ผู้ชายอันตราย

[งานเปิดตัวสินค้า]

พอถึงเวลาเริ่มงานเหล่าดารา ไฮโซ เซเลปคนดังต่างพากันเดินอวดโฉมเสื้อผ้า เครื่องประดับราคาแพง ที่จริงงานเปิดตัวสินค้าเป็นเพียงข้ออ้างให้ทุกคนมาเพื่อเปิดตัวกันมากกว่า

“สวัสดีครับคุณแสง ไม่คิดว่าจะมาร่วมงานของผมด้วยนะครับ” เจ้าของงานเอ่ยทักทายชายหนุ่มที่ในวงการนักธุรกิจไม่มีใครไม่รู้จักเขา 'อาทิตย์ วิจิตจินดา'

“ครับ ที่จริงผมมาเป็นตัวแทนของตรัยน่ะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย อาทิตย์ปฏิเสธที่จะมาร่วมงานแต่ถูกลูกพี่ลูกน้องอย่างตรัยคุณขอร้องพร้อมกับคำหลอกล่อว่าในงานเต็มไปด้วยสาวๆ เขาจึงยอมมาในที่สุด

“ยังไงก็เป็นเกียรติมากครับที่คุณมา” อาทิตย์มองคนตรงหน้าโดยไม่ตอบคำใด เขาก็แค่มายืนหล่อๆ พองานเลิกก็แค่กลับบ้านเท่านั้นแต่สายตายังคงจับจ้องหาเหยื่อสาวสำหรับคืนนี้

แสงหรืออาทิตย์ที่ทุกคนรู้จักในนามหนุ่มนักธุรกิจลูกชายคนเดียวของดนัทและเพียงขวัญ วิจิตจินดา ตระกูลชื่อดังที่มีชื่อเสียงเรียงนามด้านธุรกิจมานานหลายต่อหลายรุ่น

พลั่ก! ชายหนุ่มที่ยืนนิ่งรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนที่ด้านหลังของตนเอง

“อุ๊ย! ขอโทษนะคะพอดีฉันสะดุดน่ะค่ะ” เสียงหวานเอ่ยบอกกับคนตรงหน้าพลางส่งสายตาหวานชื่นให้เขา

“ไม่เป็นไรครับ” ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่านี่แหละคือเหยื่อสาวสำหรับคืนนี้แถมยังไม่ต้องออกแรงล่าให้เหนื่อยเหยื่อก็เข้ามาหาด้วยตนเอง

“จูนไม่คิดว่าคุณแสงจะมาร่วมงานแบบนี้นะคะ” นางแบบสาวยังคงต่อบทสนทนาอย่างราบรื่น

“ผมก็ไม่คิดว่าในงานมีคนสวยแบบคุณจูนด้วยนะครับ” สัญชาตญาณเสือร้ายเริ่มทำงาน เขาคือเพลย์บอยในคราบนักธุรกิจที่ทุกคนรู้จักกันดี หากใครที่อยากเป็นข่าวเขานี่แหละคือคนที่สร้างข่าวได้ดีที่สุดโดยเฉพาะข่าวฉาว

“พูดอะไรคะเนี่ย? แบบนี้จูนก็เขินแย่สิคะ” หญิงสาวทำท่าเขินอาย

“ผมว่าตรงนี้เสียงดังเราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีไหมครับ” อาทิตย์เสนอความคิดแต่อีกคนไม่มีท่าทีปฏิเสธ จนในที่สุดทั้งคู่ก็พากันจูงมือไปด้านหลังของห้องจัดเลี้ยง

“อื้ม...คุณแสง” เสียงหวานครางอู้อี้เบาๆ เมื่อพ้นสายตาผู้คนร่างสูงเข้าจู่โจมทันทีไม่มีการยั้งรอ

“ยืนนิ่งๆ สิ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกแต่ริมฝีปากยังไม่ละจากต้นคอของเธอ มือเรียวจับใบหน้าของเขาขึ้นมาเพื่อจะจูบแต่กลับถูกเขาปัดออกเสียก่อน

“ฉันไม่ชอบจูบ” อาทิตย์เอ่ยด้วยใบหน้าเรียบนิ่งจนอีกคนนึกกลัวจำต้องปล่อยมือออกจากใบหน้าของเขา

“หันหลังไป”

“อื้อ...” เสียงหวานครางเบาๆ นิ้วใหญ่ของเขาเริ่มเสียดสีที่กลางกายส่วนล่าง สองร่างชายหญิงที่กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มโดยที่ไม่รู้เลยว่าภาพทั้งหมดได้ถูกถ่ายไว้ในกล้องของใครบางคน

ทางด้านวาลินกำลังตามหาผู้จัดการที่มาด้วยกัน แต่จู่ๆ อีกคนก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำแถมยังไม่กลับมาเสียทีเธอจึงอดเป็นห่วงไม่ได้

“ห้องน้ำไปทางไหนเนี่ย?” เสียงหวานบ่นอุบอิบ คนในงานก็เยอะจนเวียนหัวแถมเธอยังหาทางไปห้องน้ำไม่เจออีก

“ขอโทษนะคะห้องน้ำไปทางไหนคะ” เมื่อเห็นพนักงานของโรงแรมเธอไม่รอช้ารีบถามเพื่อความกระจ่างทันควัน

