ทำงานเหมือนเป็นหนี้

วาลินถอนหายใจเฮือกใหญ่รวบรวมสมาธิเพื่อเตรียมถ่ายโฆษณาที่เธออยากจะปฏิเสธหัวชนฝาแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะผู้เป็นแม่ตอบตกลงแถมรับเงินมาแล้ว

“พร้อมนะคะน้องลิน” ทีมงานเดินเข้ามาถามพร้อมกับติดไมค์ให้เธอ

“ค่ะ” ถึงจะไม่พร้อมก็ต้องพร้อม เธอจะทำให้ทุกคนในกองเดือดร้อนไม่ได้

“คุณบอมพร้อมไหมคะ” เสียงทีมงานตะโกนถามนักแสดงฝ่ายชายที่ต้องร่วมงานกับเธอครั้งนี้

“น้องลินพร้อมผมก็พร้อมครับ” เสียงทุ้มตอบกลับพลางส่งสายตาโลมเลียมาที่เธอ

“ขอให้เทคเดียวผ่านทีเถอะ” หญิงสาวภาวนาในใจเพราะเธอไม่ค่อยอยากร่วมงานกับนักแสดงหนุ่มคนนี้สักเท่าไหร่ เขาชอบฉวยโอกาสมือไวแตะเนื้อต้องตัวเธอทั้งที่เธอไม่ได้ยินยอม

“เดี๋ยวคุณบอมนอนบนเตียงนะครับ ส่วนน้องลินตื่นเช้ามาหันมองแล้วอมยิ้ม ให้อารมณ์เหมือนคู่รักที่เพิ่งตื่นนอนน่ะครับ” ผู้กำกับอธิบายทีละฉากให้นักแสดงฟังอีกครั้งก่อนเริ่มถ่ายจริง

“ค่ะ” วาลินพยายามฝืนยิ้ม เธออยากให้งานนี้ลุล่วงผ่านไปเสียที

“มานอนด้วยกันสิครับน้องลิน” ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับตบเตียงนอนที่ใช้ประกอบฉากเบาๆ

“พร้อมนะครับ กล้องหนึ่ง กล้องสองเริ่มได้”

“แอ็กชัน!!” เสียงตีเสลดพร้อมกับเสียงผู้กำกับดังขึ้นทำให้นางเอกสาวมากความสามารถเริ่มโชว์ศักยภาพการแสดงทันที

วาลินทำตามที่ผู้กำกับบรีฟให้ทุกอย่างไม่มีผิดพลาดแม้แต่เล็กน้อยทำให้การถ่ายโฆษณาเครื่องนอนในวันนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็วภายในเทคเดียว

“โอเค คัต ผ่าน!” เสียงผู้กำกับสั่งคัตทีมงานทุกคนต่างพากันดีใจที่ได้เลิกกองเร็ว

“น้องลินไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันดีกว่าจ้ะ” ผู้จัดการส่วนตัวที่แม่ของเธอส่งมาคอยดูแลเธอเข้ามาลากเธอไปเปลี่ยนชุดโดยที่เธอยังไม่ทันได้พักหายใจ

“มีงานต่อใช่ไหมคะพี่แจน” เสียงเหนื่อยอ่อนเอ่ยถามผู้จัดการส่วนตัว

“ใช่ค่ะ เสร็จงานน้องลินมีถ่ายละครกับคุณตรัยต่อช่วงบ่ายค่ะ ส่วนช่วงเย็นมีงานเปิดตัวสินค้าที่โรงแรมพาราไดมอนค่ะ” ผู้จัดการบอกตารางงานให้เธอเสร็จสรรพ

“เฮ้อ! ทำไมรับงานไม่ถามลินบ้างคะ”

“พี่ไม่ได้เป็นคนรับค่ะน้องลินคุณแม่ของน้องลินเป็นคนจัดการค่ะ พี่มีหน้าที่คอยตามดูแลเฉยๆ ค่ะ” ผู้จัดการที่เปรียบเสมือนหุ่นเชิดที่แม่ของเธอคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง ทั้งที่ตนเองก็มีความสามารถในการทำงานแต่ไม่เคยได้โชว์ศักยภาพการเป็นผู้จัดการเสียที

“ทำงานกับครอบครัวลินก็เหนื่อยหน่อยนะคะพี่แจน” วาลินยิ้มบางๆ ให้กับผู้จัดการที่ไม่มีปากมีเสียงต่อกรใดๆ กับแม่ของเธอซึ่งก็ไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่ที่ต้องจำยอมทำตามคำสั่งของแม่

