อยากได้คนนี้

ค่ำคืนวันศุกร์เหล่านักท่องเที่ยวต่างพากันเข้ามาให้บริการในผับนี้และพนักงานในผับต่างพากันตั้งใจทำงานเนื่องจากวันนี้เจ้านายของพวกเขาอยู่ที่ผับและกำลังเฝ้าดูการทำงานอยู่มุมใดมุมหนึ่งของผับ

“ภามเป็นบ้าง โดนเจ้านายดุรึเปล่า” พี่ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ด้วยความแอ่นดูภามเหมือนน้องชายคนหนึ่ง

“แค่ตักเตือนพี่”

“อ๋อ ดีแล้ว ตั้งใจทำงานนะ” หลังจากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปทำงาน โดยภามประจำจุดของตัวเอง การทำงานในผับไม่ใช่เรื่องง่ายเนื่องจากส่วนใหญ่ผู้คนมักจะเมากันก่อนเข้ามาใช้บริการ การทำงานต้องรับมือกับคนเมาสารพัดวิธีที่ต้องงัดมาจัดการกับคนเมาให้นุ่มนวลที่สุดและหลีกเลี่ยงการกระทบกระทั่งระหว่างลูกค้าด้วย

“ไอ้คิม”

“ครับนาย” ภายในห้องทำงานชั้นบนของผับ หนุ่มหล่ออย่างเจย์นั่งเก้าอี้ทำงานพร้อมกับนั่งดูบรรยากาศภายในผับไปด้วย เนื่องจากห้องทำงานของเขาเป็นกระจกใสและสามารถมองเห็นได้ทุกมุมสามารถเก็บเสียงได้เป็นอย่างดี ไม่มีเสียงดนตรีจากด้านล่างเข้ามารบกวนให้หงุดหงิด

“กูอยากได้คนนั้น” เจย์ชี้ไปยังเป้าหมายให้กับคิมไปจัดการ ส่วนเจ้าตัวนั่งผิวปากอยู่บนเก้าอี้ทำงานอย่างอารมณ์ดีแค่คิดว่าจะได้ลิ้มลองคนคนนั้น

“แต่นั้นพนักงานในผับนะครับนาย”

“กูอยากได้และกูต้องได้ มึงไปทำยังไงก็ได้”

“แต่น้องเขายังเด็กอยู่นะครับ”

“กูถามความเห็นมึงเหรอไอ้คิม ไป๊ จัดการมาเดี๋ยวนี้ ถ้าทำไม่ได้มึงก็กลับอังกฤษไปแล้วให้ซาน์มาแทน!!” เสียงเข้มของเจย์จากก่อนหน้านี้อารมณ์ดีเปลเปลี่ยนเป็นหงุดหงิดทันที เมื่อลูกน้องอย่างคิมขัดความคิดและความต้องการของเขา

ใช่!! ถึงภามจะอายุยี่สิบกว่าแต่ใบหน้ายังดูเด็กเหมือนเด็กมัธยมไม่มีผิด ตัวเล็ก ผิวขาว ตาตี๋ ดูยังไงก็น่ารักแค่คิดถึงใบหน้าของภาม ท่อนเอ็นก็เริ่มขยายตัวพองโตอย่างเห็นได้ชัด เขาอยากได้และเขาต้องได้จะด้วยวิธีไหนก็ตาม คนสนิทจริง ๆ เท่านั้นถึงจะรู้รสนิยมของเจย์ว่าเขาพึงพอใจกับเพศไหน

“กูบอกให้มึงไปไง ไอ้คิม กูจะกลับไปรอที่คอนโด หวังว่างานแค่นี้มึงจะไม่พลาดนะ” เสียงเข้มพูดกับลูกน้องคนสนิทก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้ทำงานเดินออกจากห้องไปทันที

ความลำบากใจตกอยู่กับคิมที่ต้องทำให้สิ่งที่คิดว่ามันไม่ถูกไม่ควร ถึงเขาจะทำงานเทา ๆแต่ก็ใช่ว่าจะจิตใจโหดเหี้ยมเหมือนกับเจ้านายเขาหรอกนะ!! แต่เมื่อนี้คือคำสั่งของเจ้านาย ลูกน้องอย่างเขาก็พร้อมที่จะจัดการตามความต้องการของเจ้านายให้ดีที่สุดและสำเร็จตามคำสั่ง เพราะดูเหมือนเจ้านายจะถูกใจกับหนุ่มน้อยหน้าหวานคนนั้นอย่างจัง

“อ้าว!! คุณคิม มาตรวจงานเหรอครับ” คิมเดินเข้ามาหาภามทันที เมื่อคิดหาวิธีได้สำเร็จ เจ้าตัวเดินมาพร้อมกับเป๊ปซี่หนึ่งกระป๋อง เขายื่นเป๊ปซี่ให้ภามด้วยทางทีที่เป็นมิตร เพื่อให้ชายหนุ่มไว้ใจที่จะรับของจากเขาถึงแม้ว่าจะเพิ่งเคยเจอกันก็ตาม

“ดื่มหน่อยสิ วันนี้ดูคนในผับจะเยอะเป็นพิเศษเลยนะ”

“วันนี้เป็นวันศุกร์ครับพี่ คนก็เลยเยอะเป็นพิเศษแต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเป๊ปซี่นะพี่” ใบหน้ายิ้มน่ารักของภามส่งให้คิม เกิดความเอ็นดูเด็กคนนี้เป็นพิเศษด้วยความน่ารักและอ่อนน้อมของเด็กหนุ่มทำให้ในสายตาคิม ภามเหมือนน้องชายยังไงอย่างงั้นและยิ่งรู้ประวัติว่าโตมาจากบ้านเด็กกำพร้ายิ่งทำให้เขาเอ็นดูภามมากเป็นพิเศษ

