สาวสายรุก

ได้ยินแบบนั้นปานฟ้าก็รีบหยิบมือถือในกางเกงยีนยื่นให้เขาทันที สุภาษิตนี้ใช้ได้เสมอ ด้านได้ อายอด เธอจะไม่ยอมอดเพียงเพราะอายไม่กล้ารุกผู้ชายก่อน ประสบการณ์ไม่มีเน้นทำตามใจล้วนๆ โชคดีที่เธอเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ปานฟ้าอ่านหนังสือทุกแนวแม้กระทั่งกลยุทธ์การจีบหนุ่ม ครั้งนี้เธอจะได้นำวิชาเหล่านั้นมาใช้การจริงแล้ว

“โทรมาเฉพาะจำเป็น”

“รับทราบค่ะหัวหน้า” เธอตอบส่งๆ ไปงั้น เพราะบางทีเรื่องจำเป็นของเขากับเธออาจต่างความหมายกัน

“พักผ่อนเถอะ เตรียมตัวไว้ทำงานวันพรุ่งนี้ อย่าลืมอ่านข้อมูลด้วยจะได้เข้าใจงานมากขึ้น”

“ค่ะหัวหน้า”

ปานฟ้ายิ้มหวานหยาดเยิ้มแต่เขาคงไม่ทันได้เห็น เพราะพูดจบปุบก็รีบเดินหนีหายไปทันที คงไม่ได้กลัวว่าเธอรุกแรงเกินไปหรอกใช่ไหม มาคิดๆ ดูแล้วก็ไม่ได้ออกหน้าออกตัวแรงเกินเบอร์ ก็แค่ขอเบอร์เองมันเป็นเรื่องปกตินี่นา แต่เอาไว้ก่อนเขาจะคิดอะไรในตอนนี้เธอไม่อยากคิดเองเออเอง สภาพร่างกายตอนนี้อยากปะทะน้ำมากกว่า

แองเจิ้ลเปลี่ยนชุดแล้วเข้าไปในห้องน้ำ เป็นห้องเล็กๆ แต่ไม่ได้แคบเกินไปนัก เข้าใจได้อยู่ว่าเรือมีพื้นที่จำกัด และบ้านของเธอที่เคยอยู่อาศัยห้องน้ำก็ไม่ได้หรูหราอลังการอะไร ดังนั้นจึงไม่มีปัญหากับความคับแคบ แต่ด้วยความที่เธอไม่ได้เตรียมตัวขึ้นมาทำงาน จึงไม่ได้จัดอุปกรณ์อาบน้ำใดๆ มาสักชิ้น โชคดีที่มีให้พร้อมทุกอย่างไม่งั้นเธอคงต้องบากหน้าไปขอยืมหัวหน้าช่าง

เธอใช้เวลาในห้องน้ำค่อนข้างนาน เพราะรู้สึกสบายตัวมากไม่ได้อาบน้ำมากประมาณสามวัน ได้อาบทั้งทีเลยต้องใช้เวลามากหน่อย แองเจิ้ลก็เหมือนหญิงสาวทั่วไปตรงที่รักสวยรักงาม แต่ด้วยงานที่เธอทำจึงไม่ค่อยได้แต่งตัวมากนัก เสื้อผ้าส่วนใหญ่ก็มีแต่เสื้อยืดและกางเกงยีน และงานของเธอก็เรียกเหงื่อค่อนข้างมาก จึงไม่ค่อยได้แต่งหน้านอกจากทาครีมบำรุงผิวตามปกติเท่านั้น

หลังจากใช้เวลาในห้องน้ำเรียบร้อย แอลเจิ้ลก็ออกมานอนอ่านคู่มือการทำงาน จนกระทั่งเกือบห้าโมงเย็นเธอจำได้ว่าเป็นเวลากินข้าว เลยเก็บคู่มือและออกไปยังส่วนอเนกประสงค์ของชั้นนี้ ซึ่งเป็นที่รวมตัวของแผนกช่างนอกจากเป็นโรงทานอาหารแล้ว ยังมีส่วนให้นั่งเล่นพักผ่อนด้วย เมื่อเดินไปทุกสายตาจับจ้องเธอเป็นตาเดียวกัน

“เอ่อ สวัสดีค่ะ ฉันแองเจิ้ลเป็นช่างน้องใหม่” ไม่รอให้ต้องถาม เธอแนะนำตัวและเดินไปยังตู้ที่เพื่อหยิบอาหารแช่แข็งออกมา

"น้องใหม่ เป็นผู้หญิงซะด้วย ทำไมมาช้านักล่ะ เรือออกไปสามวันแล้ว” หนึ่งในผู้อาวุสโสแผนกช่างเอ่ยทักขึ้น พร้อมมองประเมินหญิงสาวที่ดูบอบบาง

“ได้ไงอ่ะ รับแต่ช่างชายไม่ใช่เหรอ แต่เธอ...”