“โธ่! น้องลินที่พี่ทำงานอยู่ไม่ใช่เพราะแม่ของน้องลินนะคะแต่เพราะพี่อยากทำงานร่วมกับน้องลินต่างหากค่ะ”

“ขอบคุณนะคะพี่แจน แต่หางานสำรองเผื่อไว้ก็ดีนะคะ” วาลินยกยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะเดินด้วยท่าทางมั่นใจออกไปทิ้งให้ผู้จัดการสาวทำหน้าสงสัย

“หางานสำรอง? เอ๊ะ? ยังไง?” ผู้จัดการผู้ที่ไม่ค่อยจะทันคนสักเท่าไหร่เกิดเครื่องหมายคำถามขึ้นทันที

“อ้าวน้องลิน! รอพี่แจนด้วยค่ะ”

ช่วงบ่ายวาลินมาถึงกองถ่ายละครฟอร์มยักษ์ที่ได้ผู้กำกับมากรางวัลและนักแสดงนำมากความสามารถอย่างตรัยคุณและวาลินมาร่วมงาน

“สวัสดีครับพี่ๆ” เสียงทุ้มนุ่มละมุนของพระเอกหนุ่มขวัญใจสาวๆ ทั่วประเทศอย่างตรัยคุณ ทายาทคนเดียวของตระกูลพานิชหัสดี ตระกูลที่ขึ้นชื่อเรื่องความมั่งคั่งและร่ำรวย

“กรี๊ดดด คุณตรัยมาแล้วเหรอคะ” ช่างแต่งหน้า ช่างทำผมต่างกันพากันกรี๊ดกร๊าดเมื่อพระเอกคนดังมาถึงกองถ่ายละคร

“ขอโทษนะครับที่มาช้า พอดีผมแวะซื้อขนมมาฝากพี่ๆ น่ะครับ” ภาพชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลาชวนฝันเข้ากับผิวพรรณเนียนละเอียด แค่มองก็รู้สึกถึงแสงที่ส่องประกายมาจากทางด้านหลัง

“ขอบคุณมากนะคะ จะกินให้อร่อยเลยค่ะ” ทีมงานรับขนมจากพระเอกหล่อและใจดีที่มีน้ำใจเอามาฝาก

“เดี๋ยวพราวไปหยิบน้ำมาให้นะคะ” ผู้จัดการส่วนตัวของตรัยคุณเอ่ยพร้อมกับอาสาไปหยิบน้ำดื่มให้เขา ตรัยคุณมองผู้จัดการสาวด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้แต่ก็ต้องเลิกสนใจเมื่อมีสายตาคนนับสิบคนในห้องมองมาที่เขา

“มาเริ่มแต่งหน้ากันดีกว่าค่ะ”

“ครับ” ตรัยคุณนั่งลงที่เก้าอี้แต่งหน้าข้างๆ กับวาลินอย่างรู้หน้าที่

“เหนื่อยหน่อยนะคะวันนี้” เสียงหวานเอ่ยทักทายคนที่เปรียบเสมือนพี่ชาย

“ลินเองก็เหมือนกันนะ ได้ยินว่าตอนเย็นมีงานต่ออีกนี่”

“ค่ะ พี่ตรัยไปร่วมงานหรือเปล่าคะ” ถ้าเขาไปเธอจะได้ไม่รู้สึกเหงา แม้จะต้องอยู่ท่ามกลางสายตานักข่าวมากมายก็ตาม

“ไม่ได้ไปน่ะ พี่มีธุระต้องไปทำแต่พี่ส่งตัวแทนไปร่วมงานแล้ว”

“เสียดายจังเลยค่ะ คิดว่าจะได้มีเพื่อนไปด้วย” วาลินทำหน้าหงอยๆ

“พี่ไปกับลินเดี๋ยวก็ได้เป็นข่าวโดนจับไปจิ้นอีก แค่นี้ก็ตอบคำถามไม่ไหวแล้ว” มือหนาลูบผมเธออย่างอ่อนโยน เขาเห็นวาลินเป็นน้องสาวทั้งรักทั้งเอ็นดูเธอไม่ต่างจากคนในครอบครัว

การถ่ายละครตลอดหลายชั่วโมงผ่านพ้นไปอย่างเหน็ดเหนื่อยทั้งทีมงาม นักแสดง ทุกคนตั้งใจทำงานนี้มากเพื่อให้ออกมาดีที่สุดแต่สำหรับวันนี้หมดเวลางานของทุกคนในกองแล้ว ทำให้วาลินต้องรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปทำงานอีกงานที่เหลือของวันนี้