“เดินออกทางประตูด้านขวาครับ แล้วเลี้ยวซ้ายก็เจอแล้วครับ” พนักงานอธิบายเส้นทางไปห้องน้ำให้เธอ

“ขอบคุณนะคะ” วาลินรีบก้มหัวขอบคุณก่อนจะก้าวเร็วๆ ไปตามทางที่ได้ยิน

“เอ๊ะ? เดี๋ยวนะออกประตูซ้ายแล้วเลี้ยวขวาถูกไหมนะ” ทวนสิ่งที่ได้ยินอีกครั้งแต่ดูเหมือนว่าเธอจะสับสนสลับกันไปแล้ว

“ลองเสี่ยงไปดูแล้วกัน” ว่าแล้วก็เดินออกทางประตูด้านซ้ายของห้องจัดเลี้ยงแล้วเลี้ยวขวาตามที่เข้าใจจากพนักงาน

“อื้อ...คุณแสงคะ...เสียว” เสียงครางอู้อี้เบาๆ ทำให้วาลินหยุดชะงักก่อนจะตัดสินเดินไปตามเสียงที่ได้ยินด้วยความอยากรู้

“!!!” หญิงสาวปิดปากเงียบเมื่อภาพที่เห็นคือคนสองคนกำลังนัวเนียกันอย่างเมามัน แถมทั้งคู่ยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอยืนมองอยู่

หญิงสาวตัดสินก้าวถอยหลังออกมาช้าๆ ให้เงียบที่สุดเพราะกลัวจะไปรบกวนความสุขของทั้งสองคนเข้า วาลินรีบวิ่งออกมาทันทีที่ตั้งสติได้

“อะไรเนี่ย? นี่มันที่สาธารณะนะทำไมไม่ไปเปิดห้องกันล่ะ” เมื่อออกมาพ้นจากตรงนั้นเธอบ่นอุบอิบทันที

“อ้าว! น้องลินไปไหนมาคะ” เสียงผู้จัดการสาวที่ตามหาเธออยู่นานเอ่ยถามพร้อมสีหน้าตื่นๆ

“พี่แจน ลินก็ไปตามหาพี่นั่นแหละค่ะเห็นหายไปตั้งนาน”

“ขอโทษทีค่ะ พอดีส้มตำในกองตอนบ่ายทำพิษน่ะค่ะ” ผู้จัดการสาวรีบขอโทษขอโพย เธอไม่น่ากินส้มตำปูปลาร้าที่ทีมงานซื้อมาเลย

“ไม่เป็นไรค่ะ ลินดันไปห้องน้ำผิดทางจนไปเจอ...” วาลินเอ่ยอย่างลืมตัวแต่ก็รีบหยุดทันควัน

“เจออะไรคะน้องลิน”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ช่างมันเถอะพี่กลับมาก็ดีแล้วค่ะ” วาลินแกล้งเปลี่ยนเรื่องเพราะสิ่งที่เธอไปเห็นคงไม่เหมาะกับการมาพูดในที่แบบนี้อีกอย่างเธอไม่รู้ว่าชายหญิงสองคนที่เธอเห็นเป็นใคร พูดไปอาจจะทำให้คนอื่นเสียหายเปล่าๆ

“ลืมๆ ไปซะ ออกจากหัวไปให้หมด” หญิงสาวพร่ำบอกตัวเองให้ลืมภาพที่เห็นไปเสียที แค่คนสองคนนัวเนียกันในที่สาธารณะเป็นภาพที่เธอไม่ควรจดจำ

“ว้ายตายแล้ว!”

“อะไรคะพี่แจน” วาลินหันไปตามเสียงร้องของผู้จัดการ

“คุณแสงค่ะ ไม่คิดว่าจะมาร่วมงานนะคะเนี่ย” วาลินมองไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาจากประตูที่เธอเพิ่งไปผิดทางทำให้เธอเข้าใจได้ทันทีว่าคนที่เธอเห็นพวกเขากำลังนัวเนียนั้นเป็นใคร

“คุณแสงที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่ตรัยน่ะเหรอคะ” เธอเคยได้ยินชื่อของเขาจากตรัยคุณอยู่บ้างแต่ไม่เคยเจอกันสักครั้ง เพราะสายงานของเธอกับเขาไม่มีโอกาสได้มาร่วมงานกัน

“ใช่ค่ะ น่าจะมางานแทนคุณตรัยนะคะเนี่ย หล่อไม่แพ้คุณตรัยเลยค่ะ” ผู้จัดการจับจ้องไปที่ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง สายตาเฉียบคม ใบหน้าหล่อไม่แพ้ดารา

“แต่น้องลินห้ามเข้าไปใกล้เขานะคะ”

“ทำไมคะ?” วาลินขมวดคิ้วทันควัน

“ก็คุณแสงน่ะขึ้นชื่อเรื่องเพลย์บอยสุดๆ เลยแหละค่ะมีแต่ข่าวฉาวเรื่องผู้หญิง จนได้ฉายาเพลย์บอยในคราบนักธุรกิจเลยนะคะ” ผู้จัดการสาวรีบอธิบายให้เข้าใจเพราะไม่อยากให้นางเอกเบอร์หนึ่งอย่างวาลินต้องมีข่าวฉาวโดยเฉพาะเรื่องรักๆ ใคร่ๆ จะทำให้เสียชื่อเปล่าๆ