“ใช่ ฉันเป็นผู้หญิง เอ่อเป็นกรณีพิเศษน่ะ เอาเถอะยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ” ปานฟ้าพูดคุยแบบสบายๆ เพราะเธอคุ้นเคยกับผู้ชาย ในสายงานนี้ส่วนใหญ่ก็แมนๆ ทั้งนั้นไม่ค่อยเจอผู้หญิงเหมือนกันมากนัก

“เออ ตามนั้น ว่าแต่จะกินไอ้นั่นจริงๆ เหรอ” ช่างอาวุสโสเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นแองเจิ้ลกำลังจะเอาอาหารแช่แข็งเข้าไม่โครเวฟ

“ก็หัวหน้าบอกว่าอันนี้กินได้นี่” พอพูดจบเธอก็เห็นพ่อครัวเดินยกถาดอาหารสามถาดซ้อนกันเข้ามาในห้อง เธอเลยเข้าใจในทันทีรีบเอาอาหารแช่แข็งออก นี่ริคแกล้งเธอหรือลืมบอกกันแน่ ว่ามีอาหารจากห้องครัวมาส่ง

หลายคนทำหน้างงเมื่อได้ยินคำว่า ‘หัวหน้า’ แต่ก็ไม่ได้ทักท้วงอะไร เพราะกลิ่นหอมของอาหารนั้นน่าสนใจมากกว่า ทั้งหมดไปต่อแถวรอรับอาหารร้อนๆ ที่มาจากห้องครัว แองเจิ้ลเองก็ไปต่อแถวกับเขาด้วย เธอเพิ่งกินไปตอนสามโมงกว่าแต่เธอเป็นคนกินเก่ง หิวเก่ง ยิ่งอาหารหอมฟุ้งแบบนี้ยิ่งดึงดูดน้ำย่อยในท้อง

หลังจากได้อาหารแล้วเธอก็เข้าขากันดีกับช่างคนอื่นๆ แองเจิ้ลเล่าเรื่องงานที่เคยทำให้ทุกคนฟัง เธอเป็นคนคุยสนุกและเป็นกันเองจึงเข้ากับทุกคนในแผนกช่างได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของริค เข้ามายืนมองจากมุมที่ไม่มีใครเห็น เขาไม่ได้ห่วงว่าเธอจะอยู่ได้หรือไม่ เขาแค่มาดูความเคลื่อนไหวก็เท่านั้น

“ให้ผมส่งคนตามดูเธอไหมครับ” สตีฟเสนอขึ้นเพราะเห็นว่าเจ้านายคอยจับตาดูปานฟ้ามากเป็นพิเศษ

“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันจัดการเอง”

ช่วงนี้ริชาร์ดยังต้องลงมาดูในส่วนของงานช่างทุกวัน เขาจึงมีเวลาในการจับตาดูแม่สาวนักโกงด้วยตนเอง จากที่ได้พูดคุยกันเธอก็ดูเป็นคนดีแต่ยังวัดอะไรได้ เพราะบางคนก็แสดงละครเก่งแกล้งทำดีตบตา และก็ยังมีอีกหลายๆ คนที่สร้างภาพฉากหน้าให้ดูดี เรื่องแบบนี้คงต้องดูกันไปยาวๆ ว่าปานฟ้าเป็นคนอย่างไรกันแน่

“แล้วเรื่องสาวๆ ให้ผมส่งคนไปจัดการไหมครับ”

“ไม่ต้อง ครั้งนี้ฉันจะไปเอง”

สาวๆ ที่ว่าหมายถึงผู้หญิงที่สมัครเข้ามาทำงานเอ็นเตอร์เทนบนเรือ ซึ่งงานของพวกเธอนอกจากสร้างความบันเทิงแล้ว ยังสร้างความสุขทางกายให้กับแขกที่เข้าพัก เป็นการตกลงด้วยความสมัครใจเพราะไม่มีกฎบังคับ ใครสะดวกรับแขกก็รับ แต่ใครไม่สะดวกก็แค่ทำหน้าที่เอ็นเตอร์เทนตามปกติ คาล์เวิร์ต ครูซ เป็นเรือสำราญที่มีชื่อเสียงระดับโลก ดังนั้นจึงคัดเลือกหญิงสาวที่สวย ดูดี มีระดับเท่านั้น เพราะแขกส่วนใหญ่มักจะเป็นมหาเศรษฐี เป็นนักธุรกิจที่มีรสนิยมสูง ฉะนั้นจึงเป็นศูนย์รวมของเหล่าสาวงาม และเขาว่ากันว่าที่ใดมีสาวงามมารวมตัวกัน ที่นั่นก็มักจะมีปัญหาจุกจิกกวนใจ

ซึ่งก็จริง!

