บทที่ 2 ชิดใกล้ (2)

ชโลทรอมยิ้ม ดวงตาเป็นประกายระยับ

เขาน่ะแค่นึกสนุกอยากยั่ววาดดาวเล่นเท่านั้น ก็นึกว่าเธอจะกระโจนเข้าใส่เขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ แต่วาดดาวกลับมีท่าทีกลัว ๆ อาย ๆ ไม่กล้ามองเขาตรง ๆ ด้วยซ้ำ

เป็นแบบนี้ไงเขาถึงนึกหมั่นไส้อยากแกล้งเธออีก

ก็วาดดาวน่าแกล้งไม่ใช่เหรอ ในเมื่อวาดดาวสมัครใจเป็นเมียเขาแล้ว แทนที่เธอจะตามใจเขา เอาใจเขา ปรับตัวเข้าหาเขา นี่ไม่มีเลย ซ้ำเธอยังทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวกับเขาอีก

พอล้างฟองออกจากตัวหมดแล้วชโลทรก็จัดการล้างฟองสบู่ให้วาดดาว

“ถอดเสื้อออกสิ จะได้เกลี้ยง ๆ”

หญิงสาวส่ายหน้าซ้ำยังห่อตัวเข้าหากัน “คุณออกไปก่อน ฉันจัดการตัวเองได้”

“อย่าดื้อสิวาดดาว”

“แต่...ฉัน” วาดดาวทำหน้าอึกอักเหมือนจะร้องไห้

แต่พ่อเลี้ยงชโลทรก็ไม่สนใจ เขาจัดการถอดเสื้อยืดตัวเก่าของหญิงสาวและกางเกงขาสั้นสี่ส่วนทันที

พอหญิงสาวเหลือแต่ชุดชั้นใน ชายหนุ่มก็หยุดชะงัก สายตาคมกริบหยุดที่ทรวงอกคู่งามที่ถูกห่อด้วยบราเซียร์ตัวเก่า กระนั้นความงามของวัยแรกสาวก็หาได้ถูกบดบัง

พอเห็นเขาก็หายใจแรงกว่าเดิมจนนึกอยากคว้าหญิงสาวมาจูบแล้วร่วมรักกับเธอในตอนนี้ด้วยซ้ำ

แต่พอเห็นสีหน้าท่าทางตื่น ๆ ของวาดดาว ซ้ำเจ้าหล่อนยังห่อตัวเอามือปกปิดทรวงอก เขาเลยต้องข่มอารมณ์ไว้ ขืนทำตามใจตัวเองในตอนนี้สิ วาดดาวคงกลัวเขาไปตลอดชีวิตแน่

เพราะสิ่งที่เขาต้องการจากวาดดาว ไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กส์ แต่เขาต้องการความยินยอมพร้อมใจ เต็มใจที่จะเป็นเมียเขาจริง ๆ ไม่ใช่ยอมขึ้นเตียงกับเขาเพราะการถูกบังคับ

“ไม่ต้องกลัวไป ฉันไม่ข่มขืนเธอหรอก ถ้าเธอไม่เต็มใจ ฉันก็จะไม่ทำ” บอกเสียงห้วน ชายหนุ่มก็คว้าผ้าขนหนูมาห่อตัวให้หญิงสาว

ส่วนตัวเขา พอคว้าผ้าขนหนูมานุ่งแล้วจัดการถอดชุดชั้นในออกจากตัวก็เดินออกไปจากห้องน้ำทันที

พอเจ้าของร่างสูงพ้นไปจากห้องน้ำแล้ว วาดดาวที่กอดผ้าขนหนูไว้แน่นก็ทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นห้องน้ำ เธอยังสั่นไม่หาย มันไม่ใช่ความหนาวเย็นจากน้ำ

แต่เธอกลัว... เธอกลัวการขึ้นเตียงกับเขา แต่เมื่อพ่อเลี้ยงชโลทรเอ่ยปากกับเธอแบบนั้น มันก็ทำให้เธอมีเวลาทำใจมากขึ้น

แต่เธอจะประวิงเวลาออกไปได้นานเท่าไหร่ล่ะ ในเมื่อข้อตกลงที่ทำกันไว้ คือเธอต้องเป็นเมียเขา!!!

ออกจากห้องน้ำมาในสภาพนุ่งกระโจมอก วาดดาวก็เดินกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง เธอตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อผ้ามาสวม แต่ก็ต้องผิดหวัง เพราะในตู้ไม่มีเสื้อผ้าเลย

“วาดดาว”

คนถูกเรียกถึงกับสะดุ้งที่พ่อเลี้ยงชโลทรเข้ามาในห้องเงียบ ๆ เสียงฝีเท้าของเขาเบามาก จนเธอไม่ได้ยิน

“คะ?”

“เอาเสื้อของฉันใส่ไปก่อน”

หญิงสาวมองเสื้อที่ชายหนุ่มยื่นมาให้

“เข้ามาเอาไปสิ ฉันไม่กัดเธอหรอก”

วาดดาวเดินเข้าไปใกล้แล้วรับมา

“ขอบคุณค่ะ”

กล่าวขอบคุณแล้ว เธอก็หันมาสนใจเสื้อผ้าที่ชายหนุ่มนำมาให้ เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโต และกางเกงบ็อกเซอร์

“ใส่ไปก่อน แล้วจะหามาให้ใหม่”

หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบนำเสื้อผ้าที่ได้มาไปเปลี่ยนในห้องน้ำ

กลับออกมาเธอก็เห็นชายหนุ่มแต่งตัวเสร็จแล้ว เขายังคงความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองไว้ นั่นคือ เขาสวมเสื้อเชิ้ตลาย สก๊อตสีตุ่น กางเกงยีนส์และคาดเข็มขัดเส้นโตไว้

ใบหน้าที่เป็นมันเป็นเงา ตอนนี้ดูสะอาดสะอ้าน แต่ก็ยังดูรกตาเพราะเขาไม่โกนหนวดออก ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่เขาก็ดูดีในแบบของเขา

“ฉันต้องออกไปทำธุระในเมือง อยากได้อะไรไหม?”

หญิงสาวส่ายหน้า

“งั้นอยู่บ้านไปก่อน มีอะไรก็โทรหาฉันนะ เบอร์เมมไว้ในเครื่องแล้ว” ชโลทรส่งโทรศัพท์มือถือให้ กระนั้นดวงตาคู่คมยังไม่ละไปจากหญิงสาว

เขาพอใจที่เห็นวาดดาวใส่เสื้อผ้าของเขา แม้มันจะดูหลวมโคร่งไปซะหน่อย แต่มันก็ทำให้เขาอยากกอด อยากหอมหญิงสาวขึ้นมาอีก ไม่ต้องคิดให้มาก ชโลทรก็เข้าไปกอดร่างนุ่มพร้อมยื่นจมูกไปหอมแก้มหญิงสาวทันที

“แล้วเจอกันตอนค่ำ ๆ”

วาดดาวที่ตั้งตัวไม่ทันก้มหน้างุด หลบตาคู่คม หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรง ก็เขาจู่โจมถึงเนื้อถึงตัวตลอดแบบนี้ เธอจะรอดเงื้อมมือเขาไปได้สักกี่วัน

“เฮ้อ...” หญิงสาวถอนหายใจเบา ๆ รอให้เจ้าของบ้านออกไปแล้ว เธอก็เดินสำรวจบ้านไปพลาง ๆ

พอได้หนังสืออ่านเล่น เธอก็เลือกมุมสงบแล้วอ่านหนังสือฆ่าเวลาไป...