2.ตัวแทน

*** ทักทายคร้า ***

งานแต่งงานใหญ่โตบนชั้นสี่กำลังวุ่นวายเมื่อเจ้าบ่าวและเจ้าสาวหายไป คุณประกอบและคุณมณี พ่อแม่ฝ่ายเจ้าสาวเดินวนไปวนมาอยู่ที่หน้างาน ปล่อยให้แม่เจ้าบ่าวตอบคำถามแขกเหรื่ออยู่ข้างใน

“ยัยจันทร์นะยัยจันทร์ ทำไมเหลวไหลแบบนี้นะ” คุณมณีมองซ้ายแลขวาหาลูกสาวสุดที่รัก ส่วนประกอบก็ได้แต่ยืนอยู่ข้างหลังพลางคิดถึงเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น

“นี่ล่ะน้า ปลูกเรือนไม่ตามใจผู้อยู่” ประกอบเปรยออกมาอย่างไม่ต้องการคำตอบ คุณมณีก็เลยส่งค้อนให้สามี แม้ทั้งสองจะแยกทางกันตั้งแต่บุตรสาวอายุห้าขวบ แต่วันสำคัญแบบนี้ก็ต้องมาทำหน้าที่พ่อกับแม่เจ้าสาวอย่างเลี่ยงไม่ได้

“จะมาพูดอะไรตอนนี้คะคุณ งานก็จัดขึ้นแล้ว ตอนนี้เรามีหน้าที่อย่างเดียวคือตามหายัยจันทร์กับพ่อ สตีฟให้เจอ ไม่อย่างนั้นคุณกับฉันต้องเดินเอาปี๊บคลุมหัวแน่”

“ไม่ต้องไปตามหรอกค่ะแม่ จันทร์มาแล้ว”

คุณมณีหันไปมองต้นเสียงอย่างยินดี แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นบุตรสาวเดินมาพร้อมกับชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งซึ่งเธอรู้สึกคุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก

“ยัยจันทร์ไปไหนมาลูก ทำเอาวุ่นวายกันไปหมด แล้วพี่เขาล่ะไปไหน” คุณมณีเข้าไปจับแขนบุตรสาวเขย่าเบาๆ

“สตีฟเขาไปแล้วค่ะแม่” หญิงสาวตอบมารดาเสียงเครือ

ไม่ใช่เพราะเสียใจที่ถูกฝ่ายเจ้าบ่าวปฏิเสธ แต่เพราะสงสารผู้ให้กำเนิดทั้งสองต่างหากที่ต้องมาเสียชื่อเพราะผู้ชายเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง

“สตีฟไปไหนหนูจันทร์” คนที่ถามไม่ใช่แม่ของเธอ แต่เป็นเสียงของแสงดาวแม่ของเจ้าบ่าวที่เดินออกมาจากห้องจัดงานหน้าตาตื่น จันทร์เจ้าหันไปมองรัชชานิดหนึ่งก่อนจะยิ้มให้

“คุณพ่อขา คุณพ่อไปบอกให้แขกรอสักครู่นะคะ วันนี้เราคงต้องเปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว”

คุณประกอบหันไปมองร่างสูงสง่าที่ยืนข้างบุตรสาว รัชชายกมือไหว้พ่อกับแม่หญิงสาวอย่างนอบน้อมแต่ยังไม่ยอมพูดสิ่งใดออกไป เพราะเขาเองก็กำลังรวบรวมข้อมูลอยู่ในหัว แต่เท่าที่เห็น ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนี้ฉลาดและคุมสติได้ดีทีเดียว ติดจะร้ายและรั้นนิดๆ ซะด้วยสิ

คุณประกอบเดินไปบอกให้พิธีกรประกาศเลื่อนเวลาออกไปอีกครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเดินตามทุกคนเข้าไปในห้องแต่งตัวเจ้าสาว

“เรื่องเป็นยังไงบอกพ่อกับแม่มาสิจันทร์”

จันทร์เจ้าไม่ตอบคำถามบิดา แต่ขยับไปจับมือคุณแสงดาวไว้และบีบเบาๆ อย่างให้กำลังใจ

“คุณป้าแสงขา คุณป้ารู้ใช่ไหมคะว่าสตีฟเป็น...”

จันทร์เจ้าหยุดพูด ตามองใบหน้าซีดเผือดของผู้เป็นป้าอย่างสงสาร คุณแสงดาวยกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจ เพราะสิ่งที่เธอกลัวและกังวลใจมาตลอดได้เกิดขึ้นแล้ว โธ่ลูกหนอลูก

“หมายความว่าสตีฟ...”