แผนกเอ็นเตอร์เทนมีเรื่องให้เขาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน แรกๆ ริชาร์ดจัดการเองทั้งหมด แต่เขาชักจะไม่ไหวจึงเปลี่ยนระบบการทำงานใหม่ ให้หัวหน้าแผนกเป็นฝ่ายควบคุมทั้งหมด ซึ่งหากเป็นเรื่องที่เกิดขอบเขตของการตัดสินใจ จะต้องส่งเรื่องไปที่ฝ่ายบุคคลให้เป็นผู้ตัดสิน แต่หากเป็นเรื่องใหญ่กว่านั้นเขาจะลงไปจัดการเอง ซึ่งหลังจากที่เปลี่ยนระบบของฝ่ายเอ็นเตอร์เทนใหม่แล้ว เขาจึงมีเวลาว่างมากขึ้นสามารถมาดูในส่วนงานอื่นที่มีปัญหาได้ อย่างเช่นในตอนนี้ที่กำลังประสบปัญหาช่างขาดแคลน เขาได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการซ่อมบำรุงไปพร้อมๆ กับช่างคนอื่น

แต่เมื่อวานเกิดเหตุการณ์ทำร้ายร่างกายขึ้นในแผนเอ็นเตอร์เทน การทะเลาะกันของสาวๆ เป็นเรื่องที่เขาได้รับรายงานอยู่ตลอด แต่ที่ผ่านมาไม่ถึงขั้นลงไม้ลงมือให้เจ็บตัวกันมากนัก แต่ครั้งนี้หนึ่งในสาวตัวท้อปของเรือ ประสบอุบัติเหตุขาหักโดยที่ยังไม่สามารถหาผู้กระทำความผิดได้ ดังนั้นเรื่องนี้จึงถูกส่งผ่านมาถึงเขา

เสียงอึกทึกเงียบลงทันทีเมื่อร่างสูงใหญ่เข้ามาเยือน ริคมักปรากฏตัวในภาพลักษณ์ที่ดูสบายๆ ด้วยเสื้อยืดกับกางเกงยีน แต่ไม่ได้ทำให้เขาดูหล่อน้อยลงเลย ยังคงดูดีมีระดับเพราะเครื่องแต่งกายบนตัวล้วนเป็นของแบรนด์เนมทั้งสิ้น ชายหนุ่มถอดแว่นดำออกแล้วเดินหน้าขรึมเข้าไปนั่งอยู่กลางโซฟาตัวใหญ่

สาวสวยมากหน้าหลายตาเข้ากรูกันเข้ามานั่งแย่งชิงตำแหน่งข้างกายเขา ริชาร์ดเป็นที่หมายปองของสาวๆ พวกเธอต่างก็อยากได้ตำแหน่งภรรยา เพราะรู้ดีว่าตระกูลของเขามั่งคั่งร่ำรวยขนาดไหน แต่ไม่ว่าพวกเธอจะใช้กลเม็ดใดๆ ก็ไม่ทำให้ชายหนุ่มตกหลุมพรางได้ เขาไม่ถือคติกินลูกน้องหรือเพื่อนร่วมงาน แต่ด้วยความที่เขาเป็นคนสบายๆ ไม่ถือตัว และต้องข้องแวะกับสาวๆ อยู่เป็นประจำเลยทำให้เขาได้ฉายา ‘นักรักเพลย์บอย’ แบบไม่ตั้งใจ

เพราะไม่ว่าจะไปปรากฏตัวที่ไหนก็มักจะมีสาวข้างกายไม่ซ้ำหน้ากันในแต่ละครั้ง ซึ่งเขาไม่ได้หิวกระหายต้องใช้พวกเธอระบายความเครียด แต่เขามักจะหนีบเอาสาวๆ ในสังกัดติดไปด้วยยามออกงาน เพื่อไม่เปิดโอกาสให้แม่ๆ บ้านไหนประเคนลูกสาวใส่พานมาให้ตน