“อือ งั้นพี่ไปก่อนนะ ตั้งใจทำงาน” รอยยิ้มของคิมพร้อมกับมือหนายกขึ้นขยี้ผมหนาของภามด้วยความเอ็นดูก่อนจะเดินออกจากบริเวณนั้น เพื่อไปซุ่มดูว่าภามดื่มเป๊ปซี่กระป๋องนั้นไปรึยัง!! แต่ด้วยความโชคดีของเขาหรือความโชคร้ายของภามที่หยิบกระป๋องเป๊ปซี่ยกขึ้นดื่มอึกใหญ่จนหมดกระป๋อง ก่อนที่ภามจะเดินไปรับออเดอร์จากลูกค้าอีกโต๊ะ

“ทำไมร้อนจังนะ แอร์เสียเหรอ” เสียงพึมพำออกจากปากของภามที่ตอนนี้เขารู้สึกร้อนอย่างบอกไม่ถูก ความร้อนหรืออะไรก็ไม่แน่ใจ ทำให้ชายหนุ่มเร่งเดินเข้าไปในห้องน้ำ พยายามล้างหน้าตัวเองให้อาการร้อนหายไป

“เป็นอะไรเหรอภาม”

“เปล่าครับพี่”

“เอ่อ ภามไปช่วยพี่ขนงานที่คอนโดเจ้านายมาไว้ที่ห้องทำงานหน่อยสิ” คิมที่เห็นว่าฤทธิ์ยาเริ่มจะออกฤทธิ์ก็เข้าประชิดตัวของภามทันที พร้อมกับพูดหว่านล้อมให้ภามไว้ใจและขึ้นรถเขาไปช่วยขนของให้กับเจ้านายที่คอนโด โดยภามไม่ได้เอะใจอะไรมากนัก ก่อนที่รถคันหรูจะแล่นมาจอดที่คอนโดหรูใจกลางเมือง

“ภามขึ้นไปก่อนเลย เดี๋ยวพี่ขนงานแล้วจะขึ้นตามไปทีหลัง”

“จะดีเหรอพี่” ใบหน้าเป็นกังวลกับอารมณ์ที่เป็นอยู่ทำให้ภามไม่อยากถามให้มากความ เพราะอาการตอนนี้แปลกจนต้องขอลากลับไปพักที่หอก่อน เพราะเขาอาจจะเป็นไข้ก็ได้

“ดีสิ ห้อง 3034 ชั้น 7 นะ ไปถึงก็เคาะห้องเลย”

“ครับ” ภามเดินขึ้นไปยังชั้นบนของคอนโด โดยไม่ได้คิดอะไร เหงื่อที่ไหลออกจากกรอบหน้าด้วยความร้อนแต่ก็ต้องฝืนตัวเองให้ทำงานก่อนที่จะได้กลับไปพัก เพราะรับปากพี่คิมแล้วว่าจะช่วยเขาก็ต้องทำให้เสร็จก่อน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ร่างเล็กยืนเคาะประตูอยู่หน้าก่อนที่บานประตูจะเปิดออกพร้อมกับร่างกำยำของเจ้านายหนุ่มที่มีแค่ผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวสอบเอาไว้ ร่างกายที่มีหยดน้ำเกาะยิ่งทำให้เจ้านายหนุ่มดูเซ็กซี่มากในตอนนี้ น้ำลายอึกใหญ่กลืนลงคออย่างยากลำบาก

“เอ่อ คือ พี่คิมให้ผมยกงานขึ้นมาให้เจ้านายครับ” น้ำเสียงสั่นแทบจะปิดไม่มิดยิ่งทำให้คนร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ก่อนที่เบี่ยงตัวเองให้ภามเดินเข้ามาในห้อง

“เอางานวางตรงไหนครับ”

“ในห้องนอน เข้าไปสิ” ร่างเล็กเดินเข้าไปยังห้องที่เจ้านายอย่างเจย์ชี้ไปยังห้องนอน ภายในห้องนอนที่มีไฟในห้องเปิดสว่างพร้อมกับกลิ่นหอมรัญจวน อาการของภามเริ่มร้อนขึ้นเป็นทวีคูณ

“วะ วางตรงไหนครับ” เสียงพูดแทบไม่ได้ศัพท์ของภาม มือไม้เริ่มสั่นด้วยอาการที่ความคุมแทบไม่อยู่และยิ่งร่างกำยำเข้ามาประชิดแผนหลัง กลิ่นหอมอ่อน ๆ ยิ่งทำให้ความร้อนภายในร่างกายเพิ่มทวีคูณ เสียงกระซิบข้างหูทำให้ขนอ่อนภายในร่างกายลุกซู่

“อยากวางตรงไหนก็ว่าง ก็นี่ไง งาน” มือหนาชี้ที่หัวไหล่ภามก่อนที่เจ้าตัวจะขมวดคิ้วและหันมามองหน้าเจย์ ด้วยความสงสัยว่าเจ้านายหมายความว่ายังไง

“หมายความว่ายังไง คะ ครับ”

“มึงไง งานที่คิมหมายถึง”

อือ!! ไม่พูดเปล่ามือหนากระชากท้ายทอยของคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากจูบอย่างรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้งไปทั่วปาก ปากบางของภามยังปิดสนิทไม่ยอมให้ลิ้นหนาเข้าไปหยอกล้อได้จนเจย์ต้องบีบคางของภามให้เจ้าตัวร้องออกมาก่อนที่จะสอดลิ้นหนาเข้าไปหาความหวานภายในโพล่งปาก

## ก็คนอยากได้อะไรก็ต้องได้อะเนอะ ##