จันทร์เจ้าประคองร่างคุณแสงดาวไปนั่งโซฟา และบีบมือที่เธอกุมอยู่แน่นอย่างเห็นใจ

“ค่ะ มีคนมารับสตีฟไปแล้ว”

คุณแสงดาวยกมือขึ้นทาบอก อยากจะสลบอยู่ตรงนั้นให้รู้แล้วรู้รอด จะได้ไม่ต้องรับรู้เรื่องบุตรชายที่มีพฤติกรรมรักที่ผิดฝาผิดตัวอีก

“ลูกหนอลูก ทำไมไม่คิดถึงหัวอกแม่บ้าง” คุณแสงดาวบอกเสียงเครือน้ำตาไหลออกมาอย่างเจ็บช้ำที่บุตรชายทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แม้จะรู้มานานแล้วว่าลูกชายชอบไม้ป่าเดียวกัน แต่เธอและคนในตระกูลก็รับไม่ได้และพยายามจะหาผู้หญิงดีๆ ให้ สุดท้ายสตีฟก็ไม่ยอมจนได้

“นี่มันอะไรกันคะคุณพี่” คุณมณีมองเพื่อนรุ่นพี่ที่นับถือกันอย่างต้องการคำตอบ จันทร์เจ้าสูดลมหายใจเข้าเบาๆ เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะเป็นคนตอบคำถามมารดา

“แม่ขา พ่อขา สตีฟเขามีคนของเขาอยู่แล้ว และจันทร์ก็มีคนที่จันทร์รักคือผู้ชายคนนี้” จันทร์เจ้าเดินไปเกาะแขนชายหนุ่มที่เธอเพิ่งเห็นหน้า

“ตาย...ตาย...แม่จะเป็นลม” คุณมณีเดินไปนั่งลงข้างคุณหญิงแสงดาว คุณประกอบมองหน้าแฟนคนใหม่ของบุตรสาว ก่อนจะส่งยาดมให้อดีตภรรยา

“แล้วงานวันนี้จะทำยังไง แขกก็รออยู่”

“ผมยินดีแต่งงานกับจันทร์ครับ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่อนุญาต” รัชชาเอ่ยออกไปเป็นครั้งแรก หลังจากเก็บข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวของเธอมาพอสมควรแล้ว

“แล้วคุณชื่ออะไรเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ชอบพอกับลูกสาวผมตั้งแต่เมื่อไหร่” คุณประกอบมองร่างสูงที่ยืนอยู่กลางห้อง ใบหน้าเรียบเฉยกับแววตาคมเข้มทำให้คุณประกอบจ้องอย่างจับผิด

“ผมรัชชา วาเนอร์ครับ” สิ้นเสียงทุ้ม คุณมณีและคุณประกอบลุกพรวดขึ้นอย่างตกใจ ทำให้จันทร์เจ้าและคุณหญิงแสงดาวพลอยตกใจไปด้วย

“รัชชา วาเนอร์” เสียงอุทานพร้อมกันของพ่อกับแม่ ทำให้จันทร์เจ้ามองชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าเขาเป็นใครกันแน่ ทำไมพ่อกับแม่ของเธอต้องตกใจขนาดนี้ด้วย

“อย่าบอกนะว่าคุณเป็นลูกชายของคุณโรมกับมาดามปินปี วาเนอร์” คุณประกอบมองหน้าคนที่ยื่นใบสมัครเป็นลูกเขยอย่างตกใจ

“ครับ ผมเป็นลูกชายคนโตของท่าน มีน้องสาวคนหนึ่งชื่อ ชีวาวลัย วาเนอร์ ตอนนี้เรียนปริญญาโทอยู่ที่อังกฤษครับ แล้วตอนนี้พ่อกับแม่ของผมมาถึงแล้วครับ” รัชชาบอกประวัติครอบครัวตัวเองคร่าวๆ

คุณประกอบสบตาภรรยาแล้วหันไปพิจารณาชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้ง ไม่มีใครไม่รู้จักโรม วาเนอร์เจ้าพ่อโทรคมนาคมชาวฝรั่งเศสที่ขยายฐานธุรกิจเข้ามาในเอเชียไม่ถึงสิบปีก็เติบโตจนเป็นที่รู้จัก

“จะเอายังไงก็เอา แม่จะบ้าตายอยู่แล้ว” คุณมณีบ่นออกมา แต่ลึกๆ แอบดีใจอยู่ไม่น้อยที่บุตรสาวได้แต่งงานกับทายาทมหาเศรษฐีอย่างรัชชา

***********