่ข้างหูพร้อมหอมแก้มหญิงสาวอีกฟอดแล้วถึงกลับออกไปจากห้องนอน

ถึงเจ้าของบ้านจะพ้นไปจากห้องแล้ว แต่วาดดาวยังหัวใจเต้นแรง ยืนเคว้งทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น

พอดึงสติกลับมาได้เธอก็ทิ้งตัวนั่งบนเตียง แล้วผ่อนลมหายใจออกมาทางปาก...

เธอเผลอไผลไปกับจุมพิตของเขาได้อย่างไร

##### บทที่ 3

ความสัมพันธ์

พอพ้นจากห้องนอนของหญิงสาว ชโลทรก็ตรงเข้าห้องน้ำ เขาเปิดน้ำจากฝักบัวแล้วรดร่างกายจนเปียกชุ่ม

น้ำเย็นช่วยทำให้ร่างกายเย็นลงได้บ้าง แต่ความต้องการรุนแรงยังคงกรุ่นอยู่ในใจ เขายืนอยู่ใต้ฝักบัวพักใหญ่

พอร่างกายกลับมาเป็นปกติแล้วเขาก็หยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัว แล้วกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง

ถึงจะห่างจากวาดดาวมาได้พักใหญ่ แต่ความรู้สึกที่ได้ใกล้ชิดหญิงสาวก็ยังไม่จางไป แน่นอนว่าเขาไม่เคยรู้สึกลึกซึ้งแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

ความรู้สึกพิเศษก่อตัวขึ้นตั้งแต่แวบแรกที่เขาได้เห็นหน้าวาดดาว